Lista największych królów wikingów

  • Udostępnij To
Stephen Reese

    Wikingowie byli znani z tego, że byli nieustraszonymi i potężnymi wojownikami. Wielu z nich przeszło do historii jako prawdziwie polaryzujące postacie. Podczas gdy z jednej strony są chwaleni jako odważni i honorowi wojownicy, z drugiej strony zostali okrzyknięci krwiożerczymi i ekspansjonistami.

    Niezależnie od tego, po której stronie się opowiadasz, wszyscy możemy się zgodzić, że Wikingowie i ich kultura to fascynujące tematy do zbadania. Jeśli chodzi o ich przywództwo, historia pokazuje, że nie byli oni zjednoczoną grupą ludzi pod jednym władcą. Było wielu królów i wodzów Wikingów, którzy nadzorowali codzienne życie swoich społeczeństw.

    Zebraliśmy listę największych i najbardziej znanych królów wikingów. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tych członkach nordyckiej rodziny królewskiej, którzy pozostawili niezatarty ślad w historii Europy i świata.

    Eryk Czerwony

    Eryk Czerwony z islandzkiej publikacji z 1688 r. PD.

    Eryk Czerwony żył w drugiej połowie X wieku i był pierwszym przybyszem z Zachodu, który założył osadę na terenie dzisiejszej Grenlandii. Choć może się to wydawać nierozsądne, że wikingowie zdecydowaliby się na osiedlenie w tak surowym klimacie, historia Eryka Czerwonego jest pełna zwrotów akcji, które tłumaczą jego decyzję.

    Uważa się, że ojciec Eryka Czerwonego wygnał go z Norwegii za zabicie kolegi wikinga. Podróże Eryka Czerwonego nie doprowadziły go bezpośrednio do Grenlandii. Po wygnaniu z Norwegii przeniósł się na Islandię, ale i stamtąd został wygnany w podobnych okolicznościach.

    To skłoniło go do zwrócenia wzroku dalej na Zachód. Osiadł na Grenlandii, aby doczekać końca okresu wygnania, a po jego upływie postanowił wrócić do ojczyzny i zaprosić do siebie innych osadników.

    Eryk Czerwony był człowiekiem, który nadał Grenlandii jej nazwę z powodów strategicznych - jako narzędzie propagandowe, aby miejsce to brzmiało bardziej atrakcyjnie dla osadników, którzy nie byli świadomi surowego środowiska wyspy!

    Leif Erikson

    Leif Eriksson odkrywa Amerykę (1893) - Christian Krohg. PD.

    Leif Erikson był synem Eryka Czerwonego i pierwszym wikingiem, który kiedykolwiek wyruszył w kierunku Nowej Fundlandii i Kanady w Ameryce Północnej. Uważa się, że rozpoczął swoją podróż około początku X wieku.

    Leif poszedł jeszcze dalej niż jego ojciec i inni wikingowie przed nim, ale nie zdecydował się na stałe osiedlić w Kanadzie czy Nowej Fundlandii. Zamiast tego udał się w podróż powrotną i zastąpił swojego ojca jako wódz grenlandzkich osadników. Tam realizował swój program nawracania grenlandzkich wikingów na chrześcijaństwo.

    Ragnar Lothbrok

    Wojownik, prawdopodobnie Ragnar Lothbrok, zabijający bestię. PD.

    Ragnar Lothbrok jest prawdopodobnie najbardziej znanym wikingiem, jaki kiedykolwiek żył. Dzięki serialowi telewizyjnemu Wikingowie , jego imię stało się dobrze znane w dzisiejszej popkulturze.Wiadomo, że Ragnar Lothbrok był najpotężniejszą i najważniejszą postacią swoich czasów.

    Jest jednak całkowicie możliwe, że nigdy nie istniał, a jego imię pochodzi jedynie z mitu o Wikingach lub legendy zainspirowanej przez innych królów, którzy żyli w tamtych czasach. Opowieści o Ragnarze Lothbroku są otoczone przedstawieniami, które brzmią jak prawdziwe wydarzenia, jednak istnieją również "relacje" o tym, że zabijał on smoki w IX wieku.

    W przekazach ustnych opisywano go zwykle jako władcę autokratycznego, który był tak zadufany w sobie, że wierzył, iż może z łatwością przejąć władzę nad Anglią przy pomocy zaledwie dwóch statków. Ta eskapada doprowadziła do jego upadku.

    Rollo

    Rollo - książę Normandii. PD.

    Rollo był kolejnym wielkim władcą wikingów, który zyskał sławę, gdy rozpoczął swoje najazdy we Francji gdzieś w IX w. Udało mu się na stałe zająć francuskie ziemie w dolinie Sekwany. Król Zachodniej Francji, Karol Prosty dał Rollo i jego zwolennikom ziemię w tym regionie w zamian za powstrzymanie grasujących partii wikingów.

    Rollo rozszerzył swoją władzę na swoje ziemie, które wkrótce stały się znane jako Ziemia Człowieka Północnego lub Normandia. panował nad tym regionem do około 928 roku i był tym samym pierwszym władcą Normandii.

    Olaf Tryggvason

    Olaf Tryggvason znany był z tego, że był pierwszym zjednoczycielem Norwegii. Dużą część swojego dzieciństwa spędził w Rosji. Tryggvason znany jest z tego, że poprowadził nieustraszoną inwazję wikingów na Anglię i zapoczątkował tradycję pobierania złota od Anglików w zamian za obietnicę nieatakowania ich w przyszłości. Ta forma płatności stała się znana jako "Duńskie złoto" lub "Danegeld".

    Niedługo po tym, jak został królem Norwegii, Olaf nalegał, aby wszyscy jego poddani przeszli na chrześcijaństwo. Był to ogromny cios dla pogańskich mieszkańców Skandynawii, którzy wierzyli w panteon bogów. Oczywiście, nie byli oni całkowicie zgodni z tym, czego nauczało chrześcijaństwo. Wielu z nich zostało "nawróconych" pod groźbą utraty życia. Niewiele wiadomo o tym okrutnym władcy, który zginął w bitwie wokoło 1000 roku n.e.

    Harald Hardrada

    Harald Hardrada uważany jest za ostatniego wielkiego króla wikingów. Urodził się w Norwegii, ale ostatecznie został wygnany.

    Jego życie naznaczone było podróżami, które zaprowadziły go dalej, niż większość wikingów kiedykolwiek dotarła. Dotarł aż na Ukrainę i do Konstantynopola, zdobywając po drodze wiele bogactw i nabywając wiele ziem.

    Po swoich podróżach postanowił dążyć do objęcia duńskiego tronu, ale w zamian otrzymał Norwegię, ponieważ nie udało mu się rzucić wyzwania duńskiemu władcy. Zdając sobie sprawę, że nie uda mu się podbić Danii, skierował swój wzrok w stronę Anglii, którą uznał za świetne miejsce do inwazji. Hardrada przegrał jednak z angielskim władcą, Haroldem Godwinsonem, w bitwie pod Stamford Bridge, gdzie został zabity w walce.

    Cnut Wielki

    Cnut Wielki (1031). PD.

    Cnut Wielki, potężny polityk wikingów w swoich czasach, był królem Anglii, Danii i Norwegii w latach 1016-1035. W tym czasie jego rozległe posiadłości terytorialne były powszechnie nazywane "Imperium Morza Północnego".

    Sukces Knuta Wielkiego polegał na tym, że był znany z tego, że używał brutalności, aby utrzymać porządek na swoich terytoriach, zwłaszcza w Danii i Anglii. Często też walczył ze swoimi przeciwnikami w Skandynawii. Był uważany za bardzo skutecznego króla, ponieważ udało mu się rozszerzyć swoje wpływy na obszary, o których podbiciu wielu jego współczesnych tylko marzyło.

    Uważa się również, że część swojego sukcesu zawdzięcza temu, że jest ściśle sprzymierzony z Kościołem.

    Ivar bez kości

    Ivar Bez Kości był uważany za jednego z synów króla Ragnara Lothbroka. Był niepełnosprawny i nie mógł chodzić - prawdopodobnie z powodu dziedzicznej choroby szkieletu znanej jako choroba kruchych kości. Pomimo swojej niepełnosprawności, był znany jako nieustraszony wojownik, który walczył u boku swoich braci w bitwie.

    Ivar Bezkostny był bardzo inteligentnym taktykiem, co w jego czasach było raczej rzadkością.Był sprytny w podążaniu za swoimi braćmi podczas wielu najazdów, prowadząc wielu z nich na śmierć.W końcu skończyło się na tym, że odziedziczył ziemie wikingów po przedwczesnej śmierci Ragnara w Anglii.Chociaż Ivar próbował szukać zemsty za śmierć ojca, cenił swoje życie zbyt wysoko, aby iść na wojnę o to.Podczas gdy jego bracia skończylido zabitych podczas bitew, Ivar zamiast tego postanowił zająć się dyplomacją i znaleźć sposoby na tworzenie sojuszy.

    Hastein

    Hastein - domena publiczna.

    Hastein to kolejny słynny wódz wikingów, który był dobrze znany ze swoich wypraw rajdowych. Już w IX wieku pływał do Francji, Hiszpanii, a nawet wokół Morza Śródziemnego.

    Hastein chciał dotrzeć do Rzymu, ale pomylił inne włoskie miasto z Rzymem. Opracował przebiegłą strategię, aby przejąć to miasto i przeniknąć do niego, podając się za śmiertelnie rannego wojownika, który pragnie nawrócić się na chrześcijaństwo i chciałby być pochowany w poświęconej ziemi. Wódz otoczył się grupą kolegów wikingów przebranych za mnichów i nie zajęło im to dużo czasuby zdobyć miasto.

    Mimo swojego sprytu i talentów strategicznych Hastein nigdy nie spełnił swojego marzenia o zdobyciu Rzymu.

    Wilhelm Zdobywca

    Wilhelm Zdobywca - pomnik w Falaise, Francja. PD.

    Wilhelm I, czyli Wilhelm Zdobywca, był bezpośrednim potomkiem króla wikingów Rollo, będąc praprawnukiem Rollo. Rollo został pierwszym władcą Normandii w latach 911-928.

    Wilhelm Zdobywca podbił Anglię w bitwie pod Hastings w 1066 r. W przeciwieństwie do wielu swoich rówieśników Wilhelm miał już pewną wiedzę na temat politycznych spraw regionu, ponieważ został wychowany jako książę Normandii. Jego rozległa wiedza dała mu przewagę nad wieloma rówieśnikami i wcześnie nauczył się strategii i prowadzenia udanych najazdów i wojen.

    Wilhelm Zdobywca skupił się na konsolidacji władzy poprzez tłumienie rebelii. Rozumiał również znaczenie utrzymania administracji i biurokracji na swoich ziemiach. Został pierwszym normańskim monarchą Anglii, gdzie rządził od 1066 do 1087 r. Po jego śmierci Anglia przeszła w ręce jego drugiego syna Rufusa.

    Zakończenie

    Wikingowie zapisali się w historii jako potężni i zaciekli władcy, ale są również znani ze swojej odwagi i eksploracji, która doprowadziła ich do opuszczenia brzegów ojczyzny i podróży do wielu innych krain, które obawiały się ich przybycia.

    W tym krótkim poście daliśmy wam posmakować wyczynów niektórych z najważniejszych i ikonicznych władców Wikingów. Oczywiście nie jest to wyczerpująca lista i wciąż jest wiele opowieści do opowiedzenia o tych żywiołowych nordyckich ludziach. Niemniej jednak mamy nadzieję, że dowiedzieliście się czegoś nowego o władcach Wikingów i będziecie zainspirowani do dalszej lektury.

    Stephen Reese jest historykiem specjalizującym się w symbolach i mitologii. Napisał kilka książek na ten temat, a jego prace zostały opublikowane w czasopismach i magazynach na całym świecie. Urodzony i wychowany w Londynie, Stephen zawsze kochał historię. Jako dziecko spędzał godziny ślęcząc nad starożytnymi tekstami i badając stare ruiny. To skłoniło go do kontynuowania kariery w badaniach historycznych. Fascynacja Stephena symbolami i mitologią wynika z jego przekonania, że ​​są one fundamentem ludzkiej kultury. Wierzy, że dzięki zrozumieniu tych mitów i legend możemy lepiej zrozumieć siebie i nasz świat.