Religie is sinds het begin der tijden een integraal onderdeel van de menselijke beschaving. Naarmate samenlevingen zich ontwikkelden en met elkaar in wisselwerking stonden, ontstonden verschillende religies die zich over verschillende regio's van de wereld verspreidden. Vooral in het Midden-Oosten bevinden zich enkele van de oudste en bekendste religies ter wereld, zoals Islam het Jodendom, en Christendom .

Er zijn echter verschillende minder bekende religies in het Midden-Oosten die vaak over het hoofd worden gezien en zelden worden besproken. In dit artikel verkennen we enkele van deze minder bekende religies en belichten we hun geloof, praktijken en oorsprong.

Van de Yazidi's in Irak tot de Druzen in Libanon en de Samaritanen in Israël, we duiken in de fascinerende wereld van religies in het Midden-Oosten waar je misschien nog nooit van hebt gehoord. Ga met ons mee op deze ontdekkingsreis en verken het rijke tapijt van religieuze diversiteit in het Midden-Oosten.

1. Druzen

De Druzische religie, een geheimzinnig en mystiek geloof, vindt zijn wortels in de 11e eeuw in Egypte en de Levant. Met een unieke mix van Abrahamitische geloven, Gnostiek en Griekse filosofie, biedt het een duidelijk spiritueel pad dat zijn volgelingen al eeuwenlang boeit.

Hoewel monotheïstisch, wijkt het Druzengeloof af van de gangbare religieuze doctrines, waarbij reïncarnatie en esoterische kennis centraal staan.

Het bewaken van de geheimen

De Druzische gemeenschap concentreert zich rond Libanon, Syrië, Palestina en Israël. De gemeenschap beschermt de leer van hun geloof met grote ijver. De religie heeft een tweeledige structuur die de religieuze elite, of uqqal van de algemene volgelingen, of juhhal.

De Druzen zorgen ervoor dat alleen de meest vrome mensen toegang hebben tot hun heilige teksten en esoterische kennis. Deze sfeer van mysterie voedt de nieuwsgierigheid en fascinatie van buitenstaanders voor de Druzenreligie.

Druzische gewoonten en tradities

De gebruiken en tradities van de Druzen weerspiegelen de eigen identiteit en waarden van het geloof. Het naleven van strikte dieetwetten, bescheiden kledingvoorschriften, en endogame huwelijken Hun gastvrijheid en vrijgevigheid, geworteld in hun spirituele geloof, bieden bezoekers een warme en gastvrije omgeving.

Navigeren in de moderne wereld: de Druzen vandaag

De moderne wereld stelt de Druzische gemeenschap voor exclusieve uitdagingen bij het handhaven van hun geloof en tradities. Ze tonen de veerkracht en vitaliteit van hun geloof terwijl ze zich aanpassen en ontwikkelen, en een evenwicht vinden tussen integratie en het behoud van hun religieuze identiteit.

2. Mandaeïsme

Mandaeïsme, dat zijn wortels heeft in de 1e eeuw na Christus in het Midden-Oosten, is een ongewoon en oud gnostisch geloof.

De godsdienst wijkt sterk af van het christendom en het jodendom, ondanks het feit dat zij Johannes de Doper als hun belangrijkste profeet eren. Het geloofssysteem van de Mandaeërs gaat uit van een goddelijk wezen van licht en een hatelijke materiële wereldschepper in hun dualistisch wereldbeeld.

Hun heilige teksten, geschreven in het Mandaic, een dialect van het Aramees, onthullen een rijke kosmologie en ingewikkelde rituelen.

Reinigingsrituelen

Centraal in de Mandaeaanse praktijken staan hun zuiveringsrituelen met water, als symbool voor de reis van de ziel naar het rijk van het licht. Mandaeërs voeren regelmatige dopen Deze ceremonies, geleid door een priester of "tarmida", belichamen de essentie van hun geloof en gemeenschappelijke identiteit.

De Mandaeïsche gemeenschap

De Mandaeïsche gemeenschap, die geconcentreerd is in Irak en Iran, staat voor grote uitdagingen bij het behoud van haar geloof en tradities. Velen hebben hun toevlucht gezocht in andere landen, op de vlucht voor vervolging en conflicten, wat heeft geleid tot een wereldwijde diaspora.

Ondanks deze ontberingen blijven de Mandaeërs trouw aan hun spirituele erfgoed en koesteren zij hun unieke geloof en gebruiken.

Mandaeïsme en de moderne samenleving

Als kleine religie in het Midden-Oosten spreekt het Mandaeïsme tot de verbeelding met zijn mystiek en oude wortels. Het geloof biedt waardevolle inzichten in het diverse spirituele landschap van de regio en de veerkracht van zijn volgelingen.

Met een groeiende belangstelling voor gnostische overtuigingen blijft de mandaeïsme nieuwsgierigheid en fascinatie opwekken bij zowel geleerden als spirituele zoekers.

3. Zoroastrisme

Zoroastrisme Zoroaster (of Zarathustra) is de profeet wiens leer en de verering van Ahura Mazda centraal staan in de oude Perzische godsdienst van het Zoroastrisme.

De kosmische strijd tussen goed en kwaad is essentieel in dit tijdloze geloof. Het Zoroastrisme legt de nadruk op de principes van goede gedachten, goede woorden en goede daden en benadrukt de individuele verantwoordelijkheid.

Heilige teksten en rituelen

De Avesta, de heilige tekst van het Zoroastrisme, is een opslagplaats van religieuze kennis, hymnen en liturgische instructies. Tot de meest vereerde delen behoren de Gatha's, een verzameling hymnen die aan Zoroaster zelf worden toegeschreven. Rituelen zoals de Yasna, een dagelijkse offerceremonie, en het bewaren van heilige vuren in vuurtempels bepalen al duizenden jaren de Zoroastrische eredienst.

Een geloofsgemeenschap

Ooit een godsdienst met een aanzienlijke invloed in het Perzische Rijk, kan het Zoroastrisme nu nog slechts enkele aanhangers tellen, vooral in Iran en India.

Als Zoroastrische gemeenschap van India hebben de Parsis hun geloof en beginselen op cruciale wijze gehandhaafd.

Zoroastriërs behouden wereldwijd een sterke culturele identiteit en gemeenschap, en zetten hun oude tradities en culturele erfgoed voort door middel van jaarlijkse festivals zoals Nowruz.

Een testament van veerkracht

Geleerden, spirituele onderzoekers en liefhebbers van de religieuze geschiedenis van het Midden-Oosten blijven geboeid door het Zoroastrisme, ondanks zijn oude wortels en afnemende aantal.

Het geloof benadrukt morele integriteit, milieubeheer en sociale verantwoordelijkheid en sluit aan bij hedendaagse waarden, waardoor het relevant is in de wereld van vandaag.

De rijke erfenis van het Zoroastrisme onthult een unieke kijk op het diverse religieuze landschap van het Midden-Oosten. Door de schatten van dit obscure geloof bloot te leggen, krijgen we meer waardering voor de aanhoudende invloed van spiritualiteit op de menselijke geschiedenis en het vermogen ervan richting te geven aan toekomstige generaties.

4. Yazidisme

Het yazidisme, een raadselachtige en oude godsdienst, heeft zijn wortels in de Mesopotamische regio, met invloeden van het zoroastrisme, het christendom en de islam.

Dit unieke geloof centreert zich rond de verering van Melek Taus de Pauwengel, die dient als de belangrijkste aartsengel en bemiddelaar tussen de mensheid en de hoogste godheid, Xwede.

Yazidi's geloven in de cyclische aard van de schepping, waarbij de Pauwengel een centrale rol speelt in de verlossing en vernieuwing van de wereld.

De heilige teksten en gebruiken van de Yazidi's

Het Yazidi geloof heeft twee heilige teksten, het Kitêba Cilwe (Boek der Openbaring) en het Mishefa Reş (Zwarte Boek), die hymnen, gebeden en verhalen over de oorsprong van het geloof bevatten. Belangrijke rituelen in het Yazidisme zijn de jaarlijkse pelgrimstocht naar de heilige tempel van Lalish in Noord-Irak, waar ze deelnemen aan ceremonies en hulde brengen aan de Pauwengel.

Andere praktijken betreffen de verering van heilige plaatsen, de instandhouding van een kastensysteem en de naleving van endogame huwelijken.

Een veerkrachtige gemeenschap

Vervolging en marginalisatie hebben de Yazidi-gemeenschap door de geschiedenis heen gevolgd, voornamelijk in Irak, Syrië en Turkije. Door hun geloof, taal en culturele identiteit ondanks de ontberingen te bewaren, hebben zij blijk gegeven van een opmerkelijke veerkracht.

De wereldwijd verspreide Yazidi-bevolking heeft de aandacht voor hun cultuur en religieuze gebruiken nieuw leven ingeblazen, waardoor de voortzetting van hun voorouderlijke tradities wordt gewaarborgd.

5. Bahá'í-geloof

Het Bahá'í-geloof uit Perzië (het huidige Iran), dat de eenheid van de mensheid benadrukt, is sinds het midden van de vorige eeuw een wereldwijde religie.

Bahá'u'lláh erkende de geldigheid van verschillende religieuze overtuigingen terwijl hij het geloof vestigde en de eenheid van God, religie en mensheid verkondigde. Het erkent het jodendom, Hindoeïsme De Islam en het Christendom zijn enkele van de tradities.

Het Bahá'í-geloof moedigt waarden aan als gelijke behandeling van mannen en vrouwen, het wegnemen van vooroordelen en het naast elkaar bestaan van wetenschap en religie.

Leiding en aanbidding: Bahá'í Heilige Teksten en Praktijken

De uitgebreide verzameling teksten die Bahá'u'lláh, de stichter van het Bahá'í-geloof, heeft nagelaten, wordt beschouwd als heilige geschriften.

Het meest heilige boek, bekend als Kitáb-i-Aqdas, beschrijft de principes, instellingen en wetten van de religie. Bahá'í-tradities geven prioriteit aan het voeden van spirituele groei en het opbouwen van een gemeenschap via dagelijkse gebeden, jaarlijkse vasten en het in acht nemen van negen heilige dagen.

Een bloeiende wereldgemeenschap: Het bahá'í-geloof vandaag de dag

Het Bahá'í-geloof heeft een diverse aanhang die zich uitstrekt over de grenzen van nationaliteit, cultuur en ras. Veel gelovigen erkennen dat Bahá'ís prioriteit geven aan maatschappelijke en economische vooruitgang en pleiten voor interreligieuze gesprekken en vrede.

Het Bahá'í Wereldcentrum in Haifa, Israël, is de plaats waar pelgrims en toeristen wereldwijd naartoe gaan om administratieve en spirituele redenen.

Erkenning van het Bahá'í-geloof

Met beperkte erkenning in het Midden-Oosten geeft het Bahá'í-geloof een betoverende kijk op het spirituele landschap van de regio. Mensen met verschillende culturele en etnische achtergronden hebben weerklank gevonden bij de universele principes en de nadruk op de eenheid van de mensheid.

Door ons open te stellen voor het Bahá'í-geloof leren we het potentieel van spiritualiteit om mensen wereldwijd te verenigen en hun leven te veranderen. De wereld van het Bahá'í-geloof ontrafelt het religieuze tapijt van het Midden-Oosten en laat de onderlinge verbondenheid ervan zien.

6. Samaritanisme

Het Samaritaanse geloof is een kleine religieuze gemeenschap in het Midden-Oosten, die haar oorsprong vindt in het oude Israël en een unieke interpretatie van het Israëlitische geloof in stand houdt. De Samaritanen beschouwen zichzelf als afstammelingen van de oude Israëlieten en handhaven hun aparte afstamming door strikte endogame praktijken.

Het geloof erkent alleen de Pentateuch - de eerste vijf boeken van de Hebreeuwse Bijbel - als zijn heilige tekst, die afwijkt van de bredere bijbelse canon van het jodendom.

De Samaritaanse Torah

De Samaritaanse Torah Deze versie van de Pentateuch verschilt in lengte en inhoud van de Joodse Masoretische tekst, met meer dan 6.000 variaties. Samaritanen geloven dat hun Torah de originele tekst behoudt, en zij houden vast aan de leringen en wetten ervan.

Een levende erfenis

Samaritaanse religieuze praktijken en festivals laten het unieke culturele erfgoed van het geloof zien. Hun meest opmerkelijke jaarlijkse evenement is het Pesach offer, gehouden op de berg Gerizim, die zij beschouwen als de heiligste plaats ter wereld.

Andere belangrijke rituelen zijn de inachtneming van de sabbat, de besnijdenis en de strikte dieetwetten, die allemaal de toewijding van de gemeenschap aan het behoud van hun oude gebruiken benadrukken.

De laatste bewaarders van een oud geloof: Het Samaritaanse geloof vandaag.

De Samaritaanse gemeenschap, die slechts een paar honderd personen telt, leeft op de Westelijke Jordaanoever en in Israël. Ondanks hun slinkende aantal hebben de Samaritanen met succes hun geloof, taal en gewoonten behouden en bieden zij een levende band met de oude Israëlitische traditie. De veerkracht en toewijding van deze kleine gemeenschap hebben de fascinatie van zowel geleerden als spirituele zoekers gegrepen.

7. Alawieten

Het Alawitische geloof ontstond in de 9e eeuw na Christus en ontwikkelde zich tot een gedifferentieerde religieuze traditie als een esoterische afgeleide van de sjiitische islam.

Alawieten, waarvan de basis in Syrië ligt, hebben concepten uit het christendom, gnostiek en het oude religies in het Midden-Oosten in hun geloofssysteem.

Alawieten centreren hun geloof rond Ali, de neef en schoonzoon van de profeet Mohammed, die volgens hen de goddelijke waarheid personifieert.

Een sluier van geheimhouding

Slechts enkele ingewijden binnen de gemeenschap zijn op de hoogte van de geheimzinnige Alawitische religieuze praktijken. Deze clandestiene aanpak beschermt de heilige kennis van het geloof en houdt zijn identiteit in stand.

Bidden en vasten behoren tot de islamitische gewoonten die zij volgen, maar zij passen ook bijzondere gebruiken toe, zoals het eren van christelijke feestdagen en heiligen.

Een eigen identiteit in het Midden-Oosten

De Alawitische gemeenschap in het Midden-Oosten onderscheidt zich van andere door een eigen identiteit. De meeste gelovigen bevinden zich in de kustgebieden van Syrië en Libanon.

De Alawieten hadden te kampen met historische discriminatie en vervolging; daarom streefden zij ernaar hun geloof en culturele praktijken te verdedigen.

Het Alawitische geloof in beeld

Het Alawitische geloof, een minder bekende religieuze traditie, onthult het ingewikkelde spirituele weefsel van het Midden-Oosten. De syncretische en geheimzinnige elementen van het geloof intrigeren zowel geleerden als spirituele avonturiers.

Een duik in de verborgen aspecten van het Alawitische geloof helpt ons de diverse religieuze achtergronden van het Midden-Oosten te waarderen. De reis vergroot onze kennis van het spirituele erfgoed van de regio en belicht de rijkdom en veerkracht van minder bekende geloven.

8. Ismailisme

Het ismailisme, een tak van de sjiitische islam, is ontstaan als een aparte religieuze traditie. Aanhangers van het ismailisme, bekend als ismaili's, geloven in het geestelijk leiderschap van de ismaili-imams, die de directe afstammelingen zijn van de profeet Mohammed via zijn neef en schoonzoon Ali en diens dochter Fatima.

Ismailis leggen de nadruk op de esoterische interpretatie van de islamitische leer en zien hun geloof als een weg naar spirituele verlichting.

De levende Imam

Centraal in het Ismaili-geloof staat het concept van de levende Imam, die dient als de door God aangewezen spirituele gids en uitlegger van het geloof. De huidige Imam, Zijne Hoogheid de Aga Khan, is de 49e erfelijke Imam en wordt door Ismaili wereldwijd vereerd voor zijn spirituele leiding en inzet voor humanitaire en ontwikkelingsinspanningen.

Ismaili Praktijken

Ismaili religieuze praktijken zijn een fusie van geloof en intellect, en benadrukken het belang van het zoeken naar kennis en het verrichten van diensten. Naast gebed en vasten, nemen Ismaili deel aan religieuze bijeenkomsten die bekend staan als Jamatkhanas Deze bijeenkomsten dienen als een centraal aspect van het Ismaili leven en bevorderen een gevoel van eenheid en spirituele groei.

Een wereldwijde gemeenschap

De Ismaili-gemeenschap is divers en kosmopolitisch, met volgelingen uit verschillende landen en culturele achtergronden. Ondanks hun verschillen zetten Ismaili's zich in voor sociale rechtvaardigheid, pluralisme en compassie, die centraal staan in hun geloof. Via het werk van het Aga Khan Development Network dragen Ismaili's bij aan de verbetering van samenlevingen wereldwijd, door te streven naar verbetering van de kwaliteit van leven.voor iedereen.

9. Overtuigingen van het Shabakh volk

Het geloof van het Shabakvolk is een andere kleinere religieuze traditie in het Midden-Oosten. Het Shabakvolk handhaaft deze religieuze praktijk een etnische minderheid die rond Mosul, Irak woont. Het geloof ontstond als een combinatie van elementen uit verschillende religieuze tradities, waaronder de sjiitische islam, het soefisme en het jarsanisme. Het Shabakisme heeft een syncretisch karakter, een eerbied voor goddelijke manifestaties, en eennadruk op mystieke ervaringen.

Verborgen Kennis

Shabak religieuze praktijken zijn geworteld in esoterie, met heilige kennis die wordt doorgegeven via een orale traditie. Shabak religieuze praktijk leert dat goddelijke waarheid komt door persoonlijke mystieke ervaringen, vaak vergemakkelijkt door spirituele gidsen bekend als Pirs.

Shabak-rituelen omvatten gewoonlijk het reciteren van heilige hymnen, Qawls genaamd, die volgens hen de sleutels bevatten tot spirituele verlichting.

10. Koptisch christendom

Het Koptische christendom vindt zijn oorsprong in de introductie van het christendom in Egypte door de evangelist Marcus in de eerste eeuw na Christus.

Het koptische christendom heeft exclusieve theologische overtuigingen omdat het behoort tot de oosterse orthodoxie en gelooft in de één goddelijk-menselijke natuur van Jezus Christus, die zich onderscheidt van andere christelijke denominaties.

Heilige taal en liturgie

De Koptische taal, de laatste fase van het oude Egyptisch, is belangrijk in het Koptische christendom.

Momenteel heeft het Koptisch voornamelijk een liturgische functie; niettemin bewaart het een schat aan heilige teksten en hymnen die de gelovigen in staat stellen een directe band met het vroege christendom te ervaren.

De koptisch-christelijke liturgie staat bekend om haar schoonheid en rijkdom, met uitgebreide gezangen, het gebruik van iconen en het vieren van oude rituelen.

Een geloofsgemeenschap

Koptische christenen trekken naar Egypte, andere delen van het Midden-Oosten en daarbuiten. Zij hechten veel waarde aan hun unieke culturele en religieuze erfgoed en onderhouden nauwe banden binnen hun gemeenschap.

De Koptische gemeenschap is standvastig gebleven in haar religieuze overtuigingen, ondanks ontberingen zoals religieuze vervolging en politieke instabiliteit. Het monnikendom draagt bij tot het behoud van hun spirituele praktijken.

Inpakken

Het spirituele landschap van de regio is ongelooflijk divers en rijk. De verschillende manieren waarop mensen zich door de millennia heen met het goddelijke verbinden komen voort uit verschillende geloven, rituelen en gebruiken, en bieden een boeiend inzicht in de zoektocht van de menselijke geest naar betekenis en doel.

Door veerkracht en toewijding tonen de volgelingen van deze religies de opmerkelijke kracht van het geloof om steun te bieden, levens vorm te geven en gemeenschappen te bevorderen.

Hun verhalen onthullen meerdere wegen naar spirituele groei en begrip die geografische, culturele en historische grenzen overschrijden en ons bewustzijn, tolerantie en respect vergroten.