Að henda hrísgrjónum í brúðkaup: Skemmtileg hefð eða hættuleg óþægindi?

  • Deildu Þessu
Stephen Reese

    Brúðkaup samanstendur af svo mörgum hefðum, sumar þeirra eru menningarlegar og aðrar sem hjónin búa til sjálf. Ein hefð sem er algeng í brúðkaupum er að kasta hrísgrjónum.

    Svo hvers vegna er hrísgrjónakast svona vinsæl hefð?

    Fyrir mörgum pörum þykir það skemmtileg leið að láta gesti sína taka þátt í hátíðinni. Það bætir líka spennu og eftirvæntingu við brottför athöfnarinnar. Auk þess gefur það frábærar myndir! Hins vegar eru ekki allir hrifnir af hrísgrjónakasti. Sumir telja að það sé óþægindi og geti jafnvel verið hættulegt.

    Haltu áfram að lesa um leið og við kannum sögu hrísgrjónakasts og hvort það sé hefð sem vert er að halda í.

    Uppruni Hefð

    Í gegnum aldirnar hafa hrísgrjón verið notuð í mismunandi menningarheimum fyrir brúðkaup. Þó að nákvæmur uppruni þessarar hefðar sé óþekktur, hafa sagnfræðingar rakið hana aftur til rómverska tímabilsins.

    Í Róm til forna var korni og staðbundnum fræjum kastað á hjónin sem tákn um frjósemi og gnægð. Siðurinn breiddist út til annarra heimshluta, þar á meðal Frakklands, þar sem hveiti var valið korn, og Ameríku, þar sem hrísgrjón voru notuð. Óháð því hvaða frætegund var valin hélst táknmyndin sú sama.

    Í Englandi á miðöldum kastuðu gestir skóm í hjónin þegar þau yfirgáfu athöfnina. Litið var á skókastið sem leið til að óska ​​þeim hjónum góðs gengis og langt ogfarsælt líf saman.

    Hins vegar minnkaði þessi siður að lokum í vinsældum og sú hefð að kasta hrísgrjónum varð hluturinn til að gera.

    Meaning of Rice Throwing at Wedding

    As við nefndum að í fornöld var hrísgrjónakast leið til að tákna frjósemi. Þetta er vegna þess að hrísgrjón eru korn sem tengist lífi og vexti.

    Í mörgum menningarheimum er litið á það sem heilaga mat. Til dæmis, í hindúisma, eru hrísgrjón talin vera eitt af fimm heilögu kornum. Það er líka grunnfæða í mörgum löndum Asíu.

    Í sumum menningarheimum er litið á hrísgrjónakast sem leið til að bægja illum öndum frá. Í Kína var til dæmis hefð fyrir því að henda hrísgrjónum í brúðkaup til að fæla burt illa anda sem gætu skaðað nýgiftu hjónin. Hrísgrjónum var einnig hent í jarðarfarir af þessum sökum.

    Hrísgrjón hafa einnig verið notuð sem tákn auðs og velmegunar. Á Indlandi er hefð fyrir því að henda hrísgrjónum í brúðkaup sem leið til að óska ​​hjónunum farsældar í framtíðinni.

    Indversk brúðkaup

    Indland er land menningar og arfleifðar, og fólk er þekkt fyrir litríka hátíðarhöld. Brúðkaup á Indlandi eru ekkert öðruvísi og fela oft í sér marga helgisiði og hefðir. Ein af þessum hefðum er hrísgrjónakast.

    Í indversku brúðkaupi geturðu séð brúður kasta hrísgrjónum aftur á bak yfir höfuðið. Hún gerir þetta fimm sinnum. Hún tínir hrísgrjón úr báðum höndum og kastar þeim eins fast og hún getur, að tryggjaað allir fjölskyldumeðlimir sem standa fyrir aftan hana verða fyrir kornunum.

    Samkvæmt indverskri menningu og viðhorfum hljómar dóttir sem fædd er á heimilinu Lakshmi, hindúa gyðju auðs og góðæris. örlög. Hún er hamingja heimilisins. Þess vegna, þegar dóttir hússins fer, kastar hún hrísgrjónum aftur á bak í fjölskyldu sína og óskar þess að húsið hennar sé fullt af auði.

    Fyrir móður ættingja eru hrísgrjónin sem stúlkan kastar eins konar bæn. og táknar að hún mun alltaf vera blessun fyrir alla fjölskylduna, sama hvert hún fer. Í sumum menningarheimum er talið að kasta hrísgrjónum geti bægt illt auga eða óheppni í burtu.

    Brúðurin kastar líka hrísgrjónum í eiginmann sinn sem ást og virðingu. Hann er sá sem mun vernda hana fyrir öllu illu og neikvæðni í heiminum. Á Indlandi þykir það heppni ef eitthvað af hrísgrjónunum sem brúðurin kastar festist við föt brúðgumans. Oft er litið á það sem merki um að hjónin eigi eftir að eignast mörg börn.

    Vesturbrúðkaup

    Hefðin að kasta hrísgrjónum er ekki bara bundin við Asíulönd. Það er líka algengt í vestrænum brúðkaupum. Í Bandaríkjunum er það til dæmis orðin vinsæl hefð að gestir kasti hrísgrjónum í hjónin þegar þau yfirgefa athöfnina.

    Nú á dögum er hrísgrjón algengasta hluturinn sem kastað er í brúðkaup. Það er litið á það sem tákn um gæfu og frjósemi. Hrísgrjónkast er oft notað sem leið til að virkja gesti í hátíðinni. Hins vegar hafa menn nú tekið þessa hefð á annað borð. Í dag er ekki bara hrísgrjón lengur sem er kastað. Allt frá sælgæti til fíkjur, rúsínur, sykraðar hnetur og jafnvel fuglafræ, allt gengur.

    Sum pör kjósa meira að segja að láta gesti sína blása í loftbólur í stað þess að henda hrísgrjónum. Hins vegar er þetta ekki mjög vinsæll kostur þar sem það getur oft verið sóðalegt og erfitt að þrífa. Aðrir kjósa að láta gesti sína veifa að sér glitrandi, sérstaklega ef það er kvöldútgangur.

    Af hverju sumir trúa því að hrísgrjónakast sé hættulegt?

    Þó að oft sé litið á hefðina að kasta hrísgrjónum sem skaðlaus og skemmtileg leið til að halda upp á brúðkaup, það eru gallar við það.

    Hrísgrjón geta verið hörð og hvöss og ef þeim er kastað af of miklu afli getur það skaðað fólk. Það getur líka verið köfnunarhætta fyrir lítil börn eða dýr.

    Annað áhyggjuefni er að hrísgrjón laða að fugla. Þegar hrísgrjónum er hent utandyra geta þau laðað að sér dúfur og aðra fugla, sem getur skapað óreiðu. Fuglaskítur getur borið með sér sjúkdóma sem geta verið skaðlegir mönnum.

    Einnig hafa borist fregnir af því að gestir hafi runnið á hrísgrjónum sem hent hafa verið á jörðina. Þetta getur leitt til alvarlegra meiðsla.

    Af þessum ástæðum telja sumir að það eigi að takmarka hrísgrjónakast við sum samfélög og menningu sem trúa á hefðina. Með öðrum orðum, þaðætti ekki að gera bara til gamans.

    Hins vegar halda aðrir því fram að svo lengi sem gestir fara varlega og kasta hrísgrjónunum á ábyrgan hátt sé engin ástæða til að takmarka hefðina.

    Alternatives to Throwing Rice í brúðkaupum

    Þar sem hrísgrjónakast getur verið skaðlegt fyrir innfædda fugla og dýr, og er einnig talin hætta á, leyfa sumir staðir ekki brúðkaupsgesti að kasta hrísgrjónum. En það eru margir kostir við að henda hrísgrjónum til að óska ​​hjónunum farsæls lífs saman. Hér eru nokkrir frábærir valkostir:

    1. Að henda blómblöðum – Þessi valkostur er minna sóðalegur, auðvelt að þrífa hann og lítur út, líður og lyktar ótrúlega. Hins vegar getur það verið kostnaðarsamt, allt eftir því hvaða krónublöð þú velur.
    2. Að henda konfetti – Confetti er litríkt, mjúkt viðkomu og lítur yndislega út á myndum. Gallinn er sá að það gerir smá rugl og þarf að þrífa það.
    3. Blása loftbólur – Fallegt á myndum og skemmtilegt að gera, en þessi valkostur skapar klúður þar sem loftbólur springur og allt blotnar. Það er bara gott á mjög heitum degi.
    4. Bylfandi glitrandi – Sparklers eru fallegur valkostur, þar sem það lítur fallega út á myndum. Hins vegar virkar það aðeins ef útgangurinn er á kvöldin, þegar það er dimmt og ljósið sést. Það sem meira er, steinsteinar brenna aðeins í stuttan tíma, svo þetta gefur þér ekki mikinn tíma til að vinna með.
    5. Hasta fuglafræi – Svipað og hrísgrjón, fuglafræer frábær kostur þar sem það fóðrar fuglana án þess að hafa áhrif á vistkerfið. Þetta fer auðvitað eftir kröfum vettvangsins og hvort fuglar eru á svæðinu eða ekki.

    Að pakka inn

    Hrísgrjónakast í brúðkaupum er skemmtileg hefð sem menningarheimar njóta sín. um allan heim og ekki bara á Vesturlöndum. Það er leið til að virkja gesti í hátíðinni og óska ​​hjónunum góðs gengis í framtíðinni saman. Þó að það séu nokkrar áhyggjur af öryggi, svo lengi sem gestir fara varlega, þá er engin ástæða fyrir því að takmarka þessa hefð.

    Stephen Reese er sagnfræðingur sem sérhæfir sig í táknum og goðafræði. Hann hefur skrifað nokkrar bækur um efnið og verk hans hafa verið birt í tímaritum og tímaritum um allan heim. Stephen var fæddur og uppalinn í London og hafði alltaf áhuga á sögu. Sem barn eyddi hann tímunum saman í að grúska yfir fornum textum og skoða gamlar rústir. Þetta varð til þess að hann lagði stund á feril í sagnfræðirannsóknum. Áhrif Stefáns á táknum og goðafræði stafar af þeirri trú hans að þau séu undirstaða mannlegrar menningar. Hann telur að með því að skilja þessar goðsagnir og þjóðsögur getum við skilið okkur sjálf og heiminn okkar betur.