De Taj Mahal is een prachtig paleis aan de oever van de rivier de Yamuna in de Indiase stad Agra, waar het al sinds de 17e eeuw staat.

De Taj Mahal, een van de meest herkenbare gebouwen ter wereld, is een belangrijke toeristische plaats geworden omdat miljoenen mensen toestromen om de prachtige architectuur van dit prachtige paleis te zien. Al eeuwenlang wordt de Taj Mahal beschouwd als een van de belangrijkste architectonische meesterwerken in India.

Hier zijn twintig interessante feiten over de Taj Mahal en waarom hij tot de verbeelding spreekt van miljoenen mensen over de hele wereld.

De bouw van de Taj Mahal draait om een liefdesverhaal.

Sjah Jahan gaf opdracht tot de bouw van de Taj Mahal. Hij wilde dat het gebouw zou worden opgetrokken ter nagedachtenis aan zijn geliefde vrouw Mumtaz Mahal, die hetzelfde jaar was overleden na de geboorte van het 14e kind van de Sjah.

Hoewel Shah Jahan tijdens zijn leven andere vrouwen had, was hij zeer hecht met Mumtaz Mahal, omdat zij zijn eerste vrouw was. Hun huwelijk duurde ongeveer 19 jaar en was dieper en betekenisvoller dan al zijn andere relaties tijdens zijn leven.

De Taj Mahal werd gebouwd tussen 1632 en 1653. Terwijl het grootste deel van het gebouw in 1648 na 16 jaar klaar was, ging de bouw de volgende vijf jaar door om de laatste puntjes op de i te zetten.

Vanwege deze associatie is de Taj Mahal een symbool van eeuwige liefde en loyaliteit.

De naam Taj Mahal heeft een Perzische oorsprong.

Taj Mahal ontleent zijn naam aan de Perzische taal, waar Taj betekent kroon en Mahal betekent paleis Maar interessant is dat de vrouw van de sjah Mumtaz Mahal heette, waardoor de naam van het gebouw een tweede betekenislaag krijgt.

Taj Mahal heeft een enorm tuinencomplex.

Het tuinencomplex rond de Taj Mahal bestaat uit een 980 voet Mughal Garden die het land verdeelt in verschillende bloembedden en paden. De tuinen werden geïnspireerd door Perzische architectuur en tuinstijlen die weerklinken in veel landschapsdetails rond de Taj Mahal. De Taj Mahal is ook beroemd om zijn prachtige reflecterende zwembad dat een prachtig omgekeerd beeld van de structuur toont opzijn oppervlak.

De tuinen en het terrein van de Taj Mahal die we vandaag de dag zien, zijn echter een schaduw van hoe ze er vroeger uitzagen. Voordat de Britten India binnenkwamen, waren de tuinen gevuld met fruitbomen en rozen. De Britten wilden echter een formelere uitstraling, minder gericht op kleuren en bloemen, en dus werden de tuinen veranderd om de Britse stijl te weerspiegelen.

Het witte marmer van de Taj Mahal reflecteert het licht.

Op nogal romantische en poëtische wijze weerspiegelt de Taj Mahal de stemming van de dag door het zonlicht op zijn prachtige gevel te weerkaatsen. Dit fenomeen doet zich meerdere malen per dag voor.

Hoewel niet is bevestigd of dit de oorspronkelijke bedoeling van de bouwers was, suggereren sommige meer poëtische interpretaties dat deze verandering van licht niet zonder doel is en dat het de gevoelens van wijlen de Sjah na de dood van zijn vrouw weerspiegelt.

De verandering van licht weerspiegelt een overgang van heldere en warme tinten en stemmingen van de ochtend en de dag naar een melancholische donkere blauwe en paarse tinten van de nacht.

20.000 mensen werden ingehuurd om de Taj Mahal te bouwen.

Meer dan 20.000 mensen werkten aan de bouw van de Taj Mahal, die meer dan 20 jaar in beslag nam. De Taj Mahal en de bouw ervan was een technisch hoogstandje dat alleen door de meest bekwame ambachtslieden en deskundigen kon worden verwezenlijkt. Shah Jahan bracht mensen aan uit alle hoeken van India en vele andere plaatsen zoals Syrië, Turkije, Centraal-Azië en Iran.

De arbeiders en ambachtslieden die betrokken waren bij de bouw van de Taj Mahal werden goed betaald voor hun werk. Een beroemde stadslegende beweert dat Shah Jahan de handen van alle arbeiders (ongeveer 40.000 handen) afhakte zodat niemand ooit nog zo'n mooi bouwwerk als de Taj Mahal zou bouwen. Dit is echter niet waar.

Er zijn edelstenen en kalligrafie in de muren.

De muren van de Taj Mahal zijn zeer decoratief en sierlijk. Deze muren zijn versierd met edelstenen en halfedelstenen die zijn ingelegd in het witte marmer en rode zandsteen van het bouwwerk. Er zijn wel 28 verschillende soorten stenen in het marmer gevonden, waaronder saffier uit Sri Lanka, turkoois uit Tibet en lapis Lazuli uit Afghanistan.

Prachtige Arabische kalligrafie en verzen uit de Koran zijn overal op dit bouwwerk te zien, ingelegd met bloemmotieven en halfedelstenen.

Deze ornamenten worden echt beschouwd als meesterwerken op zich, die lijken op de Florentijnse tradities en technieken waarbij kunstenaars jade, turkoois en saffier inlegden in het glinsterende witte marmer.

Helaas heeft het Britse leger veel van deze versieringen uit de Taj Mahal gehaald, en ze zijn nooit teruggehaald. Dit geeft aan dat de Taj Mahal nog mooier was dan nu, en de oorspronkelijke versieringen hebben waarschijnlijk veel bezoekers sprakeloos gemaakt.

Het graf van Mumtaz Mahal is niet versierd.

Hoewel het hele complex zeer versierd is met edelstenen en glinsterend wit marmer, gecontrasteerd door prachtige tuinen en gebouwen van rode zandsteen, heeft het graf van Mumtaz Mahal geen enkele versiering.

Er is een specifieke reden voor, en die ligt in het feit dat het versieren van graven en grafstenen met ornamenten volgens de islamitische begraafpraktijken wordt beschouwd als onnodig, overdadig en grenzend aan ijdelheid.

Daarom is het graf van Mumtaz Mahal een nederig gedenkteken van Shah's overleden vrouw zonder enige extravagante versiering op het graf zelf.

De Taj Mahal is niet zo symmetrisch als je zou denken.

Graven van Shah Jahan en Mumtaz Mahal

De Taj Mahal is geliefd om zijn fotogenieke beelden die er zo perfect symmetrisch uitzien dat het lijkt alsof het iets uit een droom is.

Deze symmetrie was doelbewust, en de ambachtslieden zorgden ervoor dat het hele complex in perfecte balans en harmonie resoneert.

Ondanks de schijnbare symmetrie is er één ding dat opvalt ten opzichte van het hele complex en dat op de een of andere manier dit zorgvuldig samengestelde evenwicht verstoort: de kist van Shah Jahan zelf.

Na de dood van Shah Jahan in 1666 werd de tombe in het mausoleum geplaatst, waardoor de perfecte symmetrie van het complex werd verbroken.

De minaretten zijn met opzet gekanteld.

Kijk goed genoeg en je zult zien dat de vier 130 meter hoge, torenhoge minaretten die rond het hoofdcomplex staan, licht gekanteld zijn. Je kunt je afvragen hoe deze minaretten gekanteld zijn, aangezien meer dan 20.000 ambachtslieden en kunstenaars hebben gewerkt aan de perfectie van deze plek. Deze kanteling is gedaan met een heel specifiek doel voor ogen.

De Taj Mahal is zo gebouwd dat bij een eventuele instorting het graf van Mumtaz Mahal beschermd en onbeschadigd zou blijven. Daarom staan de minaretten iets scheef, zodat ze niet op de crypte van Mumtaz Mahal zouden vallen, zodat haar graf blijvend beschermd is.

Shah Jahan mocht de Taj Mahal niet betreden.

Shah Jahan's zonen uit zijn huwelijk met Mumtaz begonnen negen jaar voor de dood van de Shah te vechten om de opvolging. Ze merkten dat hun vader ziek was, en wilden elk voor zich de troon veilig stellen. Een van de twee zonen kwam als overwinnaar uit de bus, en het was de zoon die Shah Jahan niet de kant van de Shah koos.

Toen eenmaal duidelijk was dat Shah Jahan een onverstandig besluit had genomen door de kant te kiezen van de zoon die dit tronenspel verloor, was het duidelijk te laat, en de zegevierende zoon Aurangzeb verhinderde dat zijn vader ooit nog de macht in Agra zou terugkrijgen.

Een van de beslissingen die zijn zoon nam was dat Shah Jahan het terrein van de Taj Mahal niet mocht betreden.

Dit betekende dat Shah Jahan zijn monumentale werk alleen kon gadeslaan via de balkons van zijn nabijgelegen woning. In een nogal tragische wending was Shah Jahan nooit in staat de Taj Mahal te bezoeken en het graf van zijn geliefde Mumtaz een laatste keer te zien voor zijn dood.

Taj Mahal is een plaats van aanbidding.

Velen denken dat de Taj Mahal slechts een toeristische bestemming is die elk jaar miljoenen toeristen bedient, maar het complex van de Taj Mahal is uitgerust met een moskee die nog steeds functioneel is en gebruikt wordt als plaats van aanbidding.

De prachtige moskee is gebouwd van rode zandsteen en heeft ingewikkelde ornamentele versieringen en is perfect symmetrisch met de heilige plek van Mekka. Omdat de moskee een integraal onderdeel is van het complex, is het geheel op vrijdag gesloten voor bezoekers om te bidden.

Taj Mahal werd gecamoufleerd tijdens oorlogen.

Uit angst voor een bombardement werd de Taj Mahal tijdens alle grote oorlogen onttrokken aan het zicht van piloten die het zouden kunnen bombarderen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bedekten de Britten het hele gebouw met bamboe, waardoor het eruit zag als een massa bamboe in plaats van het architectonische hoogstandje dat het is, en waardoor het gebouw gevrijwaard bleef van bombardementen door Britse vijanden.

Het glanzend witte marmer van de Taj Mahal maakt het niet erg moeilijk om het gebouw te herkennen, dus het verbergen van zo'n monumentaal bouwwerk was een uitdaging.

Hoewel we niet weten of er ooit echte plannen waren om de Taj Mahal te bombarderen, bleef India deze camouflagestrategie gebruiken in de oorlogen tegen Pakistan in 1965 en 1971.

Misschien dankzij deze strategie staat de Taj Mahal vandaag fier overeind met zijn glanzend wit marmer.

Shah Jahan's familie werd begraven rond het mausoleum.

Hoewel we de Taj Mahal associëren met het prachtige liefdesverhaal tussen Shah Jahan en zijn vrouw Mumtaz Mahal, herbergt het complex ook mausolea voor andere familieleden van de Shah.

De andere vrouwen en geliefde bedienden van de sjah liggen rond het mausoleumcomplex begraven, en dit werd gedaan om respect te tonen voor enkele van de belangrijkste mensen in zijn leven.

Mumtaz Mahal en Shah Jahan zijn niet echt begraven in de mausolea...

Er is een heel specifieke reden waarom u bij het betreden van de mausolea de graven van Mumtaz Mahal en Shah Jahan niet kunt zien.

U ziet twee cenotafen ter herinnering aan de pier, versierd met marmer en kalligrafische inscripties, maar de eigenlijke graven van Shah Jahan en Mumtaz Mahal liggen in een kamer onder het bouwwerk.

Dit komt omdat Moslimtradities verbieden dat graven overdadig worden versierd.

Olifanten hielpen bij de bouw van de Taj Mahal.

Naast 20.000 ambachtslieden die aan de Taj Mahal werkten, werden duizenden olifanten uitgerust om te helpen bij het dragen van de zware last en het vervoer van de bouwmaterialen. Gedurende twee decennia werden meer dan 1000 olifanten gebruikt om dit huzarenstukje te volbrengen. Zonder de hulp van olifanten zou de bouw veel langer hebben geduurd en zouden de plannen waarschijnlijk moeten worden aangepast.

Er is bezorgdheid over de integriteit van de structuur.

Men dacht dat de structuur van de Taj Mahal eeuwenlang perfect stabiel was, maar erosie door de nabijgelegen Yamuna-rivier zou een gevaar kunnen vormen voor de structurele integriteit van de Taj Mahal. Dergelijke milieuomstandigheden zouden een voortdurende bedreiging kunnen vormen voor de structuur.

Er waren twee gelegenheden van zware stormen in 2018 en 2020 die ook enige schade aan de Taj Mahal veroorzaakten, waardoor de archeologen en conservatoren bang werden.

De glanzend witte gevel wordt streng beschermd.

De glanzend witte façade van de Taj Mahal wordt strikt gehandhaafd, en er mogen geen voertuigen verder dan 500 meter binnen de gebouwen komen.

Deze maatregelen werden ingevoerd omdat de restaurateurs ontdekten dat de vervuiling door voertuigen zich afzet op het oppervlak van het witte marmer en het donkerder worden van de buitenkant van het gebouw veroorzaakt. De vergeling van het witte marmer wordt veroorzaakt door het koolstofgehalte dat door deze gassen vrijkomt.

Taj Mahal wordt jaarlijks door ongeveer 7 miljoen mensen bezocht.

De Taj Mahal is waarschijnlijk de grootste toeristische bezienswaardigheid van India en wordt jaarlijks door bijna 7 miljoen mensen bezocht. Dit betekent dat de toeristische autoriteiten het aantal toegelaten toeristen goed in de gaten moeten houden, willen zij de integriteit van het bouwwerk en de duurzaamheid van het toerisme in het gebied behouden.

Er is een maximum van ongeveer 40.000 bezoekers per dag die het complex mogen bezoeken om de gebouwen te beschermen tegen verdere schade. Als het aantal toeristen blijft toenemen, kunnen verdere maatregelen worden genomen om het gebouw te beschermen.

UNESCO controleert en documenteert, in nauwe samenwerking met de Indiase regering, het aantal toeristen dat elk jaar komt. De plaatselijke autoriteiten hebben besloten om iedereen die langer dan drie uur op de site blijft te gaan beboeten om het terrein te beschermen.

Taj Mahal staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Taj Mahal staat sinds 1983 op de werelderfgoedlijst van de UNESCO en wordt bestempeld als een van de zeven wereldwonderen.

Een zwarte Taj Mahal was misschien in de maak.

Sommige Franse ontdekkingsreizigers, zoals Jean Baptiste Tavernier, hebben Shah Jahan ontmoet en vernomen dat hij oorspronkelijke plannen had om nog een Taj Mahal te bouwen die als graftombe voor hemzelf zou dienen.

Volgens Tavernier zou het graf van Shah Jahan zwart moeten zijn, zodat het zou contrasteren met het witte marmeren mausoleum van zijn vrouw.

Inpakken

De Taj Mahal is werkelijk een van de grootste architectonische wonderen van de wereld en staat al eeuwenlang trots aan de oever van de rivier de Yamuna.

De Taj Mahal is niet alleen een architectonisch meesterwerk, maar ook een herinnering aan de kracht van liefde en genegenheid die voor eeuwig duurt. De rode zandstenen constructie mag echter niet voor eeuwig blijven bestaan, zoals bij veel andere wereldwonderen het toerisme en de versnelde verstedelijking in de gebieden rond de site buitensporige vervuiling en schade veroorzaken.

Alleen de tijd zal leren of de Taj Mahal de eeuwige liefde van zijn beroemde bewoners kan bijbenen.