De Hippocampus - Grieks zeewezen

  • Deel Dit
Stephen Reese

    De hippocampus of hippocampus (meervoud hippocampi Hippocamps waren paarden met een vissenstaart, waarvan werd aangenomen dat het de volwassen vorm was van de kleine visjes die wij tegenwoordig kennen als zeepaardjes. Ze werden bereden door andere zeewezens als een vorm van vervoer, waaronder de Nereid nimfen en werden nauw geassocieerd met Poseidon een van de machtigste goden van de oceaan.

    Wat is een hippocampus?

    De hippocampus was een aquatisch wezen met een persoonlijkheid vergelijkbaar met die van hedendaagse paarden. Het werd vaak afgebeeld met:

    • Het bovenlichaam (hoofd en voorpoten) van een paard
    • Het onderlichaam van een vis
    • Langs visstaart als die van een slang.
    • Sommige kunstenaars beelden hen af met manen van flexibele vinnen in plaats van haar en zwemvliezen in plaats van hoeven.

    Hippocamps werden ook typisch afgebeeld met grote vleugels die hen hielpen om zich snel onder water te verplaatsen. Ze waren overwegend blauw of groen, hoewel ze ook beschreven worden als afbeeldend in verschillende kleuren.

    De naam hippocampus komt van het Griekse woord ' nijlpaarden ' betekent 'paard' en ' kampos Het is echter niet alleen een populair wezen in Griekenland, maar ook in de Fenicische, Pictische, Romeinse en Etruskische mythologieën.

    Hoe hebben Hippocamps zich verdedigd?

    Hippocamps zouden goedaardige dieren zijn die goed overweg konden met andere zeedieren.

    Ze gebruikten hun krachtige staart om zich te verdedigen als ze werden aangevallen en ze hadden een sterke beet, maar ze vluchtten liever dan dat ze vochten.

    Het waren sterke en snelle zwemmers die in enkele seconden enkele kilometers zee konden overbruggen en daarom waren ze populaire attracties.

    Gewoonten van de Hippocamps

    Omdat ze zo groot waren, leefden hippocamps bij voorkeur in het diepere deel van de zee en werden ze zowel in zout als in zoet water aangetroffen. Ze hadden geen lucht nodig om te overleven en keerden nauwelijks terug naar het wateroppervlak tenzij hun voedselbronnen volledig uitgeput waren. Volgens sommige bronnen waren het plantenetende wezens die zich voedden met zeewier, algen, stukjes koraalrif en andere zeeplanten.Volgens sommige verslagen aten ze ook kleine vissen.

    Volgens verschillende bronnen trokken nijlpaarden rond in roedels van tien, vergelijkbaar met leeuwen. De roedel bestond uit een hengst, meerdere merries en een aantal jonge nijlpaarden. Een pasgeboren nijlpaard deed er een jaar over om lichamelijk volwassen te worden, maar een jaar langer om intellectueel te rijpen en tot die tijd waren hun moeders erg beschermend over hen. Over het algemeen hadden deze lieve wezens het liefst hunen hielden er niet van dat hun ruimte werd geschonden.

    Symboliek van de Hippocampus

    De hippocampus wordt vaak beschouwd als een symbool van hoop, omdat het een welwillend en spiritueel wezen was dat mensen hielp.

    Als mythisch wezen wordt het sterk geassocieerd met creativiteit en verbeelding. Zeelieden beschouwden de hippocampus als een goed voorteken en het was ook een symbool van behendigheid en kracht. Daarnaast symboliseert het ware liefde, nederigheid en vrijheid.

    De afbeelding van de hippocampus is een populaire voor tatoeage ontwerpen. Veel mensen die hippocampus tatoeages hebben zeggen dat ze zich er vrij, mooi en gracieus door voelen.

    In dit opzicht is de symboliek van de Hippocampus vergelijkbaar met die van Pegasus een ander mythisch paardachtig wezen uit de Griekse mythologie.

    De Hippocampus in de Griekse en Romeinse Mythologie

    Een hippocampus in de Trevifontein

    Hippocamps stonden bekend als zachtaardige wezens die een goede band hadden met hun eigenaars. Ze werden gerespecteerd door alle zeewezens zoals zeemeermannen, zee-elven en zeegoden die hen behandelden als hun trouwe rijdieren.

    Volgens Homerus Ilias, De strijdwagen van Poseidon werd getrokken door twee of meer prachtige hippocamps en daarom werden de dieren nauw geassocieerd met de Griekse god van de zee. Daarom werden ze door de oude Grieken vereerd als de rijdieren van Poseidon (in de Romeinse mythologie: Neptunus).

    Hippocampussen redden vaak zeelieden van de verdrinkingsdood en redden mensen van zeemonsters. Ze hielpen mensen ook om problemen op zee te overwinnen. Het was een algemeen geloof dat het zeesop dat ontstond wanneer de golven sloegen, werd veroorzaakt door de beweging van de hippocampus onder het water.

    In de Pictische Mythologie

    Hippocamps stonden bekend als ' Kelpies Hun afbeelding lijkt op maar is niet precies hetzelfde als de afbeeldingen van Romeinse zeepaarden. Sommigen zeggen dat de Romeinse afbeelding van de hippocampus zijn oorsprong vindt in de Pictische mythologie en vervolgens is overgebracht naar Rome.

    In de Etruskische Mythologie

    In de Etruskische mythologie was de hippocampus een belangrijk thema in reliëfs en grafschilderingen. Ze werden soms afgebeeld met vleugels, zoals die in de Trevifontein.

    De hippocampus in de populaire cultuur

    In de biologie verwijst hippocampus naar een belangrijk onderdeel van de hersenen van mensen en andere gewervelde dieren. De naam werd gegeven omdat dit onderdeel lijkt op een zeepaardje.

    De afbeelding van het mythische nijlpaard is door de geschiedenis heen gebruikt als heraldische lading. Het komt ook voor als decoratief motief in zilverwerk, bronswerk, schilderijen, baden en beelden.

    In 1933 gebruikte Air France een gevleugeld nijlpaard als symbool en in Dublin, Ierland, zijn de afbeeldingen van bronzen nijlpaarden te vinden op lantaarnpalen op de Grattan Bridge en naast het standbeeld van Henry Grattan.

    Hippocampi komen voor in veel films en tv-series die gebaseerd zijn op de Griekse mythologie, zoals 'Percy Jackson and the Olympians: Sea of Monsters', waarin Percy en Annabeth op de rug van een prachtig nijlpaard rijden. Ze komen ook voor in veel videospelletjes, zoals 'God of War'.

    In 2019 werd een maan van Neptunus Hippocamp genoemd naar het mythische wezen.

    In het kort

    Hippocamps blijven enkele van de meest populaire mythische wezens vanwege hun zachtaardige aard en schoonheid. Ze staan bekend om hun ongelooflijke snelheid, behendigheid en uitstekend begrip van andere wezens, maar ook van mensen en godheden. Als ze met respect worden behandeld, zijn ze de meest loyale en liefdevolle wezens die ooit hebben bestaan.

    Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.