Hyacinthus - Minnaar van Apollo

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Net zoals men in de Griekse mythologie vrouwen en godinnen prees om hun schoonheid, prees men ook mannen. Hyacinthus is een van de knapste mannen van het oude Griekenland, bewonderd door zowel stervelingen als goden. Hier volgt een nadere beschouwing.

    Oorsprong van Hyacinthus

    De oorsprong van de mythe van Hyacinthus is niet helemaal duidelijk. In sommige verslagen was hij een prins van Sparta, zoon van koning Amyclas van Sparta, en Diomedes van de Lapithes. In Thessalië hadden ze echter een andere versie van het verhaal. Voor hen was Hyacinthus de zoon van ofwel koning Magnes van Magnesia of koning Pieros van Pieria. Het is het meest waarschijnlijk dat de mythe van Hyacinthus pre-Hellenistisch is, maar hij was laterin verband met Apollo's mythe en cultus.

    Hyacinthus' verhaal

    Hyacinthus was een bijfiguur in de Griekse mythologie, en er is weinig over hem bekend. Maar het belangrijkste aspect van Hyacinthus waarover de meeste verslagen het eens zijn, is zijn schoonheid. Zijn schoonheid was ongeëvenaard, en in de Griekse mythologie werd gezegd dat hij tot de mooiste stervelingen behoorde die ooit hebben geleefd. Zijn meest opmerkelijke verhaal is zijn verbinding met de god Apollo.

    Hyacinthus en Thamirys

    In de mythen was de sterfelijke Thamirys de eerste geliefde van Hyacinthus. Hun verhaal samen was echter van korte duur, want Thamirys ging naar de berg Helicon om de Muzen, de godinnen van de kunst en inspiratie, uit te dagen in een muziekwedstrijd. Thamirys verloor van de Muzen en zij straften hem dienovereenkomstig.

    Volgens sommige verslagen deed Thamirys dit onder invloed van Apollo, die jaloers op hem was. Hij liet Thamyris de Muzen uitdagen om van hem af te komen en Hyacinthus op te eisen.

    Hyacinthus en Apollo

    Apollo werd Hyacinthus' geliefde, en ze reisden samen door het oude Griekenland. Apollo leerde Hyacinthus lier spelen, pijl en boog gebruiken en jagen. Helaas veroorzaakte de god de dood van zijn geliefde toen hij hem probeerde te leren discuswerpen.

    Op een dag oefenden Apollo en Hyacinthus het discuswerpen. Apollo gooide de discus met al zijn kracht als demonstratie, maar de discus raakte Hyacinthus op het hoofd. De klap veroorzaakte de dood van Hyacinthus, en ondanks Apollo's pogingen om hem te genezen, stierf de mooie sterveling. Uit het bloed dat uit zijn verwonding ontsprong, ontstond de ridderspoorbloem, ook bekend als hyacint De plant zou een belangrijk symbool worden in het oude Griekenland.

    Hyacint en Zephyrus

    Naast Apollo hield ook Zephyrus, de god van de westenwind, van Hyacinthus vanwege zijn schoonheid. Volgens sommige bronnen was Zephyrus jaloers op Apollo en wilde hij van Hyacinthus af, in een 'als ik hem niet kan krijgen, krijg jij hem ook niet' houding. Toen Apollo de discus wierp, veranderde Zephyrus de richting van de discus en richtte deze op het hoofd van Hyacinthus.

    Het Hyacinthia Festival

    De dood van Hyacinthus en het opkomen van de bloem vormden het begin van een van de meest invloedrijke feesten van Sparta. In de Spartaanse kalender was er een maand aan het begin van de zomer die Hyacinthius heette. Het feest vond plaats in deze maand en duurde drie dagen.

    In het begin eerde het festival Hyacinthus omdat hij een overleden prins van Sparta was. De eerste dag was om Hyacinthus te vereren, en de tweede dag was voor zijn wedergeboorte. Later werd het een agrarisch georiënteerd festival.

    In het kort

    Hyacinthus was een opmerkelijke figuur in de verhalen over Apollo en zijn cultus. Hoewel de Griekse mythologie wemelt van de mooie vrouwen zoals Psyche , Aphrodite en Helen Zijn dood zou de Spartaanse cultuur beïnvloeden en de naam geven aan een fantastische bloem, die we nu nog steeds hebben.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.