Olokun – Orisha ng Kalaliman ng Karagatan

  • Ibahagi Ito
Stephen Reese

    Sa mitolohiya ng Yoruba, si Olokun ay ang orisha (o espiritu) ng mga tubig sa lupa at sa kailaliman ng karagatan kung saan ang liwanag ay hindi kailanman sumikat. Siya ay itinuturing na pinuno ng lahat ng anyong tubig sa lupa at may awtoridad pa nga sa iba pang mga diyos ng tubig. Si Olokun ay pinarangalan bilang lalaki, babae o androgynous depende sa lokasyon.

    Sino si Olokun?

    Wax melt ng Olokun. Tingnan ito dito.

    Ayon sa mga alamat, si Olokun ay sinasabing ama ni Aje, ang orisha ng kayamanan at ang ilalim ng karagatan. Bagama't karamihan sa mga tao ay naniniwala na si Olokun ay isang lalaking diyos, siya ay madalas na tinitingnan ng mga Aprikano bilang lalaki, babae o bilang isang androgynous na diyos. Samakatuwid, ang kasarian ni Olokun ay karaniwang nakasalalay sa relihiyon kung saan sinasamba ang orisha.

    Sa relihiyong Yoruba, si Olokun, sa anyo ng isang babae, ay sinasabing asawa ng dakilang Emperador Oduduwa. Madalas siyang nagagalit at nagseselos sa marami pang asawa ng kanyang asawa at sinasabing nilikha niya ang Karagatang Atlantiko sa matinding galit.

    Sa ilang mga account, si Olokun ay sinasabing asawa o kasintahan ni Yemaya , ang dakilang inang diyosa ng karagatan at nagkaroon sila ng ilang anak na magkasama. Gayunpaman, ang ilang mga mapagkukunan ay nagsasabi na si Olokun ay walang mga manliligaw, asawa o mga anak at namuhay nang mag-isa sa kanyang palasyo sa ilalim ng dagat.

    Si Olokun ay isang makapangyarihang orisha na lubos na iginagalang at kinatatakutan dahil mayroon siyang kapangyarihan nasirain ang anumang gusto niya sa pamamagitan ng pagpapakawala sa lalim ng karagatan. Ang pagtawid sa kanya ay maaaring mangahulugan ng pagkawasak ng mundo kaya walang diyos o tao ang nangahas na gawin ito. Kahit na siya ay isang napaka-agresibo at makapangyarihang orisha, siya rin ay napakatalino at itinuturing na awtoridad ng lahat ng iba pang tubig orisha sa mitolohiya ng Yoruba . Kinokontrol din niya ang lahat ng anyong tubig, malaki man o maliit, dahil ito ang nasasakupan niya.

    Mga alamat tungkol kay Olokun

    Si Olokun, sa isang tiyak na panahon, ay hindi nasisiyahan sa sangkatauhan dahil naniniwala siya na ang hindi siya iginagalang ng mga tao gaya ng nararapat. Samakatuwid, nagpasya siyang parusahan ang sangkatauhan, sa pamamagitan ng pagpapadala ng mga tidal wave upang ibaon ang lupain at lahat ng bagay dito sa ilalim ng tubig. Ang tubig ay sumunod sa kanyang mga utos at ang karagatan ay nagsimulang lumaki. Ang napakalawak na alon ay nagsimulang sumalakay sa lupain at ang mga taong nakatira sa malayo sa baybayin ay nakita ang mga bundok ng tubig na patungo sa kanila, ibig sabihin ay tiyak na kamatayan. Tumakbo sila hanggang sa makakaya nila sa takot.

    Sa bersyong ito ng kuwento, nakita ng lahat ng mga orisha ang nangyayari at nagpasya na si Olokun ay kailangang pigilan na magdulot ng anumang karagdagang pinsala at kaya humingi sila ng payo ng Orunmila, ang orisha ng karunungan, panghuhula at kaalaman. Sinabi sa kanila ni Orunmila na kakailanganin nila ang tulong ni Ogun, isang makapangyarihang mandirigma na mahusay sa gawaing metal, upang gawin ang pinakamahabang metal na kadena na posibleng gawin niya.

    Samantala, nakiusap ang mga tao sa kanila. Obatala , ang lumikha ng mga katawan ng tao, na humihiling sa kanya na mamagitan at iligtas ang kanilang buhay. Unang pinuntahan ni Obatala si Ogun at kinuha ang napakahabang  chain na ginawa ni Ogun. Pagkatapos ay tumayo siya sa pagitan ng karagatan at ng mga tao, naghihintay kay Olokun.

    Nang marinig ni Olokun na naghihintay sa kanya si Obatala, dumating siya sakay ng napakalaking alon, hawak ang kanyang pilak na pamaypay. Inutusan siya ni Obatala na itigil ang kanyang ginagawa. Ayon sa ilang bersyon ng kuwento, si Olokun ay may malalim na paggalang kay Obatala at nangako na abandunahin ang kanyang planong wakasan ang sangkatauhan. Gayunpaman, sa ibang mga bersyon, nahuli ni Obatala si Olokun gamit ang kadena at naipit siya sa ilalim ng dagat kasama nito.

    Sa isang alternatibong bersyon ng kuwento, si Yemaya, ang karagatang Inang Diyosa ang nakipag-usap kay Olokun at pinakalma siya. Habang siya ay huminahon, ang malalaking alon ay humupa, nag-iwan ng magagandang perlas at korales na nakakalat sa buong dalampasigan, bilang mga regalo para sa sangkatauhan.

    Ang Pagsamba kay Olokun

    Si Olokun ay isang mahalagang orisha sa relihiyong Yoruba , ngunit maliit lamang ang ginampanan niya sa relihiyon ng mga Afro-Brazilian. Sinamba ng mga tao si Olokun at gumawa ng mga altar sa kanilang mga tahanan bilang parangal sa orisha. Sinasabi na ang mga mangingisda ay nananalangin sa kanya araw-araw, humihingi ng ligtas na paglalakbay sa dagat at sila ay sumamba sa kanya nang tapat dahil sa takot na magalit sa kanya. Kahit ngayon, ang Olokun ay pinarangalan sa mga rehiyon tulad ng Lagos.

    //www.youtube.com/embed/i-SRJ0UWqKU

    SaMaikling

    Walang gaanong nalalaman tungkol sa Olokun bukod sa mga mito sa itaas. Bagama't hindi siya ang paboritong orisha ng lahat, iginagalang pa rin siya ng mga tao at ng mga orisha. Kahit ngayon, kapag lumakas ang dagat, o umaalon ang alon, naniniwala ang mga tao na dahil sa galit si Olokun at kung hindi siya nakadena sa kailaliman ng dagat, hindi pa rin siya magdadalawang-isip na lamunin ang buong lupa. at sangkatauhan.

    Si Stephen Reese ay isang mananalaysay na dalubhasa sa mga simbolo at mitolohiya. Sumulat siya ng ilang mga libro tungkol sa paksa, at ang kanyang trabaho ay nai-publish sa mga journal at magasin sa buong mundo. Ipinanganak at lumaki sa London, laging may pagmamahal si Stephen sa kasaysayan. Bilang isang bata, gumugugol siya ng maraming oras sa pag-aaral ng mga sinaunang teksto at paggalugad ng mga lumang guho. Ito ay humantong sa kanya upang ituloy ang isang karera sa makasaysayang pananaliksik. Ang pagkahumaling ni Stephen sa mga simbolo at mitolohiya ay nagmula sa kanyang paniniwala na sila ang pundasyon ng kultura ng tao. Naniniwala siya na sa pamamagitan ng pag-unawa sa mga alamat at alamat na ito, mas mauunawaan natin ang ating sarili at ang ating mundo.