Minotaurus - Het Monster van het Labyrint

  • Deel Dit
Stephen Reese

Onder de fantastische wezens van de Griekse mythologie is de Minotaurus een van de bekendste. Deze vleesetende mensachtige stier en zijn labyrint komen voor als een van de belangrijkste mythen van het oude Griekenland. Hier wordt het verhaal en de symboliek van de Minotaurus nader bekeken.

Wie was de Minotaurus?

De Minotaurus was een half mens half stier wezen dat leefde op Kreta. Hij was de nakomeling van koningin Pasiphae van Kreta en de Kretenzer stier, en had een menselijk lichaam met het hoofd en de staart van een stier. Het monster werd geboren met een oncontroleerbaar verlangen om mensenvlees te eten, waarvoor het gevangen moest worden gezet.

Om het beest in bedwang te houden, Koning Minos van Kreta had de legendarische vakman Daedalus bouw een labyrint zo uitgebreid en verwarrend dat niemand eraan kon ontsnappen. Hij liet de Minotaurus gevangen nemen in het labyrint waar hij woonde.

De Kretenzische stier

Volgens de mythen zou, toen koning Asterios van Kreta stierf, een van zijn stiefzonen de troon erven. Het ging tussen Minos en zijn twee broers, Sarpedon en Rhadamanthus.

Om zijn waarde als toekomstige koning te tonen, schepte Minos op dat hij de gunst van de goden had, en terwijl hij een offer bracht aan Poseidon Minos beloofde dat als Poseidon de stier zou sturen, hij hem zou offeren om hem te eren.

Minos werd door zijn volk tot koning gekozen, maar omdat hij verbaasd was over de schoonheid van de stier, hield hij deze en offerde in plaats daarvan een andere aan Poseidon. Als gevolg van de brutaliteit van de koning vervloekte een boze Poseidon de vrouw van Minos, Pasiphae, en deed haar lichamelijk verlangen naar de stier.

Pasiphae en de Kretenzische stier

De koningin van Kreta vroeg de hulp van Daedalus om een houten koe te maken waarin zij zich kon verbergen om met de witte stier te paren. Daedalus voldeed en Pasiphae kon met het beest paren. Uit deze verbintenis beviel Pasiphae van Asterios, die later bekend zou staan als de Minotaurus. Sommige mythen zeggen dat Poseidon na de geboorte van de Minotaurus de vloek doorgaf aan de zoon van Pasiphae, waardoor hijeen onverzadigbare honger naar menselijk vlees.

Het labyrint

Toen Minos de Minotaurus niet langer kon bedwingen, vroeg de koning aan Daedalus om een bouwwerk te maken dat zo ingewikkeld was dat geen mens erdoor kon navigeren en waaruit de Minotaurus niet kon ontsnappen.

De Minotaurus werd opgesloten in het centrum van het labyrint, waar hij de rest van zijn leven bleef. Koning Minos was huiverig om het beest te voeden met zijn volk, dus om de behoefte van de Minotaurus aan mensenvlees te bevredigen, ontving de koning elk jaar zeven jonge mannen en zeven maagden uit Athene als eerbetoon.

Volgens sommige mythen offerden de Atheners dit offer aan koning Minos om te boeten voor hun moord op de prins van Kreta, Androgeus. Het orakel van Delphi droeg de Atheners op alles te offeren wat de koning van Kreta vroeg om zijn verlies te verzachten.

In sommige verslagen werden de offers jaarlijks gebracht, in andere slechts eens in de negen jaar. De jongeren werden ongewapend het labyrint ingestuurd, zodat de Minotaurus op hen kon jagen en zijn lust naar mensenvlees kon bevredigen. Het idee zelf van een labyrint of doolhof zoals wij dat nu kennen, komt voort uit de mythe van de Minotaurus.

De dood van de Minotaurus

Theseus doodt de Minotaurus

De Atheense held Theseus kon de Minotaurus met een beetje hulp doden. Met de zegen van zijn vader bood hij zich aan om met de derde groep tributen mee te gaan, met het geheime plan om het beest te doden.

Toen Theseus op Kreta aankwam, was de dochter van Minos... Ariadne Omdat zij voor hem viel en hem niet in het labyrint wilde laten sterven, smeekte zij Daedalus haar het geheim van het bouwwerk te vertellen, zodat zij de held op zijn zoektocht kon helpen. Daedalus gaf Ariadne een draad en adviseerde Theseus deze draad aan de ingang van het labyrint te binden, zodat hij na het doden van de Minotaurus de weg naar buiten kon vinden.

Theseus vocht in het midden van het labyrint met de Minotaurus, hetzij met zijn blote handen, hetzij met een knots. Uiteindelijk kwam Theseus als winnaar uit de strijd. Nadat hij het beest had gedood, voer Theseus ongedeerd met Ariadne en de jonge Atheners terug naar Athene. Kreta was bevrijd van de Minotaurus en de Atheners hoefden hun jeugd niet meer te offeren.

De symboliek en invloed van de Minotaurus

De Minotaurus was een belangrijke figuur in de Griekse Mythologie, niet alleen vanwege zijn verhaal, maar ook vanwege wat hij vertegenwoordigde.

  • Het product van arrogantie: De Minotaurus kon alleen bestaan omdat Minos tegen de goden had gehandeld. In de Griekse mythologie zijn er verschillende verhalen over het lijden van mensen nadat zij tegen de goden hadden gehandeld. De Minotaurus vertegenwoordigt dus wat er gebeurt als de goden worden beledigd en is dus een waarschuwend verhaal.
  • Basale impulsen van de menselijke natuur: De Minotaurus symboliseert ook de dierlijke basisnatuur die in ons allen besloten ligt. De menselijke helft van de Minotaurus kon de dierlijke verlangens van zijn andere helft niet bedwingen. Dit vertegenwoordigt de innerlijke strijd waarmee mensen vaak te kampen hebben. In het geval van de Minotaurus zegevierde zijn basale helft, wat aantoont dat wanneer we dit laten gebeuren, vernietiging en dood volgen.
  • Oerangsten: De mythe van de Minotaurus en het labyrint heeft de psychotherapie beïnvloed. Sommige therapeuten verwijzen naar het labyrint als ons innerlijk, en de Minotaurus als de angsten en gedachten die we moeten ontdekken door een blik naar binnen te werpen. In dit opzicht heeft iedereen een Minotaurus op de loer liggen in zijn labyrintisch onderbewustzijn.
  • De menselijke natuur: De Minotaurus wordt vaak opgevat als een symbool van de menselijke natuur - een mengeling van mens, dier en god. Hij is het resultaat van een samenvallen van deze drie aspecten - Pasiphae, Poseidon en de Stier.
  • De dood en de angst voor het onbekende: De Minotaurus wordt soms gezien als een symbool van de dood en ook van de angst voor de dood, een veel voorkomende angst.

Een monster of een slachtoffer?

De Minotaurus wordt vaak afgeschilderd als een verschrikkelijk monster dat gedood moest worden om zijn afschuwelijke manieren. Maar net als Medusa was ook de Minotaurus een ongelukkig slachtoffer van het lot en onrecht.

Buiten zijn schuld om werd de Minotaurus op een onnatuurlijke manier geboren. Hij kreeg geen liefde of hulp bij het omgaan met zijn impulsen en werd in plaats daarvan opgesloten in een vreselijk doolhof en slechts om de zoveel tijd gevoed. Er was geen hoop of toekomst voor de Minotaurus, en hij was voorbestemd om de rest van zijn leven op deze ellendige manier door te brengen. Geen wonder dus dat hij alleen maar kon doden en terroriseren.

Het is waar dat Minos alles deed wat hij kon om het wezen in bedwang te houden, maar je kunt je niet aan de indruk onttrekken dat de Minotaurus geen schijn van kans had.

De Minotaurus buiten de Griekse Mythologie

De Minotaurus speelt een kleine rol in Dante's Inferno, waarin hij wordt gevonden tussen mannen die in de hel zijn voor gewelddadige acties.

Picasso maakte gedurende zijn leven verschillende voorstellingen van de Minotaurus, die echter ook geïnspireerd konden zijn op het Spaanse stierenvechten.

In de moderne popcultuur hebben sommigen verbanden gevonden tussen de mythe van de Minotaurus en Stephen King's boek The Shining De Minotaurus en het Labyrint spelen ook de hoofdrol in een aflevering van de bekroonde serie Doctor Who .

In het kort

In de Griekse mythologie was de mythe van de Minotaurus van groot belang vanwege zijn associaties met het eiland Kreta en met Theseus en Daedalus. Het verhaal van het beest gaat echter verder dan dat. De Minotaurus behoort tot de meest symbolische figuren van de Griekse mythologie en vindt ook vandaag nog weerklank.

Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.