قرون وسطی واقعاً زمان سختی برای زنده ماندن بود. این دوره پرتلاطم چندین قرن از قرن پنجم تا پانزدهم را در بر گرفت و در طول این 1000 سال، تغییرات زیادی در جوامع اروپایی رخ داد.

پس از سقوط امپراتوری روم غربی، مردم قرون وسطی شاهد آن بودند. بسیاری از انتقال ها آنها وارد عصر اکتشاف شدند، با طاعون و بیماری ها دست و پنجه نرم کردند، به روی فرهنگ های جدید و تأثیرات شرق گشودند، و جنگ های وحشتناکی به راه انداختند. برای نوشتن در مورد قرون وسطی بدون در نظر گرفتن عوامل تغییر: پادشاهان، ملکه ها، پاپ ها، امپراتورها و امپراتورها.

در این مقاله، بیایید نگاهی به 20 قانون قرون وسطایی بیندازیم که قدرت زیادی داشتند و در دوران میانه بسیار مهم بودند. قرون.

تئودوریک کبیر – ریین 511 تا 526

تئودوریک کبیر پادشاه استروگوت ها بود که در قرن ششم در منطقه ای که ما به عنوان ایتالیای امروزی می شناسیم حکومت می کرد. او دومین بربری بود که بر سرزمین‌های وسیعی که از اقیانوس اطلس تا دریای آدریاتیک امتداد داشتند فرمانروایی کرد.

تئودوریک کبیر در دوره پس از انقراض امپراتوری روم غربی زندگی می‌کرد و مجبور بود با نتایج این انتقال عظیم اجتماعی او توسعه طلب بود و به دنبال کنترل استان های امپراتوری روم شرقی بود و همیشه نگاه خود را معطوف می کرد.به رسمیت شناختن عنوان پاپی او.

شکاف تا زمان مرگ آناکلتوس دوم که پس از آن آنتی پاپ اعلام شد و بی گناه مشروعیت خود را پس گرفت و به عنوان پاپ واقعی تایید شد، حل نشد.

چنگیز خان – Rein 1206 تا 1227

چنگیزخان امپراتوری بزرگ مغول را تشکیل داد که در یک مقطع زمانی بزرگترین امپراتوری تاریخ بود که از آغاز آن در قرن سیزدهم شروع شد.

چنگیزخان توانست این امپراتوری را متحد کند. قبایل کوچ نشین شمال شرق آسیا تحت فرمان او بود و خود را فرمانروای جهانی مغولان معرفی کرد. او یک رهبر توسعه‌طلب بود و هدف خود را فتح بخش‌های وسیعی از اوراسیا، تا لهستان و تا جنوب مصر بود. حملات او تبدیل به یک افسانه شد. او همچنین به داشتن همسران و فرزندان بسیار معروف بود.

امپراتوری مغول به وحشی بودن شهرت پیدا کرد. فتوحات چنگیز خان ویرانی هایی را ایجاد کرد که قبلاً در این سطح دیده نمی شد. مبارزات او منجر به ویرانی جمعی، گرسنگی در سراسر آسیای مرکزی و اروپا شد.

چنگیزخان یک چهره قطبی باقی ماند. در حالی که برخی او را یک آزادی خواه می دانستند، برخی دیگر او را ظالم می دانستند.

Sundiata Keita – Rein c. 1235 تا پ. 1255

ساندیاتا کیتا شاهزاده و متحد کننده قوم ماندینکا و بنیانگذار امپراتوری مالی در قرن سیزدهم بود. امپراتوری مالی یکی از بزرگترین امپراتوری های آفریقایی تا زمان نابودی نهایی آن باقی خواهد ماند.

مااطلاعات زیادی در مورد سوندیاتا کیتا از منابع مکتوب مسافران مراکشی که در زمان حکومت او و پس از مرگش به مالی آمدند، بدانید. او یک رهبر توسعه طلب بود و بسیاری از کشورهای آفریقایی دیگر را فتح کرد و سرزمین ها را از امپراتوری رو به زوال غنا پس گرفت. او تا سنگال و گامبیای امروزی پیش رفت و پادشاهان و رهبران بسیاری را در منطقه شکست داد.

سوندیاتا کیتا علیرغم توسعه‌طلبی شدید، ویژگی‌های خودکامه نشان نداد و مطلق‌گرا نبود. امپراتوری مالی یک ایالت نسبتاً غیرمتمرکز بود که مانند یک فدراسیون اداره می شد که در آن هر قبیله حاکمان و نمایندگان خود را در دولت داشت.

حتی مجلسی برای بررسی قدرت او و اطمینان از اینکه تصمیمات و احکام او در بین مردم اجرا می شود. همه این مواد باعث شد امپراتوری مالی تا اواخر قرن چهاردهم رشد کند، زمانی که پس از تصمیم برخی ایالت ها برای اعلام استقلال، شروع به فروپاشی کرد. انگلستان پادشاه انگلستان بود که دهه ها جنگ بین انگلستان و فرانسه را به راه انداخت. زمانی که بر تاج و تخت بود، پادشاهی انگلستان را به یک قدرت نظامی بزرگ تبدیل کرد و در طول حکومت 55 ساله خود دوره های شدیدی از تحولات قانون و حکومت را آغاز کرد و سعی کرد با بقایای مرگ سیاه که کشور را ویران کرده بود مقابله کند. .

ادوارد سوم خود را اعلام کردوارث برحق تاج و تخت فرانسه در سال 1337 بود و با این اقدام او مجموعه ای از درگیری ها را به راه انداخت که به جنگ 100 ساله معروف خواهد شد و باعث چندین دهه درگیری بین انگلیس و فرانسه شد. در حالی که او از ادعای خود برای تاج و تخت فرانسه چشم پوشی کرد، هنوز هم توانست بسیاری از اراضی آن را مدعی شود.

مراد اول – راین 1362 تا 1389

مراد اول یک فرمانروای عثمانی بود که در قرن چهاردهم زندگی می کرد. قرن و بر گسترش زیادی در بالکان نظارت کرد. او بر صربستان و بلغارستان و دیگر مردمان بالکان فرمانروایی کرد و آنها را وادار به پرداخت خراج منظم کرد.

مراد اول جنگ ها و فتوحات متعددی را آغاز کرد و علیه آلبانیایی ها، مجارها، صرب ها و بلغارها جنگ به راه انداخت تا اینکه سرانجام در جنگ شکست خورد. نبرد کوزوو او به عنوان کنترل محکمی بر سلطنت و داشتن قصد تقریباً وسواس گونه برای کنترل تمام بالکان شناخته می شد. از نروژ، دانمارک، و سوئد، منطقه ای که معمولا به عنوان اتحادیه کالمار شناخته می شود. در طول سلطنت او، او به عنوان شخصیتی رویایی شناخته می شد که تغییرات زیادی را در جوامع اسکاندیناوی به ارمغان آورد، اما او به خاطر بدخلقی و داشتن مهارت های وحشتناک مذاکره معروف بود.

اریک حتی به زیارت اورشلیم می رفت و به طور کلی از آن اجتناب می کرد. درگیری ها اما در نهایت به جنگ برای منطقه یوتلند منجر شد و ضربه بزرگی به اقتصاد وارد کرد. هر کشتی را که می گذشت ساختاز طریق دریای بالتیک هزینه مشخصی را پرداخت کرد، اما سیاست های او زمانی که کارگران سوئدی تصمیم گرفتند علیه او شورش کنند شروع به از هم پاشیدن کرد. در کودتای سازماندهی شده توسط شوراهای ملی دانمارک و سوئد در سال 1439 برکنار شد.

پایان دادن

این لیست ما از 20 پادشاه و شخصیت برجسته قرون وسطایی است. فهرست بالا نمای کلی برخی از قطبی‌ترین چهره‌هایی را به شما ارائه می‌دهد که مهره‌ها را برای بیش از 1000 سال روی صفحه شطرنج جابه‌جا کردند.

بسیاری از این حاکمان آثار دائمی در جوامع خود و به طور کلی جهان بر جای گذاشتند. برخی از آنها اصلاح طلب و توسعه دهنده بودند، در حالی که برخی دیگر مستبد توسعه طلب بودند. صرف نظر از کشورشان، به نظر می رسید همه آنها سعی می کردند در بازی های بزرگ سیاسی قرون وسطی زنده بمانند.

تئودوریک یک سیاستمدار زیرک با تفکر امپریالیستی بود و سعی داشت مناطق وسیعی را برای زندگی استروگوت ها بیابد. او به کشتن مخالفانش، حتی به شیوه‌های نمایشی، معروف بود. مشهورترین روایت از وحشیگری او تصمیم او برای کشتن یکی از مخالفانش، اودوآسر، در یک جشن و سلاخی حتی برخی از پیروان وفادارش بود.

Clovis I – Rein 481 تا c. 509

کلوویس اول بنیانگذار سلسله مرووینگها و اولین پادشاه فرانکها بود. کلوویس قبایل فرانک را تحت یک حکومت متحد کرد و سیستم حکومتی را ایجاد کرد که بر پادشاهی فرانک ها برای دو قرن بعدی حکومت می کرد.

سلطنت کلوویس در سال 509 آغاز شد و در سال 527 به پایان رسید. او بر مناطق وسیع حکومت کرد. هلند و فرانسه امروزی در طول سلطنت خود، او سعی کرد تا آنجا که می تواند مناطق امپراتوری روم در حال فروپاشی را ضمیمه کند.

کلوویس زمانی که تصمیم گرفت به کاتولیک گروید، تغییر اجتماعی عظیمی ایجاد کرد و باعث موج گسترده ای از تغییر مذهب در میان مردم فرانک شد. و منجر به اتحاد مذهبی آنها می شود.

ژوستینین اول – راین 527 تا 565

ژوستینیان اول که با نام ژوستینیان کبیر نیز شناخته می شود، رهبر امپراتوری بیزانس بود که معمولاً به عنوان روم شرقی شناخته می شود. امپراتوری او کنترل آخرین بخش باقی مانده از امپراتوری روم را که زمانی یک هژمونی بزرگ بود و بیشتر جهان را تحت کنترل داشت، در دست گرفت. جاستینیان آرزوی بزرگی داشتامپراتوری روم را بازسازی کرد و حتی توانست برخی از قلمروهای امپراتوری فروپاشیده غرب را بازپس گیرد.

او به عنوان یک تاکتیک‌دان ماهر، به شمال آفریقا گسترش یافت و استروگوت‌ها را فتح کرد. او همچنین دالماسیا، سیسیل و حتی رم را تصرف کرد. توسعه طلبی او به رشد اقتصادی بزرگ امپراتوری بیزانس منجر شد، اما او همچنین به دلیل آمادگی خود برای تحت سلطه درآوردن مردم کوچکتر تحت حکومت خود شناخته شده بود.

ژوستینین قانون روم را بازنویسی کرد که هنوز به عنوان پایه قانون مدنی در بسیاری از جوامع اروپایی معاصر ژوستینیان همچنین ایاصوفیه معروف را ساخت و به عنوان آخرین امپراتور روم شناخته می شود، در حالی که برای مؤمنان ارتدوکس شرقی عنوان امپراطور مقدس را به دست آورد.

امپراتور ون از سلسله سوئی - رین 581 تا 604

امپراتور ون رهبری بود که در قرن ششم در تاریخ چین اثری ماندگار بر جای گذاشت. او استان‌های شمالی و جنوبی را متحد کرد و قدرت جمعیت قومی هان را در سراسر قلمرو چین تثبیت کرد.

سلسله ون به خاطر لشکرکشی‌های مکرر خود برای مطیع کردن اقلیت‌های عشایری قومی به نفوذ هان و تبدیل آنها شهرت داشت. از نظر زبانی و فرهنگی در فرآیندی که به عنوان Sinicization شناخته می شد.

امپراتور ون پایه های اتحاد بزرگ چین را تنظیم کرد که برای قرن ها تکرار خواهد شد. او یک بودایی مشهور بود و به زوال اجتماعی بازگشت. اگرچه سلسله او برای مدت طولانی دوام نیاورد،ون یک دوره طولانی از شکوفایی، قدرت نظامی و تولید غذا ایجاد کرد که چین را به مرکز جهان آسیا تبدیل کرد.

Asparuh بلغارستان – Rein 681 تا 701

Asparuh بلغارها را در منطقه متحد کرد. قرن هفتم و اولین امپراتوری بلغارستان را در سال 681 تأسیس کرد. او خان ​​بلغارستان به حساب می آمد و تصمیم گرفت با مردم خود در دلتای رود دانوب ساکن شود.

آسپاروه توانست سرزمین های خود را نسبتاً مؤثر گسترش دهد و اتحاد ایجاد کند. با سایر قبایل اسلاو. او اموال خود را گسترش داد و حتی جرأت کرد برخی از قلمروها را از امپراتوری بیزانس جدا کند. در مقطعی، امپراتوری بیزانس حتی سالانه خراجی به بلغارها می‌پرداخت.

از آسپاروه به عنوان یک رهبر هژمونیک و پدر ملت یاد می‌شود. حتی یک قله در قطب جنوب به نام او نامگذاری شده است.

Wu Zhao – Rein 665 تا 705

Wu Zhao در قرن هفتم، در زمان سلسله تانگ در چین، حکومت کرد. او تنها حاکم زن در تاریخ چین بود و 15 سال در قدرت بود. وو ژائو ضمن رسیدگی به مسائل داخلی مانند فساد در دربار و احیای فرهنگ و اقتصاد، مرزهای چین را گسترش داد.

در دوران تصدی وی به عنوان امپراتور چین، کشورش قدرت گرفت و به عنوان یکی از بزرگترین کشور ها شناخته شد. قدرت های جهان.

وو ژائو در حالی که بسیار حواسش به حل مسائل داخلی است، به گسترش محدودیت های سرزمینی چین در اعماق آسیای مرکزی نیز توجه دارد.و حتی راه اندازی جنگ در شبه جزیره کره. علاوه بر توسعه طلبی، او مطمئن شد که روی آموزش و ادبیات سرمایه گذاری می کند.

ایوار بی استخوان

ایوار بی استخوان یک رهبر وایکینگ ها و یک رهبر نیمه افسانه ای وایکینگ بود. ما می دانیم که او در واقع یک شخص واقعی بود که در قرن نهم زندگی می کرد و پسر وایکینگ معروف راگنار لوتبروک بود. ما به معنای دقیق کلمه "بدون استخوان" اطلاع چندانی نداریم، اما به احتمال زیاد او یا به طور کامل از کار افتاده یا در حین راه رفتن مشکلاتی را تجربه کرده است.

ایوار به عنوان یک استراتژیست حیله گر شناخته می شد که از تاکتیک های مفید بسیاری در نبرد خود استفاده می کرد. . او در سال 865 ارتش بزرگ بتها را رهبری کرد تا به هفت پادشاهی در جزایر بریتانیا حمله کند تا انتقام مرگ پدرش را بگیرد.

زندگی ایوار ترکیبی از افسانه و حقیقت بود، بنابراین جدا کردن حقیقت از داستان دشوار است. اما یک چیز واضح است - او یک رهبر قدرتمند بود.

کایا ماگان سیسه

کایا ماگان سیسه پادشاه قوم سونینکه بود. او سلسله سیسه تونکارا در امپراتوری غنا را تأسیس کرد.

امپراتوری غنا در قرون وسطی تا مالی، موریتانی و سنگال امروزی امتداد داشت و از تجارت طلا سود برد که امپراتوری را تثبیت کرد و شروع به اجرای شبکه های تجاری پیچیده از مراکش کرد. تا رودخانه نیجر.

در دوران حکومت او، امپراتوری غنا آنقدر ثروتمند شد که توسعه سریع شهری را آغاز کرد و این سلسله را با نفوذ و قدرتمندتر از همه.سایر سلسله های آفریقایی.

ملکه گنمی – رین 707 تا 715

ملکه گنمی فرمانروای قرون وسطایی و چهل و سومین پادشاه ژاپن بود. او تنها هشت سال حکومت کرد و یکی از معدود زنانی بود که بر تخت سلطنت نشست. در دوران تصدی او، مس در ژاپن کشف شد و ژاپنی ها از آن برای شروع توسعه و اقتصاد خود استفاده کردند. جنمی با قیام های زیادی علیه دولت خود مواجه شد و تصمیم گرفت که کرسی قدرت خود را در نارا به دست گیرد. او برای مدت طولانی حکومت نکرد و در عوض تصمیم گرفت به نفع دخترش که تاج و تخت داوودی را به ارث برده بود، کناره گیری کند. پس از کناره گیری از سلطنت، او از زندگی عمومی کناره گیری کرد و دیگر برنگشت.

Athelstan – Rein 927 تا 939

Athelstan پادشاه آنگلوساکسون ها بود که از 927 تا 939 سلطنت کرد. اغلب به عنوان اولین پادشاه انگلستان توصیف می شود. بسیاری از مورخان اغلب آتلستان را به عنوان بزرگترین پادشاه آنگلوساکسون می نامند.

اتلستان تصمیم گرفت دولت را متمرکز کند و درجه قابل توجهی از کنترل سلطنتی بر همه چیزهایی که در کشور اتفاق می افتاد به دست آورد. او شورای سلطنتی تأسیس کرد که وظیفه مشاوره دادن به او را بر عهده داشت و اطمینان حاصل کرد که همیشه شخصیت های برجسته جامعه را برای تشکیل جلسات صمیمی و مشورت با آنها در مورد زندگی در انگلیس فرا می خواند. اینگونه بود که او گام های مهمی برای اتحاد انگلستان برداشت که قبل از به قدرت رسیدن او بسیار استانی شده بود.

حتی مورخان معاصر می گویند.که این شوراها اولین شکل پارلمان بودند و آتلستان را به خاطر حمایت از تدوین قوانین و تبدیل آنگلوساکسونها به اولین مردم اروپای شمالی که آنها را یادداشت کردند، می ستایند. آتلستان توجه زیادی به مسائلی مانند دزدی خانگی و نظم اجتماعی داشت و برای جلوگیری از هر شکلی از فروپاشی اجتماعی که می‌توانست سلطنت او را تهدید کند بسیار تلاش کرد.

Erik the Red

Erik the Red یک رهبر وایکینگ ها و یک کاشف بود. او اولین غربی بود که در سال 986 پای خود را به سواحل گرینلند گذاشت. اریک سرخ سعی کرد در گرینلند مستقر شود و آن را با ایسلندی‌ها و نروژی‌ها پر کند و در جزیره با جمعیت محلی اینوئیت‌ها به اشتراک بگذارد.

نقطه عطف مهمی در اکتشاف اروپا و جابجایی مرزهای جهان شناخته شده. اگرچه اقامت او برای مدت طولانی دوام نیاورد، اما تأثیر دائمی بر توسعه اکتشاف وایکینگ ها گذاشت و اثری دائمی در تاریخ گرینلند از خود به جای گذاشت.

Stephen I – Rein 1000 or 1001-1038

استفان اول آخرین شاهزاده بزرگ مجارستان بود و در سال 1001 اولین پادشاه پادشاهی مجارستان شد. او در شهری نه چندان دور از بوداپست امروزی متولد شد. استفان تا زمانی که به مسیحیت گروید یک بت پرست بود.

او شروع به ساخت صومعه ها و گسترش تأثیر کلیسای کاتولیک در مجارستان کرد. او حتی تا آنجا پیش رفت که کسانی را که به آن پایبند نبودند مجازات کردآداب و رسوم و ارزش های مسیحی مجارستان در دوران سلطنت او از صلح و ثبات برخوردار بود و به مقصدی محبوب برای بسیاری از زائران و بازرگانانی که از تمام نقاط اروپا می آمدند تبدیل شد.

امروزه او را پدر ملت مجارستان و مهمترین دولتمرد آن می دانند. تمرکز او بر دستیابی به ثبات داخلی باعث شد از او به عنوان یکی از بزرگترین صلح طلبان تاریخ مجارستان یاد شود و امروزه حتی به عنوان یک قدیس پرستش می شود.

پاپ اوربان دوم – پاپی 1088 تا 1099

اگرچه نه پاپ اوربان دوم که به خودی خود پادشاه بود، به عنوان رهبر کلیسای کاتولیک و فرمانروای کشورهای پاپی قدرت زیادی داشت. مهم ترین کمک او بازپس گیری سرزمین مقدس، سرزمین های اطراف رود اردن و کرانه شرقی از دست مسلمانان ساکن در منطقه بود.

پاپ اوربان به ویژه نگاه خود را به بازپس گیری اورشلیم که قبلاً تحت قوانین مسلمانان بود معطوف کرد. برای قرن ها. او سعی کرد خود را به عنوان محافظ مسیحیان در سرزمین مقدس معرفی کند. اوربان مجموعه ای از جنگ های صلیبی را به اورشلیم آغاز کرد و از مسیحیان خواست تا در یک زیارت مسلحانه به اورشلیم شرکت کنند و آن را از دست حاکمان مسلمان آن آزاد کردند.

این جنگ های صلیبی تغییر قابل توجهی را در تاریخ اروپا رقم زد، زیرا صلیبی ها در نهایت به تصرف خود در خواهند آمد. اورشلیم و حتی تأسیس دولت صلیبی. با در نظر گرفتن همه اینها، از اوربان دوم به عنوان یکی از قطبی ترین رهبران کاتولیک یاد می شدزیرا پیامدهای جنگ‌های صلیبی او برای قرن‌ها احساس می‌شد.

Stefan Nemanja – Rein 1166 تا 1196

در اوایل قرن دوازدهم، دولت صربستان تحت سلسله نمانجیچ تأسیس شد که با آغاز به کار آغاز شد. استفان نمانیا، حاکم استفان نمانیا.

استفان نمانیا یک شخصیت مهم اسلاو بود و آغازگر تحولات اولیه دولت صربستان بود. او زبان و فرهنگ صربی را ترویج کرد و انجمن دولت را به کلیسای ارتدکس متصل کرد.

استفان نمانیا یک اصلاح طلب بود و سواد را گسترش داد و یکی از قدیمی ترین ایالت های بالکان را توسعه داد. او به عنوان یکی از پدران دولت صربستان شناخته می شود و به عنوان یک قدیس شناخته می شود.

پاپ اینوسنتی دوم – پاپ 1130 تا 1143

پاپ اینوسنتز دوم فرمانروای کشورهای پاپ و رئیس کلیسای کاتولیک تا زمانی که در سال 1143 درگذشت. او در سال‌های اولیه زندگی خود با حفظ تسلط بر سرزمین‌های کاتولیک مبارزه کرد و به دلیل انشعاب معروف پاپی مشهور بود. انتخاب او به عنوان پاپ باعث انشعاب بزرگی در کلیسای کاتولیک شد زیرا رقیب اصلی او، کاردینال آناکلتوس دوم، از به رسمیت شناختن او به عنوان پاپ خودداری کرد و این عنوان را برای خود گرفت. رویدادهای دراماتیک در تاریخ کلیسای کاتولیک، زیرا برای اولین بار در تاریخ، دو پاپ ادعای قدرت را داشتند. Innocent II سالها برای به دست آوردن مشروعیت از رهبران اروپایی و آنها تلاش کرد