Leto - Titan Godin van bescheidenheid en moederschap

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Leto was een van de meest onrechtvaardige personages in de Griekse mythologie en werd gerespecteerd als een machtige godheid. Ze was de godin van het moederschap en de bescheidenheid en stond bekend als de moeder van Apollo en Artemis twee machtige en belangrijke godheden van het Griekse pantheon. Leto kwam voor in verschillende mythen, waaronder het verhaal van de Trojaanse oorlog Laten we haar verhaal eens bekijken.

    Wie was Leto?

    Leto was een tweede generatie Titaness en dochter van de eerste generatie Titanen Phoebe en Coeus. Haar broers en zussen waren o.a. Hecate , de godin van de hekserij, en Asteria de godin van de vallende sterren. Leto had twee kinderen bij de Olympische god Zeus Apollo, de Griekse god van het boogschieten en de zon, en Artemis, de godin van de jacht.

    Verschillende bronnen hebben verschillende verklaringen voor de betekenis van Leto's naam, sommigen beweren dat het verband houdt met 'Lethe', een van de vijf rivieren van de Onderwereld. Anderen zeggen dat het verband houdt met de 'lotus', een vrucht die vergetelheid bracht aan iedereen die ervan at, zoals beschreven in het verhaal van de Lotuseters, en dat haar naam daarom 'de verborgene' zou betekenen.

    Leto wordt vaak afgebeeld als een mooie jonge vrouw die een sluier draagt en deze uit bescheidenheid optilt, met haar twee kinderen naast zich. Als godin van de bescheidenheid zou zij zeer zelfbewust zijn geweest en zich altijd verschuilen achter een zwart gewaad dat zij vanaf haar geboorte droeg. Volgens Hesiodus was zij de vriendelijkste van alle Titan goden Zij zou de "zachtste van heel Olympus" zijn, maar als ze boos was, kon ze genadeloos en toornig zijn, zoals blijkt uit de mythen over Niobe en de Lycische boeren.

    Zeus verleidt Leto

    Wanneer de Titanomachy de epische tienjarige oorlog tussen de Olympiërs en de Titanen, die eindigde met de omverwerping van zijn eigen vader Kronos door Zeus, werden alle Titanen die weigerden de kant van Zeus te kiezen gestraft. Ze werden naar Tartarus gestuurd, de diepe afgrond die gebruikt werd als kerker en gevangenis van lijden en kwelling. Leto had echter geen partij gekozen tijdens de Titanomachie, zodat zij vrij mocht zijn.

    Volgens de mythe vond Zeus Leto zeer aantrekkelijk en was hij bezeten door haar. Hoewel hij getrouwd was met zijn zuster Hera Zeus, de godin van het huwelijk, besloot dat hij Leto moest hebben en, handelend naar zijn impulsen, verleidde hij de godin en sliep met haar. Het resultaat was dat Leto zwanger werd van Zeus.

    Hera's wraak

    Zeus had de reputatie niet trouw te zijn aan zijn vrouw en had vele buitenechtelijke affaires waar zij niet blind voor was. Ze was altijd boos en jaloers op Zeus' vele minnaars en hun kinderen en ze deed haar best wraak op hen te nemen.

    Toen Hera ontdekte dat Leto zwanger was van Zeus, begon ze meteen Leto te treiteren en te verhinderen dat ze kon bevallen. Volgens sommige bronnen vervloekte ze Leto zodat ze op geen enkel land op aarde zou kunnen bevallen. Ze zei tegen het water en het land dat ze Leto niet mochten helpen en ze bedekte zelfs de aarde met een wolk zodat Eileithyia, de godin van de bevalling, niet zou kunnen zien dat Letohaar diensten nodig had.

    Hera bleef Leto lastigvallen en liet de afschuwelijke draak Python achter de godin aan jagen zonder haar rust te gunnen in haar moeilijke tijd.

    Leto en het eiland Delos

    Python bleef Leto achtervolgen totdat Zeus de godin hielp door het sturen van Boreas de noordenwind, om haar de zee op te blazen. Uiteindelijk kwam ze aan bij het drijvende eiland Delos en ze smeekte het eiland haar toevlucht te verlenen.

    Delos was een rotsachtig, desolaat en dor eiland. Leto beloofde het eiland dat ze er een mooi eiland van zou maken als het haar zou helpen. Aangezien Delos een drijvend eiland was, werd het beschouwd als noch land noch water, dus door Leto te helpen, ging het niet tegen Hera's bevelen in. Toen Leto Delos echter aanraakte, raakte het sterk geworteld in de oceaanbodem en stopte het met drijven. In enkele ogenblikken, werd het eiland...was veranderd in een paradijs, vol leven en bedekt met weelderige groene bossen.

    Volgens oude bronnen zou het eiland Delos van de godin Asteria zijn geweest, de zus van Leto. Asteria was veranderd in het drijvende eiland om te ontsnappen aan de avances van Zeus en er wordt gezegd dat zij er daarom mee instemde haar zus een toevluchtsoord te geven.

    Apollo en Artemis zijn geboren

    Leto met Apollo en Artemis door Daderot. Publiek domein.

    Nu Leto een veilig onderkomen had, kon ze in alle rust haar kinderen baren (een tweeling, zo bleek). Artemis werd als eerste geboren. Leto worstelde negen dagen en negen nachten, maar er was geen teken van de baby.

    Uiteindelijk ontdekte de godin van de bevalling, Eileithyia, dat Leto aan het bevallen was en ze kwam haar te hulp. Al snel met Eileithyia's hulp beviel Leto van haar tweede kind, Apollo.

    In alternatieve versies van het verhaal was Eileithyia ontvoerd door Hera zodat zij Leto niet kon helpen en was het eigenlijk Artemis die haar moeder bijstond bij de geboorte van Apollo.

    Tityos en Leto

    Apollo en Artemis werden op zeer jonge leeftijd zeer bedreven in het boogschieten, zodat zij hun moeder konden beschermen. Toen Apollo slechts drie dagen oud was, doodde hij het monster Python dat zijn moeder had lastiggevallen, met een boog en pijlen gemaakt door Hephaestus.

    Later werd Leto opnieuw lastig gevallen door Tityos, de reus. Zoon van Zeus en de sterfelijke prinses Elara, probeerde Tityos Leto te ontvoeren terwijl zij naar Delphi reisde. Apollo en Artemis hoorden echter het geluid van hun moeder die worstelde met de reus en zij snelden haar te hulp. Tityos werd naar Tartarus gestuurd, waar hij voor eeuwig werd gestraft.

    Leto en Koningin Niobe

    Leto speelde een rol in de mythe van Niobe, de dochter van de boze koning Tantalus. Zij was de Thebaanse koningin en had veertien kinderen (zeven dochters en zeven zonen), op wie zij zeer trots was. Zij schepte vaak op over haar kinderen en lachte Leto uit omdat hij er maar twee had, omdat zij een veel betere moeder was dan Leto.

    Leto was woedend toen ze Niobe's opschepperij hoorde. Ze vroeg Apollo en Artemis de kinderen van Niobe te doden. De tweeling stemde toe en Apollo doodde alle zeven zonen en Artemis doodde alle zeven dochters.

    Overmand door verdriet pleegde Niobe's echtgenoot Amphion zelfmoord en Niobe zelf zou in marmer zijn veranderd. Ze bleef echter wenen om haar kinderen en haar lichaam werd op een hoge bergtop in Thebe geplaatst. Dit verhaal laat Leto's wraakzucht zien.

    De Lycische boeren

    Volgens Ovidius in de Metamorfosen De regio Lycië was Leto's thuis, waar zij kort na de geboorte van Apollo en Artemis aankwam. De godin wilde baden in een bron om zich te reinigen (hoewel sommigen zeggen dat zij water uit een vijver wilde drinken), maar voordat zij dat kon doen, kwamen enkele Lycische boeren en begonnen met stokken in het water te roeren zodat het modderig werd, waardoor de godin werd verjaagd. De boeren hadden veelvee dat dorst had en zij hadden hen naar de bron gebracht zodat zij hun water konden drinken.

    Leto reinigde zich onder leiding van wolven in de rivier Xanthus en toen ze klaar was, keerde ze terug naar de bron waar de boeren waren. Ze veranderde alle boeren in kikkers, zodat ze voor altijd in het water moesten blijven.

    Leto in de Trojaanse oorlog

    Leto was bondgenoot van de Trojanen tijdens de tien jaar durende Trojaanse oorlog, samen met haar kinderen Apollo en Artemis. De godin was nauw verbonden met Lycië, dat in die tijd bondgenoot was van de stad Troje. Sommige bronnen zeggen dat Leto op het punt stond te vechten tegen Hermes , de boodschappergod, die de Achaeërs steunde, maar Hermes besloot zich terug te trekken uit respect voor de godin.

    Toen Aeneas, de Trojaanse held, gewond raakte, was het Leto die zijn wonden genas met de hulp van Artemis en zij herstelden hem in zijn vroegere pracht en kracht.

    Leto kwam ook voor in een aantal kleinere mythen. In een daarvan stond Apollo op het punt om door Zeus naar Tartarus te worden gestuurd voor het doden van een Cycloop maar Leto smeekte Zeus om Apollo's straf te verminderen, wat hij deed.

    Aanbidding van Leto

    Leto werd uitgebreid vereerd in Griekenland, met verschillende tempels gewijd aan haar naam. Haar verering was vooral geconcentreerd in de zuidkust van Anatolië. Volgens de oude bronnen was haar verering het meest intens in Lycië, het thuisland van de godin. Hier werd ze vereerd als huis- en nationale godin en als bewaakster van graven. Ze was zeer geliefd bij het volk vanwege haarvriendelijkheid en ze aanbaden haar ook als beschermster van moeders, kinderen en gezinnen.

    Er wordt gezegd dat er in Lycië een grote tempel is die "de Letoon" wordt genoemd (hij werd ook de Tempel van Leto genoemd) waar zij werd vereerd naast Apollo en Artemis. Herodotus verklaart dat Leto in Egypte werd vereerd in de vorm van de godin met het cobrahoofd Wadjet.

    FAQs over Leto

    1. Waar is Leto de godin van ? Leto is de godin van de moeder en van de bescheidenheid.
    2. Wie zijn Leto's kinderen? Leto had twee kinderen, de tweeling Apollo en Artemis.
    3. Wie is Leto's gemalin ? Leto sliep met Zeus.
    4. Wie is Leto's Romeinse equivalent? In Romeinse mythologie Leto staat bekend als Latona.
    5. Waar woont Leto? Leto verblijft in Delos.
    6. Wat zijn Leto's symbolen ? Leto's symbolen zijn sluiers, data, palmbomen wolf, gryphon, hanen en wezels.

    In het kort

    Hoewel Leto een zeer beroemde en geliefde godheid was in het oude Griekenland, is haar naam nu obscuur en weten maar weinig mensen over haar. Ze is nu vooral bekend van het verhaal over de geboorte van haar kinderen, de tweelinggoden.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.