De symbolen van het oude Egypte behoren tot de meest herkenbare en iconische visuele beelden ter wereld.

Egyptische symbolen zijn veel meer dan alleen een oude hiërogliefentaal. Veel symbolen waren visuele voorstellingen van de Egyptische goden, godinnen, hun beroemde farao's en koninginnen, of zelfs mythische en echte woestijnwezens. Deze symbolen werden dan ook allebei gebruikt in de geschriften van de Egyptenaren, zij aan zij met hun hiërogliefen.

Met dit alles in gedachten is het geen wonder dat Egyptische symbolen en hiërogliefen zo'n populaire keuze zijn voor alles van juweelontwerpen, tatoeages en straatkunst tot zelfs merklogo's en filmconcepten uit Hollywood.

Laten we eens kijken naar enkele van de populairste Egyptische symbolen en hiërogliefen.

Het oog van Horus

Het oog van Horus werd gezien als een beschermend symbool dat het kwaad afweerde en geluk bracht. Als zodanig werd het gedragen en bewaard als een amulet. Het is een van de meest populaire van de oude Egyptische symbolen en wordt nog steeds veel gebruikt op emblemen, vlaggen en logo's in Egypte.

Het symbool komt uit de mythe over een gevecht tussen Horus, de god met het valkenhoofd, en zijn oom Seth. Horus versloeg zijn oom, maar verloor daarbij zijn oog, omdat Seth het in zes stukken had verbrijzeld. Het oog werd later gereconstrueerd en genezen door de godin Hathor of de god Thoth afhankelijk van de mythe, en werd een kostbare hiëroglief voor de oude Egyptenaren.

Zoals het oog in de mythe in zes stukken uiteenviel, bestond de hiëroglief ook uit zes onderdelen, die elk een metaforische betekenis kregen voor een van de menselijke zintuigen en elk een numerieke breukwaarde van 1/2 tot 1/4. In het algemeen symboliseert het Oog van Horus gezondheid en eenheid, waardoor het tot op de dag van vandaag een relevant en gemakkelijk herkenbaar symbool blijft.

Het oog van Ra

Zoals het Oog van Horus, het oog van Ra behoort tot een andere god - de oude Egyptische god van de zon. hoewel behorend tot een andere godheid, vertegenwoordigen de twee symbolische ogen vergelijkbare concepten. Het Oog van Ra wordt echter geassocieerd met vrouwelijke goddelijkheid in de vorm van godinnen zoals Hathor, Mut, Bastet en Sekhmet .

Het Oog van Ra symboliseert zowel de vernietigende kracht als de goedaardige aard van de zon. Het was een beschermend symbool, dat stond voor het afweren van kwaad en negativiteit. Het werd soms gezien als een symbool van geluk.

De Ba

Een valkachtig symbool met het hoofd van een mens, de Ba vertegenwoordigt de geest of persoonlijkheid Men gelooft dat de Ba gedurende de nacht over de doden waakt en dan 's morgens wegvliegt om de levende wereld te beïnvloeden alvorens na zonsondergang terug te keren. Het is een zeer specifiek symbool met een specifieke betekenis.

De Ba is niet de "volledige" geest of ziel van een persoon, maar slechts een aspect daarvan. Er is ook de Ka, de levende geest die mensen ontvangen bij hun geboorte en de Akh, de geest die hun bewustzijn is in het hiernamaals. In wezen kan de Ba worden gezien als een overblijfsel van de persoonlijkheid van de overledene dat in de wereld van de levenden blijft.

De vogelvorm van de Ba is waarschijnlijk afgeleid van het geloof dat hij overdag rondvliegt om de wil van de overledene over de wereld uit te voeren. De Ba is misschien ook de reden waarom de Egyptenaren hun doden begonnen te mummificeren, graven voor hen bouwden en zelfs beelden van hen beeldhouwden als hun lichamen niet konden worden teruggevonden - allemaal om de Bau (meervoud voor Ba) te helpen elke avond hun weg terug te vinden.

In de hedendaagse kunst kan de Ba een zeer betekenisvol symbool zijn, of het nu gaat om een tatoeage, een sieraad, een schilderij of een beeldhouwwerk, omdat het de ziel van een persoon symboliseert.

Gevleugelde zon

Dit symbool wordt geassocieerd met goddelijkheid, koningschap, macht en gezag in het oude Egypte en andere culturen in de omgeving, zoals Perzië en Mesopotamië. Het is een van de oudste en meest iconische Egyptische symbolen. De gevleugelde zon kent verschillende variaties, maar het meest voorkomende symbool heeft een schijf, aan weerszijden geflankeerd door een grote vleugel, evenals een uraeus .

De gevleugelde zon is verbonden met de zonnegod Ra. Hoewel het symbool meestal wordt geassocieerd met Egypte, blijkt het in de oudheid te zijn ontstaan en werd het zelfs in de prehistorie gebruikt. Men denkt dat het symbool uiteindelijk is veranderd in het Zoroastrische symbool bekend als de Farvahar die ook twee grote vleugels en een schijf heeft, maar in plaats van de uraeus of de zon een bejaarde man in het midden.

Djed

De Djed is een van de oudste en meest betekenisvolle hiërogliefen en symbolen in het oude Egypte en verdient vandaag de dag zeker meer erkenning. Afgebeeld als een hoge zuil met horizontale lijnen over de bovenste helft, is de Djed zowel een oude boomfetisj als een symbool van stabiliteit, vruchtbaarheid en iemands ruggengraat.

De oorsprong van Djed kan worden gevonden in de mythe van Osiris Het symbool werkt zowel als symbool van stabiliteit en als vruchtbaarheidsfetisj omdat bomen begrijpelijkerwijs werden gekoesterd in de woestijn.

Vreemd genoeg is deze vruchtbaarheidssymboliek ook een voorstelling van de ruggengraat van een persoon (of koninkrijk), want de oude Egyptenaren geloofden dat de vruchtbaarheid van de man uit zijn ruggengraat kwam.

Knoop van Isis (Tyet)

De knoop van Isis, meestal tyet genoemd, is een oud Egyptisch symbool dat in verband wordt gebracht met de godin Isis. Het lijkt op een Ankh, maar het verschil is dat de armen van de tyet naar beneden wijzen.

De tyet symboliseert welzijn of leven. Men geloofde ook dat de tyet het menstruatiebloed van Isis vertegenwoordigde, waarvan men dacht dat het magische krachten bezat. Dit is ook de reden waarom de tyet soms het Bloed van Isis werd genoemd. Sommige geleerden suggereren dat de tyet de vorm heeft van een maandverband dat in het oude Egypte werd gebruikt om menstruatiebloed te absorberen.

Amuletten met de afbeelding van de tyet werden bij de overledene begraven om het lichaam van de dode te beschermen en iedereen die de doden wilde verstoren te verjagen.

Ankh

Een van de beroemdste Egyptische hiërogliefen, de Ankh, is afgebeeld als een kruis met iets breder wordende armen en een lus in plaats van een bovenarm. De Ankh wordt vaak "De Sleutel des Levens" genoemd, omdat hij leven, gezondheid en welzijn symboliseert.

De oorsprong van de Ankh wordt alom betwist, en er bestaan verschillende concurrerende theorieën over. Sommigen geloven dat de Ankh oorspronkelijk een knoop was, vandaar dat hij een lus heeft en licht verbredende armen. Dit is een sterke mogelijkheid, aangezien hoepels en lussen in veel culturen vaak oneindigheid en oneindig leven symboliseren. Een andere hypothese is dat de Ankh eigenlijk de vereniging van demannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen die gemakkelijk kunnen worden verbonden met de betekenis ervan als levenssymbool.

Men gelooft ook dat de Ankh het water en de lucht uitbeeldt, omdat dat twee van de essentiële levengevende elementen zijn. Van de Ankh wordt ook gezegd dat het een spiegel voorstelt, omdat het vaak wordt gebruikt om het hiërogliefische woord voor spiegel evenals bloemenboeket. Hoe dan ook, de Ankh was zeer populair in de hiërogliefen van de oude Egyptenaren en is nog steeds beroemd.

Crook en Flail

De haak en vlegel (genaamd heka en nehkhakha ) waren symbolen van de oude Egyptische samenleving die stonden voor autoriteit, macht, goddelijkheid, vruchtbaarheid en koningschap. Concreet betekende de herdersstaf het koningschap, terwijl de vlegel stond voor de vruchtbaarheid van het koninkrijk.

Oorspronkelijk gebruikt als symbolen van de belangrijke god Osiris, werden de voorwerpen later geassocieerd met de heerschappij van de koningen en koninginnen. Veel oude Egyptische kunstwerken beelden de kromstaf en de vlegel af in de handen van de farao, meestal een kruis op de borst. Samen betekenen de twee symbolen de autoriteit van de farao en de bescherming over zijn volk.

De Sfinx

De Egyptische sfinx De Egyptische sfinxen, met het lichaam van een leeuw, de vleugels van een adelaar en het hoofd van een man, een schaap, een os of een vogel, waren krachtige beschermwezens die tempels, graven en koninklijke paleizen beschermden.

De sfinxen werden meestal afgebeeld in standbeelden zo groot als de beroemde Sfinx van Gizeh of beeldjes zo klein als een presse-papier. Ze werden ook vaak in hiërogliefenschrift of als kunst afgebeeld. Tot op de dag van vandaag is de sfinx een krachtig en herkenbaar beeld dat de aandacht trekt en ontzag inboezemt.

De Egyptische Sfinx moet niet worden verward met die uit de Griekse mythen. De twee worden op dezelfde manier afgebeeld, met als belangrijkste visuele verschil dat de Egyptische Sfinx een mannelijk hoofd heeft, terwijl de Griekse Sfinx typisch een vrouw is. Ook was de Egyptische Sfinx een welwillend beschermend wezen dat bescherming en veiligheid bracht, terwijl de Griekse Sfinx werd beschouwd als kwaadwillig en verraderlijk.

Hedjet Kroon

De Hedjet, bekend als de Witte Kroon, was een koninklijke hoofdtooi die geassocieerd werd met Opper-Egypte en de Godin Wadjet. Hij was typisch voorzien van een uraeus. Later, toen Neder- en Opper-Egypte verenigd werden, werd de Hedjet gecombineerd met het hoofddeksel van Neder-Egypte, bekend als de Deshret. De twee zouden bekend worden als de Pschent.

Het Hedjet betekende de macht, het gezag en de soevereiniteit van de heerser. Dit symbool was geen hiëroglief en werd gewoonlijk niet gebruikt om iets op schrift uit te drukken. Vandaag de dag zijn er alleen artistieke afbeeldingen van het Hedjet overgebleven, zonder fysieke overblijfselen van een Hedjet. Dit wijst erop dat het Hedjet mogelijk van vergankelijke materialen was gemaakt.

Deshret Crown

Net als de Hedjet was de Deshret de naam die gegeven werd aan de Rode Kroon van Neder-Egypte. Het vertegenwoordigde macht, goddelijke autoriteit om te heersen en soevereiniteit. Het is een deel van de Pschent, die de combinatie was van zowel de Hedjet als de Deshret samen met hun dierlijke symbolen - gier en steigerende cobra.

De piramides

De Egyptische piramiden behoren tot de oudste en beroemdste bouwwerken ter wereld. Deze enorme graven herbergden de lichamen van overleden farao's en hun gemalinnen, evenals veel van hun aardse bezittingen en schatten. Er zijn meer dan honderd piramiden in het oude Egypte gelokaliseerd en blootgelegd en we kunnen alleen maar speculeren hoeveel er in totaal door de millennia heen zijn gebouwd.

Zelfs naar hedendaagse maatstaven zijn de Egyptische piramiden architectonische hoogstandjes, van hun bijna perfecte geometrische parameters tot hun interne constructie. De meeste piramiden werden gebouwd om specifieke delen van de nachtelijke hemel aan te wijzen, waarvan men geloofde dat ze de zielen van overledenen hielpen hun weg naar het hiernamaals te vinden.

Zowel in het oude Egypte als nu is de piramide een krachtig symbool. Ze werden vaak in hiërogliefenschrift weergegeven en droegen de betekenis van de dood, het hiernamaals en het vinden van de weg daarheen.

Tegenwoordig zijn er nog meer mythen rond de Egyptische piramides. Ze staan in het middelpunt van samenzweringstheorieën, waarbij velen geloven dat ze werden gebouwd als landingsplaatsen voor buitenaardse ruimteschepen. De meer spiritueel ingestelde mensen geloven dat de piramides niet werden gebruikt om de ziel naar het hiernamaals te sturen, maar om de energie van het universum naar de piramide te leiden. Welke hypothese je ook onderschrijft..,valt niet te ontkennen dat de piramides een van de krachtigste en bekendste symbolen ter wereld zijn.

Scarabee Kever

Het scarabetsymbool is fascinerend omdat het niet gebaseerd is op een machtig mythologisch wezen of op een intimiderend en sterk dier. In plaats daarvan is het symbool gebaseerd op het insect, ook wel "mestkevers" genoemd.

Terwijl de meeste mensen tegenwoordig een afkeer hebben van insecten, waren de oude Egyptenaren gefascineerd door deze wezens. Wat hun aandacht trok, was de gewoonte van de scarabeeën om dierlijke uitwerpselen in ballen te rollen. Eenmaal daar, legden de scarabeeën hun eitjes in de ballen, waardoor hun eitjes warmte, bescherming en een voedselbron kregen.

De Egyptenaren beseften niet dat de scarabeeën hun eieren in de ballen legden en dachten dat ze daarin "spontaan ontstonden". Vanwege zowel deze schijnbaar spontane generatie als de gewoonte om mestballen in het zand te rollen, namen de Egyptenaren de scarabeeën snel op in hun mythologie. Ze beeldden de god Khepri als een man met een scarabeehoofd, een god die elke ochtend de zon aan de hemel hielp "rollen". Daarom werden de scarabeeën verondersteld het leven en de oneindige aard ervan te vertegenwoordigen.

Deze brede en abstracte symboliek maakte scarabeeën uitzonderlijk populair in heel Egypte. Ze werden gebruikt als hiërogliefen, afgebeeld op tekeningen, beelden, beeldjes, sieraden, kleding, accessoires en zelfs op zegels.

Levensboom

De Levensboom was een belangrijk symbool voor de oude Egyptenaren, omdat het werd geassocieerd met water, overvloed en vruchtbaarheid. De boom in het midden van het symbool stelde het universum voor, waarbij de wortels de onderwereld en de takken de hemel symboliseerden. Het symbool stond ook voor het eeuwige leven. Men geloofde ook dat het eten van de vruchten van de heilige boom het eeuwige leven zou geven.

Lotus

De lotus is de nationale bloem van Egypte en de symboliek ervan gaat duizenden jaren terug in de regio. Veel van de kunstwerken uit die tijd beelden blauwe, witte en roze lotussen af.

De lotus symboliseerde de levenscyclus - wedergeboorte, dood en regeneratie. Deze associaties werden gemaakt door de manier waarop de bloem zich gedroeg - overdag bloeiend, zich dan 's nachts sluitend en verdwijnend om de volgende dag weer op te duiken.

Omdat de lotus alleen overdag bloeit, werd hij ook gezien als een eerbetoon aan de zon. Het was een heilig voorwerp voor de Egyptenaren en de associatie van de lotus met de zon versterkte zijn betekenis en belang.

Egyptische Hiërogliefen vs. Symbolen

Hiërogliefen waren de symbolen die gebruikt werden in het formele schrijfsysteem van het Oude Egypte. De hiërogliefentaal van de oude Egyptenaren is gemakkelijk te herkennen, vergeleken met andere oude hiërogliefentalen, vanwege hun aparte stijl en schoonheid. Er zijn veel variaties in symbolen. Ze kunnen variëren van eenvoudige lijnafbeeldingen tot complexe tekeningen van dieren, mensen en voorwerpen.

In totaal zijn er enkele honderden Egyptische hiërogliefen, waarbij het aantal vaak wordt geschat op ongeveer 1000 tekens. Dat is minder dan de meeste andere hiërogliefentalen, maar nog steeds een vrij groot aantal. Hoewel de Egyptische hiërogliefen in wezen een dode taal zijn, maken hun onmiskenbare symbolen, stijl, fascinerende betekenissen en diepe mythologische oorsprong hen tot een boeiend onderwerp om teverkennen.

De grens tussen hiëroglief en symbool kan soms vaag en moeilijk te onderscheiden zijn. Symbolen verwijzen naar afbeeldingen die een symbolische betekenis hadden, maar niet werden gebruikt in het formele schrijfsysteem. Veel hiërogliefen begonnen als symbolische afbeeldingen, maar werden later opgenomen in de verzameling tekens die in het schrift werden gebruikt. In sommige gevallen waren bepaalde hiërogliefen zo betekenisvol en gekoesterd dat ze werdenvaak niet alleen gebruikt om te schrijven, maar ook als beschermende symbolen, gravures en zelfs als beelden en figuurtjes.

Inpakken

Hoewel de Egyptische beschaving al lang niet meer bestaat, blijven de symbolen, kunstwerken, monumenten en architectuur uit die tijd tot de menselijke verbeelding spreken. Deze symbolen worden nog steeds gewaardeerd, gedragen en gebruikt over de hele wereld, vanwege hun symboliek, geschiedenis en hun schoonheid.