Hindoeïstische symbolen - Oorsprong en symbolische betekenis

  • Deel Dit
Stephen Reese

    Het hindoeïsme is een religie rijk aan iconische symbolen die de leer, de filosofieën, de goden en de godinnen van het geloof vertegenwoordigen. Veel van deze symbolen hebben hun weg gevonden over de hele wereld en zijn zelfs herkenbaar voor mensen buiten het hindoeïstische geloof.

    Het is belangrijk op te merken dat er twee algemene takken van symbolen zijn in het hindoeïsme: "mudras" waarmee handgebaren en lichaamshoudingen worden bedoeld en "murti" waarmee tekeningen of iconen worden bedoeld. In dit artikel kijken we naar murtis.

    Als je een fan bent van Bollywood films, dan heb je waarschijnlijk verschillende, zo niet alle symbolen die we hier behandelen wel eens gezien, maar wat is het verhaal erachter? Laten we de betekenis van enkele van de meest vereerde symbolen in het hindoeïsme onderzoeken.

    Het hakenkruis

    Swastika in hindoeïstische en boeddhistische architectuur

    Het hakenkruis is een gelijkzijdig kruis met de armen naar rechts gebogen in een hoek van 90 graden. Het wordt beschouwd als een heilig en religieus hindoeïstisch icoon. Hoewel het historisch gezien in alle hoeken van de wereld is aangetroffen en in veel grote religies voorkomt, zou het zijn oorsprong vinden in India, stevig geworteld in de Veda's.

    Het hakenkruis werd gestigmatiseerd nadat het was overgenomen door Adolf Hitler, en wordt nu door velen gezien als een symbool van racisme en haat. In het hindoeïsme vertegenwoordigt het echter de zon, geluk en voorspoed. Het is ook een symbool van spiritualiteit en goddelijkheid en wordt vaak gebruikt in hindoeïstische huwelijksceremonies.

    Het woord "swastika" betekent "bevorderlijk voor het welzijn" en bepaalde variaties van dit symbool staan voor eerlijkheid, zuiverheid, waarheid en stabiliteit. Terwijl sommigen zeggen dat de vier punten de vier richtingen of de Veda's voorstellen, zeggen anderen dat het symbool de gunstige voetafdrukken van Heer Boeddha betekent en in verschillende andere Indo-Europese godsdiensten de bliksemschichten van de goden.

    Om

    Om of Aum is een spiritueel Hindoe-symbool en een heilige klank die bekend staat als de klank van het hele universum, gebruikt bij meditatie. Het is de eerste lettergreep in elk Hindoe-gebed, wordt zelfstandig of vlak voor een spirituele recitatie gezongen en wordt beschouwd als de grootste van alle Hindoe-mantra's.

    Dit is wat elk element, de sikkel, de stip en de kromme voorstelt:

    • Onderste curve : de waaktoestand
    • Middencurve : de droomstaat
    • Bovenste curve : de staat van diepe slaap
    • De halvemaanvorm boven de rondingen : de illusie of "Maya" die het obstakel vormt voor het bereiken van de maximale staat van geluk.
    • De stip boven de sikkel : de vierde staat van bewustzijn, absolute vrede en gelukzaligheid.

    De Om-klank omvat de essentie van de ultieme realiteit en verenigt alle elementen van het universum. Van de trillingen die de klank voortbrengt wordt gezegd dat ze energie geven aan de chakra's (de 7 centra van spirituele kracht in de mens) waardoor het gemakkelijker wordt om contact te maken met het goddelijke zelf.

    De Tilaka

    De Tilaka is een lang, verticaal teken, meestal met een punt aan het eind. Het wordt gemaakt door pasta of poeder aan te brengen op het voorhoofd van hindoe-aanbidders, beginnend net onder de haargrens tot aan het uiteinde van de neus. De U-vorm en de horizontale lijnen van dit symbool wijzen op toewijding aan respectievelijk de goden Vishnu en Shiva.

    Een belangrijk spiritueel symbool in het hindoeïsme, de Tilaka duidt op immense kracht en vroomheid. De Tilaka wordt beschouwd als het focuspunt van waaruit men de krachten van de Ajna, of Derde Oog chakra, kan aanboren.

    Dit symbool wordt soms verward met een bindi (hieronder besproken), maar het verschil tussen de twee is dat de Tilaka altijd met poeder of pasta op het voorhoofd wordt aangebracht om religieuze of spirituele redenen, terwijl een bindi is gemaakt van pasta of een juweel en wordt gebruikt voor decoratieve doeleinden of om het huwelijk te symboliseren.

    De Sri Yantra

    Ook bekend als de Sri Chakra, heeft de Sri Yantra negen in elkaar grijpende driehoeken die uitstralen vanuit een centraal punt dat de 'bindu' wordt genoemd. De elementen van dit symbool hebben verschillende interpretaties. Van de negen driehoeken wordt gezegd dat ze het menselijk lichaam en de totaliteit van de kosmos vertegenwoordigen. Van deze negen vertegenwoordigen de vier rechtopstaande driehoeken Shiva of de mannelijke kant, terwijl de vijf omgekeerde driehoekensymboliseren het vrouwelijke, of de Goddelijke Moeder (ook bekend als de Shakti).

    Het symbool als geheel geeft de band aan van de eenheid van zowel mannelijke als vrouwelijke goddelijkheid. Het wordt gebruikt voor meditatie doeleinden met het geloof dat het het vermogen heeft om positieve veranderingen in het leven te creëren. Er wordt ook gezegd dat het staat voor de lotus van de schepping.

    De oorsprong van de Sri Yantra, die al duizenden jaren regelmatig wordt vereerd, blijft in nevelen gehuld. Men zegt dat regelmatige meditatie met het symbool de geest helder maakt en iemand motiveert om zijn doelen te bereiken.

    De Shiva Lingam

    In het hindoeïsme is de Shiva Lingam een votiefobject dat symbool staat voor de god Shiva. Het wordt beschouwd als een embleem van generatieve kracht. Dit symbool, ook Shivling of Linga genoemd, is een korte, cilindervormige zuilachtige structuur. Het kan gemaakt zijn van verschillende materialen zoals steen, edelsteen, metaal, klei, hout of ander wegwerpmateriaal.

    Het symbool stelt Shiva voor als de grondoorzaak van alle schepping en er wordt gezegd dat de langgerekte kolom representatief is voor Shiva's geslachtsdelen. Volgens de hindoeïstische mythologie is het ongehuwde vrouwen verboden de Shiva Linga aan te raken of te vereren, omdat het dan onheilspellend wordt.

    De Shiva Lingam bestaat uit drie delen: het onderste deel dat ondergronds blijft, het middelste deel dat op een voetstuk staat en het bovenste deel dat daadwerkelijk wordt vereerd. Tijdens de verering gieten toegewijden er melk en water op, dat door de doorgang van het voetstuk wordt afgevoerd.

    Rudraksha

    Rudraksha zijn zaden van de Rudraksha boom, gevonden in Nepal, de Himalaya, Zuid-Azië en zelfs in Australië. Deze zaden vertegenwoordigen de tranen van Heer Shiva, die ook bekend staan als Rudra, en worden gewoonlijk aan een ketting geregen om te bidden of te mediteren, zoals de katholieke rozenkrans.

    Rudraksha kralen symboliseren de Goddelijke kracht en haar verbinding met de fysieke wereld. Zij geven een beter begrip van de verbinding tussen de mens en God en men gelooft dat degenen die de kralen gebruiken resoneren met vibraties van vervulling, voorspoed, verhoogde vitaliteit en rijkdom.

    De kralen creëren een aura rond de drager, wat een positieve invloed heeft op de fysieke gezondheid. Het vermindert ook aanzienlijk iemands mentale spanning, angsten en een laag zelfbeeld, en bevordert succes en oplossingen voor problemen.

    De Veena

    De Veena is een snaarinstrument dat vooral gebruikt wordt in de klassieke Karnatische Indiase muziek. De hindoegodin van de kennis, Saraswathi, wordt vaak afgebeeld met een veena in de hand. Net als de godin zelf vertegenwoordigt dit instrument kennis en zuiverheid die bij bespeling in alle richtingen uitstraalt.

    De muziek van de veena staat symbool voor het leven en de snaren zouden verschillende gevoelens vertegenwoordigen. Het geluid staat voor het oergeluid van de schepping dat het universum vult met vitale energie. Het staat ook symbool voor de melodie van mantra's die vrede en orde brachten ten tijde van de schepping toen alles in chaos was.

    Hoewel de Veena steeds zeldzamer en moeilijker te vinden is in Noord-India, blijft het nog steeds een overheersend solo-instrument in de Karnatische muziek in Zuid-India.

    De Lotus

    In het hindoeïsme is de lotus een belangrijke bloem, die wordt geassocieerd met vele goden, zoals Lakshmi, Brahma en Vishnu. De goden worden meestal afgebeeld met lotusbloemen, een symbool van zuiverheid en goddelijkheid.

    De lotusbloem is een eeuwenoud symbool met verschillende interpretaties. De betekenis van de bloem komt echter voort uit de manier waarop zij in de natuur groeit. Zij staat symbool voor het werken aan een spirituele verlichting ondanks alle moeilijkheden in het leven, net zoals zij werkt om uit de modderige diepte van het water te rijzen en te bloeien, en haar volle potentieel te bereiken. Als de bloem nog een knop is, is zijEen volledig geopende lotus boven het water staat voor het bereiken van nirvana en het loslaten van werelds lijden.

    De Bindi

    De bindi is een vermiljoenkleurige stip die door Hindoes en Jains in het midden van het voorhoofd wordt gedragen en gewoonlijk "pottu" of "bottu" wordt genoemd. Het is een versiering die aanvankelijk voor religieuze doeleinden werd gebruikt. De Hindoes geloofden dat het voorhoofd het gebied van de gehulde wijsheid is en de belangrijkste reden voor het aanbrengen ervan was het opwekken en versterken van deze wijsheid.

    De bindi wordt ook beschouwd als een symbool om ongeluk of het boze oog af te weren en is nu meer een modetrend dan een religieus symbool. De traditionele rode bindi symboliseert liefde, eer en voorspoed en werd in het verleden alleen gedragen door getrouwde vrouwen. Men geloofde dat het hen en hun echtgenoten beschermde tegen het kwaad. De bindi wordt nu echter vaak gedragen door jonge meisjes en tieners als een schoonheidssymbool.merk.

    Dhvaja

    In de hindoeïstische of vedische traditie is de Dhvaja een rode of oranje vlag of een metalen vaandel dat op een paal is bevestigd en gewoonlijk in tempels en religieuze processies wordt gebruikt. De Dhvaja is gemaakt van koper of messing, maar er zijn er ook die van stof zijn gemaakt. Deze worden tijdelijk in tempels gehesen voor speciale gelegenheden.

    De Dhvaja is een symbool van overwinning, dat de heerschappij van het Sanatana Dharma, het absolute geheel van religieus gewijde praktijken van alle Hindoes, aangeeft. De kleur van de vlag stelt de levengevende gloed van de zon voor.

    Vuuraltaar (Vedi)

    Een Vedi, ook bekend als vuuraltaar, is een altaar waarop brandoffers worden gebracht aan de goden in de hindoereligie. Vuuraltaren zijn een prominent onderdeel van bepaalde rituelen bij hindoefeesten, huwelijken, geboorten en sterfgevallen. Men gelooft dat alles wat in een vuur wordt geofferd door het vuur wordt verteerd en omhoog wordt gestuurd naar Agni, de Vedische godheid van het vuur, tot wie men bidt en om bescherming vraagt.

    Vuur wordt beschouwd als het hoogste symbool van zuiverheid, omdat het het enige element is dat niet vervuild kan worden. Het vertegenwoordigt warmte, de verlichte geest en het licht van god. Het staat ook voor het goddelijke bewustzijn waarmee de Hindoes offers brengen aan de goden.

    Vata Vriksha

    In het hindoeïsme wordt de Vata Vriksha of de Banyanboom beschouwd als de heiligste boom van allemaal. Men gelooft dat de boom onsterfelijk is en sinds de Vedische tijd wordt hij enorm vereerd. De boom is een symbool van kracht en wijsheid en tevens een bron van verschillende geneesmiddelen voor medicinale doeleinden.

    Er zijn veel legendes rond de Vata Vriksha, waaronder een van de beroemdste over een vrouw die tegen de god van de Dood vocht om haar man terug te brengen die onder de banyanboom was gestorven. Na vijftien dagen vasten werd hij aan haar teruggegeven. Als gevolg daarvan werd het Vata-Savitri Vrata festival erg populair onder Indiase vrouwen die elk jaar vasten voor het lang leven van hun echtgenoten.

    Ganesha

    In populaire afbeeldingen van het hindoeïsme zijn afbeeldingen van een god met een groot olifantenhoofd en een menselijk lichaam, rijdend op een reuzenrat, gebruikelijk. Dit is Heer Ganesha, een van de gemakkelijkst te identificeren hindoegoden en vrij moeilijk te missen.

    Het verhaal gaat dat Ganesha ontstond toen Shiva's demonen hem in tweeën sneden waarna Shiva zich schuldig voelde over zijn daden en het ontbrekende hoofd verving door het eerste de beste dierenhoofd dat hij vond. Het bleek dat van een olifant te zijn.

    Van Ganesha wordt gezegd dat hij iemands karmas begeleidt door obstakels op te ruimen en de weg vrij te maken om vooruit te komen in het leven. Hij wordt alom vereerd als de beschermheer van kunsten en wetenschappen en de god van intellect en wijsheid. Omdat hij ook bekend staat als de god van het begin, eren de Hindoes hem aan het begin van elke ceremonie of rite.

    Tripundra

    De Tripundra is een Hindoeïstisch symbool met drie horizontale lijnen van heilige as die op het voorhoofd worden aangebracht met een rode stip in het midden. Het is een soort Tilaka.

    De Tripundra staat symbool voor voeding, schepping en vernietiging, bekend als de drie goddelijke krachten. De as betekent zuivering en de verwijdering van karma, illusies en ego door verbranding. De stip in het midden van de lijnen staat voor de opkomst of de toename van spiritueel inzicht.

    Trishula

    De Trishula, ook bekend als de drietand, is een van de belangrijkste goddelijke symbolen in het hindoeïsme. Hij wordt geassocieerd met Heer Shiva en werd gebruikt om het oorspronkelijke hoofd van Ganesha af te hakken. De Trishula wordt ook gezien als wapen van Durga, de godin van de oorlog. Zij kreeg de drietand van Shiva en gebruikte hem om de demonenkoning Mahishasura te doden.

    De drie punten van de Trishula hebben verschillende betekenissen en verhalen achter zich. Ze zouden verschillende drie-eenheden vertegenwoordigen, zoals onderhoud, vernietiging, schepping, verleden, heden en toekomst, enzovoort.

    Als het wapen van Shiva zou de Trishula drie werelden vernietigen: de wereld van de voorvaderen, de fysieke wereld en de wereld van de geest. Alle drie de werelden zouden door Shiva worden vernietigd, met als resultaat één enkel bestaansniveau dat bekend staat als opperste gelukzaligheid.

    In het kort

    Hindoeïstische symbolen zijn nog steeds even heilig en vereerd voor hindoes als in het verleden. Sommige van deze symbolen zijn universeler geworden en worden over de hele wereld gebruikt in verschillende contexten, zoals in mode, kunst, sieraden en tatoeages.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.