Volgens cultureel antropoloog Margaret Mead is het vroegste teken van een beschaving dat tot nu toe is gevonden een 15.000 jaar oud, genezen gebroken dijbeen, gevonden op een archeologische vindplaats. Het feit dat het bot genezen was, suggereert dat de gewonde persoon door iemand anders was verzorgd totdat zijn dijbeen genezen was.

Wat maakt een beschaving? Op welk moment kan men zeggen dat er een beschaving ontstaat? Volgens sommige historici is het vroegste teken van beschaving het bewijs van voorwerpen zoals een kleipot, botten, of werktuigen zoals pijlen Anderen zeggen dat het de ruïnes van archeologische sites zijn.

In dit artikel hebben we tien van de oudste beschavingen ooit opgesomd.

De Mesopotamische beschaving

De Mesopotamisch beschaving is de oudste geregistreerde beschaving ter wereld. Ze ontstond rond het gebied van het Arabisch Schiereiland en het Zagros-gebergte in wat we vandaag kennen als Iran, Turkije, Syrië en Irak. De naam Mesopotamië komt van de woorden ' meso betekenis ' tussen' en ' potamos wat rivier betekent. Samen vertaald naar" tussen twee rivieren ", verwijzend naar de twee rivieren Eufraat en Tigris.

De Mesopotamische beschaving wordt door veel historici beschouwd als de eerste menselijke beschaving die ontstond. Deze bruisende beschaving bestond van ca. 3200 v. Chr. tot 539 v. Chr. toen Babylon werd ingenomen door Cyrus de Grote, ook wel bekend als Cyrus II, de stichter van het Achaemenische Rijk.

De rijke plateaus van Mesopotamië waren perfect voor mensen die besloten zich permanent in het gebied te vestigen. De grond was ideaal voor de productie van gewassen op seizoensbasis, wat landbouw mogelijk maakte. Samen met de landbouw begonnen de mensen dieren te domesticeren.

De Mesopotamiërs gaven de wereld de eerste graangewassen, ontwikkelden wiskunde en astronomie, een paar van hun vele uitvindingen. Sumeriërs Akkadiërs, Assyriërs en Babyloniërs leefden eeuwenlang in dit gebied en schreven enkele van de vroegste geschiedschrijving op.

De Assyriërs waren de eersten die een belastingstelsel ontwikkelden en Babylon werd een van 's werelds grootste centra van wetenschap en geleerdheid. Hier ontstonden de eerste stadstaten en begon de mensheid de eerste oorlogen te voeren.

De Indus Vallei Beschaving

In de Bronstijd ontstond er een beschaving in de Indusvallei in het noordwesten van Zuid-Azië, die duurde van 3300 v. Chr. tot 1300 v. Chr. Deze beschaving, die bekend staat als de Indusvallei, was samen met Mesopotamië en Egypte een van de eerste menselijke beschavingen die zich vestigde in een uitgestrekt gebied van Afghanistan tot India. Ze groeide snel rond een gebied waar het wemelde vanen genesteld tussen de Indus en Ghaggar-Hakra rivieren.

De Indusvallei beschaving gaf de wereld de eerste afwateringssystemen, geclusterde gebouwen en nieuwe vormen van metaalbewerking. Er waren grote steden zoals Mohenjo-Daro met populaties tot 60.000 inwoners.

De reden voor de uiteindelijke ineenstorting van het rijk blijft een mysterie. Volgens sommige historici werd de Indus-beschaving vernietigd als gevolg van een massale oorlog. Sommigen zeggen echter dat ze instortte als gevolg van klimaatveranderingen toen het gebied begon op te drogen en water schaars werd, waardoor de bevolking van de Indus-vallei gedwongen werd de regio te verlaten. Anderen zeggen dat de steden van de beschaving instortten als gevolg vanaan natuurrampen.

Egyptische Beschaving

De Egyptische beschaving begon zich rond 3100 v. Chr. te ontwikkelen in het gebied van Noord-Afrika, langs de rivier de Nijl. De opkomst van deze beschaving werd gemarkeerd door de politieke eenwording van Opper- en Neder-Egypte onder Farao Menes, de eerste Farao van het verenigde Egypte. Deze gebeurtenis begon een periode van relatieve politieke stabiliteit waarin deze beschaving begon te bloeien.

Egypte produceerde een immense hoeveelheid kennis en wetenschap die eeuwen overspande. In zijn machtigste fase tijdens het Nieuwe Rijk was het een groot land dat langzaam zijn capaciteit begon te overschrijden.

De goddelijke macht van de farao's werd voortdurend bedreigd door verschillende stammen die probeerden binnen te dringen, zoals de Libiërs, de Assyriërs en de Perzen. Na de verovering van Egypte door Alexander de Grote werd het Griekse Ptolemeïsche Koninkrijk opgericht, maar met de ondergang van Cleopatra werd Egypte in 30 v. Chr. een Romeinse provincie.

Ondanks haar ondergang floreerde de Egyptische beschaving dankzij de regelmatige overstroming van de rivier de Nijl en de vaardige techniek van irrigatie die leidde tot het ontstaan van dichte bevolkingsgroepen die de Egyptische samenleving en cultuur ontwikkelden. Deze ontwikkelingen werden geholpen door een robuuste administratie, een van de eerste schrijfsystemen en krachtige legers.

De Chinese beschaving

De Chinese beschaving is een van de oudste beschavingen ter wereld, die ook vandaag nog floreert. Zij begon zich rond 1046 v.C. te ontwikkelen als kleine boerengemeenschappen en bleef zich ontwikkelen onder de dynastieën Zhou, Qin en Ming. Alle dynastieke veranderingen in China speelden een essentiële rol in de ontwikkeling van deze beschaving.

De Zhou-dynastie standaardiseerde het Chinese schrift. Dit is de periode van de Chinese geschiedenis waarin de beroemde Confucius en Sun-Tzu leefden. Het grote terracottaleger werd gemaakt tijdens de Qin-dynastie en de Chinese Muur beschermde de natie tegen de aanvallen van de Mongolen tijdens de Ming-dynastie.

De Chinese beschaving concentreerde zich rond de vallei van de Gele Rivier en de Yangtze. De ontwikkeling van kunst, muziek en literatuur loopt parallel aan de modernisering die de oude wereld met een zijderoute verbond. De modernisering en culturele betekenis van China leidden ertoe dat het land zowel de fabriek van de wereld als een van de nesten van de mensheid werd genoemd. Vandaag de dag wordt China gezien als een van degrootste bakermat van de mensheid en beschaving.

De geschiedenis van China is een geschiedenis van hoe een beschaving kan gedijen, zich kan verenigen en zichzelf eeuw na eeuw kan herinterpreteren. De Chinese beschaving kende verschillende dynastieën, monarchieën, keizerrijken, kolonialisme en onafhankelijkheid onder een communistisch systeem. Ongeacht de historische turbulenties werden traditie en cultuur beschouwd als een essentieel onderdeel van de Chinese mentaliteit.

De Inca-beschaving

De Inca-beschaving of het Inca-rijk was de meest ontwikkelde samenleving in Amerika vóór Columbus en zou zijn ontstaan in de Peruaanse Hooglanden. Zij bloeide op in het gebied van het huidige Peru tussen 1438 en 1533, in de stad Cusco.

De Inca's stonden bekend om hun expansie en vreedzame assimilatie. Zij geloofden in Inti, de zonnegod, en vereerden hem als hun nationale beschermheer. Zij geloofden ook dat Inti de eerste mensen schiep die uit het Titicacameer kwamen en de stad Cusco stichtten.

Er is niet veel bekend over de Inca's omdat zij geen schriftelijke overlevering hadden. Wel is bekend dat zij zich ontwikkelden van een kleine stam tot een bruisende natie onder Sapa Inca, die niet alleen keizer was maar ook heerser over het Koninkrijk Cuzco en de Neo-Inca Staat.

De Inca's voerden een soort verzoeningspolitiek die zorgde voor vrede en stabiliteit door goud en bescherming aan te bieden aan het land dat besloot zich bij het rijk aan te sluiten. Inca-heersers waren beroemd om het indoctrineren van de kinderen van hun uitdagers in de Inca-adel.

Het Inca-rijk floreerde op gemeenschapswerk en hoge politiek totdat het onder de voet werd gelopen door de Spaanse conquistadores onder leiding van de Spaanse ontdekkingsreiziger Francisco Pizzaro. Het Inca-rijk eindigde in puin, en veel van de kennis van hun geavanceerde landbouwsystemen, cultuur en kunst werd vernietigd in dit proces van kolonialisatie.

De Maya beschaving

De Maya's Zij leefden op het grondgebied van het huidige Mexico, Guatemala en Belize. In 1500 voor Christus begonnen zij hun dorpen om te vormen tot steden en landbouw te ontwikkelen, waarbij zij bonen, maïs en pompoen verbouwden. Op het hoogtepunt van hun macht waren de Maya's georganiseerd in meer dan 40 steden met een bevolking tot 50.000 inwoners.

De Maya's ontwikkelden piramidevormige tempels voor religieuze doeleinden en stonden bekend om hun steenhouwtechnieken en hun geavanceerde irrigatiemethoden en terrassen. Ze werden beroemd om hun eigen hiërogliefenschrift en een geavanceerd kalendersysteem. Het bijhouden van gegevens was een zeer belangrijk onderdeel van hun cultuur en was essentieel voor astronomie, profetie en landbouw.In tegenstelling tot de Inca's schreven de Maya's alles over hun traditie en cultuur grondig op.

De Maya's behoorden tot de eersten die geavanceerde wiskunde en astronomie ontwikkelden. Een van de hoogtepunten van hun abstracte denken is dat zij tot de eerste beschavingen behoorden die met het begrip nul werkten. De kalender van de Maya's was anders georganiseerd dan de kalenders in de moderne wereld en zij waren succesvol in het voorspellen van natuurlijke overstromingen en eclipsen.

De Mayabeschaving raakte in verval door oorlogen om landbouwgrond en door klimaatveranderingen als gevolg van ontbossing en droogte. Door hun vernietiging werden de rijke cultuur en architectuur opgeslokt door de dichte junglevegetatie. De ruïnes van de beschaving omvatten koninklijke graven, woningen, tempels en piramides. De beroemdste Maya-ruïne is Tikal, dat in Guatemala ligt. Wat er te zien isvan deze ruïne liggen verschillende heuvels en heuveltjes die waarschijnlijk grote, massieve tempels verbergen.

De Azteekse beschaving

De Azteekse beschaving floreerde in 1428 toen Tenochtitlan, Texcoco en Tlacopan zich verenigden in een confederatie. De drie stadstaten floreerden als een verenigd land en vereerden een complex pantheon van goden.

De Azteken organiseerden hun leven rond kalenderrituelen en hun cultuur had complexe, rijke religieuze en mythologische tradities. Het rijk was een grote politieke hegemonie die gemakkelijk andere stadstaten kon veroveren. Het deed echter ook aan verzoening met andere stadstaten die belasting betaalden aan het politieke centrum in ruil voor bescherming.

De Azteekse beschaving floreerde tot de Spaanse veroveraars in 1521 de Azteekse keizer omverwierpen en het huidige Mexico-Stad stichtten op de ruïnes van Tenochtitlan. Voor haar vernietiging gaf de beschaving de wereld een complexe mythologische en religieuze traditie met opmerkelijke architectuur en artistieke prestaties.

Het Azteekse erfgoed leeft in echo's voort in de moderne Mexicaanse cultuur. Het klinkt door in de plaatselijke taal en gebruiken en overleeft in vele vormen als onderdeel van de nationale identiteit van alle Mexicanen die openstaan voor een hernieuwde band met hun inheemse identiteit.

De Romeinse beschaving

De Romeinse beschaving begon op te komen rond 753 voor Christus en duurde ongeveer tot 476, gemarkeerd met de val van het West-Romeinse Rijk. Volgens Romeinse mythologie werd de stad Rome gesticht door Romulus en Remus, een tweeling die werd geboren uit Rhea Silvia, prinses van Alba Longa.

Rome zag zijn opkomst als 's werelds grootste rijk dat op het hoogtepunt van zijn macht het hele Middellandse Zeegebied omvatte. Het was een machtige beschaving die verantwoordelijk was voor vele grote uitvindingen zoals beton, Romeinse cijfers, kranten, aquaducten en de eerste chirurgische instrumenten.

Rome ging van een nederig begin en doorliep verschillende fasen van zijn geschiedenis als een koninkrijk, een republiek en een machtig rijk. Het rijk stond de veroverde volkeren toe om een zekere mate van culturele autonomie te behouden. Het werd echter geplaagd door een overmaat aan capaciteiten. Het was bijna onmogelijk om ervoor te zorgen dat alle delen zouden buigen voor één heerser.

Zoals het gebeurde met vele andere rijken die worstelden met imperiale overspanningen, viel het Romeinse Rijk uiteen door zijn enorme omvang en macht. Rome werd in 476 onder de voet gelopen door barbaarse stammen, wat symbolisch de ineenstorting van deze oude beschaving markeerde.

De Perzische beschaving

Het Perzische Rijk, ook bekend als het Achaemenidische Rijk, begon zijn opmars in de 6e eeuw voor Christus toen het werd geregeerd door Cyrus de Grote. De Perzische beschaving was georganiseerd in een machtige gecentraliseerde staat die heerser werd over grote delen van de oude wereld. Na verloop van tijd breidde het zijn invloed uit tot in Egypte en Griekenland.

Het succes van het Perzische Rijk was dat het in staat was de naburige stammen en proto-staten te assimileren. Het was ook in staat verschillende stammen in te lijven door ze te verbinden met wegen en een centrale administratie op te zetten. De Perzische beschaving gaf de wereld het eerste systeem van postdiensten en algebra.

Het rijk begon te vervallen na een reeks mislukte aanvallen op Griekenland die de financiële middelen verspilden en zware belastingen op de bevolking veroorzaakten. Het viel uiteen na de invasie van Alexander de Grote in 330 voor Christus.

De Griekse beschaving

De Griekse beschaving begon zich te ontwikkelen rond de 12e eeuw voor Christus na de ondergang van de Minoïsche beschaving op het eiland Kreta. Het wordt door velen beschouwd als de bakermat van de westerse beschaving.

Een groot deel van wat wij weten over de oude Grieken is geschreven door de historicus Thucydides, die de geschiedenis van de beschaving getrouw probeerde vast te leggen. Deze historische verslagen zijn niet helemaal correct, en sommige zijn iets van mythen en legenden. Toch dienen ze als cruciale inzichten in de wereld van de oude Grieken en hun pantheon van goden die tot de verbeelding blijven spreken van mensenover de hele wereld.

De Griekse beschaving was niet volledig verenigd in een gecentraliseerde staat maar meer in stadstaten, de Polis genaamd. Deze stadstaten hadden complexe regeringssystemen en herbergden enkele vroege vormen van democratie Zij verdedigden zich met legers en vereerden hun vele goden op wie zij rekenden voor bescherming.

Het verval van de Griekse beschaving werd veroorzaakt door de voortdurende conflicten tussen de strijdende stadstaten. De voortdurende oorlogen tussen Sparta en Athene veroorzaakten een afbraak van het gemeenschapsgevoel en verhinderden dat Griekenland zich verenigde. De Romeinen grepen de kans en veroverden Griekenland door tegen zijn zwakheden in te spelen.

Het verval van de Griekse beschaving werd versneld na de dood van Alexander de Grote in 323 v. Chr. Hoewel Griekenland als samenleving overleefde, was het vandaag de dag een veel andere gemeenschap in vergelijking met de pieken van haar beschavingsontwikkeling.

Inpakken

Beschavingen komen op in creativiteit, gezamenlijk belang en gemeenschapszin. Ze vallen uiteen als ze worden vastgelegd in expansionistische rijken die hun grenzen overschrijden, door klimaatverandering, kolonisatie en gebrek aan eenheid.

De huidige beschavingen en culturen hebben veel te danken aan de oude beschavingen die miljoenen jaren na de evolutie van de mens zijn ontstaan. De individuele beschavingen die in dit artikel worden genoemd waren allemaal machtig en droegen op vele manieren bij aan de ontwikkeling van de mensheid: nieuwe culturen, nieuwe ideeën, levensstijlen en filosofieën.