دنيا ۾ اسقاط حمل جي مختصر تاريخ

  • هن کي شيئر ڪريو
Stephen Reese

جڏهن اهو تڪراري سماجي-سياسي موضوعن تي اچي ٿو، ٿورڙا تڪراري آهن جيترو اسقاط حمل. ٻين ڪيترن ئي گرم-بٽن سوالن مان ڇا اسقاط حمل کي الڳ ڪري ٿو اهو آهي ته اهو بحث جو بلڪل نئون موضوع ناهي، ٻين مسئلن جهڙوڪ سول رائٽس، عورتن جي حقن، ۽ LGBTQ حقن جي مقابلي ۾، جيڪي سياسي منظر ۾ بلڪل نوان آهن.

اسقاط حمل، ٻئي طرف، هڪ اهڙو موضوع آهي جنهن تي هزارين سالن تائين فعال طور تي بحث ڪيو ويو آهي ۽ اسان اڃا تائين اتفاق راءِ تي نه پهچي سگهيا آهيون. هن آرٽيڪل ۾، اچو ته اسقاط حمل جي تاريخ تي هلون.

دنيا ۾ اسقاط حمل

ان کان اڳ جو اسان آمريڪا جي صورتحال کي جانچون، اچو ته ڏسون ته ڪيئن اسقاط حمل کي سڄي دنيا ۾ سڄي دنيا ۾ ڏٺو ويو آهي. . مختصر نظر مان معلوم ٿئي ٿو ته ان جي عمل ۽ مخالفت ٻئي اوتري ئي پراڻيون آهن جيترو انسانيت.

قديم دنيا ۾ اسقاط حمل

جڏهن اڳوڻي دور ۾ اسقاط حمل جي ڳالهه ڪئي وڃي ٿي، سوال اهو پيدا ٿئي ٿو ته اهو عمل ڪيئن ڪيو ويو. جديد خانداني منصوبه بندي جون سهولتون ۽ طبي مرڪز مختلف جديد ٽيڪنالاجيون ۽ دوائون استعمال ڪن ٿا پر قديم دنيا ۾، ماڻهو ڪجهه غير معمولي جڙي ٻوٽين سان گڏوگڏ وڌيڪ خام طريقا استعمال ڪندا هئا جهڙوڪ پيٽ جو دٻاءُ ۽ تيز اوزارن جو استعمال.

جڙي ٻوٽين جو استعمال وڏي پيماني تي مختلف قديم ذريعن ۾ رڪارڊ ٿيل آهي، جن ۾ ڪيترن ئي گريڪو-رومن ۽ وچ اوڀر جي ليکڪن جهڙوڪ ارسطو، اوربيسيس، سيلس، گيلن، پال آف.غلام، افريقي آمريڪي عورتون لفظي طور تي پنهنجن جسمن جي مالڪ نه هئا ۽ نه ئي حمل جو حق هو. جڏهن به اهي حامله ٿي ويا، قطع نظر پيء ڪير هو، اهو غلام ماسٽر هو جيڪو جنين جي "مالڪ" هو ۽ فيصلو ڪيو ته ان سان ڇا ٿيندو.

اڪثر وقت، عورت کي غلاميءَ ۾ ٻار کي جنم ڏيڻ تي مجبور ڪيو ويندو هو، جيئن هن جي سفيد مالڪ لاءِ هڪ ٻيو ”جائيداد جو ٽڪرو“ هجي. نادر استثنا واقع ٿيا جڏهن سفيد مالڪ عورت سان جنسي زيادتي ڪئي هئي ۽ ٻار جو پيء هو. انهن حالتن ۾، غلام مالڪ شايد پنهنجي زنا کي لڪائڻ لاء اسقاط حمل جي خواهشمند هجي.

جيتوڻيڪ 1865 ۾ غلامي ختم ٿي وئي، سماج جو ڪارو عورتن جي جسمن تي ڪنٽرول رهيو. اهو ئي وقت هو جڏهن اهو رواج سڄي ملڪ ۾ ڏوهن جو نشانو بڻجڻ شروع ٿيو.

ملڪ ۾ پابندي

آمريڪا رات جو اسقاط حمل تي پابندي نه لڳائي، پر اها نسبتاً تيز منتقلي هئي. اهڙي قانون سازي جي ترغيب 1860 ۽ 1910 جي وچ ۾ پيدا ٿي. ان جي پويان ڪيتريون ئي محرڪ قوتون هيون:

  • مرد جي تسلط واري طبي شعبي کي قابليت ۽ نرسن کان پيدائش واري شعبي ۾ ڪنٽرول ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وئي.
  • مذهبي لابي حملن جي خاتمي لاءِ جلدي ڪرڻ کي هڪ قابل قبول وقت جي طور تي نه ڏسندا هئا ڇاڪاڻ ته ان وقت اڪثر ڪيٿولڪ ۽ پروٽيسٽنٽ گرجا گهرن کي يقين هو ته حمل حمل جي وقت ۾ ٿيو هو. اسقاط حمل جي خلاف زور ڀريو ۽ ڪم ڪيوان لاءِ غير ارادي حوصلا افزائي طور تي سفيد آمريڪن اوچتو محسوس ڪيو ته انهن جي سياسي طاقت کي خطرو آهي 14 هين ۽ 15 هين آئيني ترميمن سان جيڪي اڳوڻي غلامن کي ووٽ ڏيڻ جو حق ڏئي رهيا آهن. اهو رواج 1860ع ۾ مڪمل ٿيو ۽ 1910ع ۾ سڄي ملڪ ۾ پابندي سان ختم ٿي ويو.

    اسقاط حمل جي قانون ۾ سڌارو

    انٽي اسبورشن قانونن کي آمريڪا ۽ ٻين ملڪن ۾ لڳ ڀڳ اڌ صدي لڳي وئي. اڌ صدي ختم ڪرڻ.

    عورتن جي حقن واري تحريڪ جي ڪوششن جي مهرباني، 1960 جي ڏهاڪي ۾ 11 رياستن ۾ اسقاط حمل کي غير قانوني قرار ڏنو ويو. ٻين رياستن به ان جي پيروي ڪئي ۽ 1973 ۾ سپريم ڪورٽ هڪ ڀيرو ٻيهر سڄي ملڪ ۾ اسقاط حمل جي حقن کي قائم ڪيو جنهن سان هن Roe v. Wade کي منظور ڪيو.

    آمريڪي سياست ۾ معمول وانگر، ڪاري آمريڪن ۽ ٻين رنگين ماڻهن لاءِ اڃا به گهڻيون پابنديون رهيون. ان جو هڪ وڏو مثال بدنام آهي 1976 جي هائڊ ترميم. ان جي ذريعي، حڪومت وفاقي ميڊيڪاڊ فنڊز کي اسقاط حمل جي خدمتن لاءِ استعمال ٿيڻ کان روڪي ٿي جيتوڻيڪ عورت جي زندگي کي خطرو آهي ۽ هن جو ڊاڪٽر اهو طريقيڪار جي سفارش ڪري ٿو.

    1994 ۾ هائڊ ترميم ۾ ڪجهه خاص استثنا شامل ڪيا ويا پر قانون سازي فعال رهي ٿي ۽ هيٺين معاشي بریکٹس ۾ ماڻهن کي روڪي ٿي، جيڪي ميڊيڪاڊ تي ڀروسو ڪن ٿا، محفوظ اسقاط حمل خدمتون حاصل ڪرڻ کان.

    جديد چيلينجز

    آمريڪا ۾ ۽ گڏوگڏ سڄي دنيا ۾باقي دنيا، اسقاط حمل اڄ ڏينهن تائين هڪ اهم سياسي مسئلو آهي.

    سينٽر فار ريپروڊڪٽو رائيٽس جي مطابق، دنيا ۾ صرف 72 ملڪ درخواست تي اسقاط حمل جي اجازت ڏين ٿا (جمهوريت جي حدن ۾ ڪجهه فرق سان) - اهو آهي ڪيٽيگري V اسقاط حمل قانون. اهي ملڪ 601 ملين عورتن جو گهر آهن يا دنيا جي آبادي جو ~ 36٪.

    ڪئٽيگري IV اسقاط حمل جا قانون مخصوص حالتن جي تحت، عام طور تي صحت- ۽ اقتصادي بنيادن تي اسقاط حمل جي اجازت ڏين ٿا. ٻيهر، انهن حالتن ۾ ڪجهه تبديليءَ سان، اٽڪل 386 ملين عورتون هن وقت ڪيٽيگري IV اسقاط حمل جي قانونن سان ملڪن ۾ رهن ٿيون، جيڪي دنيا جي 23 سيڪڙو آبادي جي برابر آهن.

    ڪئٽيگري III اسقاط حمل جي قانونن جي اجازت ڏئي ٿو صرف ان تي ئي طبي بنياد. هي زمرو دنيا جي تقريبن 225 ملين يا 14 سيڪڙو عورتن لاءِ زمين جو قانون آهي.

    ڪئٽيگري II قانون صرف زندگي يا موت جي ايمرجنسي جي صورت ۾ اسقاط حمل کي قانوني بڻائي ٿو. هي زمرو 42 ملڪن ۾ لاڳو ٿئي ٿو ۽ 360 ملين يا 22 سيڪڙو عورتن تي مشتمل آهي.

    آخر ۾، ڪجهه 90 ملين عورتون، يا دنيا جي آبادي جو 5٪ انهن ملڪن ۾ رهن ٿيون جتي حمل حمل مڪمل طور تي منع ٿيل آهي، قطع نظر ڪنهن به حالت يا ماء جي زندگي کي خطرو آهي.

    مختصر ۾، اڄ جي دنيا جو فقط ٽيون حصو، ڇا عورتن کي انهن جي پيدائشي حقن تي مڪمل ڪنٽرول آهي. ۽ ڪو به يقين نه آهي ته ڇا فيصد وڌي رهيو آهي يا زوال ۾ويجهي مستقبل.

    مثال طور، آمريڪا ۾، ڪيترن ئي اڪثريتي قدامت پسند رياستن ۾ قانون سازي، اتي عورتن جي اسقاط حمل جي حقن کي محدود ڪرڻ لاءِ سرگرم قدم کڻندي رهي آهي، باوجود ان جي ته Roe v. Wade اڃا تائين زمين جو قانون آهي.

    متنازع رياست ٽيڪساس ۾ سينيٽ بل 4 ، 2021 ۾ گورنر ايبٽ پاران دستخط ڪيو ويو، وفاقي قانون ۾ هڪ خامي ڳولي لڌو سڌو سنئون اسقاط حمل تي پابندي نه پر اسقاط حمل جي مدد فراهم ڪرڻ جي عمل تي پابندي حمل جي ڇهين هفتي کان پوء عورتن لاء. 6-3 جي اڪثريت قدامت پسند آمريڪي سپريم ڪورٽ ان وقت بل تي حڪمراني ڪرڻ کان انڪار ڪري ڇڏيو ۽ ٻين رياستن کي اجازت ڏني ته اهي مشق کي نقل ڪن ۽ اسقاط حمل تي وڌيڪ حدون رکي سگهن.

    ان جو مطلب اهو آهي ته مستقبل ۾ اسقاط حمل ٻنهي ۾ آمريڪا ۽ ٻاهرين ملڪ اڃا تائين تمام گهڻو مٿي هوا ۾ آهن، ان کي انسانيت جي تاريخ ۾ سڀ کان پراڻي سياسي مسئلن مان هڪ آهي.

    عورتن جي حقن بابت وڌيڪ سکڻ ۾ دلچسپي رکو ٿا؟ اسان جي مضمونن تي چيڪ ڪريو عورتن جو حق ۽ تاريخ جي فيمينزم. <10

    Aegina، Dioscorides، Soranus of Ephesus، Caelius Aurelianus، Pliny، Theodorus Priscianus، Hippocrates ۽ ٻيا.

    قديم بابلي لکتن پڻ هن عمل جي باري ۾ ڳالهائيندو هو، جنهن ۾ چيو ويو آهي ته:

    حمل واري عورت کي پنهنجي جنين کي وڃائڻ لاءِ: … گرائنڊ نبروقو پوک، ان کي خالي پيٽ تي شراب سان پيئڻ ڏيو، ۽ پوء هن جو جنين ختم ٿي ويندو.

    ٻوٽو سلفيم يوناني سائرن ۾ به استعمال ٿيندو هو جڏهن ته وچين دور جي اسلامي متنن ۾ روئي جو ذڪر ملي ٿو. ٽينسي، ڪپهه جي پاڙ، ڪوئنين، ڪارو هيليبور، پيني رائل، ارگٽ آف رائي، سبين ۽ ٻيون جڙي ٻوٽي به عام استعمال ٿينديون هيون.

    بائبل، نمبر 5:11-31 ۾ پڻ تلمود جي باري ۾ ڳالهائي ٿو "ڪڪڙ پاڻي" استعمال ڪرڻ جي قابل قبول طريقي جي طور تي اسقاط حمل لاءِ ۽ انهي سان گڏ هڪ عورت جي امتحان لاءِ. وفاداري - جيڪڏهن هوء پنهنجي جنين کي "تلخ جو پاڻي" پيئڻ کان پوء ختم ڪري ٿي، هوء پنهنجي مڙس سان بيوفائي هئي ۽ جنين هن جو نه هو. جيڪڏهن هوءَ اسقاط جو پاڻي پيئڻ کان پوءِ جنين جو خاتمو نه ڪري، ته پوءِ هوءَ وفادار هئي ۽ هوءَ پنهنجي مڙس جي اولاد جي حمل کي جاري رکندي.

    اها به دلچسپ ڳالهه آهي ته ڪيتريون ئي قديم آثارن ۾ اسقاط حمل جي ڳالهه نه آهي. سڌو سنئون نه بلڪه "مسز ٿيل حيض واري دور جي واپسي" جي طريقن جو حوالو ڏيو جيئن اسقاط حمل جي ڪوڊ ٿيل حوالي سان.

    اهو ئي سبب آهي جو ان وقت به، اسقاط حمل جي مخالفت وسيع هئي.

    اسقاط حمل جي خلاف قانونن جو سڀ کان پراڻو ذڪر اسوري قانون مان آيو آهيوچ اوڀر ۾، اٽڪل ~ 3500 هزار سال اڳ ۽ ساڳئي وقت قديم هندستان جا ويدڪ ۽ سمرتي قانون. انهن سڀني ۾، گڏوگڏ تلمود، بائيبل، قرآن ۽ ٻين بعد جي ڪمن ۾، اسقاط حمل جي مخالفت هميشه ساڳئي طريقي سان فريم ڪيو ويو آهي - اهو صرف "خراب" ۽ "غير اخلاقي" طور ڏٺو ويو جڏهن عورت ڪيو. اهو پنهنجي مرضي سان.

    جيڪڏهن ۽ جڏهن هن جو مڙس اسقاط حمل سان اتفاق ڪيو يا پاڻ ان جي درخواست ڪئي، ته پوءِ اسقاط حمل کي مڪمل طور تي قابل قبول عمل سمجهيو ويندو هو. هن مسئلي جي فريمنگ سڄي تاريخ ۾ ايندڙ ڪيترن ئي هزارن سالن تائين ڏسي سگهجي ٿي، جنهن ۾ اڄ تائين شامل آهي.

    وچن دورن ۾ اسقاط حمل

    حيرت جي ڳالهه نه آهي ته، اسقاط حمل کي مناسب طور تي نه ڏٺو ويو وچين دور ۾ عيسائي ۽ اسلامي دنيا ٻنهي ۾. ان جي بدران، اهو عمل جاري رکيو ويو جيئن ان کي بائبل ۽ قرآن ۾ بيان ڪيو ويو آهي - قابل قبول جڏهن مڙس اهو چاهي، ناقابل قبول آهي جڏهن عورت پنهنجي مرضي سان اهو ڪرڻ جو فيصلو ڪري.

    جڏهن ته، ڪجهه اهم nuances هئا. سڀ کان اهم سوال هي هو:

    ڪڏهن مذهب يا ان جي ڪيترن ئي فرقن جو خيال آهي ته روح ٻار يا جنين جي جسم ۾ داخل ٿيو؟

    اها انتهائي اهم آهي ڇاڪاڻ ته نه ته عيسائيت ۽ نه ئي اسلام واقعي جنين کي هٽائڻ واري عمل کي ”هڪ اسقاط حمل“ جي طور تي ڏٺو آهي جيڪڏهن اهو ”انسولمينٽ“ جي لمحي کان اڳ ٿيو آهي.

    اسلام لاءِ، روايتي اسڪالرشپ ان لمحي کي جڳائيحمل جي 120 هين ڏينهن تي يا چوٿين مهيني کان پوء. اسلام ۾ اقليتن جي راءِ آهي ته حمل جي 40هين ڏينهن يا حمل جي ڇهين هفتا جي مڪمل ٿيڻ کان ٿورو اڳ، وصيت ٿيندي آهي.

    قديم يونان ۾، ماڻهو نر ۽ مادي جنين ۾ به فرق ڪندا هئا. ارسطو جي منطق جي بنياد تي، يقين ڪيو ويو ته مرد 40 ڏينهن ۾ روح حاصل ڪن ٿا ۽ عورتون - 90 ڏينهن ۾.

    عيسائيت ۾، خاص فرق جي بنياد تي گهڻو تغير آهي جنهن بابت اسان ڳالهائي رهيا آهيون. ڪيترن ئي ابتدائي عيسائين ارسطوءَ جي نظريي کي مڃيو.

    جڏهن ته، وقت گذرڻ سان، نظارا مٽجڻ ۽ مٽجڻ شروع ٿيا. ڪيٿولڪ چرچ آخرڪار اهو خيال قبول ڪيو ته جذبي جي شروعات تصور کان ٿيندي آهي. اهو نظارو ڏاکڻي بپتسما واري ڪنوينشن جي عڪاسي ڪيو ويو آهي جڏهن ته مشرقي آرٿوڊوڪس عيسائين جو خيال آهي ته حمل جي 21 هين ڏينهن کان پوءِ وصيت ٿيندي آهي.

    يهوديت پڻ وچين دور ۾ ۽ اڄ ڏينهن تائين وصيت تي مختلف نظريا رکي ٿي. . ربي ڊيوڊ فيلڊمن جي مطابق، جڏهن ته تلمود جوش جي سوال تي غور ڪري ٿو، اهو ناقابل جواب آهي. پراڻن يهودي عالمن ۽ ربيبن جا ڪجهه پڙهيا اشارو ڪن ٿا ته جذبو حمل جي وقت ٿئي ٿو، ٻيا - ته اهو ڄمڻ تي ٿئي ٿو.

    پوءِ وارو نظريو خاص طور تي يهوديزم جي سيڪنڊ ٽيمپل دور کان پوءِ نمايان ٿيو - يهودين جي جلاوطنين جي واپسي کان پوءِ. بابل 538 ۽ 515 ق. ان کان پوء، ۽ سڄي وچين دور ۾، اڪثريهوديت جي پوئلڳن اهو نظريو قبول ڪيو ته حمل ڄمڻ تي ٿئي ٿو ۽ تنهن ڪري حمل جي ڪنهن به مرحلي تي مڙس جي اجازت سان قبول آهي.

    اڃا به اهڙيون تشريحون موجود آهن ته حمل ڄمڻ کان پوءِ ٿيندو آهي - هڪ دفعو ٻار جي لاءِ ”آمين“ جو جواب ڏنو ويندو آهي. پهريون دفعو. چوڻ جي ضرورت ناهي، اهو نظريو وچين دور ۾ يهودي برادرين جي عيسائين ۽ مسلمانن جي وچ ۾ اڃا به وڌيڪ ڇڪتاڻ جو سبب بڻيو.

    هندوزم ۾، نظريا پڻ مختلف هئا - ڪجهه جي مطابق، تصور جي وقت ۾ جذبو پيدا ٿيو. جيئن ته انسان جو روح ان جي پوئين جسم مان ان جي نئين جسم ۾ ٻيهر پيدا ٿيو هو. ٻين جي مطابق، حمل جي 7 هين مهيني ۾ جذبو پيدا ٿيو ۽ ان کان اڳ جنين روح لاء صرف هڪ "برتن" آهي جيڪو ان ۾ ٻيهر جنم وٺڻ وارو آهي.

    اهو سڀ ڪجهه اسقاط حمل جي حوالي سان اهم آهي ڇاڪاڻ ته هر هڪ جي ابراهمي مذهبن اسقاط حمل کي قابل قبول سمجھندا آهن جيڪڏهن اهو وصيت کان اڳ ٿيو ۽ ان کان پوءِ ڪنهن به موقعي تي مڪمل طور تي ناقابل قبول.

    عام طور تي، " جلدي ڪرڻ " جو لمحو هڪ موڙ جي طور تي ورتو ويو. تيزيءَ سان حامله عورت پنهنجي پيٽ ۾ ٻار جي حرڪت محسوس ڪرڻ شروع ڪري ٿي.

    امير اميرن کي اهڙن قاعدن جي پاسداري ڪرڻ ۾ ٿوري ڏکيائي پيش ايندي هئي ۽ عام ماڻهو دائي جي خدمتن کي استعمال ڪندا هئا يا اڃا به چڱيءَ طرح ڄاڻ رکندڙ عام ماڻهون جڙي ٻوٽين جي بنيادي ڄاڻ سان. جڏهن ته اها ڳالهه واضح طور تي ان جي ابتڙ هئيچرچ، نه چرچ ۽ نه ئي رياست واقعي انهن طريقن کي پوليس ڪرڻ لاء هڪ جهڙي طريقو هو.

    سڄي دنيا ۾ اسقاط حمل

    دستاويزن گهڻو ڪري ٿورڙي آهي جڏهن اهو اچي ٿو اسقاط حمل جي عملن جي يورپ ۽ وچ اوڀر کان ٻاهر قديم زماني کان. جيتوڻيڪ لکت ۾ ثبوت موجود آهن، اهو عام طور تي متضاد آهي ۽ مورخ ان جي تشريح تي گهٽ ۾ گهٽ متفق آهن.

    · چين

    مثال طور، شاهي چين ۾، اهو لڳي ٿو ته اسقاط حمل، خاص طور تي جڙي ٻوٽين جي ذريعي، نه هئا. t منع ٿيل. ان جي بدران، انهن کي هڪ جائز انتخاب طور ڏٺو ويو هڪ عورت (يا هڪ خاندان) ٺاهي سگهي ٿي. بهرحال، نظريا مختلف آهن ان لحاظ کان ته ڪيئن آساني سان دستياب، محفوظ ۽ قابل اعتماد اهي طريقا هئا. ڪجهه مورخن جو خيال آهي ته اهو هڪ وسيع عمل هو جڏهن ته ٻين جو خيال آهي ته اهو ڪجهه خاص طور تي صحت ۽ سماجي بحرانن لاءِ مخصوص آهي، ۽ عام طور تي صرف مالدار ماڻهن لاءِ.

    جيڪو به هجي، 1950 جي ڏهاڪي ۾، چيني حڪومت اسقاط حمل کي سرڪاري طور تي غير قانوني بڻائي ڇڏيو. آبادي جي واڌ تي زور ڏيڻ جو مقصد. انهن پاليسين کي بعد ۾ نرم ڪيو ويو، جڏهن ته، 1980 جي ڏهاڪي ۾ غيرقانوني حملن ۽ غير محفوظ ڄمڻ جي ڪري عورتن جي موت ۽ عمر بھر جي زخمين جي شرح ۾ زبردست اضافو ٿيڻ کان پوءِ، هڪ ڀيرو ٻيهر اسقاط حمل کي خانداني منصوبه بندي جي اجازت واري اختيار جي طور تي ڏٺو ويو.

    · جاپان

    جاپان جي اسقاط حمل جي تاريخ ساڳيءَ طرح انتشار واري هئي ۽ چين جي ڀيٽ ۾ مڪمل طور تي شفاف نه هئي. بهرحال، جيٻئي ملڪ 20 صدي جي وچ ڌاري مختلف رستن تي هليا.

    جاپان جي 1948 جي يوجينڪس پروٽيڪشن قانون ان عورتن لاءِ جن جي صحت کي خطرو هو، حمل کان پوءِ 22 هفتن تائين اسقاط حمل کي قانوني بڻايو. صرف هڪ سال بعد، فيصلي ۾ عورت جي معاشي ڀلائي کي به شامل ڪيو ويو، ۽ وڌيڪ ٽي سال بعد، 1952 ۾، اهو فيصلو مڪمل طور تي عورت ۽ هن جي طبيب جي وچ ۾ خانگي طور تي ڪيو ويو.

    قانوني اسقاط حمل جي ڪجهه قدامت پسند مخالفت ظاهر ٿيڻ شروع ٿي. ايندڙ ڏهاڪن ۾ پر حمل حمل جي قانونن کي گهٽائڻ جي ڪوشش ۾ ناڪام ٿي چڪي آهي. جاپان اڄ تائين ان جي اسقاط حمل جي قبوليت لاء تسليم ڪيو ويو آهي.

    · کان اڳ ۽ پوسٽ-نوآبادياتي آفريڪا

    اڳ-نوآبادياتي آفريڪا ۾ اسقاط حمل جا ثبوت اچڻ مشڪل آهي، خاص طور تي آفريڪا جي ڪيترن ئي سماجن جي وچ ۾ وسيع فرق کي غور ڪندي. گهڻو ڪري جيڪو اسان ڏٺو آهي، تنهن هوندي به، اهو ظاهر ڪري ٿو ته اسقاط حمل کي سوين سب سهارا ۽ اڳ-نوآبادياتي افريقي سماجن ۾ وڏي پيماني تي عام ڪيو ويو آهي . اهو گهڻو ڪري جڙي ٻوٽين ذريعي ڪيو ويندو هو ۽ عام طور تي عورت پاڻ شروع ڪيو هو.

    پوسٽ نوآبادياتي دور ۾، جيتوڻيڪ، ڪيترن ئي آفريقي ملڪن ۾ اهو تبديل ٿيڻ لڳو. ٻنهي سان اسلام ۽ عيسائيت براعظم تي ٻه غالب مذهب بڻجي ويا، ڪيترن ئي ملڪن ابراهمي خيالات کي ڦيرايو ته حمل حمل ۽ حمل جي خلاف.

    · اڳ-نوآبادياتي آمريڪا

    جيڪو اسان ڄاڻون ٿا ته اڳ ۾ اسقاط حملنوآبادياتي اتر، مرڪزي ۽ ڏکڻ آمريڪا جيترو مختلف ۽ متضاد آهي جيترو دلچسپ آهي. باقي دنيا جي طور تي، اڳ-نوآبادياتي اصلي آمريڪن سڀ کان واقف هئا جن جي استعمال سان غير معمولي جڙي ٻوٽي ۽ ٺهڪندڙ استعمال. اڪثر اتر آمريڪن جي رهاڪن لاءِ، لڳي ٿو ته اسقاط حمل جو استعمال دستياب آهي ۽ ڪيس جي بنياد تي فيصلو ڪيو ويو آهي.

    مرڪزي ۽ ڏکڻ آمريڪا ۾، بهرحال، شيون وڌيڪ پيچيده لڳي ٿي. اتي اهو رواج به قديم زماني کان موجود هو، پر ان کي ڪيئن قبول ڪيو ويو، ان ۾ خاص ثقافت، مذهبي نظرين ۽ موجوده سياسي صورتحال جي بنياد تي گهڻو فرق هو.

    اڪثر مرڪزي ۽ ڏکڻ آمريڪن ثقافتن ٻار جي پيدائش کي زندگيءَ ۽ موت چڪر لاءِ ايترو ضروري سمجهيو آهي جو اهي حمل جي خاتمي جي خيال تي مناسب نه ٿا نظر اچن.

    جيئن ارنيسٽو ڊي لا ٽوري ۾ چيو ويو آهي پيدائش کان اڳ واري دنيا ۾ 12>:

    11> رياست ۽ سماج حملن جي قابل عمل ۾ دلچسپي رکن ٿا. ۽ اڃا به ٻار کي ماء جي زندگي تي احسان ڪيو. جيڪڏهن عورت ٻار جي ڄمڻ دوران مري ويو، ان کي "mocihuaquetzque" يا بهادر عورت سڏيو ويندو هو.

    ساڳئي وقت، جيئن سڄي دنيا ۾ هر هنڌ ائين هو، مالدار ۽ عظيم ماڻهو انهن قاعدن تي عمل نه ڪندا هئا جيڪي انهن ٻين تي رکيا هئا. اهو ئي بدنام زمانو ڪيس آهي Moctezuma Xocoyotzin، Tenochtitlan جي آخري حڪمران، جنهن چيو وڃي ٿو ته لڳ ڀڳ 150 عورتن کي جنم ڏنو.يورپي نوآبادي کان اڳ. انهن مان سڀئي 150 بعد ۾ سياسي سببن جي ڪري اسقاط حمل ڪرڻ تي مجبور ڪيا ويا. جيتوڻيڪ حڪمران اشرافيه کان ٻاهر، جيتوڻيڪ، معمول اهو هو ته هڪ عورت جڏهن حمل ختم ڪرڻ چاهي ٿي، ته هوء تقريبا هميشه اهو ڪرڻ جو طريقو ڳولي سگهي ٿي يا گهٽ ۾ گهٽ ڪوشش ڪري، چاهي سماج ان جي چوڌاري. اهڙي ڪوشش جي تصديق ڪئي يا نه. دولت جي کوٽ، وسيلن، قانوني حقن، ۽/يا هڪ مددگار پارٽنر جو وزن طريقيڪار جي حفاظت تي آهي پر گهٽ ۾ گهٽ متاثر ٿيل عورت کي روڪيو.

    اسقاط حمل - قانوني طور تي آمريڪا جي وجود کان اڳ

    باقي دنيا جي ٺاهيل مٿين تصوير پوسٽ-نوآبادياتي آمريڪا تي پڻ لاڳو ٿئي ٿي. 1776ع کان پوءِ انقلابي جنگ کان اڳ ۽ 1776ع کان پوءِ آمريڪي ۽ يورپي عورتن کي اسقاط حمل جي طريقن تائين وسيع پهچ هئي.

    ان لحاظ کان، آمريڪا جي پيدائش دوران اسقاط حمل مڪمل طور تي قانوني هو جيتوڻيڪ اهو واضح طور تي مذهبي قانونن جي خلاف هو. اڪثر چرچن مان. جيستائين اهو جلدي ٿيڻ کان اڳ ڪيو ويو، اسقاط حمل گهڻو ڪري قبول ڪيو ويو.

    يقيناً، جيئن ته ان وقت آمريڪا ۾ ٻين سڀني قانونن سان، جيڪي سڀني آمريڪن تي لاڳو نه ٿيندا هئا.

    ڪارو آمريڪن – پھريون جن لاءِ اسقاط حمل کي جرم قرار ڏنو ويو

    جڏھن ته آمريڪا ۾ اڇي عورتن کي ان وقت تائين اسقاط حمل جي عمل جي نسبتاً آزادي ھئي جيستائين انھن جي آس پاس جون مذهبي برادريون مٿن پنھنجي مرضي مسلط نه ڪن، افريقي آمريڪن عورتن ائين ڪيو. اها آسائش نه آهي.

    جيئن

اسٽيفن ريز هڪ مورخ آهي جيڪو علامتن ۽ تصوف ۾ ماهر آهي. هن موضوع تي ڪيترائي ڪتاب لکيا آهن، ۽ سندس ڪم سڄي دنيا جي رسالن ۽ رسالن ۾ شايع ٿي چڪو آهي. لنڊن ۾ ڄائو ۽ اٿاريو ويو، اسٽيفن هميشه تاريخ سان پيار ڪيو هو. هڪ ٻار جي حيثيت ۾، هو قديم نسخن تي ۽ پراڻن بربادن کي ڳولڻ ۾ ڪلاڪ گذاريندو هو. ان ڪري کيس تاريخي تحقيق ۾ ڪيريئر جي پيروي ڪرڻ جي هدايت ڪئي. علامتن ۽ تصوف سان اسٽيفن جي دلچسپي سندس عقيدي مان نڪتل آهي ته اهي انساني ثقافت جو بنياد آهن. هن کي يقين آهي ته انهن افسانن ۽ ڏند ڪٿا کي سمجهڻ سان، اسان پاڻ کي ۽ پنهنجي دنيا کي بهتر سمجهي سگهون ٿا.