Engelen van de dood - Van de Abrahamitische godsdiensten

  • Deel Dit
Stephen Reese

    In de Abrahamitische godsdiensten komt de dood vaak als een niet nader genoemde boodschapper van God. In het jodendom, het christendom en de islam helpt deze engel ofwel bij de dood van individuen of roeit hij hele bevolkingsgroepen van zondige mensen uit. Maar het idee van de Engel des Doods is ook overgewaaid naar de seculiere cultuur en is uitgegroeid tot een symbool dat in de moderne sfeer het meest bekend is als de "Magere Hein".Laten we het concept van de engelen des doods eens nader bekijken en wat ze werkelijk zijn.

    Wat is de Engel des Doods?

    De Engel des Doods is een onheilspellend wezen, meestal door God gezonden om de slechten te slaan en de zielen te verzamelen die bestemd zijn om te sterven. Verschillende engelen, vooral die uit de klasse van de aartsengelen, zijn vaak degenen die God kiest voor deze specifieke opdracht.

    Maar er zijn enkelen die deel uitmaken van het gezelschap van Satan en zijn gevallen engelen. Ongeacht hun schande schijnen zij een speciale plaats in te nemen onder Gods bevel en de dood te hanteren volgens Zijn ontwerp.

    Is de Magere Hein hetzelfde als de Engel des Doods?

    Voordat we de engelen des doods zoals genoemd in religieuze teksten onderzoeken, is het belangrijk op te merken dat de moderne interpretatie van de engel des doods enigszins anders is.

    In deze moderne context begrijpt men dat de dood zijn eigen kracht is. Hij schenkt de ultieme ondergang aan wie hij wil; niemand kan weten wie hij als volgende zal uitkiezen.

    Maar de Engel des Doods in het jodendom, christendom en islam handelt niet uit eigen beweging. Hij voert alleen de bevelen van God uit. Er is dus een verband tussen de Magere Hein en de Engel des Doods, ook al heeft de Magere Hein wortels in de Engel des Doods.

    Het is ook belangrijk te begrijpen dat er in geen enkele christelijke tekst een engel des doods voorkomt. Daarom is het concept van een Engel des doods een postbijbelse figuur.

    Christelijk overzicht van de Engel des Doods

    Volgens de christenen schenkt God tijdelijke krachten van de dood aan een boodschapper. Dus, hoewel de Engel des Doods niet bij naam wordt genoemd, zijn er vele verhalen en anekdotes die dit suggereren. Deze gevleugelde onheilsboodschappers verrichten daden van verwoesting, maar alleen op Gods bevel. Voor de christenen zijn het meestal de Aartsengelen die deze opdrachten uitvoeren.

    Zo wordt in Exodus 12 de dood van de eerstgeborenen van zowel mensen als dieren in Egypte beschreven als het werk van een engel. 2 Koningen 19:35 vertelt hoe een engel 185.000 Assyriërs naar hun uiteindelijke ondergang stuurt als gevolg van een invasie van Israël. Maar in geen van deze verhalen wordt de naam van de verantwoordelijke engel genoemd. Andere plaatsen in de Bijbel die verwijzen naar een Engel des Doodszijn:

    • Spreuken 16:14, 17:11, 30:12.
    • Psalmen 49:15, 91:3.
    • Job 10:9, 18:4
    • Samuel 14:16
    • Jesaja 37:36
    • 1 Kronieken 21:15-16

    Joods Overzicht van Engelen des Doods

    Hoewel er in de Thora geen vaste figuur is voor de Engel des Doods, wijzen Joodse teksten, zoals het Testament van Abraham en de Talmoed, Satan aan als equivalent. Hier is de Dood een engelachtige boodschapper met 12 vleugels die sterfelijke zielen verzamelt en onheil brengt bij vreugdevolle feesten.

    Oudere Joodse volksgebruiken met betrekking tot begrafenis, rouw en geneeskunde zijn traditionele daden van verzet tegen zo'n engel. Er zijn vele voorschriften en vervloekingen om hem op afstand te houden. Dit komt omdat, aangezien God alleen de macht van de dood kan schenken, een sterveling kan proberen de Engel des Doods te bedingen, te beheersen of te misleiden.

    Islamitisch overzicht van Angel of Death

    De Koran noemt geen engel des doods bij naam, maar er is een figuur bekend als de "engel des doods" wiens taak het is de zielen van de stervenden te verzamelen. Deze engel des doods verwijdert de zielen van de zondaars op een folterende manier, zodat zij pijn en lijden voelen, terwijl de zielen van de rechtvaardigen zachtjes worden verwijderd.

    Lijst van engelen des doods

    • Aartsengel Michael

    Michael speelt een belangrijke rol in alle drie de Abrahamitische godsdiensten. Van alle aartsengelen in Gods heilige gezelschap, neemt Michael het meest opvallende de rol van de Engel des Doods op zich. Volgens de rooms-katholieke leer heeft Michael vier hoofdrollen, waarvan de tweede die van de engel des doods is. In deze rol komt Michael naar hen toe in het uur van hun dood en geeft hen de kans om zich te verlossen van de dood.Zijn derde rol is die van het wegen van zielen na hun dood, zoals de oude Egyptische ' het wegen van zielen ceremonie.

    In de Testament van Abraham , een pseudepigrafische tekst van het Oude Testament, wordt Michaël afgebeeld als een gids voor vertrekkende zielen. Na de vele pogingen van Abraham om de Dood te misleiden, te verslaan of af te wenden, krijgt deze hem uiteindelijk te pakken. Michaël verhoort Abrahams laatste gebed in de wens om alle wonderen van de wereld te zien, zodat hij zonder spijt kan sterven. De aartsengel bereidt een tocht voor die eindigt met het helpen van Abraham om zich voor te bereiden op de dood.

    • Azrael

    Azrael is de Engel des Doods in de Islam en in sommige Joodse tradities, die optreedt als psychopomp, dat is een persoon of wezen dat de zielen van overledenen naar de rijken van het hiernamaals transporteert. In dit opzicht wordt Azrael afgeschilderd als een welwillend wezen, dat zijn ondankbare taak uitvoert. Hij is niet onafhankelijk in zijn handelen, maar volgt eenvoudigweg de wil van God. In sommige Joodse sekten echter, wordt Azraelwordt gezien als de belichaming van het kwaad.

    Zowel in de islam als in het jodendom houdt Azrael een boekrol vast waarop hij de namen van mensen uitwist bij hun dood en nieuwe namen toevoegt bij hun geboorte. Azrael wordt afgebeeld als een wezen met 4 gezichten, 4000 vleugels en 70.000 voeten, en zijn hele lichaam is bedekt met tongen en ogen, gelijk aan het aantal mensen.

    De beschrijving van Azrael in de westerse wereld is vergelijkbaar met die van de Magere Hein. Hij wordt in verschillende literaire werken genoemd.

    • Malak al-Mawt

    In de Koran is er geen uitgesproken naam voor de engel des doods, maar wordt de uitdrukking Malak al-Mawt gebruikt. Deze Arabische naam wordt vertaald als Engel des doods, en komt overeen met het Hebreeuwse "Malach ha-Maweth". Deze figuur komt overeen met Azraël, hoewel hij niet bij naam wordt genoemd.

    Net als in de andere Abrahamitische godsdiensten kiest de Engel des Doods niet wie leeft en wie sterft, maar voert hij slechts de wil van God uit. Elke ziel krijgt een vaste vervaldatum die onveranderlijk en onveranderlijk is.

    • Santa Muerte

    In het Mexicaanse volkskatholicisme is Onze Lieve Vrouw van de Heilige Dood, of Nuestra Señora de la Santa Muerte, een vrouwelijke godheid en volksheilige. Haar naam kan vertaald worden als Heilige Dood of Heilige Dood. Zij schenkt haar volgelingen bescherming, genezing en een veilige doorgang naar het hiernamaals.

    Santa Muerte wordt afgebeeld als een vrouwelijke skeletfiguur, die een gewaad draagt en voorwerpen zoals een zeis of een wereldbol vasthoudt. Ze wordt in verband gebracht met de Azteekse godin van de dood, Mictēcacihuātl.

    Hoewel veroordeeld door de katholieke kerk, is haar cultus exponentieel gegroeid sinds het begin van de jaren 2000. Het is zelfs bekend dat veel mensen die betrokken zijn bij drugskartels en mensenhandelaars fanatieke aanhangers zijn van Santa Muerte.

    • Samael

    Samael, vaak gepersonifieerd als engel des doods, is verbonden met verschillende Joodse teksten. Zijn naam betekent "Vergif van God", "Verblinding van God", of "Gif van God". Hij is niet alleen een verleider en vernietiger, maar ook een aanklager, als symbool van zowel het kwade als het goede.

    In de Talmoed is Samael het equivalent van Satan. Hij symboliseert de kwade krachten die verantwoordelijk zijn voor de verdrijving van Adam en Eva uit de Hof van Eden. Hij verwoest alle nakomelingen van Adam en handelt op eigen initiatief in coördinatie met de wil van Gods bevelen.

    Vergelijkbaar met het verhaal van Malak al-Mawt, de Talmoedische midrasjim vertelt het verhaal van hoe Mozes Samaël kastijdt wanneer deze zijn ziel komt ophalen. Omdat God Mozes beloofde dat alleen Hij zou komen om hem naar het koninkrijk van de hemel te brengen, legt Mozes zijn staf voor de engel des doods, waardoor de engel vol afschuw vlucht.

    • Satan/Lucifer

    In het hele christendom, jodendom en islam, Satan is de ultieme Engel des Doods Satan wordt vaak gelijkgesteld met de Engel des Doods sinds zijn val uit de gratie. Hij beveelt ook zijn gevallen metgezellen om zijn bevelen uit te voeren, waardoor zij ook Engelen des Doods zijn wanneer zij daartoe worden opgeroepen.

    In het islamitische en christelijke geloof is het Satan die zijn leger zal aanvoeren in de grote strijd tussen goed en kwaad tijdens de Apocalyps. In de Joodse Talmoed is het interessant om op te merken dat Lucifer, de "Lichtbrenger", de tweelingbroer is van aartsengel Michaël. Toen Lucifer God trotseerde, veranderde zijn naam van Lucifer (Lichtbrenger) in Satan, vertaald als "de grote vijand".

    In het kort

    Hoewel moderne beelden van de Engel des Doods zich uitstrekken tot figuren als de Magere Hein, is dat niet hetzelfde. Dat komt omdat algemeen wordt aangenomen dat de Magere Hein uit eigen beweging handelt en niet verbonden is met een hogere entiteit, maar de traditionele Engel des Doods handelt slechts in overeenstemming met de wil van De Almachtige, en doet een noodzakelijk maar ongewenst werk.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.