Jorōgumo- আকৃতি সলনি কৰা মকৰা

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

    জাপানী পৌৰাণিক কাহিনীত জোৰ'গুমো হৈছে এটা ভূত, গবলিন বা মকৰা, যিয়ে এগৰাকী ধুনীয়া মহিলালৈ ৰূপান্তৰিত আৰু আকৃতি সলনি কৰিব পাৰে। জাপানী কাঞ্জি ভাষাত Jorōgumo শব্দটোৰ অৰ্থ হৈছে নাৰী-মকৰা, জটিল কইনা বা বেশ্যা মকৰা। নামটোৱেই কোৱাৰ দৰেই জোৰোগুমোৱে মানুহক পটাবলৈ আৰু তেওঁলোকৰ মাংস খাবলৈ চেষ্টা কৰে। জোৰোগুমো আৰু জাপানী পৌৰাণিক কাহিনীত ইয়াৰ ভূমিকাক ভালদৰে চাওঁ আহক।

    জাপানী পৌৰাণিক কাহিনীত জোৰগুমোৰ ভূমিকা

    ৰাজহুৱা ক্ষেত্ৰ

    <২>জোৰ'গুমো হৈছে আকৃতি সলনি কৰা আৰু যাদুকৰী মকৰা যিয়ে হাজাৰ হাজাৰ বছৰ জীয়াই থাকিব পাৰে। ৪০০ বছৰ বয়সত ই ডেকাক পটাবলৈ, ফান্দত পেলাবলৈ আৰু খাবলৈ বিশেষ দক্ষতা লাভ কৰে। বিশেষকৈ সুদৰ্শন পুৰুষক ঘৰলৈ মাতি আনি নিজৰ জালত বোৱাই ভাল পায়। কিছুমান জোৰোগুমোৱে নিজৰ ভুক্তভোগীক এটাকৈ খাই ভাল পালেও আন কিছুমানে ইহঁতক নিজৰ জালত ৰাখে আৰু লাহে লাহে খাই পেলায়।

    এই মকৰাবোৰক সহজে হত্যা বা বিষাক্ত কৰিব নোৱাৰি, আৰু ইহঁতে আন সৰু প্ৰজাতিৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰে। জোৰ'গুমোক জুই উশাহ লোৱা মকৰাবোৰে পহৰা দিয়ে, যিয়ে তেওঁলোকৰ মুখীয়ালৰ বিৰুদ্ধে যিকোনো বিদ্ৰোহ বা প্ৰতিবাদ বন্ধ কৰাটো নিশ্চিত কৰে।

    জোৰ'গুমোৰ বৈশিষ্ট্য

    মকৰা ৰূপত জোৰ'গুমো সাধাৰণতে দুটাৰ মাজত থাকে তিনি চেণ্টিমিটাৰ দীঘললৈকে। বয়স আৰু খাদ্যৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি ইহঁত বহুত ডাঙৰ হ’ব পাৰে। এই মকৰাবোৰৰ শৰীৰ সুন্দৰ, ৰঙীন আৰু সজীৱ। কিন্তু ইহঁতৰ প্ৰাথমিক শক্তি ইহঁতৰ সূতাবোৰত নিহিত হৈ থাকে, যিবোৰ যথেষ্ট শক্তিশালীসম্পূৰ্ণ ডাঙৰ মানুহক ধৰি ৰাখক।

    এই জীৱবোৰ সাধাৰণতে গুহা, অৰণ্য বা খালী ঘৰত বাস কৰে। তেওঁলোক অত্যন্ত বুদ্ধিমান জীৱ, যিয়ে নিজৰ কথোপকথন দক্ষতাৰে মানুহক পটাব পাৰে। উদাসীন, নিষ্ঠুৰ, আৱেগহীন, হৃদয়হীন বুলিও জনা যায়।

    এজন ব্যক্তিয়ে এটা জোৰগুমো চিনাক্ত কৰিব পাৰে, ইয়াৰ প্ৰতিফলন চাই। আনকি মানৱ ৰূপতো যদি দাপোনৰ বিপৰীতে ৰখা হয় তেন্তে ই মকৰা সদৃশ হ’ব।

    প্ৰকৃত জোৰ’গুমো

    জোৰ’গুমো হৈছে মকৰা নামৰ প্ৰকৃত প্ৰজাতিৰ প্ৰকৃত নাম নেফিলা ক্লেভেট। এই মকৰাবোৰ ডাঙৰ হয়, মাইকী মকৰাবোৰৰ শৰীৰৰ আকাৰ ২.৫ চে.মি. যদিও জাপানৰ বহু ঠাইত জোৰগুমো পোৱা যায়, হোকাইডো দ্বীপটো ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম, য'ত এই মকৰাটোৰ কোনো লেখ-জোখ নাই।

    এই প্ৰজাতিৰ মকৰাবিধৰ আকাৰৰ বাবেই ভয়ংকৰ কাহিনী আৰু অলৌকিক মিথৰ সৈতে জড়িত হৈ পৰিছিল আৰু নামটোৰ অৰ্থ।

    জাপানী লোককথাত জোৰ'গুমো

    এডো যুগত জোৰ'গুমোৰ বিষয়ে অসংখ্য কাহিনী লিখা হৈছিল। টাইহেই-হ্যাকুমোনোগাটাৰী আৰু টনোইগুছা ৰ দৰে ৰচনাত কেইবাটাও কাহিনী আছিল য'ত জোৰ'গুমোসকলে ধুনীয়া মহিলালৈ ৰূপান্তৰিত হৈছিল, আৰু যুৱকক ফান্দত পেলাইছিল।

    কিছুমানৰ ওপৰত অধিক দৃষ্টি নিক্ষেপ কৰা যাওক 'জোৰ'গুমো'ক বৈশিষ্ট্যযুক্ত কৰা প্ৰাচীন মিথসমূহৰ বিষয়ে।

    • যিবোৰ কথা চিন্তা কৰা উচিত, আনকি জৰুৰী সময়তো

    এই কাহিনীটোত এগৰাকী যুৱতী আৰু সুন্দৰী মহিলাই সুধিলে...শিশুটিক তাই কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল এজন মানুহক আলিংগন কৰিবলৈ যাবলৈ, যাক তাই নিজৰ পিতৃ বুলি দাবী কৰিছিল।

    কিন্তু বুদ্ধিমান মানুহজনে মহিলাগৰাকীৰ কৌশলত নপৰিলে, আৰু তেওঁ বুজিলে যে তাই ছদ্মবেশত আকৃতি সলনি কৰা এগৰাকী। যোদ্ধাজনে তৰোৱালৰ আৱৰণখন খুলি তাইক আঘাত কৰিলে। তাৰ পিছত মহিলাগৰাকীয়ে আট্টিকলৈ ৰাওনা হ'ল আৰু তাতেই থাকিল।

    পিছদিনা ৰাতিপুৱা গাঁৱৰ মানুহে আট্টিকটো বিচাৰিলে আৰু এটা মৃত জোৰ'গুমো, আৰু ইয়াৰ খোৱা ভুক্তভোগীবোৰ পাইছিল।

    • <৯>কাচিকোবুচিৰ কিংবদন্তি, চেণ্ডাই

    কাচিকোবুচিৰ কিংবদন্তি, চেণ্ডাইত এটা জলপ্ৰপাতত বাস কৰা এজন জোৰগুমো আছিল। কিন্তু প্ৰদেশখনৰ জনসাধাৰণে ইয়াৰ অস্তিত্বৰ বিষয়ে সচেতন আছিল, আৰু চতুৰতাৰে গছৰ ডাল এটাক প্ৰলোভন হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিছিল। এই কাৰণে জোৰ’গুমোৰ সূতাবোৰে কেৱল ষ্টাম্পটো ধৰি পানীত টানিব পাৰিছিল। এবাৰ যেতিয়া জোৰগুমোৱে বুজি পালে যে ইয়াক প্ৰতাৰণা কৰা হৈছে, তেতিয়া ই চতুৰ, চতুৰ শব্দৰে উত্তৰ দিলে। জাপানী শব্দ, কাচিকোবুচি, এই মিথৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে, আৰু ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে চতুৰ অগাধ

    মানুহে এই জলপ্ৰপাতৰ জোৰ'গুমোৰ বাবে পূজা কৰিছিল আৰু মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল, কাৰণ সেয়া আছিল বানপানী আৰু অন্যান্য পানী সম্পৰ্কীয় দুৰ্যোগ প্ৰতিৰোধ কৰা বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।

    • মাগোৰোকুক কেনেকৈ এজন জোৰগুমোৰ দ্বাৰা প্ৰতাৰিত কৰা হৈছিল

    এজন মানুহে... ওকায়ামা প্ৰিফেকচাৰে টোপনি যাবলৈ সাজু হৈছিল। কিন্তু শুবলৈ ওলোৱাৰ লগে লগে এগৰাকী আদবয়সীয়া মহিলাৰ আবিৰ্ভাৱ হ’ল। মহিলাগৰাকীয়ে দাবী কৰে যে তেওঁৰ কণমানি কন্যা...তেওঁৰ প্ৰতি মোহিত হৈ পৰিছিল। তাৰ পিছত তাই মানুহজনক ছোৱালীজনীক চাবলৈ মাতিলে। মানুহজনে অনিচ্ছা সত্ত্বেও মানি ল’লে আৰু যেতিয়া তেওঁ ছোৱালীজনী থকা স্থানত উপস্থিত হ’ল, তেতিয়া কণমানি ছোৱালীজনীয়ে তেওঁক তাইক বিয়া কৰাবলৈ ক’লে।

    মানুহজনে নাকচ কৰিলে কাৰণ তেওঁ ইতিমধ্যে আন এগৰাকী মহিলাৰ সৈতে বিয়া হৈছিল। অৱশ্যে ছোৱালীজনীয়ে অতি অধ্যৱসায়ী আছিল আৰু তেওঁক আমনি কৰি থাকিল। তাই মাকক প্ৰায় হত্যা কৰিলেও তাই তাক বিয়া কৰাবলৈ ইচ্ছুক বুলি ক’লে। তাইৰ কথাত স্তম্ভিত আৰু স্তম্ভিত হৈ মানুহজনে বাগিচাৰ পৰা পলাই গ’ল।

    যেতিয়া তেওঁ নিজৰ বাৰাণ্ডাত উপস্থিত হ’ল, তেতিয়া তেওঁ এইবোৰ পৰিঘটনা পত্নীৰ আগত বৰ্ণনা কৰিলে। অৱশ্যে পত্নীয়ে সপোনৰ বাহিৰে আন একো নহয় বুলি কৈ তেওঁক আশ্বস্ত কৰিলে। সেই মুহূৰ্ততে মানুহজনে এটা সৰু জোৰো মকৰা দেখিলে, আৰু বুজিলে যে এই জীৱটোৱেই তেওঁ দুদিন আগতে খেদিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।

    • ইজু<ৰ জোৰেন জলপ্ৰপাত 10>

    শ্বিজুওকা প্ৰিফেকচাৰত জোৰেন জলপ্ৰপাত নামৰ এটা মোহিত জলপ্ৰপাত আছিল, য'ত এজন জোৰগুমো বাস কৰিছিল।

    এদিন এজন ক্লান্ত মানুহে জলপ্ৰপাতটোৰ ওচৰত জিৰণি ল’বলৈ ৰৈ গ’ল। জোৰগুমোৱে মানুহজনক কাঢ়ি লৈ ​​পানীত টানি নিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। তাই তাক ফান্দত পেলাবলৈ এটা জাল বনাইছিল, কিন্তু মানুহজন চতুৰ আছিল, তাৰ পৰিৱৰ্তে সি গছৰ চাৰিওফালে সূতাবোৰ ঘাঁ কৰিছিল। গতিকে তাই সেইটো পানীত টানি লৈ গ’ল আৰু মানুহজন পলাই গ’ল। কিন্তু এই অনুষ্ঠানৰ খবৰ বহু দূৰলৈকে বিয়পি পৰিল আৰু কোনেও জলপ্ৰপাতটোৰ ওচৰত সাহস কৰিবলৈ সাহস কৰা নাছিল।

    কিন্তু এদিন এজন অজ্ঞান কাঠ কটা মানুহ জলপ্ৰপাতটোৰ ওচৰলৈ গ’ল। যেতিয়া সি চেষ্টা কৰি আছিলগছ কাটিলে, ভুলতে তেওঁ নিজৰ প্ৰিয় কুঠাৰখন পানীত পেলাই দিলে। কি হৈছে সি বুজি পোৱাৰ আগতেই এগৰাকী ধুনীয়া মহিলা আবিৰ্ভাৱ হৈ কুঠাৰখন তেওঁৰ হাতত ঘূৰাই দিলে। কিন্তু তাই তাক তাইৰ কথা কাকো নক’বলৈ অনুৰোধ কৰিলে।

    যদিও কাঠ কটা মানুহজনে এই কথাটো গোপন কৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, তথাপিও বোজাটো তেওঁৰ বাবে বহুত বেছি আছিল। আৰু এদিন যেতিয়া তেওঁ মদ্যপানৰ অৱস্থাত আছিল, তেতিয়া তেওঁ বন্ধুসকলৰ লগত কাহিনীটো শ্বেয়াৰ কৰিছিল।

    ইয়াৰ পৰা কাহিনীটোৰ তিনিটা বেলেগ বেলেগ অন্ত আছে। প্ৰথম সংস্কৰণত কাঠ কটা মানুহজনে কাহিনীটো শ্বেয়াৰ কৰিছিল, আৰু টোপনি গৈছিল। কাৰণ তেওঁ নিজৰ কথা ভংগ কৰিছিল, টোপনিৰ মাজতে তেওঁ শেষ নিশ্বাস ত্যাগ কৰিছিল। দ্বিতীয় সংস্কৰণত এটা অদৃশ্য ডোঙাৰে তেওঁক টানি লৈ গ’ল আৰু জলপ্ৰপাতটোত তেওঁৰ মৃতদেহ আৱিষ্কাৰ হ’ল। তৃতীয় সংস্কৰণত তেওঁ জোৰগুমোৰ প্ৰেমত পৰে, আৰু শেষত মকৰাটোৰ সূতাই পানীত চুহি খায়।

    জনপ্ৰিয় সংস্কৃতিৰ জোৰগুমো

    জোৰগুমো কল্পকাহিনীৰ ৰচনাত সঘনাই দেখা যায় . In Darkness Unmasked নামৰ কিতাপখনত জোৰ'গুমো বিৰোধী হিচাপে দেখা যায়, যিয়ে মহিলা সংগীতজ্ঞক হত্যা কৰে, তেওঁলোকৰ ৰূপ লয় আৰু পুৰুষ সংগীতজ্ঞৰ সৈতে সংগম কৰে।

    এনিমেটেড শ্ব’ ৱাছুৰেনাগুমো ত নায়কজন এজন সৰু জোৰ’গুমো শিশু। তাইক এজন পুৰোহিতে কিতাপ এখনৰ ভিতৰত ছীল কৰি থৈছে, আৰু পিছত মুকলি কৰি দিয়ে, দুঃসাহসিক অভিযানত নামিবলৈ।

    চমুকৈ

    জোৰ’গুমো জাপানী পৌৰাণিক কাহিনীৰ অন্যতম বিপজ্জনক আকৃতি সলনিকাৰী। আজিও মানুহক সকীয়াই দিয়া হৈছেএনে জীৱ, যিয়ে অদ্ভুত আৰু ধুনীয়া নাৰীৰ ৰূপ লয়।

    ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।