In de Griekse mythologie was Galatea een Nereïde nimf, een van de vele dochters van de zeegod Nereus. De meeste mensen denken aan Galatea als een beeld dat tot leven werd gewekt door de godin Aphrodite In de Griekse mythologie zouden echter twee Galaten twee totaal verschillende personages zijn: de ene een nimf en de andere een standbeeld.

Galatea, bekend als de godin van de kalme zee, is een van de minder belangrijke personages in de Griekse mythologie en komt in weinig mythen voor. Ze is vooral bekend om de rol die ze speelde in één specifieke mythe: het verhaal van Acis en Galatea.

De Nereïden

Galatea werd geboren uit Nereus en zijn vrouw Doris, die 49 andere nimfendochters had, genaamd de ' Nereïden Onder de zusters van Galatea waren Thetis de moeder van de held Achilles en Amphitrite, de vrouw van Poseidon De Nereïden werden traditioneel gezien als het gevolg van Poseidon, maar begeleidden ook vaak zeelieden die op de Middellandse Zee waren verdwaald.

In de oude kunst werd Galatea afgebeeld als een mooie vrouw op de rug van een god met vissenstaart of een zeemonster dat zij zijdelings bereed. Haar naam betekent 'melkwit' of 'de godin van de kalme zeeën', wat haar rol als Griekse godin was.

Galatea en Acis

Het verhaal van Galatea en Acis, een sterfelijke herder, speelde zich af op het eiland Sicilië. Galatea bracht de meeste tijd door op de kusten van het eiland en toen ze Acis voor het eerst zag, was ze nieuwsgierig naar hem. Ze observeerde hem enkele dagen en voordat ze het besefte, was ze verliefd op hem geworden. Acis, die haar goddelijk mooi vond, werd vervolgens ook verliefd op haar.

Het eiland Sicilië was het thuis van de Cyclopen en Polyphemus Polyphemus, de beroemdste van hen, was ook verliefd geworden op de godin van de kalme zeeën. Polyphemus was een lelijke reus met één groot oog in het midden van zijn voorhoofd en Galatea, die hem lelijk vond, wees hem meteen af toen hij haar zijn liefde betuigde. Dit maakte Polyphemus kwaad en hij was jaloers op de relatie tussen Galatea en Acis. Hij besloot zich te ontdoen van zijn concurrenten achtervolgde Acis, pakte een grote steen en vermorzelde hem ermee.

Galatea werd overmand door verdriet en rouwde om haar verloren liefde. Ze besloot een gedenkteken voor Acis te creëren dat voor eeuwig zou blijven bestaan. Dit deed ze door een rivier te creëren uit zijn bloed. De rivier stroomde rond de beroemde Etna en liep recht de Middellandse Zee in, die ze 'Rivier Acis' noemde.

Er zijn verschillende versies van dit verhaal. Volgens sommige bronnen was Galatea verliefd op Polyphemus' liefde en aandacht. In deze versies wordt hij niet beschreven als een lelijke reus, maar als iemand die vriendelijk, gevoelig en knap was en haar het hof kon maken.

Culturele voorstellingen van Galatea

De triomf van Galatea door Rafaël

Het verhaal van Polyphemus die Galatea achtervolgt werd zeer populair onder Renaissance kunstenaars en er zijn verschillende schilderijen die het verhaal uitbeelden. Het verhaal is ook een populair hoofdthema geworden voor films, toneelstukken en artistieke schilderijen.

De Triomf van Galatea van Raphel toont een scène later in het leven van de Nereïde. Galatea staat afgebeeld in een schelpenwagen, getrokken door dolfijnen, met een triomfantelijke blik op haar gezicht.

Het liefdesverhaal van Acis en Galata is een populair onderwerp in opera's, gedichten, beelden en schilderijen in de Renaissance en daarna.

In Frankrijk was de opera "Acis et Galatee" van Jean-Baptiste Lully gewijd aan de liefde van Galatea en Acis. Hij beschreef het als een "pastoraal-heroïde werk". Het verbeeldt het verhaal van een liefdesdriehoek tussen drie hoofdpersonen: Galatea, Acis en Polipheme.

Frideric Händel componeerde Aci Galatea e Polifemo een dramatische cantanta die de rol van Polyphemus benadrukt.

Er zijn verschillende schilderijen met Galatea en Acis, gegroepeerd naar hun verschillende thema's. In bijna alle schilderijen is Polyphemus ergens op de achtergrond te zien. Er zijn ook enkele waarop Galatea alleen te zien is.

Beelden van Galatea

Vanaf de 17e eeuw werden in Europa beelden van Galatea gemaakt, waarop zij soms samen met Acis werd afgebeeld. Een daarvan staat bij een zwembad in de tuinen van Acireale, een stad op Sicilië, waar de transformatie van Acis zou hebben plaatsgevonden. Het beeld toont Acis liggend onder het rotsblok dat Polyphemus gebruikte om hem te doden en Galatea hurkt aan haar zijde met één arm omhoog naar dehemel.

Een paar beelden gebeeldhouwd door Jean-Baptise Tuby in de tuinen van Versailles toont Acis leunend op een rots, spelend op een fluit, met Galatea erachter met haar handen opgeheven in verbazing. Dit gebaar lijkt op een ander beeld van Galatea alleen in het Chateau de Chantilly.

Er zijn veel beelden waarop Galatea alleen staat afgebeeld, maar er zijn incidenten geweest waarbij mensen haar verward hebben met het beeld van Pygmalion, dat ook Galatea heet. Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat de nimf Galatea meestal wordt afgebeeld samen met zeebeelden zoals dolfijnen, schelpen en tritons.

In het kort

Hoewel zij een van de minder belangrijke personages is in de Griekse mythologie, is Galatea's verhaal vrij bekend en heeft het de aandacht getrokken van mensen van over de hele wereld. De meesten zien het als een tragisch verhaal over onsterfelijke liefde. Sommigen geloven dat Galatea tot op de dag van vandaag bij de rivier de Acis blijft, rouwend om haar verloren liefde.