10 اصل سوچيندڙن کي بدعت جي طور تي ايذايو ويو ۽ اهي ڪيئن غالب ٿيا

  • هن کي شيئر ڪريو
Stephen Reese

    هر دور ۾، اهڙا ماڻهو رهيا آهن جن پنهنجي وقت جي قائم ڪيل عقيدن ۽ نظام کي چيلينج ڪرڻ جي جرئت ڪئي. انهن مفڪرن ۽ فيلسوفن کي اڪثر ظلمن جو منهن ڏسڻو پيو ۽ انهن کي پنهنجي سماج جي حاڪمن طرفان بدعتي قرار ڏنو ويو.

    سزا، قيد ۽ موت جي خطري جي باوجود، انهن پنهنجن خيالن ۽ عقيدن کان پوئتي هٽڻ کان انڪار ڪيو. انساني علم ۽ ترقيءَ ۾ انهن جو حصو بيشمار رهيو آهي، پر انهن جون جدوجهدون اڪثر ڪنهن جو به ڌيان نه ٿيون ڏين.

    هن آرٽيڪل ۾، اسان اهڙن 10 ماڻهن جي ڪهاڻين کي ڳوليندا سين، انهن جي زندگين، خيالن ۽ نتيجن کي ڏسندا. انهن جي سمجهه ۾ آيل بدعت.

    اسان انهن حالتن جو جائزو وٺنداسين جيڪي انهن جي ظلمن جي آس پاس آهن ۽ ڪيئن انهن جي خيالن کي آخرڪار قبوليت حاصل ڪئي ۽ دنيا جي باري ۾ جيڪي اسان ڄاڻون ٿا انهن کي تبديل ڪيو.

    1. گليلو گيليلي

    گليليو: ۽ سائنس جا انڪاري. ان کي هتي ڏسو.

    گليليو گليلي کي وڏي پيماني تي تاريخ جي شاندار ذهنن مان هڪ سمجهيو ويندو آهي. بهرحال، هن کي ڪائنات جي فطرت بابت پنهنجن خيالن جي لاء هڪ بدعت جو ليبل ڪيو ويو. 17هين صديءَ جي شروعات ۾، گليلو انهيءَ مروج عقيدي کي چيلينج ڪيو ته ڌرتي ڪائنات جو مرڪز آهي، ان جي بدران هيليو سينٽرڪ ماڊل جي حمايت ڪئي، جنهن جي مرڪز ۾ سج آهي.

    گليليو جي خيالن کي چرچ جي دشمني سان ملي. ، جيڪي انهن کي پنهنجي اختيار ۽ نظريي لاءِ خطرو سمجهي رهيا هئا. کيس اڳي ئي طلب ڪيو ويوانهن ماڻهن جي خيالن جي خلاف سخت جدوجهد ڪئي، اهي پوئتي نه هٽيا. ان سان سوچڻ جا نوان طريقا پيدا ٿيا ۽ ايندڙ نسلن کي متاثر ڪيو.

    انهن جون ڪهاڻيون اهو به ڏيکارين ٿيون ته اختلاف ڪيئن تاريخ جي رخ کي تبديل ڪري سگهي ٿو. سوال ڪرڻ سان ته شيون ڪيئن هيون ۽ جيڪي قبول ڪيا ويا انهن جي حدن کي زور ڏيڻ سان، انهن بدعت سماج کي وڌيڪ روادار ۽ کليل ذهن ٺاهڻ ۾ مدد ڪئي.

    سڄي دنيا جا ماڻهو اڃا تائين انصاف ، برابري، ۽ سوچڻ ۽ ڳالهائڻ جي آزادي لاءِ وڙهڻ لاءِ پنهنجي وراثت سان هليا ويا آهن. آخر ۾، سندن ڪهاڻيون ڏيکارين ٿيون ته انساني روح ڪيترو مضبوط آهي ۽ ڪيئن هڪ شخص جو يقين دنيا کي تبديل ڪري سگهي ٿو.

    پڇا ڳاڇا ڪئي ۽ آخرڪار مجبور ڪيو ويو ته هو پنهنجي عقيدن کي رد ڪري، پنهنجي باقي زندگي گهر ۾ نظربنديءَ ۾ گذاري.

    انهيءَ ظلم جي باوجود، گيليليو جا نظريا پکڙندا رهيا، جديد جو بنياد وڌو فلڪيات ۽ ڪائنات بابت اسان جي سمجھ.

    گليليو جي ورثي کي ايذائيندڙ بدعت جي حيثيت ۾ هڪ يادگار آهي. انساني تجسس ۽ چئلينج قبول ٿيل عقيدن جي اهميت کي. هن جي ڪهاڻي هڪ ياد ڏياريندڙ جي طور تي ڪم ڪري ٿي ته ترقي اڪثر قيمت تي ايندي آهي ۽ اهي جيڪي جمود تي سوال ڪرڻ جي جرئت ڪندا آهن اڪثر ڪري وڏي قيمت ادا ڪندا آهن.

    پر آخرڪار، اسان انهن جي جرئت ۽ عزم ذريعي دنيا جي پنهنجي سمجھ کي اڳتي وڌائي سگهون ٿا.

    2. Giordano Bruno

    ذريعو

    Giordano Bruno 16هين صديءَ جو فلسفي ۽ فلڪيات دان هو، جنهن جو ورثو هن جي زندگي کان گهڻو اڳتي وڌيو. ڪائنات بابت برونو جي خيالن ان وقت جي روايتي عقيدن کي چيلينج ڪيو، جنهن ۾ اهو تصور به شامل آهي ته ڌرتي ڪائنات جي مرڪز ۾ آهي.

    هو ڪوپرنيڪن سسٽم ۾ به يقين رکندو هو، جيڪو سج کي ڪائنات جي مرڪز ۾ رکي ٿو. هن ڪيترن ئي دنيان ۽ تمدنن سان گڏ هڪ لامحدود ڪائنات جو خيال پڻ پيش ڪيو.

    ڪيٿولڪ چرچ برونو جي خيالن کي خطرناڪ سمجهي، هن کي گرفتار ڪيو ويو ۽ ستن سالن تائين قيد ڪيو ويو. هن ڪيترن ئي موقعن کان انڪار ڪيو ته هو پنهنجي عقيدي کي رد ڪن ۽ آخرڪار 1600 ۾ روم ۾ داغ تي ساڙيو ويو.

    برونو جي ميراثهيتري بهادريءَ مان هڪ آهي ۽ ظلم جي منهن ۾ دفاع. ڪائنات بابت هن جا خيال ۽ دانشورانه آزادي تي سندس اصرار انهن جي وقت کان اڳ هئا.

    برونو پنهنجي موت کان وٺي ڪيترن ئي سائنسدانن ۽ فلسفين کي متاثر ڪيو آهي. هن کي سائنس لاءِ شهيد جي حيثيت سان تسليم ڪيو ويو آهي، ۽ هن جي ڪهاڻي روايتي حڪمت کي چيلينج ڪرڻ ۽ پنهنجي عقيدن لاءِ وڙهڻ جي اهميت جي ياد ڏياري ٿي.

    3. Hypatia

    ذريعو

    هائيپيٽيا چوٿين صدي عيسويءَ جي اليگزينڊرريا، مصر ۾ هڪ فلسفي، رياضي دان ۽ فلڪيات جو ماهر هو. هوءَ پنهنجي وقت جي چند ممتاز خاتون دانشورن مان هڪ هئي ۽ فلڪيات ۽ رياضي ۾ اهم ڪردار ادا ڪيو. تنهن هوندي به، هن جي ورثي کي پڻ هڪ عيسائي ميڙ پاران هن جي قتل جي نشاندهي ڪئي وئي آهي.

    هائيپيٽيا جي موت جي نتيجي ۾ مذهبي ۽ سياسي تڪرار جي نتيجي ۾ پگنس ۽ عيسائين جي وچ ۾ اليگزينڊريا . هن تي بت پرستيءَ جي تعليم ڏيڻ جو الزام هنيو ويو ۽ آخرڪار هن کي عيسائي راهب جي هڪ ميڙ هٿان قتل ڪيو ويو جنهن هن کي ننگا ڪري ڇڏيو ۽ هن کي ڇت جي ٽائلن سان موت ماريو. ان کان پوءِ هن جو جسم ساڙيو ويو، ۽ هن جا ٽڪرا ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويا.

    هن جي المناک موت جي باوجود، هائيپيٽيا جي ورثي هڪ عالم ۽ مفڪر جي حيثيت سان اڄ به ماڻهن کي متاثر ڪري ٿي. هوء هڪ وقت ۾ منطقي سوچ ۽ دانشورانه تجسس جي علامت هئي جڏهن ڪيترائي نون خيالن جي مزاحمتي هئا. رياضي ۽ فلڪيات ۾ سندس ڪم انهن شعبن ۾ مستقبل جي دريافتن جو بنياد رکيو. جي ڪهاڻيهائيپيا عدم برداشت ۽ جنونيت جي خطرن جي ياد ڏياريندڙ آهي.

    4. ٿامس اڪيناس

    ذريعو

    ٿامس اڪيناس هڪ اهڙو نالو آهي جيڪو علمي ۽ فلسفيانه عظمت جو مترادف بڻجي ويو آهي، پر سندس شهرت جو رستو هموار نه هو. ڪيٿولڪ چرچ طرفان مڃيل هجڻ جي باوجود، Aquinas هڪ ڀيري مذهب پرست سمجهي چڪو آهي ۽ پنهنجي عقيدن جي ڪري سخت ظلم جو شڪار رهيو آهي.

    13هين صدي عيسويءَ جي اٽليءَ ۾ هڪ عظيم خاندان ۾ پيدا ٿيو، Aquinas هڪ زندگي استحقاق ۽ طاقت جو. بهرحال، هو خانقاه واري زندگي ڏانهن متوجه ٿيو، گهڻو ڪري هن جي خاندان جي مايوسي. هن مشهور عالم البرٽس مئگنس جي هيٺان اڀياس ڪيو ۽ فلسفي ۽ نظريي جي حوالي سان پنهنجو منفرد انداز پيدا ڪرڻ شروع ڪيو.

    هن عرصي دوران، Aquinas کي چرچ جي مخالفت جو منهن ڏسڻو پيو، جنهن هن جي نظرين کي گنهگار قرار ڏنو ۽ کيس نيڪالي ڏني. بهرحال، هو پنهنجي عقيدن تي ثابت قدم رهيو ۽ لکڻ ۽ سيکارڻ جو سلسلو جاري رکيو.

    جنهن جي باوجود، Aquinas جي خيالن جو فلسفي ۽ نظريي تي دائمي اثر پيو. ارسطوءَ جي فلسفي ۽ عيسائي نظريي جي هن جي تصنيف، مفڪرن لاءِ هڪ نئين راهه جي نشاندهي ڪئي. هن جي ڪهاڻي اسان کي ياد ڏياري ٿي ته سچي عظمت اڪثر انهن مان ايندي آهي جيڪي اسٽيٽس ڪو کي چيلينج ڪندا آهن ۽ انهن جي رستي کي روشن ڪندا آهن.

    5. جان هُس

    ذريعو

    جان هُس هڪ چيڪي عالم ۽ فلسفي هو، جنهن جي ورثي ۾ هن جي ڪيٿولڪ چرچ جي تعليمات جي خلاف مزاحمت جي نشاندهي ڪئي وئي آهي. باوجودظلم ۽ اڳرائي کي منهن ڏيندي، هن پنهنجي عقيدي تان پوئتي هٽڻ کان انڪار ڪيو، ۽ هن جا خيال آخرڪار پروٽيسٽنٽ ريفارميشن کي متاثر ڪندا.

    هُس جو سفر هڪ سادي مبلغ جي حيثيت سان شروع ٿيو، پر هو جلد ئي مشهور ٿي ويو، ڇاڪاڻ ته هو پنهنجي عقيدي تي تنقيد ڪرڻ لڳو. چرچ جي مشق. هن جو يقين هو ته بائيبل ايمان جي معاملن ۾ حتمي اختيار هجڻ گهرجي، نه پوپ يا چرچ جي درجي بندي.

    هن جي تعليمات هن کي چرچ ۾ ڪيترائي دشمن حاصل ڪيا. چرچ آخرڪار کيس نيڪالي ڏني. ان جي باوجود، هن تبليغ ۽ لکڻ جاري رکي، بوهيميا ۽ ان کان ٻاهر ۾ هڪ اهم پيروي حاصل ڪئي. 1415ع ۾ حسين کي پنهنجي عقيدي جي دفاع لاءِ ڪائونسل آف ڪانسٽينس ۾ گهرايو ويو.

    محفوظ گذرڻ جي واعدي جي باوجود، هن کي پهچڻ تي گرفتار ڪيو ويو ۽ مقدمو هليو ويو. چرچ آخرڪار هن کي هن جي بدعت جي ڪري داغ تي ساڙي ڇڏيو.

    هس جي موت سڄي يورپ ۾ ڪاوڙ کي جنم ڏنو ۽ ڪيترن ئي ماڻهن کي متاثر ڪيو ته هو پنهنجي مقصد کي کڻڻ لاء. هن جا خيال پکڙندا رهندا، ريفارميشن لاءِ بنياد رکيا ويندا ۽ ڪيٿولڪ ۽ پروٽيسٽنٽ گرجا گهرن جي وچ ۾ آخري تڪرار.

    6. باروچ اسپنوزا

    ذريعو

    باروچ اسپنوزا هڪ ڊچ فلسفي هو جنهن جي ورثي کي روايتي مذهبي عقيدن کي رد ڪرڻ ۽ بنيادي خيالن کي قبول ڪرڻ سان نشان لڳايو ويو هو. هن جا خيال ايترا تڪراري هئا جو هن کي يهودي برادريءَ مان خارج ڪيو ويو ۽ پنهنجي عقيدن جي ڪري مسلسل ظلمن کي منهن ڏيڻو پيو.

    اسپنوزا جو فلسفو هو. فطرت ۽ ڪائنات جي وحدت ۾ عقيدي تي ٻڌل. هن ذاتي خدا کي رد ڪري ڇڏيو ۽ يقين ڪيو ته سڀ شيون ڳنڍيل آهن ۽ هڪ وڏي حصي جو حصو آهن.

    يھودي برادري کيس بزدل قرار ڏئي رد ڪري ڇڏيو، ۽ 1656ع ۾ ھڪ عوامي تقريب ۾ کيس جلاوطن ڪيو ويو. سندس گھر وارن به ھن کان پاسو ڪيو ۽ کيس وڌيڪ ظلم کان بچڻ لاءِ ايمسٽرڊيم ڀڄڻ تي مجبور ڪيو.

    ان جي باوجود ، اسپنوزا پنهنجا خيال لکڻ ۽ شايع ڪرڻ جو سلسلو جاري رکيو. سندس سڀ کان وڌيڪ مشهور ڪم، اخلاقيات، سندس فلسفياتي نظام کي ترتيب ڏنو ۽ دليل ڏنو ته علم خوشيء ۽ سمجھڻ جي ڪنجي آهي.

    اسپنوزا جي ورثي جو فلسفي ۽ نظريي تي گهرو اثر پيو آهي. دليل جي اهميت بابت سندس خيالن روشن خياليءَ ۽ جديد سائنس جي اڀار لاءِ راهه هموار ڪئي.

    7. William Tyndale

    ذريعو

    وليم ٽينڊيل 16هين صديءَ جو انگريز اسڪالر هو، جيڪو بائيبل جي انگريزيءَ ۾ ترجمو ڪرڻ جي ڪم لاءِ مشهور آهي. هن جي ورثي ۾ هن جي مزاحمت جي نشاندهي ڪئي وئي آهي هن جي بائبل جي تفسير تي ڪيٿولڪ چرچ جي ڪنٽرول ۽ هن جي عقيدن لاءِ هن جي آخري شهادت. ۽ پنهنجي لاءِ متن کي سمجھڻ. تنهن هوندي به، چرچ هن جي خيالن کي خطرناڪ طور ڏٺو، اهو يقين آهي ته صرف پادري کي اختيار آهي ته صحيفن جي تفسير ڪرڻ جو اختيار آهي.

    ان جي باوجود، ٽينڊيل پنهنجو ڪم جاري رکيو ۽ آخرڪار ڀڄي ويو.جرمني، جتي هن نئين عهد نامي جو ترجمو مڪمل ڪيو. هن ڪاپيون واپس انگلينڊ ڏانهن اسمگل ڪيون، جتي اهي ڪيترائي شوق سان پڙهيا ويا، پر ان سان گڏ هن جي گرفتاري ۽ قيد ۾ پڻ وڌو ويو.

    ٽينڊيل کي آخرڪار بدعت جي الزام ۾ مقدمو ڪيو ويو ۽ موت جي سزا ڏني وئي. هن جو گلا ماريو ويو ۽ داغ تي ساڙيو ويو، پر هن جو ورثو هن جي بائبل ترجمي ذريعي زندهه رهيو ۽ ڪنگ جيمس ورزن جو بنياد بڻجي ويو.

    8. Michael Servetus

    ذريعو

    مائيڪل سرويٽس 16هين صديءَ جو اسپيني عالم هو، جنهن جي ورثي ۾ هن جي روايتي عيسائي نظريي جي خلاف مزاحمت ۽ هن جي عقيدن لاءِ آخري شهادت آهي. هن جي خيالن کي پروٽسٽنٽ ۽ ڪيٿولڪ ٻنهي طرفن جي نظرياتي طور تي ڏٺو ويو، ۽ هن کي پنهنجي عقيدن لاء سخت ظلم جو سامنا ڪيو ويو.

    سرويٽس تثليث جي نظريي کي رد ڪري ڇڏيو ۽ يقين ڪيو ته مسيح سان گڏ دائمي نه هو. خدا. هن ٻار جي بپتسما جي خيال کي پڻ رد ڪري ڇڏيو، اهو دليل ڏنو ته بپتسما صرف انهن کي ڏني وڃي جيڪي شعوري طور تي مسيح جي پيروي ڪرڻ جو انتخاب ڪري سگھن ٿا.

    هن جي خيالن کي ٻنهي پروٽيسٽنٽ ۽ ڪيٿولڪ اختيارين طرفان خطرناڪ سمجهيو ويو، ۽ هو مسلسل ان تي هو. ڊوڙڻ آخرڪار، هن کي جنيوا ۾ گرفتار ڪيو ويو ۽ بدعت جي مقدمي تي رکيو ويو.

    محفوظ گذرڻ جو واعدو ڪرڻ جي باوجود، کيس داغ تي ساڙي موت جي سزا ڏني وئي. Servetus جي وراثت پيچيده آهي، ڇاڪاڻ ته هو اڪثر ڪري پنهنجي عقيدن لاء شهيد طور ياد ڪيو ويندو آهي. بهرحال، سندس همعصرن مان ڪيترائيهن جي خيالن کي بنيادي ۽ خطرناڪ طور ڏٺو.

    9. جوان آف آرڪ

    جوان آف آرڪ.7>هتي ڏسو.

    جوان آف آرڪ هڪ فرانسيسي ڇوڪري هئي جيڪا 1500ع ۾ رهندي هئي. هوءَ پنهنجي قيادت لاءِ سڃاتي وڃي ٿي فوج ۾ سؤ سالن جي جنگ دوران. پر هن جي وراثت پڻ هن حقيقت جي نشاندهي ڪئي وئي آهي ته هوء بدعت جي لاء قتل ڪيو ويو. جوان چيو ته خدا هن کي خواب موڪليو آهي ته هن کي انگريزن جي خلاف فرانسيسي فوج جي اڳواڻي ڪرڻ لاء.

    جيتوڻيڪ هوءَ ڪڏهن به هڪ سپاهيءَ جي طور تي تربيت نه ڪئي هئي، هن فرانسيسي فوجن کي متاثر ڪيو ۽ انهن کي ڪيترن ئي اهم فتوحات تائين پهچايو.

    پر هن جي ڪاميابي گهڻو وقت نه رهي ڇاڪاڻ ته انگريزن هن کي پڪڙي ورتو ۽ هن کي بدعت جي ڪوشش ڪئي. هن پنهنجي نظرن کي ڇڏي ڏيڻ کان انڪار ڪيو ۽ اهو چوڻ بند ڪيو ته هن جي خدا ڏانهن سڌي لڪير هئي جنهن سبب هن کي ڏوهي قرار ڏنو ويو ۽ ساڙيو ويو.

    جيتوڻيڪ هن کان نفرت ڪئي وئي هئي، جوان جي ڪهاڻي سوين سالن کان ٻڌايو ويو آهي. هن کي فرانسيسي حب الوطني جي علامت سڏيو ويو آهي ۽ دنيا جي عورتن ۽ مذهبي ماڻهن لاءِ هڪ مثال آهي جيڪي حڪومت سان متفق نه آهن.

    10. Miguel de Molinos

    ذريعو

    Miguel de Molinos هڪ اسپيني صوفي هو، جيڪو 17 صدي عيسويء ۾ رهندو هو. هو روحاني فڪر ۽ رسمي مذهبي عملن کي رد ڪرڻ بابت پنهنجي تڪراري خيالن جي ڪري مشهور آهي. هن جي ايمان جي ڪري، هن کي ايذايو ويو ۽ آخرڪار جيل ۾ وڌو ويو.

    2> مولينوس جو خيال هو ته حاصل ڪرڻ جو بهترين طريقو آهي روحانيروشني حاصل ڪرڻ.خاموش سوچ ۾ وقت گذاريو ۽ رسمي مذهبي عملن کي ڇڏي ڏيو. هن اهو پڻ سوچيو ته ماڻهو چرچ جي بدران پنهنجي اندر خدا کي ڳولي سگهن ٿا.

    هن جي خيالن ڪيٿولڪ چرچ جي طاقت کي خطرو ڪيو، ۽ هو پنهنجي عقيدن جي ڪري ڪافي مشڪلاتن مان گذريو. هو آخر ۾ پڪڙيو ويو ۽ باقي زندگي جيل ۾ گذاريائين. جيتوڻيڪ هن کي ايذايو ويو، مولينوس جي وراثت متاثر ڪيو آهي ته ماڻهو مذهب بابت ڪيئن سوچيندا آهن.

    انفرادي سوچ جي اهميت ۽ رسمي مذهبي عملن جي رد ڪرڻ بابت هن جا نظريا انتهائي اهم هئا، ۽ اهي اڃا تائين انهن ماڻهن تي اثرانداز ٿين ٿا جيڪي اڄ به سوچين ٿا.

    مولينوس جي ورثي ڏيکاري ٿي ته اهو ڪيترو اهم آهي توهان جي رستو، جيتوڻيڪ توهان کي ايذايو وڃي ٿو، ۽ روحاني آزادي ڪيتري طاقتور ٿي سگهي ٿي.

    لپڻ

    16 هين ۽ 17 صدي ۾ گيليليو ۽ جيورڊانو برونو کان وٺي چوٿين صدي عيسويء ۾ اليگزينڊرريا جي هائپيٽيا تائين انهن ماڻهن ظلم ۽ ستم کي منهن ڏنو پر انسانيت لاءِ هڪ دائمي ورثو ڇڏي ويو. اسان سان شامل ٿيو جيئن اسان انهن 10 مفڪرن جي ڪهاڻين کي پڌرو ڪريون جن اسٽيٽس ڪو کي چيلينج ڪرڻ جي جرئت ڪئي ۽ جديد سماج لاءِ راهه هموار ڪئي.

    انهن ستم ظريفين جون زندگيون هڪ طاقتور ياد ڏياريندڙ آهن ته ذهني آزادي، انفرادي سوچ ڪيتري اهم آهي. ، ۽ جرئت ڪنهن جي عقيدي لاءِ بيهڻ جي ، ايستائين جو ظلم جي منهن ۾ ، آهن.

    جيتوڻيڪ پنهنجي وقت جي قائم ڪيل اختيارين

    اسٽيفن ريز هڪ مورخ آهي جيڪو علامتن ۽ تصوف ۾ ماهر آهي. هن موضوع تي ڪيترائي ڪتاب لکيا آهن، ۽ سندس ڪم سڄي دنيا جي رسالن ۽ رسالن ۾ شايع ٿي چڪو آهي. لنڊن ۾ ڄائو ۽ اٿاريو ويو، اسٽيفن هميشه تاريخ سان پيار ڪيو هو. هڪ ٻار جي حيثيت ۾، هو قديم نسخن تي ۽ پراڻن بربادن کي ڳولڻ ۾ ڪلاڪ گذاريندو هو. ان ڪري کيس تاريخي تحقيق ۾ ڪيريئر جي پيروي ڪرڻ جي هدايت ڪئي. علامتن ۽ تصوف سان اسٽيفن جي دلچسپي سندس عقيدي مان نڪتل آهي ته اهي انساني ثقافت جو بنياد آهن. هن کي يقين آهي ته انهن افسانن ۽ ڏند ڪٿا کي سمجهڻ سان، اسان پاڻ کي ۽ پنهنجي دنيا کي بهتر سمجهي سگهون ٿا.