Itzcuintli - Symboliek en belang

  • Deel Dit
Stephen Reese

    In de tonalpohualli Itzcuintli was het 10e dagteken, geassocieerd met betrouwbaarheid en loyaliteit. Het wordt voorgesteld door de afbeelding van een hond en werd geregeerd door de Meso-Amerikaanse godheid Mictlantecuhtli, die bekend stond als de god van de dood.

    Wat is Itzcuintli?

    Itzcuintli, wat betekent "hond in het Nahuatl, is het dagteken van de 10e trecena in de heilige Azteekse kalender. Bekend als "Oc in Maya werd deze dag door de Azteken beschouwd als een goede dag voor begrafenissen en om de doden te herdenken. Het is een goede dag om betrouwbaar te zijn, maar een slechte dag om anderen te veel te vertrouwen.

    De dag Itzcuintli wordt voorgesteld door een kleurrijke glyph van een hondenkop met ontblote tanden en uitgestoken tong. In de Meso-Amerikaanse mythologie en folklore werden honden zeer vereerd en sterk geassocieerd met de doden.

    Men geloofde dat honden optraden als psychopomps, die de zielen van de doden over een groot wateroppervlak in het hiernamaals droegen. Ze kwamen vaak voor op Maya-aardewerk uit de preklassieke periode, afgebeeld in onderwereldtaferelen.

    In de oude Meso-Amerikaanse stad Teotihuacan werden veertien menselijke lichamen gevonden in een grot samen met de lichamen van drie honden. Men gelooft dat de honden werden begraven bij de doden om hen te begeleiden op hun reis naar de onderwereld.

    De Xoloitzcuintli (Xolo)

    Archeologische vondsten in de graven van de Maya's, Azteken, Tolteken en Zapoteken tonen aan dat de oorsprong van de Xoloitzcuintli, een haarloos hondenras, teruggaat tot meer dan 3500 jaar geleden.

    Volgens sommige bronnen werd het ras genoemd naar de Azteekse godheid Xolotl, de god van de bliksem en het vuur. Hij werd typisch afgebeeld als een man met het hoofd van een hond en zijn rol was het begeleiden van de zielen van de doden.

    Xolos werden beschouwd als beschermers door de inheemse bevolking die geloofde dat het hun huizen zou beschermen tegen indringers en kwade geesten. Als de eigenaar van de hond overleed, werd de hond geofferd en samen met de eigenaar begraven om zijn ziel naar de onderwereld te begeleiden.

    Het vlees van de Xolos werd beschouwd als een grote delicatesse en werd vaak gereserveerd voor offerplechtigheden en speciale gebeurtenissen zoals begrafenissen en huwelijken.

    De creatie van de eerste honden

    Volgens een beroemde mythe van de Azteken werd de Vierde Zon weggevaagd door een grote overstroming en de enige overlevenden waren een man en een vrouw. Gestrand op een strand maakten ze een vuur en kookten ze vis.

    De rook steeg naar de hemel en verstoorde de sterren Citlalicue en Citlallatonac, die hun beklag deden bij Tezcatlipoca, de scheppergod. Deze hakte de hoofden van het paar af en bevestigde ze aan hun achterwerk, waardoor de allereerste honden ontstonden.

    Honden in de Azteekse Mythologie

    Honden komen vaak voor in de Azteekse mythologie, soms als godheden en soms als monsterlijke wezens.

    De ahuizotl was een angstaanjagend, hondachtig watermonster dat onder water leefde in de buurt van de rivieroevers. Het verscheen aan het wateroppervlak en sleurde onoplettende reizigers mee naar hun waterdood. Daarna werd de ziel van het slachtoffer naar een van de drie paradijzen in de Azteekse mythologie gestuurd: Tlalocan.

    De Purepechas aanbaden een ' hond-god genaamd ' Uitzimengari'. die volgens hen de zielen van verdronkenen redde door ze naar de onderwereld te brengen.

    De hond in moderne tijden

    Tegenwoordig nemen honden nog steeds vergelijkbare posities in als in de preklassieke en klassieke periode.

    In Mexico gelooft men dat kwade tovenaars zich kunnen veranderen in zwarte honden en op het vee van anderen kunnen jagen.

    In Yucatan folklore, een grote, zwarte, spookhond genaamd de ' huay pek wordt verondersteld te bestaan en iedereen aan te vallen die hij tegenkomt. Deze hond zou een incarnatie zijn van een kwade geest bekend als ' Kakasbal'.

    In heel Mexico blijven honden een symbool van de dood en de onderwereld. De praktijk van het offeren en begraven van honden samen met hun overleden eigenaren bestaat echter niet meer.

    De patroon van de dag Itzcuintli

    Omdat honden in de Azteekse mythologie werden geassocieerd met de dood, wordt de dag Itzcuintli geregeerd door Mictlantecuhtli, de god van de dood. Hij was de heerser van het laagste deel van de onderwereld bekend als Mictlan en werd geassocieerd met vleermuizen, spinnen en uilen.

    Mictlantecuhtli komt voor in een mythe waarin de oergod van de schepping, Quetzalcoatl, de onderwereld bezocht op zoek naar beenderen. Quetzalcoatl had de beenderen van de doden nodig om nieuw leven te scheppen en Mictlantecuhtli had hiermee ingestemd.

    Maar toen Quetzalcoatl naar de onderwereld kwam, was Mictlantecuhtli van gedachten veranderd. Quetzalcoatl ontsnapte, maar hij liet per ongeluk wat botten vallen op zijn weg naar buiten, waardoor verschillende botten braken. Dit verhaal verklaart waarom mensen allemaal verschillende maten hebben.

    Itzcuintli in de Azteekse dierenriem

    Volgens de Azteekse dierenriem hebben degenen die op dag Itzcuintli zijn geboren een vriendelijke en gulle aard. Ze staan altijd klaar om anderen te helpen en zijn zowel moedig als intuïtief. Het zijn echter ook extreem verlegen mensen die het moeilijk vinden om vrijelijk met anderen om te gaan.

    FAQ's

    Welke dag is Itzcuintli?

    Itzcuintli is de eerste dag van de 10e trecena in de 260-daagse tonalpohualli (de Azteekse kalender).

    Bestaat Xoloitzcuintli nog steeds?

    Xolo honden waren bijna uitgestorven tegen de tijd dat het ras officieel werd erkend in Mexico (1956). Ze beleven nu echter een opleving.

    Hoeveel kost een Xolo hond?

    Xolo honden zijn zeldzaam en kunnen 600 tot 3000 dollar kosten.

    Hoe komen Xolo honden aan hun naam?

    Deze honden werden genoemd naar de Azteekse godheid Xolotl, die werd afgebeeld als een hond.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.