Cyclopen - De eenogige reuzen uit de Griekse mythen

  • Deel Dit
Stephen Reese

    De Cyclopen (enkelvoud - Cyclops) waren een van de eerste wezens die ooit op aarde bestonden. De eerste drie van hun soort gingen de Olympiërs voor en waren machtige en vaardige onsterfelijke wezens. Hun afstammelingen echter niet zozeer. Hier volgt een nadere beschouwing van hun mythe.

    Wie waren de Cyclopen?

    In de Griekse mythologie waren de oorspronkelijke cyclopen de zonen van Gaia , de oergodheid van de aarde, en Uranus, de oergodheid van de hemel. Het waren machtige reuzen die één groot oog, in plaats van twee, in het midden van hun voorhoofd hadden. Ze stonden bekend om hun fantastische vaardigheden in de ambachten en als zeer bekwame smeden.

    De eerste cyclopen

    Volgens Hesiod in Theogonie, de eerste drie cyclopen werden Arges, Brontes en Steropes genoemd, en zij waren de onsterfelijke goden van bliksem en donder.

    Uranus sloot de drie oorspronkelijke cyclopen op in de schoot van hun moeder toen hij tegen haar en al haar zonen optrad. Chronos bevrijdde hen, en zij hielpen hem hun vader te onttronen.

    Chronos, echter, sloot hen opnieuw op in de Tartarus nadat hij de controle over de wereld had gekregen. Eindelijk, Zeus bevrijdde hen voor de oorlog van de Titanen, en zij vochten aan de zijde van de Olympiërs.

    De ambachten van de cyclopen

    De drie Cyclopen smeedden Zeus' bliksemschichten, Poseidon's en Hades' onzichtbaarheidshelm als geschenk toen de Olympiërs hen bevrijdden uit de Tartarus. Ze smeedden ook Artemis' zilveren boog.

    Volgens de mythen waren de cyclopen meesterbouwers. Naast de wapens die zij voor de goden smeedden, bouwden de cyclopen de muren van verschillende steden in het oude Griekenland met onregelmatig gevormde stenen. In de ruïnes van Mycene en Tiryns zijn deze Cycloopwanden blijven staan. Men geloofde dat alleen de cyclopen de kracht en het vermogen hadden om zulke structuren te maken.

    Arges, Brontes en Steropes woonden op de Etna, waar... Hephaestus De mythen plaatsen de cyclopen, die bekwame ambachtslieden waren, als de werkers van de legendarische Hephaestus.

    De dood van de cycloop

    In de Griekse mythologie stierven deze eerste cyclopen door toedoen van de god... Apollo Zeus geloofde dat Asclepius de god van de geneeskunde en zoon van Apollo, was met zijn medicijnen te dicht bij de grens tussen sterfelijkheid en onsterfelijkheid gekomen. Daarom doodde Zeus Asclepius met een bliksemschicht.

    Niet in staat de Koning der Goden aan te vallen, ontlaadde de woedende Apollo zijn woede op de vervalsers van de bliksemschicht, waardoor het leven van de cyclopen eindigde. Sommige mythen zeggen echter dat Zeus later de cyclopen en Asclepius terugbracht uit de onderwereld.

    Ambiguïteit van de cyclopen

    In sommige mythen waren de cyclopen slechts een primitief en wetteloos ras dat een ver eiland bewoonde waar zij herders waren, mensen verslonden en aan kannibalisme deden.

    In de Homerische gedichten waren de cyclopen domme wezens die geen politiek systeem hadden, geen wetten, en in grotten leefden met hun vrouwen en kinderen op het eiland Hypereia of Sicilië. De belangrijkste van deze cyclopen was Polyphemus die de zoon was van Poseidon, de god van de zee, en een centrale rol speelt in Homerus' Odyssey .

    In deze verhalen waren de drie oudere cyclopen een ander ras, maar in sommige andere waren zij hun voorouders.

    Er blijken dus twee hoofdtypen cyclopen te zijn:

    • Hesiod's Cyclopen - de drie oerreuzen die in Olympus leefden en wapens smeedden voor de goden...
    • Homerus' cyclopen - gewelddadige en onbeschaafde herders die in de mensenwereld leven en verwant zijn aan Poseidon

    Polyphemus en Odysseus

    In Homerus' beschrijving van Odysseus' ongelukkige terugkeer naar huis, stopten de held en zijn bemanning bij een eiland om proviand te vinden voor hun reis naar Ithaca. Het eiland was de woonplaats van de cycloop Polyphemus, zoon van Poseidon en de nimf Thoosa.

    Polyphemus sloot de reizigers op in zijn grot en sloot de ingang af met een gigantisch rotsblok. Om te ontsnappen aan de eenogige reus, Odysseus en zijn mannen slaagden erin Polyphemus dronken te voeren en verblindden hem terwijl hij sliep. Daarna ontsnapten zij met Polyphemus' schapen toen de cyclops ze liet grazen.

    Nadat ze wisten te ontsnappen, vroeg Polyphemus de hulp van zijn vader om de reizigers te vervloeken. Poseidon stemde toe en vervloekte Odysseus met het verlies van al zijn mannen, een rampzalige reis en een verwoestende ontdekking toen hij eindelijk thuis aankwam. Deze episode zou het begin zijn van Odysseus' rampzalige tienjarige reis naar huis.

    Hesiod schreef ook over deze mythe en voegde de component van een satyr aan Odysseus' verhaal. De sater... Silenus hielp Odysseus en zijn mannen terwijl zij probeerden de cycloop te slim af te zijn en te ontsnappen. In beide tragedies zijn Polyphemus en zijn vloek over Odysseus het beginpunt van alle gebeurtenissen die zouden volgen.

    De cyclopen in de kunst

    In de Griekse kunst zijn er verschillende afbeeldingen van de cyclopen, hetzij in beelden, gedichten of vaasschilderingen. De episode van Odysseus en Polyphemus is veelvuldig afgebeeld in beelden en aardewerk, waarbij de cycloop normaal gesproken op de grond ligt en Odysseus hem aanvalt met een speer. Er zijn ook schilderijen van de drie oudere cyclopen die met Hephaestus samenwerken in de smederij.

    De verhalen van de cyclopen komen voor in de geschriften van dichters als Euripides, Hesiod, Homerus en Vergilius. De meeste mythen die over de cyclopen zijn geschreven, namen de Homerische cyclopen als basis voor deze wezens.

    Om af te ronden

    De cyclopen zijn een essentieel onderdeel van de Griekse mythologie dankzij het smeden van het wapen van Zeus, de bliksemschicht, en de rol van Polyphemus in het verhaal van Odysseus. Ze hebben nog steeds de reputatie enorme, meedogenloze reuzen te zijn die tussen de mensen leven.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.