Al sinds mensenheugenis zijn er engelen bij de mensheid. Al in het oude Griekenland en Babylon zijn er verslagen van vurige mensachtige wezens die namens de mensheid optreden. De Abrahamitische godsdiensten hebben classificaties gemaakt met een hele hiërarchie, met specifieke opdrachten om aan te geven hoe dicht ze bij God staan en wat hun rol is.

Maar geen enkele classificatie is zo mystificerend als die van de Seraphim.

De Seraphim (enkelvoud: Seraph Zij hebben echter ook andere intrigerende aspecten, die mogelijk het gevolg zijn van hun veel oudere oorsprong.

Waar komen de Seraphim vandaan?

Serafijnen zijn engelen in het christendom, die behoren tot de hoogste orde van de hemelse hiërarchie. Zij worden geassocieerd met licht, zuiverheid en vurigheid.

De Serafijnen zoals wij die vandaag de dag kennen, komen rechtstreeks uit het jodendom, het christendom en de islam. De meest opvallende Serafijnen worden in het Oude Testament genoemd in Ezechiël 1:5-28 en Jesaja 6:1-6. In het laatste vers gaat de beschrijving van de Serafijnen als volgt:

Boven hem (God) waren serafijnen, elk met zes vleugels; met twee vleugels bedekten zij hun gezicht, met twee bedekten zij hun voeten en met twee vlogen zij. 3 En zij riepen tot elkaar:

"Heilig, heilig, heilig is de Almachtige Heer.

de hele aarde is vol van zijn glorie."

Bij het horen van hun stemmen schudden de deurposten en drempels, en de tempel werd gevuld met rook.

Deze beschrijvingen geven een interessant beeld van de Serafijnen, waarbij zij worden geïdentificeerd als belangrijke wezens met grote macht, die de lof van God bezingen. Er zijn echter varianten van de Serafijnen, afhankelijk van de religieuze context waarin zij worden gezien.

Religieuze varianten van de Serafijn

Jodendom, Christendom en Islam hebben elk een ander verhaal over de Seraphim.

• De Joodse traditie geeft gedetailleerde lagen over deze wezens, samen met informatie over het onderscheid tussen Serafijnen en andere engelenordes. De beschrijvingen stellen hen helemaal niet voor als engelen, maar als mensachtige bovennatuurlijke wezens. De boeken Henoch, Deuteronomium en Numeri bespreken allemaal de aanwezigheid van Serafijnen.

• De christelijke aanduiding van Serafijnen in het Boek Openbaringen schildert hen af als mensachtig, maar zij zijn ook dierlijke hybriden. Hier hebben zij leeuwengezichten, adelaarsvleugels, en serpent Er is discrepantie en discussie over deze wezens, omdat sommige geleerden denken dat het helemaal geen Seraphim zijn, maar aparte entiteiten vanwege hun chimera-achtige uiterlijk.

• Islamitische tradities bevatten ook het geloof van Serafijnen, met vergelijkbare doelen als christelijke en joodse structuren. Maar moslims geloven dat Serafijnen zowel destructieve als welwillende krachten hebben. Deze zullen duidelijk worden op de Dag des Oordeels tijdens de Apocalyps.

Etymologie van Seraphim

Om de oorsprong en de betekenis van de Serafijnen verder te begrijpen, is het nuttig te kijken naar de etymologie van hun naam.

Het woord "Seraphim" is meervoud voor het enkelvoud, "Seraph". Het Hebreeuwse achtervoegsel -IM geeft aan dat er minstens drie van deze wezens zijn, maar het zouden er heel goed veel meer kunnen zijn.

"Seraf" komt van de Hebreeuwse wortel "Sarap" of het Arabische "Sharafa". Deze woorden betekenen respectievelijk "brandende" of "verheven zijn". Zo'n bijnaam geeft aan dat de Serafijnen niet alleen vurige wezens zijn, maar ook degenen die kunnen vliegen.

Terwijl het woord Serafijn in de Bijbel wordt gebruikt om te verwijzen naar deze hemelse wezens, verwijst het andere gebruik van dit woord naar slangen.

Als zodanig suggereren geleerden dat het woord Seraphim kan letterlijk vertaald worden als "vurige vliegende slangen".

Oude oorsprong van het woord Seraphim

De etymologie van het woord "Seraphim", vertaald als "brandende slangen" geeft aanwijzingen dat hun oorsprong lang voor het jodendom, het christendom of de islam lag.

Het oude Egypte heeft verschillende wezens in hun graf- en grotkunstafbeeldingen. Bovendien zijn op de uraeus die de farao's droegen gevleugelde vuurslangen afgebeeld, vaak op of rond het hoofd van een mens.

De Babylonische mythen kennen ook bepaalde verhalen over slangen die kunnen rondvliegen en vuur produceren in verband met denken, geheugen en zang. In deze contexten werden Seraphim traditioneel gezien als het equivalent van de menselijke geest.

Dit alles brengt een interessant verband met de oude Griekse opvatting van de Muzen. Ook zij hadden de heerschappij over de menselijke geest in verband met geheugen, dans, geest en zang, met verschillende losse associaties met vuur en slangen.

Deze pre-joods-christelijke associaties van "vuur" en "vliegen" omringen de menselijke geest in relatie tot thema's als denken, herinnering, zang en uiteindelijke eerbied voor het Goddelijke. Dit idee leeft voort in het Abrahamitische begrip van wie en wat de Serafijnen zijn.

De Orde van Serafijnen en hun kenmerken

Afhankelijk van de Abrahamitische godsdienst waarnaar u verwijst, nemen de Serafijnen iets andere kenmerken aan. Maar alle drie het christendom, het jodendom en de islam geven aan dat deze brandende wezens het dichtst bij de troon van God staan.

Serafijnen in jodendom, christendom en islam

Volgens christelijke verslagen zijn de Seraphim de eerste orde van engelen, naast de Cherubijnen Tegenwoordig stellen sommige takken van het christendom dat er een hiërarchie van engelen bestaat van 9 niveaus, met de Serafijnen en Cherubijnen op de hoogste niveaus. Het is echter belangrijk te begrijpen dat de Bijbel geen hiërarchie van engelachtige wezens aanwijst, dus dit is mogelijk een latere interpretatie van de Bijbel.

Joodse tradities geloven ook in Seraphim op een vergelijkbare manier als christenen, maar zij geven een meer diepgaande kijk op hun karakter, volgorde, uiterlijk en functie. De meeste van deze Joodse verwijzingen plaatsen Seraphim als vurige slangen. Het is deze verwijzing naar slangen die de Seraphim onderscheidt van de rest van de engelenorden.

In de Islam worden geen bijzonderheden vermeld over de Serafijnen, behalve dat er slechts twee zijn die het dichtst bij Gods troon zitten. Deze verschillen in die zin dat zij drie vleugels hebben in plaats van twee. Het zijn wezens van licht die de opgetekende daden van de mensheid dragen die zij op de Dag des Oordeels zullen presenteren.

Verschijning van Seraphim

In een van de weinige verslagen over Serafijnen in de Bijbel wordt beschreven dat zij zes vleugels en vele ogen hebben, zodat zij God voortdurend in actie kunnen zien.

Ze worden beschreven als met een welsprekende en onbeschrijfelijke schoonheid. Ze hebben grote, dreunende zangstemmen, en brengen iedereen in vervoering die gezegend genoeg is om ze persoonlijk te horen.

Hun zes vleugels zijn een bijzonder kenmerk.

• Twee voor het vliegen, wat staat voor hun vrijheid en lof.
• Twee om hun gezichten te bedekken, zodat ze niet overweldigd worden door Gods schittering.
• Twee op hun voeten, ten teken van hun nederigheid en onderwerping aan God.

In de Grieks-orthodoxe Bijbel staat echter dat de twee vleugels het gezicht van God verhullen en niet de gezichten van de Serafijnen.

Wanneer vertalingen op deze manier worden bekeken, wordt de letterlijke interpretatie van verschillende teksten belangrijk om de volledige reikwijdte en het volledige beeld te begrijpen. Dit komt omdat oudere talen niet altijd gemakkelijk in het Engels worden omgezet.

De rol van de Serafijnen

De Serafijnen spelen een belangrijke rol in de hemel en zingen onophoudelijk de lof van de Almachtige.

God loven

Serafijnen zingen hymnen, dansen en verheerlijken de lof van God en zijn oneindige heiligheid. Deze hoogste, heilige orde van engelen combineert liefde en waarheid en weerspiegelt goddelijk mededogen en gerechtigheid. Zij zijn een herinnering aan de mensheid van de Schepper aan zijn schepping en laten zien hoe men moet zingen en zwelgen in Gods lof.

Zij slapen niet en waken met onophoudelijk gezang over Gods troon. Dit geeft hen een soort beschermende voogdijrol samen met de Schepper.

Schoonmaken van de zonde

Jesaja's verhaal over zijn ervaring met een Seraf wijst op hun vermogen om de zonde uit de ziel te verwijderen. Deze Seraf droeg een hete kool van het altaar en raakte die aan op Jesaja's lippen, wat hem reinigde van de zonde. Deze daad zuiverde hem genoeg om in de aanwezigheid van God te zitten en zijn woordvoerder voor de mensheid te zijn.

De Trisagion

Hun vaardigheid en standvastigheid in liederen en hymnen toont ons ook een ander belangrijk aspect van het doel van de Serafijnen. Het Trisagion, of drievoudige hymne, die de drievoudige aanroeping van God als heilig bevat, is een belangrijk aspect van de Serafijnen.

In het kort

De Serafijnen zijn brandende engelachtige wezens die het dichtst bij Gods troon zitten en liederen, lofprijzingen, hymnen, dansen en voogdij aanbieden. Zij hebben de mogelijkheid om zielen van zonde te zuiveren en de mensheid te leren hoe zij het Goddelijke kan eren. Er is echter enige discussie over wat de Serafijnen precies zijn, met sommige aanwijzingen dat zij vurige slangachtige wezens zijn.