বাফোমেটৰ চিগিল – প্ৰতীকবাদ আৰু অৰ্থ

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

ইতিহাসত ধৰ্মসমূহে ভাল আৰু বেয়া দুয়োটাকে প্ৰতিনিধিত্ব কৰিবলৈ বিভিন্ন ধৰণৰ প্ৰতীক আৰু চিত্ৰকল্প ব্যৱহাৰ কৰি আহিছে। আজি বাফোমেটৰ চিগিল চয়তানী কাল্টৰ অন্যতম প্ৰাসংগিক প্ৰতীক। ইয়াৰ উৎপত্তি, বৈশিষ্ট্য আৰু বৰ্তমানৰ ব্যৱহাৰৰ ওপৰত অধিক দৃষ্টি নিক্ষেপ কৰা যাওক।

বাফোমেটৰ চিগিল কি?

১৯৬৬ চনত এণ্টন লেভেই চয়তানৰ গীৰ্জাৰ চিহ্ন প্ৰতীক হিচাপে বাফোমেটৰ চিগিল সৃষ্টি কৰে। চিগিলৰ বাবে লেভেই বিভিন্ন ধৰণৰ চয়তানী আৰু গ্নষ্টিক উপাদান একেলগে ৰাখিছিল, গীৰ্জাৰ প্ৰকৃতিৰ প্ৰকৃত উপস্থাপন সৃষ্টি কৰিছিল।

বাফোমেটৰ চিগিল এটা ওলোটা পেন্টাগ্ৰামৰে গঠিত যাৰ ভিতৰত বাফোমেটৰ মূৰ থাকে। মূৰ আৰু পেন্টাগ্ৰাম দুটা সমকেন্দ্ৰিক বৃত্তৰ ভিতৰত আছে য’ত হিব্ৰু ভাষাত “লেভিয়াথান” শব্দটো আছে। শব্দটোৰ প্ৰতিটো আখৰ ওলোটা পেন্টাগ্ৰামৰ এটা বিন্দুৰ সৈতে প্ৰান্তিককৃত হয়।

বাফোমেটৰ চিগিল – চিত্ৰকল্প আৰু প্ৰতীকবাদ

পূৰ্বতে উল্লেখ কৰা অনুসৰি বাফোমেটৰ চিগিল হৈছে কেইবাটাও গ্নষ্টিক আৰু গুপ্ত প্ৰতীক ৰ সংমিশ্ৰণ।

উলোটা পেন্টাগ্ৰামে প্ৰলোভন আৰু পদাৰ্থলৈ নামি অহা আত্মাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, যিটো প্ৰায়ে ডাইনী আৰু গুপ্তবিদ্যাৰ সৈতে জড়িত।

তলমুখী পেন্টাগ্ৰাম ৰ ভিতৰত থকা ছাগলীৰ মূৰটোৱে বাফোমেটক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, যাক মেণ্ডেছৰ ছাগলী বুলিও কোৱা হয়, যিয়ে পাছলৈ পোহৰ আৰু আন্ধাৰৰ ভিতৰৰ সকলো বস্তুকে প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। মেণ্ডেছৰ ছাগলীটো প্ৰভাৱিত কৰা ডাৰ্ক ফৰ্চৰ ওচৰত বুলি বিশ্বাস কৰা হয়পৃথিৱীৰ সকলো বস্তু।

ঘড়ীৰ কাঁটাৰ বিপৰীত দিশত ওপৰলৈ যোৱা “লেভিয়াথান” শব্দটো থকা সমকেন্দ্ৰিক বৃত্তবোৰে ইহুদী ধৰ্মৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা সাগৰীয় সাপটোক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

এই সকলোবোৰ উপাদান বিভিন্ন ধৰ্ম আৰু সংস্কৃতিত চয়তানৰ সৈতে জড়িত প্ৰতীক আৰু চিত্ৰকল্প। অৰ্থাৎ লেভেই সযতনে বিবেচনা কৰিছিল যে কোনবোৰ উপাদান চয়তানৰ গীৰ্জাৰ প্ৰতীকৰ অংশ হ’ব লাগে।

বাফোমেটৰ চিগিলৰ উপাদানসমূহ

বাফোমেটৰ চিগিল ইমানেই বিতৰ্কিত হৈ পৰিছে যে বহুতে প্ৰতীকটোক আৰু ই কি প্ৰতিনিধিত্ব কৰে তাক ভয় কৰে।

বাফোমেট

বাফোমেটৰ মূৰ্তি। ইয়াত চাওক।

বাফোমেট ৰ প্ৰথম উল্লেখ একাদশ শতিকাত অষ্ট্ৰেভেণ্ট আৰু ভেলেন্সিয়েনৰ কাউণ্ট ৰাইবেমণ্টৰ এন্সেলমে লিখা এখন চিঠিত পোৱা যায়। এই পত্ৰখনত নাইট টেম্পলাৰসকলে পূজা কৰা গ্নষ্টিক দেৱতা বাফোমেটৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত এক অনুষ্ঠানৰ বৰ্ণনা কৰা হৈছে। যুদ্ধৰ পূৰ্বে এই অনুষ্ঠান সম্পন্ন কৰা হৈছিল।

১৮৫৭ চনত গুপ্তবিদ এলিফাছ লেভিয়ে বাফোমেটক মূৰত পেন্টাগ্ৰাম থকা ছাগলী বুলি বৰ্ণনা কৰে, ইয়াৰ সৰ্বোচ্চ বিন্দু পোহৰৰ প্ৰতীক আৰু হাত দুখনে ৰ প্ৰতীকৰ উল্লেখ হিচাপে ত্ৰিভুজ গঠন কৰে হাৰ্মেটিচিজম।

এই বৰ্ণনাৰ কাষে কাষে লেভিয়ে বিতংভাৱে কয় যে বাফোমেটৰ এটা বাহু মাইকী আৰু আনটো পুৰুষ। প্লাছ, তেওঁ যুক্তি দিয়ে যে বাফ’মেটৰ শিঙৰ আঁৰৰ শিখাটো এটা প্ৰতীকসাৰ্বজনীন ভাৰসাম্য, য'ত আত্মা পদাৰ্থৰ সৈতে বান্ধ খাই থকা নিখুঁত স্থানত থাকে কিন্তু ইয়াৰ ওপৰতো উচ্চতাত থাকে।

এই তথ্যসমূহে প্ৰকাশ কৰে যে বাফোমেট আছিল ন্যায়, দয়া আৰু আন্ধাৰ আৰু পোহৰৰ মাজত ভাৰসাম্যৰ সৈতে জড়িত দেৱতা। সেই সময়ৰ কোনো প্ৰত্যক্ষ তথ্য বা বাফোমেটক গুপ্তবিদ্যাৰ দ্বাৰা পূজা কৰা আৰু ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত হোৱাৰ কাৰণৰ কোনো প্ৰত্যক্ষ তথ্য নাই।

পেন্টাগ্ৰাম

পেন্টাগ্ৰাম হৈছে পাঁচটা বিন্দুযুক্ত তৰা যিটো নিৰৱচ্ছিন্ন ৰেখাত অংকন কৰা হয়। এই প্ৰতীকটো ৫০০০ বছৰতকৈও অধিক সময় ধৰি চলি আহিছে, যাৰ বাবে কোনো আধুনিক ধৰ্মই ইয়াক নিজৰ বুলি দাবী কৰাটো কাৰ্যতঃ অসম্ভৱ হৈ পৰিছে।

ইয়াৰ আৰম্ভণিতে পেন্টাগ্ৰামক বেয়াৰ পৰা ৰক্ষাকৰ্তা হিচাপে ধৰা হৈছিল। কিছুমানৰ মতে পেন্টাগ্ৰামৰ প্ৰতিটো বিন্দুই চাৰিটা মৌলক আৰু সৰ্বোচ্চ বিন্দুত থকা আত্মাটোক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল।

এই সকলোবোৰ মনত ৰাখি পঞ্চাশখনে বস্তুৰ ক্ৰম আৰু ভাৰসাম্যক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল, আত্মাই এই সকলোবোৰৰ সৰ্বোচ্চ ঘাত হিচাপে লৈছিল। গুপ্তবিদ্যাৰ অৱশ্যে ইয়াৰ বাবে আন পৰিকল্পনা আছিল।

যদি পেন্টাগ্ৰামৰ অৰ্থ আছিল শৃংখলা আৰু ভাৰসাম্য, তেন্তে ওলোটা পেন্টাগ্ৰামৰ অৰ্থ আছিল বিশৃংখলতা, আৰু তলৰ বিন্দুত থকা আত্মাই বিকৃতি আৰু বেয়াক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল। অকল্ট লেখক হাইনৰিখ কৰ্ণেলিয়াছ এগ্ৰিপাই প্ৰথমে যাদুত ওলোটা পেন্টাগ্ৰাম ব্যৱহাৰ কৰিছিল।

উলোটা পেন্টাগ্ৰামৰ এই প্ৰথম উপস্থাপনৰ পিছত মানুহে যাদু, গুপ্ত আৰু চয়তানী প্ৰথাৰ বাবে ওলোটা পেন্টাগ্ৰাম ব্যৱহাৰ কৰি আহিছে।

লেবিয়াথান কি?

এটা চিগনেট আঙঠিত চিত্ৰিত লেভিয়াথান ক্ৰছ। ইয়াত চাওক।

হিব্ৰু বাইবেলৰ কেইবাখনো কিতাপত লেবিয়াথানক এটা বিশাল সাগৰ সাপ বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে। লেবিয়াথান আছিল জগতত দুষ্টতা, বিশৃংখলতা আৰু পাপৰ প্ৰতিনিধিত্ব। শেহতীয়াকৈ ইয়াক চয়তান আৰু গুপ্তবিদ্যাৰ সৈতে জড়িত কৰা হৈছে। চয়তানী বাইবেলত লেবিয়াথানৰ কিতাপ এখনো আছে।

Wrapping Up

বাফোমেটৰ চিগিল এটা অতি সূক্ষ্ম প্ৰতীক যিটো চয়তানৰ গীৰ্জাৰ অন্তৰ্গত আৰু ১৯৬৬ চনলৈকে ইয়াৰ অস্তিত্ব নাছিল। তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে এণ্টন লেভেই ব্যৱহাৰ কৰা উপাদানবোৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ তাৰ আগতে ইয়াৰ অস্তিত্ব নাছিল; তেওঁ কেৱল তেওঁৰ দৰ্শনৰ সৈতে মিল থকাসকলকহে লৈছিল তেওঁৰ চিহ্ন প্ৰতীক সৃষ্টি কৰিবলৈ।

আজি ই চয়তানৰ চাৰ্চৰ সদস্যসকলৰ বিশ্বাসক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, যিটো জনপ্ৰিয় বিশ্বাসৰ বিপৰীতে কোনো আসুৰিক কাল্ট নহয়, বৰঞ্চ কেৱল ব্যক্তিগত স্বাধীনতা আৰু স্বাধীনতাৰ পোষকতা কৰা নাস্তিক সংঘ।

কিন্তু বেছিভাগ মানুহৰে বাবে চিহ্নটোৱে বেয়া , আন্ধাৰ, গুপ্ত আৰু যাদুক ক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। তেওঁলোকৰ বাবে ই এক প্ৰতীক যিটো এৰাই চলিব লাগে। <৩>

ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।