ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီ - ပင်မစာအုပ်များ၏အကျဉ်းချုပ်

  • ဒါကိုမျှဝေပါ။
Stephen Reese

    ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီသည် ဟိန္ဒူဘာသာနှင့် ယဉ်ကျေးမှုတို့နှင့် ရှုပ်ထွေးစွာ ဆက်စပ်နေသည်။ တကယ်တော့၊ ဟိန္ဒူဓလေ့ထုံးတမ်း၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာများနှင့် အလေ့အထအများစုသည် ရှေးဟောင်းဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များမှ ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဤဒဏ္ဍာရီများနှင့် ဒဏ္ဍာရီများကို နှစ်ပေါင်းသုံးထောင်ကျော် စုစည်းပြီး ကူးယူလာခဲ့သည်။

    ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီများသည် အကြောင်းအရာများစွာကို လွှမ်းခြုံထားပြီး အမျိုးမျိုးသော အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုမှုများနှင့် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုများကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤဒဏ္ဍာရီများသည် ပုံပြင်များသာမက အရွယ်ရောက်ပြီးသူရော ကလေးများအတွက်ပါ လေးနက်သော အတွေးအခေါ်နှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ လမ်းညွှန်ချက်တစ်ခုအဖြစ် လုပ်ဆောင်ပါသည်။ ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များနှင့် ၎င်းတို့၏ အရေးပါပုံကို အနီးကပ်လေ့လာကြည့်ကြပါစို့။

    ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီ၏မူလအစ

    ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီများ၏ မူရင်းဇစ်မြစ်ကို အတိအကျ မဖော်ထုတ်နိုင်သောကြောင့် ၎င်းတို့ကို နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာ နှုတ်ဖြင့် ထုတ်လုပ်ပြီး ကူးစက်လာသောကြောင့်၊ လွန်ခဲ့သော မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ၊ သမိုင်းပညာရှင်များနှင့် ပညာရှင်များက ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီများသည် အိန္ဒိယတိုက်ငယ်သို့ ပြောင်းရွှေ့အခြေချသော အာရိယန်များ သို့မဟုတ် အင်ဒို-ဥရောပ အခြေချနေထိုင်သူများ ရောက်ရှိလာခြင်းမှ အစပြုသည်ဟု ယူဆကြသည်။

    အာရိယန်လူမျိုးများသည် အစောဆုံးသိထားသည့် ဟိန္ဒူဘာသာကို တည်ထောင်ခဲ့ကြပြီး အများအပြားကို ထုတ်လုပ်ခဲ့ကြသည်။ စာပေနှင့် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ စာသားများ။ ဤကျမ်းဂန်များ၏ ရှေးအကျဆုံးကျမ်းများကို Vedas ဟုခေါ်သည်။

    အာရိယန်လူမျိုးများ၏ ထင်ရှားသောနောက်ခံသမိုင်းကြောင်းနှင့်အတူ ဒေသဆိုင်ရာယဉ်ကျေးမှုများ၏ လွှမ်းမိုးမှုနှင့်အတူ လေးနက်သောအဓိပ္ပာယ်အလွှာများပါရှိသည့် ဘက်စုံဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များအထိ ပေါက်ဖွားလာခဲ့သည်။

    ရာမယနနှင့် မဟာဘာရတတို့သည် ဝေဒကျမ်းများကို တိုက်ကြီးငယ်တစ်လျှောက်တွင် ကျယ်ပြန့်စွာ အသိအမှတ်ပြုခံရသော သူရဲကောင်းဆန်သော ဇာတ်ဝင်ခန်းများဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ရွာနှင့်ဒေသတစ်ခုစီသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ထုံးတမ်းစဉ်လာများနှင့် ရိုးရာဓလေ့ထုံးတမ်းများကို လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ဒဏ္ဍာရီကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲခဲ့ကြသည်။

    ဤဒဏ္ဍာရီများနှင့် ပုံပြင်များမှတစ်ဆင့် ဟိန္ဒူဘာသာသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ အခြားဒေသများသို့ ပြန့်နှံ့သွားပြီး နောက်လိုက်များ တဖြည်းဖြည်းတိုးပွားလာခဲ့သည်။ ဤဒဏ္ဍာရီများသည် စာသားအတွင်းထည့်သွင်းထားသော နက်နဲသော အဓိပ္ပါယ်များနှင့် လက္ခဏာများကို အာရုံယူလာခဲ့ကြသော သူတော်စင်များနှင့် သမဏအမျိုးမျိုးတို့၏ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်များကိုလည်း မူတည်ပါသည်။

    Vedas

    ဝေဒကျမ်းများသည် အခြားသော စာပေများနှင့် ဒဏ္ဍာရီများမှ အစပြုခဲ့သော ရှေးအကျဆုံး ဟိန္ဒူကျမ်းများဖြစ်သည်။ ဘီစီ 1500 မှ 1200 ကြားတွင် ရှေးခေတ်ဝေဒသက္ကတဘာသာဖြင့် ရေးသားထားသည်။

    ဝေဒကျမ်းများသည် အမှန်တရား၏ အရေးပါမှုနှင့် အရေးပါမှုကို မြှင့်တင်ကာ ဖြူစင်၍ လေးစားဖွယ်ကောင်းသော ဘဝနေထိုင်ရန် လမ်းပြအဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ကျမ်းဂန်များတွင် စာရေးဆရာတစ်ဦးတည်းမရှိသော်လည်း အစောပိုင်း ဟိန္ဒူဘာသာ၏ သူတော်စင် Vyasa မှ ပြုစုရေးသားကာ စုစည်းထားပါသည်။

    Vyasa သည် ဝေဒကျမ်းများကို လေးပိုင်းခွဲထားသည်- Rig-Veda, the Yajur-Veda, the Sama- Veda နှင့် Atharva-Veda။ ဤအပိုင်းကို သာမာန်လူတို့သည် အခက်အခဲမရှိဘဲ ဖတ်ရှုနားလည်နိုင်စေရန်အတွက် ဤအပိုင်းကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါသည်။

    1- Rig-Veda

    Rig- Veda ဆိုသည်မှာ ကျမ်းပိုဒ်များကို တတ်ကျွမ်းပြီး ကဗျာ သို့မဟုတ် ဓမ္မသီချင်းပေါင်း 1,028 ပုဒ်ပါရှိသည်။ ဤအခန်းငယ်များကို mandalas ဟုခေါ်သော စာအုပ်ဆယ်အုပ်အဖြစ် ထပ်မံစုဖွဲ့ထားပါသည်။ Rig-Veda ၏ ဓမ္မသီချင်းများနှင့် ကဗျာများသည် ဟိန္ဒူဘာသာ၏ နတ်ဘုရားများနှင့် ဆက်သွယ်ရန် ဖိတ်ခေါ်မှုအဖြစ် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသည်။ ကဿပ ရွတ်လေ့ရှိပါတယ်။နတ်ဘုရားများနှင့် နတ်သမီးများ၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ။

    Rig Veda သည် ယောဂနှင့် တရားအားထုတ်ခြင်းဖြင့် ဝိညာဉ်ရေးသုခကို ရရှိပုံအဆင့်ဆင့်ကို လမ်းညွှန်ပေးပါသည်။

    2- Yajur-Veda

    သက္ကတဘာသာတွင် Yajur Veda ဆိုသည်မှာ ကိုးကွယ်မှုနှင့် အသိပညာကို ဆိုလိုသည်။ ဤဝေဒကျမ်းတွင် ဂါရဝပြုပူဇော်ခြင်းမပြုမီ ရွတ်ဆိုရမည့် 1,875 ပိုဒ်ခန့်ရှိသည်။ Yajur ကို အနက်ရောင် Yajurveda နှင့် အဖြူရောင် Yajurveda ဟူ၍ အမျိုးအစား နှစ်မျိုးခွဲထားသည်။ အနက်ရောင်တွင် စည်းစနစ်မကျသော အခန်းငယ်များပါရှိပြီး အဖြူရောင်တွင် ကောင်းစွာဖွဲ့စည်းထားသော ရွတ်ဆိုသံများနှင့် ဓမ္မသီချင်းများပါရှိသည်။

    ဝေဒ၌ စိုက်ပျိုးရေး၊ လူမှုရေးနှင့် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ အချက်အလက်များပါရှိသည့် အချက်အလက်များ ပါရှိသောကြောင့် အနက်ရောင်တွင် သမိုင်းဝင်မှတ်တမ်းတစ်ခုဟုလည်း ယူဆနိုင်ပါသည်။ ခေတ်။

    3- Sama-Veda

    Sama-Veda ဆိုသည်မှာ သီချင်းနှင့် ဗဟုသုတ။ ၎င်းသည် 1,549 ပိုဒ်နှင့် ငြိမ့်ညောင်းသော ရွတ်ဆိုမှုများ ပါ၀င်သည့် ဓမ္မတေးစာသားတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤဝေဒကျမ်းတွင် ကမ္ဘာ့ရှေးအကျဆုံးတေးသံအချို့ပါရှိပြီး ထုံးတမ်းစဉ်လာအရ ခေါ်ဆိုခြင်းနှင့် ရွတ်ဆိုခြင်းတို့အတွက် အသုံးပြုသည်။ စာသား၏ပထမအပိုင်းတွင် တေးသွားအစုအဝေးများပါရှိပြီး ဒုတိယအခန်းငယ်တွင် အခန်းငယ်များပါရှိသည်။ အခန်းငယ်များကို ဂီတသံစဉ်များ၏အကူအညီဖြင့် သီဆိုရပါမည်။

    ဂန္တဝင်အကနှင့် ဂီတသည် Sama-Veda မှအစပြုသည်ဟု သမိုင်းပညာရှင်များနှင့် ပညာရှင်များက ယုံကြည်ကြသည်။ စာသားသည် သီချင်းဆိုခြင်း၊ ရွတ်ဆိုခြင်းနှင့် တီးမှုတ်ခြင်းအတွက် စည်းမျဉ်းများကို ပေးထားသည်။

    Sama-Veda ၏ သီအိုရီအပိုင်းများသည် အိန္ဒိယဂီတကျောင်းများစွာကို လွှမ်းမိုးထားသည်။အထူးသဖြင့် Carnatic ဂီတ။

    The Upanishads

    The Upanishads များသည် Saint Ved Vyasa ရေးစပ်ထားသော နှောင်းပိုင်းဝေဒကျမ်းများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဟိန္ဒူကျမ်းများအားလုံးတွင် အကျယ်ပြန့်ဆုံးဖတ်ကြားသူများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဖြစ်ခြင်း၊ ဖြစ်တည်ခြင်းနှင့် ဖြစ်တည်ခြင်းကဲ့သို့သော ဒဿနဆိုင်ရာ မေးခွန်းများနှင့် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသည်။ Upanishad ၏ အဓိက သဘောတရားများမှာ Brahman သို့မဟုတ် Ultimate Reality နှင့် Atman သို့မဟုတ် Soul တို့ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးစီသည် နောက်ဆုံးတွင် ဗြဟ္မာနှင့် ပေါင်းစပ်ထားသည့် အထွတ်အထိပ် သို့မဟုတ် ပရမတ္ထအဖြစ်မှန်ကို ပေါင်းစပ်ထားသည့် အတ္တမန်ဖြစ်ကြောင်း စာသားက ကြေငြာထားသည်။

    ဥပါနီဇဒ်များသည် အဆုံးစွန်သော ရွှင်လန်းမှုနှင့် နာမ်ပိုင်းဆိုင်ရာကို ရရှိရန် လမ်းညွှန်ချက်အဖြစ် လုပ်ဆောင်သည်။ စာသားကိုဖတ်ခြင်းဖြင့် လူတစ်ဦးချင်းစီသည် ၎င်းတို့၏ Atman သို့မဟုတ် Self ကို ပိုမိုနားလည်လာနိုင်သည်။

    ဥပါနိဿယ ရာနှင့်ချီ၍ ရှိသော်လည်း၊ ပဌမတို့ကို အရေးအကြီးဆုံးဟု ယူဆကြပြီး မုခယာ ဥပါနိဿဒဟု လူသိများကြသည်။

    ရာမယန

    ရာမယဏသည် ဘီစီ 5 ရာစုတွင် သူတော်စင် Valmiki ရေးသားခဲ့သော ရှေးခေတ် ဟိန္ဒူ ဇာတ်ဝင်ခန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် အခန်းငယ်ပေါင်း ၂၄,၀၀၀ ပါရှိပြီး အယုဒ္ဓယမင်းသား Ram ၏ ဇာတ်လမ်းကို ဇာတ်ကြောင်းပြောပြထားသည်။

    Ram သည် Ayodhya ဘုရင် Dasaratha ၏ အမွေဆက်ခံသူဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရင်၏အကြီးဆုံးနှင့် အချစ်ဆုံးသားတော်ဖြစ်လင့်ကစား ထီးနန်းတက်ရန် အခွင့်အရေးမရရှိပေ။ သူ၏ကောက်ကျစ်သော မိထွေးဖြစ်သော Kikeyi သည် Dasaratha အား သူ၏သား Bharatha အား ထီးနန်းလွှဲပြောင်းပေးရန် ဆွဲဆောင်ခဲ့သည်။ သူမကြိုးစားမှုမှာ အောင်မြင်ခဲ့ပြီး Ram, နဲ့အတူ သူ့ရဲ့လှပတဲ့ဇနီး Sita ကို ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးလိုက်ပါတယ်။သစ်တော။

    Ram နှင့် Sita တို့သည် ရိုးရိုးရှင်းရှင်း တက်ကြွစွာနေထိုင်ခြင်းတွင် ပျော်ရွှင်မှုရှာတွေ့ကြသော်လည်း မကြာမီ သူတို့၏ပျော်ရွှင်မှုသည် နတ်ဆိုးဘုရင် Ravana မှ ကွဲအက်သွားလေသည်။ ရာဝနသည် သီတာအား ပြန်ပေးဆွဲကာ ပင်လယ်ကိုဖြတ်၍ လင်္ကာဆီသို့ ခေါ်ဆောင်သွားလေသည်။ ရမ်သည် မိမိချစ်ရာသခင်ကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရခြင်းကြောင့် နာကျင်ဒေါသထွက်ကာ နတ်ဆိုးဘုရင်ကို သတ်ပစ်မည်ဟု ကတိကဝတ်ပြုထားသည်။

    မျောက်နတ်ဘုရားများစွာ၏အကူအညီဖြင့် ရမ်သည် ပင်လယ်ကိုဖြတ်၍ တံတားတစ်ခုဆောက်ပြီး လင်္ကာသို့ရောက်သည်။ Ram သည် နတ်ဆိုးဘုရင် Ravana ကိုအနိုင်ယူပြီး ထီးနန်းရယူရန် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ သူနှင့်မိဖုရားသိတသည် နှစ်အတော်ကြာအောင် ပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်ပြီး သားနှစ်ယောက်ကို ဖွားမြင်သည်။

    ရာမယနသည် ယနေ့တိုင် ဆက်နွယ်နေပြီး ဓမ္မ (တာဝန်) နှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ အရေးပါမှုကို ဖော်ပြသော ဟိန္ဒူဘာသာမှ မြင့်မြတ်သော စာသားအဖြစ် ရှုမြင်ပါသည်။

    မဟာဘာရတ

    မဟာဘာရတကို ဘီစီ ၃ ရာစုတွင် Saint Ved Vyas မှ ရေးသားခဲ့သည်။ စကားပြေစာပိုဒ်များစွာအပြင် စကားပြေစာကြောင်းများအပြင် တစ်ဦးချင်းစာကြောင်း စုစုပေါင်း 200,000 ပါရှိပြီး ၎င်းသည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အရှည်ဆုံး ကပ္ပလီကဗျာဖြစ်လာသည်။ ဟိန္ဒူဘာသာအတွင်း မဟာဘာရတကို ပဉ္စမမြောက် ဝေဒဟုလည်း လူသိများသည်။

    ဟိန္ဒူရာဇပလ္လင်အတွက် တိုက်ပွဲဝင်နေသော တော်ဝင်မိသားစုနှစ်ပါးဖြစ်သည့် ပဏ္ဍိတနှင့် ကရဝပလ္လင်တို့ကြား တိုက်ပွဲကို ဇာတ်ကြောင်းပြောပြထားသည်။ ကရဝတို့သည် ပဏ္ဍိတတို့၏ အရည်အချင်းနှင့် စွမ်းရည်များကို အမြဲမနာလိုဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့ကို ချေမှုန်းရန် အကြိမ်ကြိမ် ကြိုးစားကြသည်။ Pandavas တို့သည် ဤအခက်အခဲများကို ကျော်လွှားပြီး နောက်ဆုံးတွင် Kurukshetra စစ်ပွဲကို အနိုင်ယူခဲ့သည်။ သူတို့သည် အင်ပါယာကို နှစ်အတော်ကြာအောင် အောင်မြင်စွာ အုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။Krishna ကွယ်လွန်ပြီးနောက် ကောင်းကင်ဘုံသို့ တက်သွားခဲ့သည်။

    မဟာဘာရတ၏ အဓိကအကြောင်းအရာမှာ မြင့်မြတ်သောတာဝန် သို့မဟုတ် တရားဓမ္မကို ဖြည့်ဆည်းခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိတို့သတ်မှတ်ထားသောလမ်းမှ ထွက်ခွာသွားသူများကို အပြစ်ပေးခံရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မဟာဘာရတက နိယာမကို လူတစ်ဦးချင်းစီက လက်ခံ၍ ပေးအပ်သော တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရမည်ဟု ထပ်လောင်း မိန့်တော်မူ၏။

    Bhagvad Gita

    ဘဂ်ဂိတ၊ Gita ဟုလည်းလူသိများသော၊ မဟာဘာရတ၏အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် စာကြောင်း 700 ပါ၀င်ပြီး မင်းသား Arjuna နှင့် သူ၏ ရထားစီးသူ Lord Krishna တို့ကြား စကားပြောဆိုမှုပုံစံဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ စာသားသည် ဘဝ၊ သေခြင်း၊ ဘာသာတရားနှင့် တရားဓမ္မ (တာဝန်) ကဲ့သို့သော ဒဿနဆိုင်ရာ ရှုထောင့်အမျိုးမျိုးကို စူးစမ်းသည်။

    ဂီတာသည် ၎င်း၏ ရိုးရှင်းသော ဒဿနသဘောတရားများကို အဓိကပြန်ဆိုခြင်းကြောင့် လူကြိုက်အများဆုံး စာသားများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၎င်းသည် လူတို့အား ၎င်းတို့၏နေ့စဉ်ဘဝတွင် လမ်းညွှန်မှုပေးသည်။ Krishna နှင့် Arjuna အကြား စကားဝိုင်းများသည် ပဋိပက္ခ၊ မသေချာမရေရာမှုနှင့် မရှင်းလင်းမှုများ၏ အကြောင်းအရာများကို စူးစမ်းလေ့လာခဲ့သည်။ ၎င်း၏ရိုးရှင်းသော ရှင်းလင်းချက်များနှင့် စကားပြောဆိုမှုပုံစံကြောင့်၊ Gita သည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းတွင် ကျယ်ပြန့်စွာ အသိအမှတ်ပြုမှု ရရှိခဲ့သည်။

    Puranas

    Puranas သည် ကျယ်ပြန့်သောအကြောင်းအရာများကို လွှမ်းခြုံထားသော စာသားများစုစည်းမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ စကြာဝဠာဗေဒ၊ စကြာဝဠာဗေဒ၊ နက္ခတ္တဗေဒ၊ သဒ္ဒါနှင့် နတ်ဘုရားများနှင့် နတ်သမီးများ၏ မျိုးရိုးစဉ်ဆက်များ ကဲ့သို့သော အကြောင်းအရာများ။ ၎င်းတို့သည် ဂန္ထဝင်နှင့် ရိုးရာဇာတ်ကြောင်းဆိုင်ရာ ထုံးတမ်းစဉ်လာများ ပါဝင်သော ကွဲပြားသော စာသားများဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သမိုင်းပညာရှင် အများအပြားက Puranas ကို စွယ်စုံကျမ်းအဖြစ် ခေါ်ဆိုခဲ့ကြသည်။၎င်းတို့၏ များပြားလှသော ပုံစံနှင့် အကြောင်းအရာများ။

    ပူရာနမ်များသည် အိန္ဒိယလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ အထက်တန်းစားနှင့် လူအများအပြား၏ ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးတမ်းများကို အောင်မြင်စွာ ပေါင်းစပ်ထားသည်။ ဤအကြောင်းကြောင့် ၎င်းတို့သည် အလွန်ချီးကျူးခံရပြီး အထွတ်အမြတ်ထားဆုံး ဟိန္ဒူစာသားများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။

    ၎င်းတို့သည် အိန္ဒိယဂန္တဝင်အကများဖြစ်သည့် Bharatanatyam နှင့် Rasa Leela ကဲ့သို့သော အိန္ဒိယဂန္ထဝင်ပုံစံများအတွက် လမ်းခင်းပေးခဲ့သည်ဟုလည်း ယုံကြည်ပါသည်။

    ထို့အပြင်၊ Diwali နှင့် Holi ဟုလူသိများသော အကျော်ကြားဆုံးပွဲတော်များသည် Puranas ၏ထုံးတမ်းများမှဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

    လူကြိုက်များသောယဉ်ကျေးမှုရှိ ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီ

    ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီများကို ရိုးရှင်းသောပုံစံများဖြင့် ပြန်လည်ဖန်တီးထားပြီး ပြန်လည်ပုံဖော်ထားပါသည်။ လူကြီးရော ကလေးရော။ Pogo နှင့် Cartoon Network ကဲ့သို့သော ရုပ်မြင်သံကြားချန်နယ်များသည် Bheem၊ Krishna နှင့် Ganesha ကဲ့သို့သော ကာတွန်းဇာတ်လမ်းတွဲများကို ဖန်တီးထားသည်။

    ထို့အပြင် Amar Chitra Kadha ကဲ့သို့သော ကာတွန်းစာအုပ်စီးရီးများကိုလည်း ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ ရိုးရှင်းသော ဒိုင်ယာလော့ခ်များနှင့် ဂရပ်ဖစ် ကိုယ်စားပြုမှုများမှတစ်ဆင့် ကာတွန်းများ၏ မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အဓိပ္ပာယ်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါသည်။

    ဇာတ်ကွက်အတွင်း ပိုမိုနက်နဲသော အဓိပ္ပါယ်များကို ရိုးရှင်းစေခြင်းဖြင့်၊ ရုပ်ပြနှင့် ကာတွန်းများသည် ပိုမိုများပြားသော ပရိသတ်ထံသို့ ရောက်ရှိနိုင်ကာ ကလေးငယ်များကြားတွင် ပိုမိုစိတ်ဝင်စားမှုကို ဖန်တီးနိုင်ခဲ့ပါသည်။

    အိန္ဒိယစာရေးဆရာများနှင့် စာရေးဆရာများသည်လည်း ဒဏ္ဍာရီများကို ပြန်လည်ရေးသားပြီး စိတ်ကူးယဉ်စကားပြေဖြင့် ပြန်ဆိုရန် ကြိုးပမ်းခဲ့ကြသည်။ Chitra Banerjee Divakaruni ၏ The Palace of Illusions သည် Draupadi ၏ရှုထောင့်မှ Mahabharata ကို ကြည့်ရှုသည့် အမျိုးသမီးဝါဒီ စာသားဖြစ်သည်။ ရှီဝAmish Tripathi မှရေးသားသော Trilogy သည် ခေတ်သစ်လှည့်ကွက်တစ်ခုပေးခြင်းဖြင့် Shiva ၏ဒဏ္ဍာရီကိုပြန်လည်ပုံဖော်သည်။

    အတိုချုပ်အားဖြင့်

    ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းတွင် အရေးပါပြီး အသိအမှတ်ပြုမှုရရှိခဲ့သည်။ ၎င်းသည် အခြားဘာသာတရားများ၊ ယုံကြည်ချက်စနစ်များနှင့် တွေးခေါ်မှုဆိုင်ရာကျောင်းများစွာကို လွှမ်းမိုးထားသည်။ ရှေးခေတ်ပုံပြင်များကို လူပိုများလာကာ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ပြန်လည်ဖန်တီးလာသည်နှင့်အမျှ ဟိန္ဒူဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များ ဆက်လက်တိုးပွားလာသည်။

    Stephen Reese သည် သင်္ကေတများနှင့် ဒဏ္ဍာရီများကို အထူးပြုသော သမိုင်းပညာရှင်ဖြစ်သည်။ သူသည် ဘာသာရပ်ဆိုင်ရာ စာအုပ်များစွာကို ရေးသားခဲ့ပြီး သူ၏ အလုပ်ကို ကမ္ဘာတဝှမ်းရှိ ဂျာနယ်များနှင့် မဂ္ဂဇင်းများတွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ လန်ဒန်မှာ မွေးဖွားကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ Stephen ဟာ သမိုင်းကို စွဲစွဲမြဲမြဲ ချစ်မြတ်နိုးခဲ့ပါတယ်။ ကလေးဘဝတုန်းကတော့ ရှေးဟောင်းစာတွေကို နာရီပေါင်းများစွာ မြှုပ်နှံပြီး အပျက်အစီးဟောင်းတွေကို စူးစမ်းလေ့လာခဲ့တယ်။ ယင်းကြောင့် သူ့ကို သမိုင်းသုတေသနတွင် အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုခဲ့သည်။ စတီဖင်သည် သင်္ကေတများနှင့် ဒဏ္ဍာရီများကို စွဲလမ်းခြင်းမှာ လူ့ယဉ်ကျေးမှု၏ အခြေခံအုတ်မြစ်ဖြစ်ကြောင်း သူ၏ယုံကြည်ချက်မှ အရင်းခံသည်။ ဤဒဏ္ဍာရီများနှင့် ဒဏ္ဍာရီများကို နားလည်ခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ကမ္ဘာကို ပိုမိုနားလည်နိုင်မည်ဟု သူယုံကြည်သည်။