अपोलो आणि आर्टेमिस - ग्रीक पौराणिक कथा

  • ह्याचा प्रसार करा
Stephen Reese

    ग्रीक पौराणिक कथांमध्ये, अपोलो आणि आर्टेमिस हे भाऊ आणि बहीण होते, झ्यूस आणि लेटो यांची जुळी मुले. ते शिकार आणि धनुर्विद्येत अत्यंत निपुण होते आणि प्रत्येकाचे स्वतःचे डोमेन होते. त्यांना अनेकदा एकत्र शिकार करायला जायला आवडत असे आणि त्या दोघांमध्ये मनुष्यांवर पीडा पाठवण्याची क्षमता होती. दोघेही अनेक पौराणिक कथांमध्ये एकत्र दिसले आणि ग्रीक पॅन्थिऑनचे महत्त्वाचे देवता होते.

    अपोलो आणि आर्टेमिसची उत्पत्ती

    गेविन हॅमिल्टन लिखित आर्टेमिस आणि अपोलो. सार्वजनिक डोमेन.

    पुराणकथेनुसार, अपोलो आणि आर्टेमिस यांचा जन्म झ्यूस, मेघगर्जनेचा देव आणि लेटो , नम्रतेची टायटन देवी आणि मातृत्व टायटानोमाची , टायटन्स आणि ऑलिम्पियन यांच्यातील दहा वर्षांच्या युद्धानंतर, झ्यूसने लेटोला तिच्या स्वातंत्र्याची परवानगी दिली कारण तिने कोणतीही बाजू घेतली नाही. झ्यूस देखील तिच्या आत्यंतिक सौंदर्याने मोहित झाला आणि तिला मोहित केले. लवकरच, लेटो गरोदर होती.

    जेव्हा झ्यूसची ईर्ष्यावान पत्नी हेरा ला लेटोच्या गर्भधारणेबद्दल कळले, तेव्हा तिने लेटोला जन्म देण्यापासून रोखण्यासाठी सर्व प्रयत्न केले. तिने लेटोला अभयारण्य देण्यास जमीन आणि पाणी मनाई केली ज्यांना आपल्या मुलाला जन्म देण्यासाठी जागा शोधत प्राचीन जगभर प्रवास करावा लागला. अखेरीस, लेटो डेलोसच्या नापीक तरंगत्या बेटावर आली ज्याने तिला अभयारण्य दिले कारण ते जमीन किंवा समुद्र नाही.

    डेलोसवर लेटो सुरक्षितपणे आल्यावर, तिने एका मुलीला जन्म दिला जिचे नाव तिने आर्टेमिस ठेवले. तथापि, लेटोकडे नव्हतेतिला माहित आहे की ती जुळ्या मुलांसह गर्भवती आहे आणि लवकरच, आर्टेमिसच्या मदतीने, आणखी एक मूल जन्माला आले. यावेळी त्याला मुलगा झाला आणि त्याचे नाव अपोलो ठेवण्यात आले. विविध स्त्रोतांनुसार आर्टेमिसचा जन्म अपोलोनंतर झाला होता, परंतु बहुतेक कथांमध्ये तिला प्रथम जन्मलेल्या मुलाच्या रूपात चित्रित केले आहे ज्याने तिच्या भावाच्या जन्मासाठी दाईची भूमिका देखील बजावली होती.

    अपोलो आणि आर्टेमिस खूप जवळ होते आणि त्यांनी खूप खर्च केला एकमेकांच्या कंपनीत वेळ घालवला. त्यांनी त्यांच्या आईवर प्रेम केले आणि तिची काळजी घेतली, आवश्यकतेनुसार तिचा बचाव केला. जेव्हा टिटियस या राक्षसाने लेटोवर बलात्कार करण्याचा प्रयत्न केला तेव्हा भावंडांनी राक्षसावर बाण मारून तिला वाचवले आणि त्याला ठार केले.

    आर्टेमिस - शिकारीची देवी

    जेव्हा आर्टेमिस मोठी झाली, ती शिकार, वन्य प्राणी आणि बाळंतपणाची कुमारी देवी बनली कारण तिनेच तिच्या आईला तिच्या भावाला जन्म देण्यासाठी मदत केली होती. ती तिरंदाजीतही अत्यंत निपुण होती आणि ती आणि अपोलो लहान मुलांचे रक्षक बनले.

    आर्टेमिसवर तिचे वडील झ्यूसचे खूप प्रेम होते आणि ती फक्त तीन वर्षांची असताना त्याने तिला हव्या असलेल्या भेटवस्तूंचे नाव सांगण्यास सांगितले. जगात सर्वाधिक. तिच्याकडे भेटवस्तूंची एक लांबलचक यादी होती आणि त्यापैकी पुढील गोष्टी होत्या:

    • सर्वकाळ कुमारी असणे
    • डोंगरात राहणे
    • सर्व काही मिळणे तिचे खेळाचे मैदान आणि घर म्हणून जगातील पर्वत
    • तिच्या भावाप्रमाणे धनुष्य आणि बाणांचा संच देण्यात आला

    झ्यूसने आर्टेमिसला तिच्या यादीतील सर्व काही दिले. त्याच्याकडे होतेसायकलोप्स त्याच्या मुलीसाठी एक चांदीचे धनुष्य आणि बाणांनी भरलेला एक तरफ बनवतात आणि त्याने वचन दिले की ती कायमची कुमारी असेल. त्याने सर्व पर्वतांना तिचे क्षेत्र बनवले आणि तिला 30 शहरे भेट दिली, तिला जगातील सर्व बंदरांचे आणि रस्त्यांचे संरक्षक असे नाव दिले.

    आर्टेमिसने तिचा बहुतेक वेळ पर्वतांमध्ये घालवला आणि जरी ती जंगलाची देवी होती प्राणी, तिला शिकार करायला आवडते. ती अनेकदा तिची आई आणि ओरियन म्हणून ओळखल्या जाणार्‍या एका विशाल शिकारीसोबत शिकार करायला जात असे.

    अर्टेमिस दर्शविणारी मिथकं

    आर्टेमिस ही एक दयाळू आणि प्रेमळ देवी होती परंतु जेव्हा मानवांनी तिचा सन्मान करण्याकडे दुर्लक्ष केले तेव्हा ती अग्निमय असू शकते.

    आर्टेमिस अगेन्स्ट अॅडमेटस

    जेव्हा तिचा भाऊ अपोलोने अॅडमेटसला अॅल्सेस्टिसचा हात जिंकण्यासाठी मदत केली होती, तेव्हा अॅडमेटसने असे मानले होते त्याच्या लग्नाच्या दिवशी आर्टेमिसला बलिदान दिले परंतु तसे करण्यात अयशस्वी झाले. रागाच्या भरात आर्टेमिसने शेकडो साप जोडप्याच्या बेड चेंबरमध्ये ठेवले. अॅडमेटस घाबरला आणि त्याने अपोलोची मदत मागितली ज्याने त्याला आवश्यकतेनुसार आर्टेमिसला बलिदान देण्याचा सल्ला दिला.

    आर्टेमिस कॅलिडोनियन डुक्कर पाठवतो

    आर्टेमिसची आणखी एक प्रसिद्ध कथा अशी आहे की कॅलिडोनियन राजा, ओनियसचा. अॅडमेटस प्रमाणे, ओनियसने देवीला त्याच्या कापणीचे पहिले फळ देण्याकडे दुर्लक्ष करून तिला नाराज केले. बदला म्हणून, तिने राक्षसी कॅलिडोनियन डुक्कर संपूर्ण राज्याला घाबरवण्यासाठी पाठवले. ओनियसला शिकार करण्यासाठी ग्रीक पौराणिक कथांमधील काही महान नायकांची मदत घ्यावी लागलीडुक्कर खाली करा आणि त्याचे राज्य मुक्त करा.

    ट्रोजन युद्धातील आर्टेमिस

    आर्टेमिसने ट्रोजन युद्धाच्या मिथकातही भूमिका बजावली. मायसेनीचा राजा अगामेमनन याने देवीला नाराज केले होते की तिचे शिकार करण्याचे कौशल्य तिच्यापेक्षा खूप मोठे आहे. त्याला शिक्षा करण्यासाठी, आर्टेमिसने खराब वारे पाठवून त्याचा ताफा अडकून टाकला जेणेकरून ते ट्रॉयसाठी जहाज करू शकत नाहीत. अ‍ॅगॅमेम्नॉनने क्षुल्लक देवीला संतुष्ट करण्यासाठी आपली मुलगी इफिगेनियाचा बळी दिला, परंतु असे म्हटले जाते की आर्टेमिसने शेवटच्या क्षणी मुलीवर दया दाखवली आणि वेदीवर तिच्या जागी एक हरिण ठेवून तिला दूर केले.

    आर्टेमिसचा विनयभंग केला जातो

    जरी आर्टेमिसने कायमची कुमारी राहण्याची शपथ घेतली होती, परंतु तिला लवकरच असे आढळून आले की हे बोलण्यापेक्षा सोपे आहे. जेव्हा आयपेटसचा मुलगा टायटन बुफॅगसने तिच्यावर बलात्कार करण्याचा प्रयत्न केला तेव्हा तिने तिच्या बाणांनी त्याला गोळ्या घालून ठार मारले. एकदा, पोसेडॉन चे जुळे मुलगे ओटस आणि एफिअल्टेस यांनी आर्टेमिस आणि हेराचे उल्लंघन करण्याचा प्रयत्न केला. ओटसने आर्टेमिसचा पाठलाग करताना, एफिअल्ट्स हेराच्या मागे गेला. अचानक, एक हरिण दिसले आणि भाल्याच्या सहाय्याने त्याला मारण्याचा प्रयत्न करणाऱ्या भावांच्या दिशेने धावले, परंतु ते पळून गेले आणि त्याऐवजी त्यांनी चुकून एकमेकांना भोसकले आणि ठार केले.

    अपोलो - सूर्याचा देव

    <16

    त्याच्या बहिणीप्रमाणे, अपोलो एक उत्कृष्ट धनुर्धारी होता आणि तिरंदाजीचा देव म्हणून ओळखला जाऊ लागला. तो संगीत, उपचार, युवक आणि भविष्यवाणी यासारख्या इतर अनेक डोमेनचाही प्रभारी होता. अपोलो चार दिवसांचा होता तेव्हा त्याला एक धनुष्य आणि काही हवे होतेअग्नीचा देव हेफेस्टस याने त्याच्यासाठी बाण बनवले. धनुष्य आणि बाण मिळताच तो अजगर शोधण्यासाठी निघाला, ज्याने आपल्या आईला त्रास दिला होता. अजगर डेल्फीमध्ये आश्रय शोधत होता पण अपोलोने त्याचा पाठलाग करून ओरॅकल ऑफ मदर अर्थ (गैया) च्या मंदिरात जाऊन त्या प्राण्याला ठार मारले.

    अपोलोने पायथनला देवळात मारून गुन्हा केल्यामुळे, त्याला हे करावे लागले त्यासाठी शुद्ध व्हा आणि नंतर तो भविष्यकथनाच्या कलेमध्ये निपुण झाला. काही वृत्तांनुसार, हा पन होता, जो कळपांचा आणि कळपांचा देव होता ज्याने अपोलोला ही कला शिकवली. जेव्हा त्याने त्यात प्रभुत्व मिळवले तेव्हा अपोलोने डेल्फी ओरॅकल ताब्यात घेतले आणि ते अपोलोचे ओरॅकल बनले. अपोलो भविष्यवाणीशी जवळून संबंधित झाला आणि तेव्हापासूनच्या सर्व द्रष्ट्यांनी असा दावा केला की त्यांनी एकतर जन्म दिला किंवा त्याला शिकवले.

    अपोलो सुरुवातीला एक मेंढपाळ होता आणि कळप आणि कळपांच्या संरक्षणाची जबाबदारी असलेला पहिला देव होता. पॅन जंगली आणि ग्रामीण भागात चरणाऱ्या मेंढ्या आणि शेळ्यांशी संबंधित होते तर अपोलो शहराबाहेरच्या शेतात चरणाऱ्या गुरांशी संबंधित होते. नंतर, त्याने हर्मीस, संदेशवाहक देवता, हर्मीसने तयार केलेल्या वाद्य वाद्यांच्या बदल्यात हे स्थान दिले. अपोलोने संगीतात अशी प्रावीण्य मिळवली जिथे तो कलेचा देव म्हणून ओळखला जाऊ लागला. काही लोक असेही म्हणतात की त्याने सिताराचा शोध लावला (वीताप्रमाणेच).

    अपोलोने त्याचे संगीत ऐकून आनंदित झालेल्या सर्व देवतांसाठी त्याची वीणा वाजवली.त्याच्या सोबत अनेकदा म्युसेस होते जे त्याच्या सुरात गायले होते.

    अपोलो दर्शवणारे मिथक

    प्रत्येक वेळी, अपोलोच्या संगीत प्रतिभेला आव्हान दिले गेले. परंतु ज्यांनी असे केले त्यांनी ते एकापेक्षा जास्त वेळा केले नाही.

    मार्स्यास आणि अपोलो

    मार्स्यास नावाच्या एका सटायरची एक दंतकथा सांगते ज्याला बासरीपासून बनवलेले बासरी सापडले. हरिणाची हाडे. ही एक बासरी होती जी अथेना देवीने बनवली होती पण ती फेकून दिली होती कारण ती वाजवताना तिचे गाल फुगले ते तिला आवडत नव्हते. तिने ते फेकून दिले असले तरी, तरीही देवीच्या प्रेरणेने उत्फुल्ल संगीत वाजत राहिले.

    जेव्हा मार्स्याने अथेनाची बासरी वाजवली, ते ऐकणाऱ्यांनी त्याच्या प्रतिभेची तुलना अपोलोशी केली, ज्यामुळे देव संतापला. त्याने सटायरला एका स्पर्धेसाठी आव्हान दिले जेथे विजेत्याला पराभूत झालेल्यासाठी शिक्षा निवडण्याची परवानगी दिली जाईल. मार्स्यास ही स्पर्धा हरली आणि अपोलोने त्याला जिवंत कातडी मारली आणि सॅटायरची कातडी झाडाला खिळली.

    अपोलो आणि डॅफ्ने

    अपोलोने कधीही लग्न केले नाही परंतु त्याला अनेक भिन्न भागीदारांसह अनेक मुले आहेत. तथापि, एक भागीदार ज्याने त्याचे हृदय चोरले ते डॅफ्ने द माउंटन अप्सरा होते, ज्याला काही स्त्रोत म्हणतात की तो एक नश्वर होता. अपोलोने तिला आकर्षित करण्याचा प्रयत्न केला तरीही, डॅफ्नेने त्याला नकार दिला आणि त्याच्या प्रगतीपासून वाचण्यासाठी स्वत: ला लॉरेलच्या झाडात रूपांतरित केले, त्यानंतर लॉरेल वनस्पती अपोलोची पवित्र वनस्पती बनली. ही कथा ग्रीकमधील सर्वात लोकप्रिय प्रेमकथांपैकी एक बनलीपौराणिक कथा.

    अपोलो आणि सिनोप

    अपोलोने सिनोपचा पाठलाग करण्याचा कसा प्रयत्न केला याबद्दल आणखी एक पुराणकथा सांगते, जी अप्सरा देखील होती. तथापि, सिनोपने देवाची फसवणूक केली आणि जर त्याने तिला आधी इच्छा दिली तरच त्याने स्वत: ला त्याच्या स्वाधीन करण्याचे मान्य केले. अपोलोने शपथ घेतली की तो तिची कोणतीही इच्छा पूर्ण करेल आणि तिने उर्वरित दिवस कुमारी राहण्याची इच्छा व्यक्त केली.

    द ट्विन्स आणि निओब

    जुळ्या मुलांनी निओब, थेबान राणी आणि टँटालसची मुलगी, ज्याने लेटोला तिच्या बढाई मारून चिडवले होते, या मिथकात महत्त्वाची भूमिका बजावली. निओबे ही एक गर्विष्ठ स्त्री होती ज्यामध्ये अनेक मुले होती आणि ती नेहमी लेटोपेक्षा जास्त मुले असल्याचा फुशारकी मारत असे. ती लेटोच्या मुलांवरही हसली आणि ती म्हणाली की तिची स्वतःची मुले खूपच श्रेष्ठ आहेत.

    या मिथकेच्या काही आवृत्त्यांमध्ये, निओबच्या बढाईमुळे लेटो रागावली आणि तिचा बदला घेण्यासाठी जुळ्या मुलांना बोलावले. अपोलो आणि आर्टेमिसने थेबेसला प्रवास केला आणि अपोलोने निओबच्या सर्व मुलांना मारले, आर्टेमिसने तिच्या सर्व मुलींना मारले. त्यांनी एकुलती एक मुलगी, क्लोरिस हिला वाचवले, कारण तिने लेटोला प्रार्थना केली होती.

    थोडक्यात

    अपोलो आणि आर्टेमिस या ग्रीक पँथिऑनच्या दोन सर्वात लोकप्रिय आणि प्रिय देवता होत्या. ग्रामीण लोकांमध्ये आर्टेमिस ही प्रत्येकाची आवडती देवी मानली जात होती तर अपोलो ही सर्व ग्रीक देवतांमध्ये सर्वात प्रिय होती असे म्हटले जाते. दोन्ही देवता सामर्थ्यशाली, विचारशील आणि काळजी घेणार्‍या होत्या, परंतु त्याही क्षुद्र, सूड घेणारे आणि क्रोधदायक होत्या, ज्यांनी मर्त्यांवर हल्ला केला.त्यांना कोणत्याही प्रकारे कमी केले होते.

    स्टीफन रीझ एक इतिहासकार आहे जो प्रतीके आणि पौराणिक कथांमध्ये पारंगत आहे. त्यांनी या विषयावर अनेक पुस्तके लिहिली आहेत आणि त्यांचे कार्य जगभरातील जर्नल्स आणि मासिकांमध्ये प्रकाशित झाले आहे. लंडनमध्ये जन्मलेल्या आणि वाढलेल्या स्टीफनला नेहमीच इतिहासाची आवड होती. लहानपणी, तो प्राचीन ग्रंथांवर आणि जुन्या अवशेषांचा शोध घेण्यात तासन् तास घालवत असे. यामुळे त्यांना ऐतिहासिक संशोधनात करिअर करता आले. स्टीफनला प्रतीके आणि पौराणिक कथांबद्दल आकर्षण आहे की ते मानवी संस्कृतीचा पाया आहेत. या दंतकथा आणि दंतकथा समजून घेतल्यास आपण स्वतःला आणि आपले जग अधिक चांगल्या प्रकारे समजून घेऊ शकतो, असा त्यांचा विश्वास आहे.