Symbolen en symboliek van de herfst

  • Deel Dit
Stephen Reese

    De herfst, ook bekend als de herfst, is het seizoen dat volgt op de zomer en voorafgaat aan de winter. Het valt tussen eind september en eind december op het noordelijk halfrond en tussen eind maart en eind juni op het zuidelijk halfrond. De herfst, gekenmerkt door dalende temperaturen, is de periode waarin boeren hun gewassen oogsten en tuinen beginnen af te sterven. De herfstequinox, ook bekend als Mabon in sommigeis een dag waarop de uren van de dag gelijk zijn aan de uren van de nacht.

    De herfst is een zeer symbolisch seizoen, omdat het het begin van het einde inluidt. Dit is wat de herfst voorstelt en welke symbolen worden gebruikt om de herfst aan te duiden.

    Symboliek van de herfst

    Omdat de herfst het seizoen is waarin het weer begint af te koelen, dieren zich opslaan voor hun winterslaap en boeren zich bundelen, heeft hij een interessant scala aan betekenissen en symboliek opgeleverd. Enkele van deze symbolische betekenissen van de herfst zijn volwassenheid, verandering, behoud, overvloed, rijkdom, herverbinding, evenwicht en ziekte.

    • Rijpheid - Deze symbolische betekenis vloeit voort uit het feit dat gewassen en planten in de herfst tot rijpheid komen. Dit is de tijd dat boeren hun reeds rijpe producten oogsten.
    • Verander - De herfst kan een tijd van ongewenste verandering zijn. De herfst herinnert ons eraan dat de winter voor de deur staat en dat we ons moeten voorbereiden op de komende verandering. In sommige literaire werken, zoals "Girls on Fire" van Robin Wasserman, wordt de herfst afgeschilderd als door de dood achtervolgd. Deze melancholische voorstelling dient niet om ons te bedreigen, maar om ons te leren dat verandering goed en onvermijdelijk is.
    • Behoud - Tijdens de herfst slaan dieren voedsel in dat ze tijdens hun winterslaap zullen gebruiken. Op dezelfde manier slaan ook mensen hun oogsten op en trekken ze zich terug naar binnen vanwege het veranderende weer.
    • Overvloed en Rijkdom - Deze symbolische betekenis vloeit voort uit het feit dat in de herfst wordt geoogst. Gewassen die in de lente waren geplant zijn klaar en de voorraden zijn vol. Evenzo is het in deze tijd dat dieren een overvloed aan voedsel hebben in hun winterslaapholen.
    • Heraansluiting - In de zomer, het seizoen vóór de herfst, gaan mensen en dieren op zoek naar avontuur. In de herfst keren ze echter terug naar hun wortels, komen ze weer in contact met hun familie en geliefden en werken ze samen om genoeg te oogsten en op te slaan voor de winter.
    • Balans - In dit seizoen zijn de uren van de dag en de uren van de nacht gelijk. Je zou dus kunnen zeggen dat de dagen van de herfst in evenwicht zijn.
    • Ziekte - Deze voorstelling van de herfst komt voort uit de aard van de planten en het weer in de herfst. De herfst wordt gekenmerkt door sterke, koude winden die ziekte met zich meebrengen. Het is ook een tijd waarin planten verwelken en de eens zo levendige kleuren van de lente en de zomer veranderen in rood-, bruin- en geeltinten. Dit verwelken wordt gezien als een voorstelling van ziekte.

    Symbolen van de herfst

    Er zijn een paar symbolen die de herfst vertegenwoordigen, de meeste gecentreerd op kleur. Het eerste en belangrijkste symbool van de herfst is echter dit Germaanse symbool.

    De weergave van de herfst door dit symbool is tweeledig. Ten eerste is het naar beneden gerichte kruis in het midden een aanduiding van het leven en de gewassen die teruggaan om te rusten voor de winter. Ten tweede is het kenmerkende m lijkt op het astrologische teken Schorpioen, dat heerst van eind oktober tot eind november, wat in de herfstperiode van het noordelijk halfrond ligt.

    • Rode, oranje en gele bladeren - Autmun wordt gekenmerkt door rode, oranje en gele bladeren aan de bomen, die het einde van hun leven aangeven. De natuur wordt overspoeld met deze kleuren, die de herfst een uitgesproken warmte en schoonheid geven.
    • Manden - Manden staan voor de herfst omdat de herfst het seizoen van de oogst is. Traditioneel werden manden gebruikt om te oogsten, vandaar de voorstelling.
    • Appels en Druiven - Tijdens dit seizoen worden deze vruchten in overvloed geoogst. Deze symbolische associatie is terug te voeren op de Welsh, die hun altaren tijdens de herfstequinox met appels en druiven bekleden als blijk van dankbaarheid.
    • Teeming Cornucopias - Cornucopia's vol boerderijproducten zijn een uitstekende voorstelling van dit oogstseizoen. Ze staan voor de overvloed en overvloed die de oogst met zich meebrengt.

    Folklore en feesten van de herfst

    Als een seizoen dat zowel overvloed als plechtigheid bevat, heeft de herfst in de loop der jaren een aantal mythen, legenden en festiviteiten opgetekend.

    Volgens Griekse mythologie Persephone, de dochter van Demeter de godin van de oogst, keert elk jaar tijdens de septembernachtevening terug naar de onderwereld. Gedurende de tijd dat Persephone in de onderwereld is, is Demeter zo bedroefd dat zij de aarde berooft van gewassen tot de lente, wanneer haar dochter tot haar terugkeert.

    De Romeinen eerden het oogstfeest in een feest dat Cerelia werd genoemd. Dit festival, gewijd aan Ceres, de godin van het graan, werd gemarkeerd met offers van varkens en eerste vruchten van de oogst, muziek, optochten, spelletjes, sport en een dankfeest. Dit Romeinse festival volgt een verhaal dat lijkt op de Griekse oorsprong van de seizoenen, met Persephone die Cerelia wordt genoemd, Demeter die Ceres wordt genoemd, en Hades die bekend staat als Pluto.

    De Chinees en de Vietnamees associëren de volle maan van de equinox met een goede oogst. Deze associatie begon tijdens de Shang-dynastie, een tijd waarin zij zo overvloedig rijst en tarwe oogstten dat zij offers aan de maan begonnen te brengen in een festival dat zij het Oogstmaanfestival noemden. Tot op de dag van vandaag wordt de oogstmaan gevierd. Deze festiviteiten worden gekenmerkt door het samenkomen van families en vrienden,het maken en loslaten van lantaarns in de straten, en het eten van rond gebak dat bekend staat als maancakes.

    De Boeddhisten van Japan keren elke lente en herfst terug naar hun voorouderlijke huizen om hun voorouders te eren tijdens een festival dat "Higan" heet. Higan betekent "Van de andere oever van de Sanzu rivier". Het oversteken van deze mystieke boeddhistische rivier staat voor de oversteek naar het hiernamaals.

    De Britse hielden en houden nog steeds oogstfeesten op de zondag het dichtst bij de oogstmaan in de herfst. Dit feest werd later naar Amerika door de eerste Engelse kolonisten en werd aangenomen als de Thanksgiving die in november wordt gevierd.

    Tijdens de Franse Revolutie van de jaren 1700, de Frans In een poging zich te ontdoen van religieuze en royalistische kalenderinvloeden, werd een kalender ingevoerd die de seizoenen van het jaar respecteerde. Deze kalender, die begon op middernacht van de herfstequinox en waarbij elke maand was vernoemd naar een natuurlijk voorkomend element, zou later worden afgeschaft door Napoleon Bonaparte in 1806.

    De Welsh vierden de herfstequinox met een feest dat Mabon heette. Mabon was volgens de Welshe mythologie de zoon van de godin aardemoeder. Dit feest werd gekenmerkt door het offeren van appels en druiven, en het uitvoeren van rituelen die bedoeld waren om het leven in evenwicht te brengen. Tot op de dag van vandaag zijn er nog steeds groeperingen die Mabon vieren.

    De Joden vieren Sukkoth, het oogstfeest, in twee feesten, namelijk Hag ha Succot dat "Feest van de Tabernakel" betekent en Hag ha Asif dat "Feest van het Verzamelen" betekent. Dit feest wordt gekenmerkt door het bouwen van tijdelijke hutten die lijken op de hutten die Mozes en de Israëlieten in de woestijn bouwden, het ophangen van druiven, appels, maïs en granaatappels in de hutten, en het vieren van feest in de hutten.onder de avondhemel.

    Inpakken

    Als overgangsperiode van de festiviteiten en avonturen van de zomer naar de kou van de winter heeft de herfst zowel positieve als negatieve connotaties. Hoewel de herfst symbool staat voor rijkdom, overvloed en overvloed, betekent hij ook het einde en ongewenste verandering.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.