Begrafenisbloemen & Hun betekenis

  • Deel Dit
Stephen Reese

Begrafenisbloemen dienen als een laatste eerbetoon aan het leven van de overledene en brengen troost voor de rouwenden. Hoewel sommige bloemen, zoals lelies, papavers en rozen vaak worden geassocieerd met begrafenissen, is bijna elke bloem geschikt als rouwbloem, zolang je de culturele etiquette in acht neemt.

Soorten rouwbloemwerk

Er zijn verschillende soorten rouwbloemwerk waaruit je kunt kiezen. Welke je kiest hangt af van de omstandigheden en je relatie tot de overledene.

  • Kistbedekkingen: Dit bloemstuk is meestal gereserveerd voor de familie van de overledene. Voordat je een kistbloemstuk koopt, vraag dan eerst aan de familie of dit mag.
  • Begrafeniskransen en kruisen: Deze grote bloemstukken worden meestal gereserveerd voor grote groepen, zoals verenigingen waartoe de overledene behoorde of een groep collega's of zakenpartners.
  • Bloemstukken: Deze bloemstukken zijn vaak van individuen of families en kunnen de favoriete bloemen van de overledene bevatten of zijn interesses symboliseren. Deze zijn over het algemeen persoonlijker dan zakelijke of bedrijfsbloemstukken. Ze kunnen bijvoorbeeld ongebruikelijke rouwbloemen bevatten waar de overledene van genoot, of sport- en vrijetijdsthema's bevatten om de rouwbloemen voor mannen op maat te maken.
  • Manden & Planten: Bloemenmanden of decoratieve potten gevuld met levende planten zijn een eerbetoon aan de overledene en laten een levende herinnering aan hun leven achter. Dit rouwarrangement kan naar het huis van de rouwende worden gestuurd of tijdens de dienst worden getoond en daarna mee naar huis worden genomen.

Zijn rouwbloemen en condoleancebloemen hetzelfde?

Soms sturen vrienden en kennissen liever bloemen naar het huis van de rouwende familie. Deze bloemen worden sympathiebloemen genoemd en verschillen van begrafenisbloemen. Sympathiebloemen zijn kleiner en zijn bedoeld om op een bijzettafel of standaard te zetten. Het kunnen snijbloemen of potplanten zijn. Hun doel is om rust en troost te brengen aan de rouwende familie. Hoewel het niet verplicht is, sturen veelnaast rouwbloemen ook sympathiebloemen sturen, vooral als ze dicht bij de familie stonden.

Culturele etiquette

Niet alle culturen gaan op dezelfde manier om met de dood. Als je de verschillende culturele gebruiken en verwachtingen kent, kun je voorkomen dat je je per ongeluk vergrijpt in deze moeilijke tijd.

  • Protestants - Luthers, Methodist, Presbyteriaans, Episcopaal en Baptist: Deze religies hebben vergelijkbare praktijken die zich richten op het hiernamaals en het leven van de overledene vieren wanneer deze overlijdt. Bloemen in elke kleur of stijl zijn geschikt voor de begrafenis of als sympathiebloemen.
  • Rooms-katholiek: Volgens de rooms-katholieke traditie moeten bloemen somber zijn. Witte rozen, anjers of lelies zijn gepast, maar felle kleuren worden als aanstootgevend beschouwd.
  • Joods: Bloemen zijn niet gepast voor een Joodse begrafenis. Donaties aan liefdadigheidsinstellingen zijn wel gepast. Bij een bezoek aan het huis zijn fruit en desserts gepast, maar bloemen niet.
  • Boeddhist: In de boeddhistische cultuur zijn witte bloemen gepast voor begrafenissen, maar rode bloemen of etenswaren worden beschouwd als slechte smaak.
  • Hindoeïstisch: In de Hindoeïstische cultuur wordt van gasten verwacht dat ze in witte kleding arriveren en geen geschenken of bloemen meenemen.
  • Aziatisch: In Aziatische culturen, zoals China en Japan, zijn gele of witte papavers de favoriete bloemen voor een begrafenis.
  • Mormoon: Alle bloemen zijn gepast op mormoonse begrafenissen, maar ze mogen nooit op een kruis staan of een kruis of crucifix bevatten.

Het is altijd belangrijk om de culturele gebruiken van de familie in gedachten te houden, maar verder is het bloemstuk dat je kiest om te sturen aan jou. In het ideale geval drukken rouwbloemen de persoonlijkheid van de overledene uit, met kleine betekenisvolle displays van degenen die het dichtst bij hen staan en grotere displays van grote groepen.

Stephen Reese is een historicus die gespecialiseerd is in symbolen en mythologie. Hij heeft verschillende boeken over dit onderwerp geschreven en zijn werk is gepubliceerd in tijdschriften en tijdschriften over de hele wereld. Stephen is geboren en getogen in Londen en heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis. Als kind besteedde hij uren aan het bestuderen van oude teksten en het verkennen van oude ruïnes. Dit bracht hem ertoe een carrière in historisch onderzoek na te streven. Stephens fascinatie voor symbolen en mythologie komt voort uit zijn overtuiging dat ze de basis vormen van de menselijke cultuur. Hij gelooft dat door deze mythen en legendes te begrijpen, we onszelf en onze wereld beter kunnen begrijpen.