ইটালীৰ প্ৰতীক আৰু ইয়াৰ অৰ্থ

  • এইটো শ্বেয়াৰ কৰক
Stephen Reese

    দীঘলীয়া ইতিহাস আৰু চহকী সংস্কৃতিৰে ইটালীয়ে বহুতো প্ৰতীকৰ সৃষ্টি কৰিছে যিয়ে আধুনিক সমাজখনক প্ৰভাৱিত কৰি আহিছে। ইয়াৰে কিছুমান চৰকাৰী বা জাতীয় প্ৰতীক হ’লেও আন কিছুমান গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছিল। এইবোৰ চৰকাৰী প্ৰসংগত, শিল্পকৰ্ম, গহনা, আৰু ল'গ'ত ব্যৱহাৰ কৰা হয়, ইটালীৰ ঐতিহ্যৰ প্ৰতিনিধিত্ব হিচাপে। এই লেখাটোত আমি ইটালীৰ কিছুমান জনপ্ৰিয় প্ৰতীক, ইয়াৰ আঁৰৰ ইতিহাস আৰু ইয়াক কিহৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ কৰি তোলাৰ ওপৰত চকু ফুৰাওঁ।

    ইটালীৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক

    • ৰাষ্ট্ৰীয় দিৱস : ফেষ্টা ডেলা ৰিপাব্লিকা ২ জুনত, আৰম্ভণিৰ স্মৃতিত গণৰাজ্য আৰু ৰাজতন্ত্ৰৰ অন্ত
    • ৰাষ্ট্ৰীয় মুদ্ৰা: ১৮৬১ চনৰ পৰা ব্যৱহৃত লিৰা
    • ৰাষ্ট্ৰীয় ৰং: সেউজীয়া, বগা আৰু ৰঙা
    • জাতীয় গছ: জলপান আৰু ওক গছ
    • ৰাষ্ট্ৰীয় ফুল: লিলি
    • ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰাণী:<৭> পহু (বেচৰকাৰী)
    • জাতীয় চৰাই: চৰাই
    • জাতীয় খাদ্য: ৰাগু আল্লা ব'ল'নিজ, বা সহজতে – ব'ল'নিজ
    • ৰাষ্ট্ৰীয় মিঠা: টিৰামিছু

    ইটালীৰ পতাকা

    ইটালীৰ পতাকাখন ফৰাচী পতাকাৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈছিল, যাৰ পৰা ইয়াৰ ৰং উদ্ভৱ হৈছিল। ফৰাচী পতাকাত নীলা ৰঙৰ সলনি অৱশ্যে মিলানৰ চিভিক গাৰ্ডৰ সেউজীয়া ৰং ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। ১৭৯৭ চনৰ পৰা ইটালীৰ পতাকাৰ ডিজাইনত কেইবাবাৰো পৰিৱৰ্তন কৰা হৈছে। ১৯৪৬ চনত আজি আমি জনা সাধাৰণ ত্ৰিৰংগ পতাকাখন অনুমোদিত হয়ইটালী ৰিপাব্লিকৰ ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা হিচাপে।

    পতাকাখন তিনিটা মূল ৰঙৰ তিনিটা সমান আকাৰৰ বেণ্ডেৰে গঠিত: বগা, সেউজীয়া আৰু ৰঙা। তলত উল্লেখ কৰা ধৰণে ৰংবোৰৰ বিভিন্ন ব্যাখ্যা আছে:

    • সেউজীয়া : দেশৰ পাহাৰ আৰু সমভূমি
    • ৰঙা : যুদ্ধৰ সময়ত ৰক্তপাত একত্ৰীকৰণ আৰু স্বাধীনতাৰ সময়
    • বগা : বৰফেৰে আবৃত পাহাৰ

    এই ৰংবোৰৰ দ্বিতীয় ব্যাখ্যা অধিক ধৰ্মীয় দৃষ্টিকোণ আৰু দাবীৰ পৰা যে তিনিটা ৰঙে তিনিটা ধৰ্মতত্ত্বৰ গুণৰ বাবে থিয় দিছে:

    • সেউজীয়া ই আশাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে
    • ৰঙা ই দান-বৰঙণিক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে
    • <৬>বগা ই বিশ্বাসক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে

    ষ্টেলা ডি ইটালিয়া

    এটা বগা, পাঁচডাল তৰা, ষ্টেলা ডি ইটালিয়া অন্যতম পুৰণি জাতীয় প্ৰতীক ইটালীৰ, প্ৰাচীন গ্ৰীচৰ পৰাই। এই তৰাটোৱে ইটালী উপদ্বীপৰ উজ্জ্বল ভাগ্যক ৰূপকভাৱে প্ৰতিনিধিত্ব কৰে বুলি কোৱা হয় আৰু কেইবা শতিকা ধৰি ইয়াক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি আহিছে।

    আগতে ষোড়শ শতিকাৰ পৰা এই তৰাটোক ইটালিয়া টুৰিটাৰ সৈতে জড়িত হ'বলৈ আৰম্ভ কৰা হয়, যিটো ইটালীৰ ব্যক্তিত্ব দেশক জাতি হিচাপে। বিংশ শতিকাৰ মাজভাগত ইয়াক ইটালীৰ প্ৰতীকৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ উপাদান হিচাপে গ্ৰহণ কৰা হয়।

    ইটালীৰ প্ৰতীক

    উৎস

    <২>ইটালীয় প্ৰতীকত বগা পাঁচটা তৰা বা <১৬>ষ্টেলা ডি ইটালিয়া<১৭> পাঁচটা স্পক থকা কগহুইলৰ ওপৰত ৰখা হয়। ইয়াৰ বাওঁফালে জলপানৰ ডাল এটা আছেআৰু সোঁফালে ওক গছৰ ডাল। ডাল দুটাক ৰঙা ফিতাৰে বান্ধি থোৱা থাকে আৰু তাৰ ওপৰত ‘REPVBBLICA ITALIANA’ (Italian Republic) বুলি লিখা থাকে। এই প্ৰতীকটো ইটালী চৰকাৰে ব্যাপকভাৱে ব্যৱহাৰ কৰে।

    তৰাটো দেশৰ ব্যক্তিত্বৰ সৈতে জড়িত আৰু কগহুইলটো কামৰ প্ৰতীক, ই ইটালীৰ সাংবিধানিক চনদৰ প্ৰথমটো অনুচ্ছেদক ​​প্ৰতিনিধিত্ব কৰে যিয়ে ইটালীক ক ডেম'ক্ৰেটিক ৰিপাব্লিক যিটো কামৰ ওপৰত প্ৰতিষ্ঠিত।'

    ওক ডালে ইটালীৰ জনসাধাৰণৰ মৰ্যাদা আৰু শক্তিৰ প্ৰতীক আনহাতে জলপানৰ ডালে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ভাতৃত্ববোধ আৰু আভ্যন্তৰীণ সহমত দুয়োটাকে আকোৱালি লৈ জাতিটোৰ শান্তিৰ ইচ্ছাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

    ইটালীৰ ককেড

    ইটালীৰ ককেড দেশখনৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ জাতীয় অলংকাৰ, ইয়াত পতাকাৰ তিনিটা ৰঙৰ বৈশিষ্ট্য আছে। ইয়াক 'প্লিছেজ' (বা প্লিটিং) কৌশল ব্যৱহাৰ কৰি ক্ৰিংক্লড ইফেক্টৰ সৈতে এটা অলংকাৰ সৃষ্টি কৰি তৈয়াৰ কৰা হয়, মাজত সেউজীয়া, বাহিৰত বগা আৰু প্ৰান্তত ৰঙা আৱৰণ।

    ত্ৰিৰঙী ককেড ইটালীৰ বায়ুসেনাৰ প্ৰতীক আৰু ইয়াক প্ৰায়ে ইটালীৰ কাপ ধৰি থকা ক্ৰীড়া দলৰ জালত চিলাই কৰা দেখা যায়। ১৮৪৮ চনত ৰয়েল চাৰ্ডিনিয়ান আৰ্মিৰ (পৰৱৰ্তী সময়ত ৰয়েল ইটালিয়ান আৰ্মি বুলি কোৱা হয়) কিছুমান সদস্যৰ ইউনিফৰ্মতো ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰা হয় আৰু ১৯৪৮ চনৰ জানুৱাৰী মাহত ই ডেম'ক্ৰেটিক ৰিপাব্লিক অৱৰ জন্মৰ লগে লগে জাতীয় অলংকাৰত পৰিণত হয়ইটালী।

    ষ্ট্ৰবেৰী গছ

    ১৯ শতিকাত ষ্ট্ৰবেৰী গছক ইটালীৰ অন্যতম জাতীয় প্ৰতীক হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল। এইটো আছিল ৰিচৰ্জিমেণ্টোৰ সময়ত, ইটালীৰ একত্ৰীকৰণৰ আন্দোলন, যিটো ১৮৬১ চনত সংঘটিত হৈছিল আৰু ফলত ইটালীৰ ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা হৈছিল।

    ষ্ট্ৰবেৰী গছৰ শৰৎকালীন ৰং (সেউজীয়া পাত, ৰঙা জামু আৰু বগা ফুল) ইটালীৰ পতাকাত পোৱা যায় যাৰ বাবে ইয়াক 'ইটালীৰ জাতীয় গছ' বুলি কোৱা হয়।

    ইটালীৰ কবি জিওভানি পাস্কোলিয়ে ষ্ট্ৰবেৰী গছজোপাৰ বাবে এটা কবিতা লিখিছিল। ইয়াত তেওঁ ৰজা টাৰ্নাছে হত্যা কৰা ৰাজকুমাৰ পালাছৰ কাহিনীৰ কথা উল্লেখ কৰিছে। লেটিন কবিতা Aeneid ত পোৱা কাহিনী অনুসৰি পালাছে ষ্ট্ৰবেৰী গছৰ ডালত পোজ দিছিল। পিছলৈ তেওঁক প্ৰথমজন ‘ইটালীৰ জাতীয় শ্বহীদ’ বুলি গণ্য কৰা হয়।

    Italia turrita

    উৎস

    Italia turrita, এগৰাকী যুৱতীৰ মূৰ্তি ধৰি ৰখা তাৰ মূৰত মিউৰেল মুকুট থকা ঘেঁহুৰ মালা যেন লগা, ইটালীৰ জাতি আৰু ইয়াৰ জনসাধাৰণ উভয়ৰে ব্যক্তিত্ব হিচাপে বিখ্যাত। এই মুকুট দেশখনৰ নগৰীয়া ইতিহাসৰ প্ৰতীক আৰু ঘেঁহুৱে উৰ্বৰতাৰ প্ৰতীক হোৱাৰ লগতে দেশখনৰ কৃষি অৰ্থনীতিকো প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

    ইটালীৰ অন্যতম জাতীয় প্ৰতীক হিচাপে বিখ্যাত এই মূৰ্তিটো শিল্প, সাহিত্য আৰু... যুগ যুগ ধৰি ৰাজনীতি। ইয়াকো চিত্ৰিত কৰা হৈছেকেইবাটাও ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰসংগ যেনে মুদ্ৰা, কীৰ্তিচিহ্ন, পাছপ'ৰ্ট আৰু শেহতীয়াকৈ ৰাষ্ট্ৰীয় পৰিচয় পত্ৰত।

    গ্ৰে উলফ (Canis Lupus Italicus)

    যদিও ৰাষ্ট্ৰীয় সম্পৰ্কে বিতৰ্ক চলি আছে ইটালীৰ প্ৰাণী, বেচৰকাৰী প্ৰতীকটোক ধূসৰ পহু (এপেনাইন পহু বুলিও কোৱা হয়) বুলি গণ্য কৰা হয়। এই প্ৰাণীবোৰ ইটালীৰ এপেনাইন পৰ্বতমালাত বাস কৰে আৰু ই প্ৰধান বন্যপ্ৰাণী আৰু এই অঞ্চলৰ একমাত্ৰ বৃহৎ শিকাৰু।

    কিংবদন্তি অনুসৰি এটা মাইকী ধূসৰ পহুই ৰোমুলাছ আৰু ৰেমুছক স্তনপান কৰাইছিল, যিয়ে শেষত ৰোম প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। সেই হিচাপে ধূসৰ পহুক প্ৰতিষ্ঠাপক মিথ ইটালীৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উপাদান হিচাপে দেখা যায়। আজি ধূসৰ পহুৰ সংখ্যা কমি আহিছে যাৰ ফলত ইহঁতক বিলুপ্তপ্ৰায় প্ৰজাতি হিচাপে পৰিগণিত হৈছে।

    কেপিটলাইন পহু

    কেপিটলাইন পহু হৈছে মানৱ যমজ সন্তান ৰেমুছৰ সৈতে এটা মাইকী পহুৰ ব্ৰঞ্জৰ ভাস্কৰ্য্য আৰু ৰোম প্ৰতিষ্ঠাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা ৰোমুলাছ স্তনপান কৰাইছিল।

    কিংবদন্তি অনুসৰি স্তনপান কৰা যমজ সন্তানক মাইকী পহুই উদ্ধাৰ কৰি লালন-পালন কৰিছিল। ৰোমুলাছে অৱশেষত নিজৰ ভাতৃ ৰেমুছক হত্যা কৰি তেওঁৰ নামেৰে নামাকৰণ কৰা ৰোম চহৰখন বিচাৰি পাব।

    কেপিটোলাইন পহুৰ বিখ্যাত প্ৰতিচ্ছবিখন প্ৰায়ে ভাস্কৰ্য্য, চিন, ল'গ', পতাকা আৰু ভৱন ভাস্কৰ্য্যত পোৱা যায় আৰু... ইটালীৰ এক অতি সন্মানীয় আইকন।

    একিলা

    একিলা , যাৰ অৰ্থ লেটিন ভাষাত 'ঈগল', প্ৰাচীন ৰোমত আছিল এক অবিশ্বাস্যভাৱে বিশিষ্ট প্ৰতীক। ই আছিল ৰ মানদণ্ডৰোমান লিজিয়ন, ‘একুইলিফাৰ’ নামৰ লিজিয়নেৰীসকলে কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল।

    সৈনিকসকলৰ বাবে একুইলাৰ গুৰুত্ব আছিল অতিশয় আৰু তেওঁলোকৰ লিজিয়নৰ প্ৰতীক আছিল। তেওঁলোকে ঈগল ষ্টেণ্ডাৰ্ডক ৰক্ষা কৰিবলৈ আৰু যুদ্ধত কেতিয়াবা হেৰাই গ’লে উদ্ধাৰ কৰিবলৈ বহু কষ্ট কৰিছিল, যিটোক চূড়ান্ত অপমান বুলি গণ্য কৰা হৈছিল।

    আজিও ইউৰোপৰ কিছুমান দেশ আৰু সংস্কৃতিৰ পতাকাত আকিলাৰ দৰে ঈগল আছে , ইয়াৰে কিছুমান শক্তিশালী ৰোমান সাম্ৰাজ্যৰ বংশধৰ।

    গ্ল'বাছ (গ্ল'ব)

    গ্ল'বাছ ৰোমত সৰ্বব্যাপী প্ৰতীক, সমগ্ৰ ৰোমানত মূৰ্তি আৰু মুদ্ৰাত দেখা যায় ৰাজ্য. বহুতো মূৰ্তিত সম্ৰাটৰ হাতত বা ভৰিৰ তলত গ্ল'বাছক চিত্ৰিত কৰা হৈছে, যিয়ে বিজয়ী ৰোমান ভূখণ্ডৰ ওপৰত আধিপত্যৰ প্ৰতীক। গ্ল’বাছে গোলাকাৰ পৃথিৱী আৰু বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডকো প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। ৰোমান দেৱতা, বিশেষকৈ বৃহস্পতি, প্ৰায়ে হয় এটা গ্ল'ব ধৰি বা তাৰ ওপৰেৰে খোজ কাঢ়ি চিত্ৰিত কৰা হয়, যি দুয়োটাই ভূমিৰ ওপৰত দেৱতাৰ চূড়ান্ত ক্ষমতাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

    ৰোমৰ খ্ৰীষ্টানীকৰণৰ লগে লগে গ্ল'বাছৰ প্ৰতীক আছিল ইয়াৰ ওপৰত ৰখা ক্ৰছ এটাৰ বৈশিষ্ট্যৰ বাবে অভিযোজিত। ইয়াক গ্ল'বাছ ক্ৰুচিগাৰ নামেৰে জনাজাত হৈছিল আৰু ই সমগ্ৰ বিশ্বতে খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ বিস্তাৰৰ প্ৰতীক আছিল।

    মিচেলেঞ্জেলোৰ ডেভিদ

    ডেভিদৰ মাৰ্বলৰ ভাস্কৰ্য্য, যাক... ৰেনেছাঁৰ মাষ্টাৰপিছ, ইটালীৰ শিল্পী মাইকেল এঞ্জেলোৱে ১৫০১ চনৰ পৰা ১৫০৪ চনৰ ভিতৰত সৃষ্টি কৰিছিলডেভিদৰ মূৰ্তিটো এতিয়া বিশ্বৰ অন্যতম স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত ৰেনেছাঁ যুগৰ ভাস্কৰ্য্য আৰু ইয়াক যৌৱনৰ সৌন্দৰ্য্যৰ প্ৰতীক হিচাপে দেখা যায় আৰু শক্তি। ই ইটালীৰ ফ্ল’ৰেন্সৰ একাডেমিয়া গেলেৰীত অৱস্থিত।

    লৰেল পুষ্পমাল্য

    লৰেল পুষ্পমাল্য হৈছে গ্ৰীচত উৎপত্তি হোৱা এটা জনপ্ৰিয় ইটালীয় প্ৰতীক। গ্ৰীক সূৰ্য্যৰ দেৱতা এপ’ল’ক প্ৰায়ে মূৰত লৰেলৰ মালা পিন্ধি চিত্ৰিত কৰা হয়। লগতে প্ৰাচীন অলিম্পিকৰ দৰে এথলেটিক প্ৰতিযোগিতাত বিজয়ীক পুষ্পমাল্য প্ৰদান কৰা হৈছিল।

    ৰোমত লৰেলৰ পুষ্পমালা যুদ্ধ বিজয়ৰ প্ৰতীক আছিল, যিটো সেনাপতিৰ জয় আৰু সফলতাৰ সময়ত মুকুট পিন্ধাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। প্ৰাচীন পুষ্পমাল্যবোৰ প্ৰায়ে ঘোঁৰাৰ নালৰ আকৃতিত চিত্ৰিত কৰা হৈছিল আনহাতে আধুনিকবোৰ সম্পূৰ্ণ আঙঠি।

    কেতিয়াবা, লৰেল পুষ্পমাল্যক হেৰাল্ড্ৰিত ঢাল বা চাৰ্জ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। আমেৰিকাৰ বয় স্কাউটত ইহঁতক 'সেৱাৰ পুষ্পমাল্য' বুলি কোৱা হয় আৰু সেৱাৰ প্ৰতি মানুহৰ দায়বদ্ধতাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

    ৰোমান টোগা

    প্ৰাচীন ৰোমৰ এটা সুকীয়া কাপোৰ, ৰোমান টোগা পিন্ধিছিল শৰীৰত মেৰিয়াই কান্ধত সামৰিক পোছাক হিচাপে মেৰিয়াই লোৱা। ইয়াত চাৰিকোণীয়া কাপোৰৰ টুকুৰা আছিল, নিজৰ কৱচৰ ওপৰত ঢাকি থোৱা আছিল আৰু কান্ধৰ ঠিক ওপৰত ক্লাচপৰ সৈতে ফেশ্বন কৰা হৈছিল, যিটো যুদ্ধৰ প্ৰতীক আছিল। টোগা নিজেই অৱশ্যে শান্তিৰ প্ৰতীক আছিল।

    The...টোগাৰ ৰং নিৰ্ভৰ কৰিছিল অনুষ্ঠানটোৰ ওপৰত। অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ বাবে গাঢ় ৰঙৰ টোগা পিন্ধিছিল আনহাতে সম্ৰাট আৰু বিজয়ী সেনাপতিসকলে বেঙুনীয়া ৰঙৰ টোগা পিন্ধিছিল। সময়ৰ লগে লগে টোগাবোৰ অধিক সজ্জিত হৈ পৰিল আৰু পছন্দ অনুসৰি বিভিন্ন ৰং পিন্ধা হ'ল।

    ৰেপিং আপ...

    ইটালীয় চিহ্নসমূহ ব্যাপকভাৱে ব্যৱহাৰ হৈয়েই আছে আৰু এতিয়াও এটা ডাঙৰ আছে জনপ্ৰিয় সংস্কৃতিৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলোৱা। অন্য দেশৰ বিষয়ে অধিক জানিবলৈ আমাৰ সম্পৰ্কীয় প্ৰবন্ধসমূহ চাওক।

    ষ্টিফেন ৰিজ এজন ইতিহাসবিদ যিয়ে প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ বিশেষজ্ঞ। এই বিষয়ত তেওঁ কেইবাখনো গ্ৰন্থ লিখিছে, আৰু তেওঁৰ ৰচনা বিশ্বৰ আলোচনী আৰু আলোচনীত প্ৰকাশ পাইছে। লণ্ডনত জন্মগ্ৰহণ কৰি ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ষ্টিফেনৰ ইতিহাসৰ প্ৰতি সদায় প্ৰেম আছিল। সৰুতে তেওঁ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা প্ৰাচীন গ্ৰন্থসমূহৰ ওপৰত পোৰ কৰি পুৰণি ধ্বংসাৱশেষবোৰ অন্বেষণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত তেওঁ ঐতিহাসিক গৱেষণাৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সক্ষম হয়। প্ৰতীক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰতি ষ্টিফেনৰ আকৰ্ষণ তেওঁৰ বিশ্বাসৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যে সেইবোৰেই হৈছে মানৱ সংস্কৃতিৰ ভেটি। তেওঁৰ মতে এই মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰ বুজি পাই আমি নিজকে আৰু আমাৰ পৃথিৱীখনক ভালদৰে বুজিব পাৰিম।