Romulus en Remus - Geschiedenis en Mythologie

  • Deel Dit
Stephen Reese

    In de oude wereld was het een traditie om de oorsprong van plaatsen te verklaren door legenden en mythen. In het wild opgevoed door een she-wolf Romulus en Remus waren de mythologische tweelingbroers die de stad Rome Veel auteurs beweerden dat hun geboorte en avonturen voorbestemd waren voor de stichting van de stad. Laten we meer over hen en hun betekenis in het stichtingsverhaal van Rome te weten komen.

    De mythe van Romulus en Remus

    Romulus en Remus waren afstammelingen van Aeneas, de mythische held van Troy en Rome in Vergilius' episch gedicht de Aeneis Aeneas stichtte Lavinium, de moederstad van Alba Longa, en begon een dynastie die enkele eeuwen later zou leiden tot de geboorte van de twee broers.

    Voor de geboorte van de tweeling was Numitor de koning van Alba Longa, maar werd later onttroond door zijn jongere broer Amulius. Prinses Rhea Silvia, de dochter van Numitor, werd door Amulius gedwongen priesteres te worden, zodat zij geen mannelijke erfgenaam zou kunnen baren die de troon zou heroveren.

    Geboorte van Romulus en Remus

    Ondanks dat Rhea door Amulius tot een kuis leven werd gedwongen, baarde ze een tweeling Romulus en Remus. Er zijn verschillende versies van het verhaal over wie de vader van de tweeling was.

    Sommigen zeggen dat de Romeinse god Mars verscheen aan Rhea Silvia en lag bij haar. Anderen beweren dat de halfgod Hercules Een andere auteur zegt dat de priesteres werd verkracht door een onbekende aanvaller, maar dat Rhea Silvia beweerde dat er een goddelijke bevruchting had plaatsgevonden. Wie hun vader ook was, koning Amulius beschouwde de jongens als een bedreiging voor zijn troon en hij beval de zuigelingen te verdrinken in de rivier.

    Koning Amulius wilde zijn handen niet met bloed besmeuren, want hij vreesde de toorn van de vaderlijke god - of dat nu Mars of Hercules was. Hij redeneerde dat als Romulus en Remus een natuurlijke dood stierven en niet door het zwaard, hij en zijn stad gespaard zouden blijven van de straf van de god.

    Romulus en Remus werden in een mand geplaatst en dreven op de rivier de Tiber. De riviergod Tiberinus behoedde de twee jongens door het water te kalmeren en zorgde ervoor dat hun mand aanspoelde op de Palatijnse heuvel, bij een vijgenboom.

    De herder Faustulus brengt Romulus en Remus naar zijn vrouw - Nicolas Mignard (1654)

    Romulus en Remus en de Zij-Wolf

    Aan de voet van de Palatijnse heuvel werden Romulus en Remus gevonden door een wolvin die hen voedde en beschermde. De verhalen vertellen ook over een specht die hen aan voedsel hielp. Uiteindelijk werden de jongens gevonden door de herder Faustulus en zijn vrouw Acca Larentia, die hen opvoedden als hun eigen kinderen.

    Hoewel Romulus en Remus opgroeiden tot herders zoals hun pleegvader, waren zij natuurlijke leiders die moedig vochten tegen rovers en wilde beesten. In één versie van het verhaal ontstond een ruzie tussen hen en de herders van Numitor. Remus werd naar Numitor gebracht, die zich realiseerde dat de jongen zijn kleinzoon was.

    Later leidde de tweeling een opstand tegen hun verdorven oom, koning Amulius, en doodde hem. Hoewel de burgers van Alba Longa de kroon aan de broers aanboden, besloten zij de troon terug te geven aan hun grootvader Numitor.

    Romulus en Remus stichten een nieuwe stad

    Romulus en Remus besloten hun eigen stad te stichten, maar kregen uiteindelijk ruzie omdat beiden de stad op een andere plaats wilden bouwen. De eerste wilde hem bovenop de Palatijnse heuvel, terwijl de tweede de voorkeur gaf aan de Aventijnse heuvel.

    De dood van Remus

    Om hun geschil op te lossen, spraken Romulus en Remus af naar de hemel te kijken voor een teken van de goden, een zogenaamde voorteken. Beiden beweerden echter het betere teken te hebben gezien, waarbij Remus eerst zes vogels zag en Romulus later twaalf. Toen zijn broer een muur rond de Palatijnse heuvel begon te bouwen, was Remus jaloers en sprong over de muur om deze te laten vallen. Helaas werd Romulus woedenden doodde zijn broer.

    Rome is gesticht

    Romulus werd de heerser van deze nieuwe stad -Rome- die hij naar zichzelf noemde. Op 21 april 753 v. Chr. werd de stad Rome gesticht. Romulus werd tot koning gekroond en hij benoemde verschillende senatoren om hem te helpen de stad te besturen. Om de bevolking van Rome te vergroten, bood hij asiel aan bannelingen, vluchtelingen, weggelopen slaven en misdadigers.

    De ontvoering van Sabijnse vrouwen

    De verkrachting van de Sabijnse vrouwen - Peter Paul Rubens. PD.

    Rome had een tekort aan vrouwen, dus bedacht Romulus een plan. Hij nodigde het naburige Sabijnse volk uit voor een feest. Terwijl de mannen werden afgeleid, werden hun vrouwen door de Romeinen ontvoerd. Deze vrouwen trouwden met hun ontvoerders en kwamen zelfs tussenbeide in een oorlog om te voorkomen dat Sabijnse mannen de stad zouden innemen. Volgens een vredesverdrag werden Romulus en de Sabijnse koning, Titus Tatius, medeheersers.

    De dood van Romulus

    Na de dood van Titus Tatius werd Romulus weer de enige koning. Na een lang en succesvol bewind stierf hij op mysterieuze wijze.

    Sommigen zeiden dat hij verdween in een wervelwind of storm, terwijl anderen geloofden dat hij opsteeg naar de hemel en de god Quirinus werd. Na Romulus had Rome nog zes koningen en werd uiteindelijk een republiek in 509 v. Chr.

    Het belang van Romulus en Remus

    De mythe van Romulus en Remus heeft de Romeinse cultuur sterk beïnvloed en is vereeuwigd in kunstwerken en literatuur. De vroegste vermelding van de Romeinse wolvin stamt uit de 3e eeuw v. Chr., wat impliceert dat de Romeinen geloofden in de mythe van de tweelingbroers en hun opvoeding door het wilde beest.

    De koninklijke periode van Rome

    Volgens de overlevering was Romulus de eerste koning van Rome en vestigde hij de eerste politieke, militaire en sociale instellingen van de stad. Er wordt echter aangenomen dat hij een uitvinding is van de oude historici, aangezien er in latere eeuwen niets over hem bekend was. Na de dood van Romulus waren er nog zes Romeinse koningen tot ongeveer 509 v. Chr. toen Rome een republiek werd.

    Een half millennium later schreef de Romeinse historicus Livy verhalen over de zeven legendarische Romeinse koningen. Het was een traditie van de heersende families in Rome om hun familiegeschiedenis te verzinnen, zodat ze een relatie met de oude heersers konden claimen, wat hen sociale legitimiteit zou geven. Sommige van de oude historici werden vaak ingehuurd door deze families, zodat het moeilijk is om feit van feit te scheiden.fictie.

    Archeologie bevestigt dat de vroegste nederzetting op de Palatijnse heuvel kan worden teruggevoerd tot de 10e of 9e eeuw v.Chr. Dit impliceert dat Rome niet kan zijn geregeerd door een opeenvolging van slechts zeven koningen tot het einde van de 6e eeuw v.Chr. De oude Romeinen vierden 21 april als de datum van de stichting van hun stad, maar niemand kan het exacte jaartal weten.

    Romulus als Romeinse God Quirinus

    In de latere jaren van de republiek werd Romulus geïdentificeerd met de Romeinse god Quirinus, die een grote gelijkenis vertoonde met Mars. De oude Romeinen vierden zijn feest, de Quirinalia, dat op dezelfde datum viel als waarop Romulus naar de hemel zou zijn opgestegen, waarbij hij misschien de persona van Quirinus aannam. Het volk bouwde een tempel voor Romulus/Quirinus op de Quirinalia, die een van de belangrijkste plaatsen in de geschiedenis was.de oudste in Rome.

    In de Romeinse kunst en literatuur

    Romulus en Remus werden rond 300 v. Chr. afgebeeld op Romeinse munten. In het Capitolijns Museum in Rome staat een beroemd bronzen beeld van een wolvin dat teruggaat tot de late 6e tot vroege 5e eeuw v. Chr. De figuren van de zogende tweeling werden echter pas in de 16e eeuw CE toegevoegd.

    Later werden Romulus en Remus de inspiratiebron van vele renaissance- en barokkunstenaars. Peter Paul Rubens beeldde de tweeling af terwijl ze door Faustulus werden ontdekt in zijn schilderij De vondst van Romulus en Remus . De tussenkomst van de Sabijnse vrouwen van Jacques-Louis David toont Romulus met Sabine Tatius en de vrouw, Hersilia.

    In de Romeinse politieke cultuur

    In de legende waren Romulus en Remus de zonen van Mars, de Romeinse god van de oorlog. Sommige historici suggereren dat het geloof de Romeinen inspireerde tot het opbouwen van een enorm rijk met de meest ontwikkelde militaire macht ter wereld in die tijd.

    De culturele transformatie van Romulus van een sterveling tot een god inspireerde later de verheerlijking van zijn leiders, zoals Julius Caesar en Augustus, die na hun dood officieel als goden werden erkend.

    FAQs over Romulus en Remus

    Is Romulus en Remus een waar gebeurd verhaal?

    Het verhaal van de tweeling die Rome stichtte is grotendeels mythisch.

    Wat was de naam van de wolf die de tweeling opvoedde?

    De wolvin staat bekend als de Capitoolwolf (Lupa Capitolina).

    Wie was de eerste koning van Rome?

    Romulus werd de eerste koning van Rome na het stichten van de stad.

    Waarom is het verhaal van Romulus en Remus belangrijk?

    Dit verhaal gaf de oude burgers van Rome een gevoel van goddelijke afkomst.

    In het kort

    In Romeinse mythologie Romulus en Remus waren tweelingbroers die door een wolf werden opgevoed en later de stad Rome stichtten.

    Ook al geloven moderne historici dat veel van hun verhaal een mythe is, het gaf de oude burgers van Rome een gevoel van goddelijke afkomst en het geloof dat hun stad door de goden werd begunstigd.

    De legendarische tweeling blijft belangrijk voor de Romeinse cultuur en geeft een gevoel van heldhaftigheid en inspiratie.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.