Czym jest astrologia i czy jest zgodna z nauką?

  • Udostępnij To
Stephen Reese

    Astrologia jest jednym z tych tematów, które budzą kontrowersje od tysięcy lat - od czasu jej powstania w starożytnej Mezopotamii i Grecji. Praktycznie jedyną rzeczą dotyczącą astrologii, co do której wszyscy się zgadzają, jest to, że jest ona źle rozumiana.

    Czym więc jest astrologia i co się z nią wiąże? Czy jest "prawdziwą nauką", czy też jest niezgodna z metodą naukową (lub przez nią zdyskredytowana)? Mając na jej temat całe książki i półki biblioteczne, które wciąż nie ugasiły kontrowersji, wątpimy, aby nasz krótki artykuł zdołał zadowolić wszystkich. Mając to na uwadze, przedstawmy astrologię w szybkim i bezstronnym przeglądzie.

    Czym jest astrologia?

    Słownikowa definicja astrologii jest dość prosta - do tego stopnia, że może zmylić, iż jest to prosty temat do zbadania. Jak opisuje to słownik Oxford Dictionary, astrologia to "badanie pozycji gwiazd i ruchów planet w przekonaniu, że wpływają one na sprawy ludzkie".

    Podobnie, Merriam-Webster opisuje astrologię jako "wróżenie z domniemanych wpływów gwiazd i planet na sprawy ludzkie i wydarzenia ziemskie poprzez ich pozycje i aspekty".

    Krótko mówiąc, astrologia sugeruje, że względna pozycja Ziemi, Księżyca, planet, gwiazd, konstelacji i innych ciał niebieskich na niebie w momencie narodzin - a także dokładna pozycja geograficzna na samej Ziemi i dokładna pora dnia - wszystkie informują o tym, co dzieje się z człowiekiem. przeznaczenie do pewnego stopnia.

    Inne terminy określające ten proces to genealogia Genealogia jest postrzegana jako pseudonauka w świecie naukowym i jako nauka przez astrologów. Jest to szerszy termin, który obejmuje astrologię wraz z innymi formami wróżenia, takimi jak czytanie fortuny, taro i tak dalej.

    To również sprawia, że astrologia jest rodzajem wróżenia podobnym do starożytna mezopotamska praktyka omina (czytanie omenów), które często obejmowały również "czytanie" gwiazd, a także wiele innych tego rodzaju praktyk duchowych, które pojawiły się na całym świecie w całej historii ludzkości. W rzeczywistości wielu uważa mezopotamską formę czytania gwiazd za początek astrologii.

    Choć wydaje się to oczywiste, nawet jeśli otworzyłeś horoskop tylko raz lub dwa razy w życiu, wiesz, że jest w tym coś więcej - istnieją ascendenty, retrogradacje, cała masa innych terminów i wiele różnych nurtów filozoficznych w szerszej dziedzinie astrologii, z których każdy ma własne zrozumienie tego, jak działa ten rodzaj wróżenia i jak wpływa na losy ludzii dusze.

    Spróbujmy zagłębić się nieco w specyfikę astrologii, jej historię, a także jej kontrowersyjne relacje z nauką.

    Różne kategorie w astrologii

    Istnieje wiele terminów związanych z astrologią, o których wszyscy słyszeli, ale nie wszyscy znają ich znaczenie. Na przykład, wiele osób lubi żartować na temat "czyjegoś ascendentu" i "czy Merkury jest w retrogradacji?", ale co te rzeczy tak naprawdę oznaczają w astrologii? Omówmy kilka podstawowych terminów jeden po drugim.

    Co to jest znak zodiaku?

    12 znaków zodiaku są rdzeniem astrologii i jej celem - dać ludziom wgląd w przyszły bieg ich życia w oparciu o dokładną lokalizację planet i konstelacji w momencie ich narodzin. W rzeczywistości jest to dokładnie to, czym jest 12 znaków zodiaku - 12 astrologicznych konstelacji. starożytni ludzie w Grecji i Mezopotamii uważali za najbardziej kluczowe i związane z życiem i przeznaczeniem ludzi na Ziemi.

    Te 12 konstelacji nie było jednak tylko gwiazdami, o których starożytni wiedzieli - były to konstelacje, które tworzyły pas wokół ekliptyki (pozornej rocznej ścieżki Słońca na niebie).

    Dlatego też często można usłyszeć astrologów mówiących o planetach "w" określonym znaku zodiaku od czasu do czasu - to dlatego, że dana planeta znajduje się w obszarze nieba i pasa ekliptycznego, który odpowiada konkretnej konstelacji. Możesz więc spotkać się z takimi rzeczami, jak "Księżyc był w Lwie, kiedy się urodziłem" lub "Mars jest teraz w Wadze" - są to również czynniki astrologiczne.kiedy przewidują czyjąś przyszłość.

    Jako kolejna ciekawostka, 12 znaków zodiaku jest również podzielonych na 4 podgrupy w oparciu o podstawowe ziemskie elementy Podział ten opiera się wyłącznie na pewnych cechach osobowości i cechach, które astrologowie kojarzą z każdym zodiakiem - nie opiera się jednak na niczym, co odnosi się do samych konstelacji.

    Na przykład, znaki ognia to te, które są związane z ognistym temperamentem, mają krótki lont, są namiętne itp., podczas gdy ziemskie znaki zodiaku to te, które są cierpliwe, pragmatyczne, powolne do gniewu, "przyziemne" itp.

    12 konstelacji lub znaków zodiaku obejmuje, w kolejności:

    1. Baran (21 marca - 19 kwietnia) - Jako pierwszy znak ognia, Baran kojarzony jest z ciągłym pragnieniem zwycięstwa, impulsywnością oraz odważną i kochającą zabawę osobowością.
    1. Byk (20 kwietnia - 20 maja) - Mówi się, że Taurus, znak ziemi, jest zawsze pragmatyczny, lojalny, cierpliwy i kojący, ale wciąż zdolny do gniewu, jeśli jest wystarczająco często szturchany.
    1. Bliźnięta (21 maja - 20 czerwca) - Ten znak powietrzny jest postrzegany jako przyjazny i nadmiernie entuzjastyczny przez cały czas, ale także sprytny i podstępny, kiedy chce.
    1. Rak (21 czerwca - 22 lipca) - Pierwszy woda Uważa się, że ten znak jest wrażliwy i opiekuńczy, a także kochający i zabawny (rzeczy, których zwykle nie kojarzymy z tym słowem w dzisiejszych czasach).
    1. Lew (23 lipca - 22 sierpnia) - Następny ogień Lew jest zawsze w centrum uwagi i ma władczą prezencję, ale jest również inspirujący i zabawny.
    1. Panna (23 sierpnia - 22 września) - Empatyczna i kochająca, znak ziemi Panna jest również zawsze pełna przydatnych informacji i chętna do pomocy otaczającym ją osobom.
    1. Waga (22 września - 23 października) - Ten znak powietrza zawsze szuka równowaga ale jest też lekki, uczciwy i zabawny, gdy udaje mu się to osiągnąć.
    1. Skorpion (23 października - 21 listopada) - Skorpion może mieć złą reputację ze względu na swój temperament, ale w rzeczywistości jest to znak wodny związany z prywatnością, ciszą i spokojem, a także mądrością i duchowością.
    1. Strzelec (22 listopada - 21 grudnia) - Ostatni znak ognia jest zawsze pełen życia i szuka zabawy. Mówi się również, że Strzelec zawsze szuka wiedza szczególnie w odniesieniu do innych kultur i ludzi.
    1. Koziorożec (22 grudnia - 19 stycznia) - Zorganizowany i praktyczny, ten znak ziemi jest uważany za zawsze mający wysokie cele i zawsze chętny do pracy, aby je osiągnąć.
    1. Wodnik (20 stycznia - 18 lutego) - Pomimo swojej nazwy, Wodnik jest znakiem powietrznym. Jako taki jest niezależny, wolnomyślicielski i zawsze w ruchu, dlatego często ma tendencję do kolidowania z autorytetami.
    1. Ryby (19 lutego - 20 marca) - Wreszcie, ten znak wodny jest postrzegany jako artystyczny i romantyczny, ale także bardzo zrównoważony i mądry.

    Czym jest Ascendent?

    Nazywany również "wschodzącym", ascendent to dowolny znak zodiaku, który znajdował się na wschodnim horyzoncie Ziemi w czasie i miejscu twoich narodzin. Nazywa się tak, ponieważ z perspektywy Ziemi pas ekliptyczny znaku zodiaku jest zawsze w ruchu ze wschodu na zachód na niebie. Tak więc najbardziej wysunięty na wschód znak jest tym, który wschodzi lub wznosi się.

    Astrolodzy wierzą, że znak ascendentu danej osoby informuje również o aspektach jej osobowości i pomaga kształtować jej przeznaczenie w określony sposób. Z tego też powodu wielu astrologów krytykuje się nawzajem za nieuwzględnianie ascendentu danej osoby, a tym samym podawanie fałszywych prognoz.

    Warto również zauważyć, że niektórzy astrologowie liczą również dodatkowe ciała niebieskie jako "ascendenty", a mianowicie planetę karłowatą Ceres oraz niektóre komety i asteroidy, takie jak Vesta, Juno, Chiron, Pallas i inne.

    Jakie jest znaczenie poszczególnych ciał niebieskich?

    Przy niezliczonych bilionach gwiazd i planet na nocnym niebie, sceptyków zawsze zastanawia fakt, że astrologia nadal koncentruje się na tych samych kilkudziesięciu ciałach niebieskich bardziej niż na wszystkich innych. Niemniej jednak astrologowie są pewni, że następujące ciała, oprócz 12 konstelacji zodiaku, mają ogromne znaczenie dla osobowości, dusz i losów ludzi na Ziemi:

    • The Sun - Kiedy słońce astrologia postuluje, że oznacza to pewność siebie i siłę własnej tożsamości.
    • Księżyc - Jest to najbardziej emocjonalny znak zodiaku, co oznacza, że jeśli księżyc pojawia się w Twoim znaku zodiaku w Twojej dacie urodzenia, co oznacza inteligencję emocjonalną, intuicję, dobre wartości i poczucie bezpieczeństwa.
    • Mars - Jest to niebiański odpowiednik znaku zodiaku Baran, więc nie jest przypadkiem, że obie nazwy pochodzą od tego samego znaku. starożytny grecki bóg - Mars oznaczał podejmowanie działań we własnych rękach, odwagę i wolność wypowiedzi.
    • Merkury - Nazwany na cześć rzymskiego boga wiadomości, komunikacji, badań i handlu, Merkury symbolizuje te same rzeczy u ludzi, których znakiem zodiaku jest w momencie ich narodzin.
    • Wenus - Jako planeta nazwana na cześć bogini piękna, namiętności i miłości, Wenus symbolizuje te rzeczy, a także związki, pieniądze i sztuka dla ludzi urodzonych pod jej wpływem.
    • Saturn - Opierając się na rzymskim bogu czasu, dyscypliny, odpowiedzialności, zasad i granic, Saturn pojawiający się w twoim znaku zodiaku oznacza dokładnie te rzeczy dla twojego charakteru.
    • Jowisz - Planeta ta jest zwykle związana z szczęście i obfitość, gdy zbiega się z twoim zodiakiem, a także przywództwo i rządy.
    • Uran - Uran, planeta związana ze spontanicznością, buntem, przełomem i zmianą, jest planetą, która prowadzi do pewnego rodzaju gorącej głowy, gdy pojawia się w twoim znaku zodiaku.
    • Pluton - Ta dawna planeta - obecnie planeta karłowata, podobnie jak Ceres - jest postrzegana jako oznaczająca śmierć, a także odrodzenie, transformację i władzę nad samym życiem.
    • Węzły północny i południowy - Węzły Północny i Południowy, nie będące ciałami niebieskimi, lecz matematycznymi punktami w czasoprzestrzeni, są swoimi przeciwieństwami. Węzeł Północny oznaczał postęp w życiu, podczas gdy Węzeł Południowy oznaczał, że ktoś jest już do przodu na pewnych ścieżkach życia z powodu pewnych doświadczeń.

    Co oznacza retrogradacja w astrologii?

    Retrogradacja to jeden z terminów najbardziej wyśmiewanych przez sceptyków astrologii. Wszystko dlatego, że termin ten oznacza, że ruch planety po ziemskim niebie wydaje się przez pewien czas cofać.

    Słowo "wydaje się" robi tutaj całą ciężką robotę, ponieważ, oczywiście, planety nie tylko od czasu do czasu odwracają swoje trajektorie. Zamiast tego, czasami po prostu wyglądają tak, jak z punktu widzenia Ziemi, ponieważ Ziemia również porusza się w przestrzeni kosmicznej. Tak więc, z naukowego punktu widzenia, planeta lub inne ciało niebieskie będące "w retrogradacji" nie oznacza absolutnie nic - nadal jest w retrogradacji.porusza się zgodnie ze swoją orbitą, tak jak w każdym innym momencie.

    Według astrologii ma to jednak znaczenie, ponieważ zmiana perspektywy zmienia domniemany wpływ planety na losy ludzi na Ziemi. Astrologowie przywiązują jeszcze większą wagę do czasów, w których wiele ciał niebieskich - zwłaszcza tych uważanych za znaczące - znajduje się w retrogradacji w tym samym czasie.

    Różne cele astrologii

    Astrologia jest przede wszystkim postrzegana jako narzędzie do wróżenia - przepowiadania ludzkich losów poprzez odczytywanie znaków niebiańskich. Jednak różne nurty astrologiczne nie zawsze były postrzegane w ten sam sposób. Poniżej omówimy filozofię astrologiczną, ale najpierw omówmy trzy główne cele astrologii.

    1) Astrologia ogólna

    To jest to, co większość ludzi rozumie jako astrologię - badanie pozycji ciał niebieskich w stosunku do Ziemi w określonym czasie, jako narzędzie informujące nas o oczekiwanych losach poszczególnych osób.

    2) Astrologia katarchiczna

    Astrologia katarchiczna, będąca rodzajem astrologii specjalnego przeznaczenia, ma na celu pomóc jednostce w określeniu konkretnych węzłów czasoprzestrzeni, które astrologicznie sprzyjają sukcesowi lub są predysponowane do porażki. Jest to rodzaj astrologii, który był używany przez królów i przywódców duchownych - a także przez liderów korporacyjnych i społecznych dzisiaj - w celu określenia najbardziej korzystnych astrologicznie okresów napodjąć określone działania.

    3) Astrologia pytająca

    Inna nazwa wróżbiarstwa, astrologia pytająca ma na celu udzielenie indywidualnych odpowiedzi na konkretne pytania w oparciu o pozycje ciał niebieskich w momencie zadawania pytania, ale także w odniesieniu do ich pozycji w momencie narodzin tej samej osoby.

    Różne nurty filozoficzne w astrologii na przestrzeni wieków

    Biorąc pod uwagę, jak stara jest astrologia - a także jak otwarta jest na interpretacje - nie powinno dziwić, że doprowadziła ona do powstania różnych nurtów filozoficznych w ciągu ostatnich kilku tysiącleci.

    Do dziś wiele z tych filozofii jest tematem spornym nawet wśród zagorzałych wyznawców astrologii, nie mówiąc już o jej sceptykach. W rzeczywistości można powiedzieć, że niektóre z tych nurtów filozoficznych są ze sobą niezgodne, a niektóre są niezgodne z niektórymi celami astrologii akceptowanymi przez główny nurt.

    1) Czy mezopotamska Omina była rodzajem astrologii?

    Mezopotamskie odczytywanie ciał niebieskich jest powszechnie uznawane za źródło astrologii.

    To, czy jest to "rodzaj" astrologii, czy nie, jest kwestią sporną, ale wielu nie postrzega jej jako takiej, ponieważ nie obejmuje większości stałych astrologii, takich jak 12 znaków zodiaku pasa ekliptycznego.

    Zasadniczo jednak starożytna mezopotamska omina i astrologia są tym samym - obie mają na celu przepowiadanie losów ludzi w oparciu o względne pozycje ciał niebieskich.

    2) Astrologia platońska

    Według fizyki arystotelesowskiej istnieje podział na wieczne ruchy elementów niebieskich i skończone ruchy ziemskich elementów ognia, wody, powietrza i ziemi. Fizyka platońska zakłada jednak pewną relację między nimi.

    Jako dowód na to przytaczają pewne obserwowalne zjawiska, takie jak związek między księżycem a pływami, i jako taka astrologia platońska akceptuje możliwość niebiańskiej interwencji w sferę ziemską. Dlatego astrologia platońska jest dziś postrzegana przez większość ludzi jako początek starożytnej astrologii.

    3) Astrologia bardezjańska

    Wraz z pojawieniem się Chrześcijaństwo w Europie, a później Islam W świecie arabskim zaczęto bardziej energicznie kwestionować teorię astrologiczną. Nie odbywało się to oczywiście na gruncie naukowym, ale teologicznym - żadna z teorii astrologicznych nie została podważona. Religie abrahamowe nie miał łatwego czasu na zaakceptowanie głównego aksjomatu astrologii, że człowiek może zmienić swoje boskie przeznaczenie, odczytując znaki niebieskie, ani że ciała niebieskie mogą zaprzeczyć wolnej woli człowieka.

    Niemniej jednak niektórym wyznawcom religii Abrahama udało się znaleźć wspólny język z astrologią. Pierwszym takim ważnym przykładem był syryjski uczony chrześcijański Bardeisan lub Bardesanes który żył między 154 a 222 rokiem n.e.

    Według niego ruch ciał niebieskich przewiduje jedynie wydarzenia w świecie żywiołów, a nie w ludzkiej duszy. W ten sposób Bardeisan zaakceptował fakt, że astrologia mogła przewidywać moce, ale zachował wiarę w wolną wolę człowieka.

    4) Astrologia harrańska

    Inny pogląd pochodzi od harrańskich filozofów ze starożytnego mezopotamskiego miasta Harran i jest również powtarzany przez Hindus Według ich poglądów ciała niebieskie są bóstwami samymi w sobie, a śmiertelnicy mogą pomóc zmienić ich boskie dekrety poprzez modlitwę, liturgię i błaganie.

    5) Astrologia priscillianistyczna

    Istnieją również poglądy Chrześcijanin Pryscylianiści - zwolennicy hiszpańskiego ascetycznego biskupa Priscilliana z IV wieku, który wierzył, że gwiazdy przechowują wolę Boga, co pozwala astrologom uzyskać przebłyski Jego boskiej woli bez patrzenia. do Go lub narażając na szwank Jego wszechmoc.

    Czy astrologia jest kompatybilna z nauką?

    Praktycznie każda empiryczna i naukowa miara wskazuje, że astrologia nie jest zgodna z nowoczesną nauką. Po prostu nie ma obserwowalnego związku między pozycją ciał niebieskich w momencie narodzin (i miejscem ich narodzin) a charakterem lub przeznaczeniem tej osoby.

    Jakiekolwiek "przepowiednie" astrologia wydaje się być w stanie od czasu do czasu wykonać, można z dużo większym prawdopodobieństwem przypisać albo zwykłemu przypadkowi, albo samo-przewidującym właściwościom astrologii - tj. faktowi, że większość przewidywań dokonywanych przez astrologów i horoskopów jest tak ogólna i podstawowa, że zawsze będą się wydawać, że się spełniły, dopóki w nie wierzysz.

    Kontrargumentem ze strony astrologa jest to, że współczesna nauka po prostu nie rozumie jeszcze astrologii wystarczająco dobrze. Z hipotetycznego punktu widzenia jest to tak samo możliwe, jak i niefalsyfikowalne - co oznacza, że nawet jeśli jest błędne, nie można go obalić. Zasadniczo jest to astrologiczny odpowiednik religijnego argumentu, że "Bóg działa w tajemniczy sposób".

    Innym argumentem byłoby to, że astrologia jest w 100% zgodna z metodą naukową - tj. może być poddawana wielokrotnym testom, eksperymentom oraz formułowaniu hipotez i przewidywań. Fakt, że wspomniane testy wydają się udowadniać, że astrologia jest błędna w większości naukowych miar, nie zniechęca astrologów, ponieważ wierzą, że w końcu tak się stanie, gdy nauka nadrobi zaległości.

    Podsumowanie

    Jak widać, astrologia to zdecydowanie coś więcej niż tylko horoskopy. Jednocześnie można również powiedzieć, że obiektywnie rzecz biorąc, nie ma zbyt wielu naukowych podstaw dla astrologii, przynajmniej nie w oparciu o nasze obecne rozumienie świata fizycznego.

    To oczywiście może się zmienić w przyszłości - sceptycy astrologii mogą przynajmniej przyznać, że można ją badać metodą naukową - można ją poddawać systematycznej obserwacji, pomiarom i eksperymentom, a także formułować, testować i modyfikować hipotezy.

    W tym sensie astrologia nie tylko nadal istnieje po tysiącach lat testowania i zmieniania hipotez, ale bardzo dobrze może ewoluować i pozostać w pobliżu przez kolejne tysiące lat.

    Stephen Reese jest historykiem specjalizującym się w symbolach i mitologii. Napisał kilka książek na ten temat, a jego prace zostały opublikowane w czasopismach i magazynach na całym świecie. Urodzony i wychowany w Londynie, Stephen zawsze kochał historię. Jako dziecko spędzał godziny ślęcząc nad starożytnymi tekstami i badając stare ruiny. To skłoniło go do kontynuowania kariery w badaniach historycznych. Fascynacja Stephena symbolami i mitologią wynika z jego przekonania, że ​​są one fundamentem ludzkiej kultury. Wierzy, że dzięki zrozumieniu tych mitów i legend możemy lepiej zrozumieć siebie i nasz świat.