Symboliek van de zeven hoofdzonden

  • Deel Dit
Stephen Reese

    De meeste mensen zijn bekend met de zeven hoofdzonden. Elk van de zonden heeft een definitie, maar er is ook symboliek verbonden aan de afzonderlijke zonden. Hier is een blik op de geschiedenis van de zeven hoofdzonden, waar ze voor staan en hun relevantie vandaag.

    Geschiedenis van de zeven hoofdzonden

    De zeven hoofdzonden zijn verbonden met het christendom, hoewel ze niet direct in de Bijbel worden genoemd. Een van de vroegste voorbeelden van deze hoofdzonden werd gemaakt door een christelijke monnik genaamd Evagrius Ponticus (345-399 na Christus), maar de lijst die hij maakte versus wat we nu kennen als de zeven hoofdzonden zijn verschillend. Zijn lijst bevatte acht slechte gedachten, waaronder:

    1. Gulzigheid
    2. Prostitutie
    3. Avarice
    4. Droefheid
    5. Wrath
    6. Dejectie
    7. Met
    8. Trots

    In 590 na Christus herzag paus Gregorius de Eerste de lijst, en creëerde de meer algemeen bekende lijst van zonden. Dit werd de standaardlijst van zonden, bekend als de "hoofdzonden" omdat ze alle andere zonden vormen.

    De hoofdzonden staan haaks op een deugdzaam leven, en daarom hoeven ze niet noodzakelijkerwijs verband te houden met het christendom of een andere op geloof gebaseerde godsdienst.

    Deze lijst van zonden is in de hele wereld bekend en er wordt vaak naar verwezen in de literatuur en andere vormen van vermaak.

    Symboliek van elk van de zeven hoofdzonden

    De zeven hoofdzonden worden voorgesteld door zeven dieren. Deze zijn als volgt:

    1. Pad - gierigheid
    2. Slang - afgunst
    3. Leeuw - toorn
    4. Slak - luiaard
    5. Varken - gulzigheid
    6. Geit - lust
    7. Pauw - trots

    Deze afbeelding toont de zeven hoofdzonden zoals voorgesteld door hun corresponderende dieren, in het menselijk hart.

    Elk van deze zonden kan als volgt worden uitgewerkt:

    Envy

    Afgunst is begeren of willen hebben wat anderen hebben. Dit symboliseert jaloezie, rivaliteit, haat en kwaadaardigheid. Er zijn vele niveaus van afgunst die iemand kan voelen. Iemand kan bijvoorbeeld wensen dat hij meer op een ander lijkt (d.w.z. aantrekkelijk, intellectueel, aardig) of willen hebben wat iemand heeft (geld, beroemdheid, vrienden en familie).

    Een beetje jaloezie is natuurlijk en kan onschuldig zijn; maar hoe meer jaloezie iemand voelt, hoe ernstiger het kan zijn. Dit kan leiden tot veel negatieve dingen die de samenleving beïnvloeden tot schade aan zichzelf of aan anderen.

    De kleur groen wordt vaak geassocieerd met afgunst, vandaar de beroemde uitdrukking "groen van jaloezie".

    Een minder bekende kleur die wordt geassocieerd met afgunst is de kleur geel. De negatieve associaties met geel zijn jaloezie, dubbelhartigheid en verraad.

    Gulzigheid

    De basisdefinitie waaraan de meeste mensen denken in verband met gulzigheid is eten tot extreme overdaad. Hoewel dit typisch wordt geassocieerd met eten, kan gulzigheid verwijzen naar alles wat je in grote hoeveelheden doet. De symboliek in verband met deze zonde omvat losbandigheid, zelfverwennerij, overdaad en ongeremdheid.

    Iemand die te veel eet, vooral decadent of ongezond voedsel zoals chocolade, snoep, gefrituurd voedsel, of alcohol, kan worden gezien als gulzig. Je kunt je echter ook schuldig maken aan gulzigheid als je jezelf toestaat te veel plezierige dingen of materiële bezittingen te verwennen.

    Op dit gedrag wordt vooral neergekeken als de persoon die deze zonde begaat rijk is, en zijn overdaad ervoor zorgt dat anderen zonder komen te zitten.

    Hebzucht

    Hebzucht is een intens, vaak overweldigend, verlangen naar iets. Typische dingen waar mensen hebzucht voor voelen zijn voedsel, geld en macht.

    Hebzucht is verwant aan afgunst omdat veel van dezelfde gevoelens worden gevoeld, maar het verschil is dat een hebzuchtig persoon toegang heeft tot alles wat hij wil. Hij is niet bereid te delen, terwijl een afgunstig persoon wil wat hij niet kan krijgen. Symboliek in verband met hebzucht omvat egoïsme, verlangen, overdaad, bezitterigheid en onverzadigbaarheid.

    Hebzuchtige mensen geven niet om de gezondheid en het welzijn van andere mensen, alleen om zichzelf. Wat ze hebben is nooit genoeg. Ze willen altijd meer. Hun hebzucht en behoefte aan meer van alles (materiële bezittingen, voedsel, liefde, macht) consumeert hen. Dus, hoewel ze veel hebben, zijn ze nooit echt gelukkig of in vrede met zichzelf of hun leven.

    Lust

    Lust is een overweldigend verlangen om iets te hebben. Je kunt verlangen naar geld, seks, macht of materiële bezittingen. Lust kan worden toegepast op alles waar iemand naar verlangt tot het punt waarop hij aan niets anders meer kan denken.

    Lust wordt geassocieerd met verlangen, begeerte en intens verlangen. De meeste mensen denken bij het woord lust aan seks, maar veel mensen verlangen net zo goed naar andere dingen, zoals geld en macht.

    Lust is terug te voeren tot de Hof van Eden. God verbood Adam en Eva van de boom der kennis te eten, waardoor die appels des te verleidelijker werden. Eva kon aan niets anders denken totdat ze uiteindelijk een appel van de boom plukte en die samen met Adam opat. Haar lust naar kennis en wat ze niet kon hebben overheerste al haar andere gedachten.

    Trots

    Hoogmoedige mensen denken erg hoog over zichzelf. Ze hebben enorme ego's en zetten zichzelf op een voetstuk. De symboliek van hoogmoed is eigenliefde en arrogantie.

    Zelfliefde is een meer gemoderniseerd concept geworden van eigenwaarde en geloof in jezelf. Dit is niet de zelfliefde van trots. Hoogmoedige zelfliefde is denken dat je in alles de beste bent, en dat je niets verkeerd kunt doen.

    Het verschil tussen deze twee definities van zelfliefde is vergelijkbaar met het verschil tussen iemand die zelfverzekerd is en iemand die verwaand is.

    Iemand die deze zonde begaat heeft weinig tot geen zelfbewustzijn. Hij gelooft dat hij in alles de beste is, tot het punt dat hij niemand of iets anders erkent, inclusief de genade van God.

    Luiaard

    De meest gangbare definitie van luiheid is luiheid, het niet willen werken of zich ergens voor inspannen. Maar als een van de zeven hoofdzonden kan luiheid symbool staan voor veel verschillende dingen, zoals niets doen, luiheid, uitstelgedrag, apathie en onproductief zijn.

    Luiheid kan ook ontspanning, trage bewegingen en gebrek aan ambitie betekenen. Luiheid is een doodzonde, want mensen zouden productief, ambitieus en harde werkers moeten zijn. Iedereen moet zich wel eens ontspannen, maar dat moet niet iemands permanente gemoedstoestand zijn.

    Wrath

    De symboliek van toorn omvat rood zien, wraak, woede, verontwaardiging, vergelding en woede. Iedereen wordt wel eens boos, maar toorn is een zonde omdat het ongecontroleerd is en bijna altijd een volledige en totale overreactie is op het ding, de persoon of de situatie die de toorn veroorzaakte.

    Zeven hoofdzonden in literatuur en kunst

    De zeven hoofdzonden hebben een prominente plaats ingenomen in de literatuur en de kunst.

    Enkele opmerkelijke werken zijn Dante's Purgatorio die gebaseerd is op de zeven hoofdzonden, Geoffrey Chaucer's... Het verhaal van de pastoor dat is een preek van de pastoor tegen de zeven hoofdzonden.

    Wrap Up

    De zeven hoofdzonden zijn een algemeen idee in onze samenleving en dat al eeuwenlang. Deze zonden zijn ingebakken in ons bewustzijn en maken deel uit van het weefsel van de samenleving. Hoewel er vele andere zonden door mensen worden begaan, wordt gezegd dat deze zeven de wortel van alle kwaad zijn.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.